Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  10|             hostes. Duos tamen cum eo pudor tenuit, Sp. Larcium ac T.
 2      II,    2,  10|            incipiant, circumspectant; pudor deinde commovit aciem, et
 3      II,    5,  45|     multitudini nunc indignatio, nunc pudor pectora versare et ab intestinis
 4      II,    5,  58|         contumaciter omnia agere; nec pudor nec metus coercebat. Si
 5     III,    8,  63|           opera edebant tantumque hos pudor quantum alios laudes excitabant.
 6      IV,    4,  30|             animi, donec publicus iam pudor ad primores civitatis pervenit,
 7       V,    6,  46|             esset: adeo regebat omnia pudor discriminaque rerum prope
 8      VI,    4,  24|             victorem receptura sunt'. pudor primo tenuit effusos; inde,
 9     VII,    2,  15|              audiebant; itaque tantos pudor stimulos admovit, ut ruerent
10     VII,    2, 17a| increpabantque, vertit animos repente pudor et in ea ipsa quae fugerant
11    VIII,    1,   7|            seu detractandi certaminis pudor seu inexsuperabilis vis
12      IX,    1,   6|              de fide sociorum et quod pudor praepediebat circa viam
13      IX,    1,   6|         poterant; adeo super maerorem pudor quidam fugere conloquia
14      IX,    7,  34|          magistratu abiit nec lex nec pudor coercet: virtutem in superbia,
15       X,    2,  9b|          factum" adiecit. Id, qui tum pudor hominum erat, visum, credo,
16     XXI,    2,  16|       sociorum peremptorum indigne et pudor non lati auxilii et ira
17   XXIII,    3,  18|             coeptis obviam ire, donec pudor etiam Hannibalem ab incepto
18    XXIX,    4,  20|              aliud quam patientia aut pudor quod legato pepercisset
19   XXXIV,    1,   2|           finibus matronas contineret pudor, quae leges hic rogarentur
20   XXXIV,    1,   4|         conspiciatur? pessimus quidem pudor est vel parsimoniae vel
21   XXXVI,    5,  35|         Adsentiebatur his consul; sed pudor, si irrito incepto abscederet
22 XXXVIII,    5, 50a|      inhonoratusque urbem iniret. Hic pudor malignitatem vicit, triumphumque
23   XXXIX,    3,  31|         equitum pedites accensi sunt. pudor movit primos centuriones,
24   XXXIX,    5,  49|    Cretensiumque auxilio tradunt: sed pudor relinquendi equites, nobilissimos
25      XL,    2,  17|        disceptatione metuere, quam ne pudor Romanorum, dum vereantur,
26      XL,    3,  27|              venissent: nunc, quantus pudor esset, edocens ab Liguribus,
27    XLIV,    1,  10|               extracta est. tantusque pudor regi pavoris eius fuit,