IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
| Alphabetical [« »] bellorumque 1 belloveso 2 bellovesum 1 bellum 1045 bellumque 15 belua 3 beluae 8 | Frequency [« »] 1081 erant 1077 etiam 1049 quoque 1045 bellum 1024 quo 1004 fuit 1004 m | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances bellum |
Lib. Cap. Par.
1 I, 1, 2| patiens simul Aeneae Latinoque bellum intulerat. Neutra acies 2 I, 1, 2| implesset, tamen cum moenibus bellum propulsare posset in aciem 3 I, 3, 10| se tres populi communiter bellum parant. Ne Crustumini quidem 4 I, 3, 11| contra Crustuminos profectus bellum inferentes. Ibi minus etiam 5 I, 3, 11| Novissimum ab Sabinis bellum ortum multoque id maximum 6 I, 3, 11| actum est, nec ostenderunt bellum prius quam intulerunt. Consilio 7 I, 3, 13| mulieres, quarum ex iniuria bellum ortum erat, crinibus passis 8 I, 3, 14| atque in ipsis prope portis bellum ortum. Fidenates nimis vicinas 9 I, 3, 14| futurum apparebat, occupant bellum facere. Iuventute armata 10 I, 3, 14| dilationem pati tam vicinum bellum poterat - exercitum educit, 11 I, 4, 19| Punicum primum perfectum bellum, iterum, quod nostrae aetati 12 I, 4, 19| dederunt ut videremus, post bellum Actiacum ab imperatore Caesare 13 I, 5, 22| negaturum Albanum; ita pie bellum indici posse. Ab Albanis 14 I, 5, 22| priores et neganti Albano bellum in tricesimum diem indixerant. 15 I, 5, 22| se venisse; ni reddantur bellum indicere iussos. Ad haec 16 I, 5, 23| nuntiant domum Albani. Et bellum utrimque summa ope parabatur, 17 I, 5, 23| Albanum expetiturum poenas ob bellum impium dictitans, nocte 18 I, 5, 23| ista eius deliberatio qui bellum suscepit: me Albani gerendo 19 I, 5, 26| usurum se eorum opera si bellum cum Veientibus foret. Ita 20 I, 5, 27| bello pacem, sic in pace bellum quaerens, quia suae civitati 21 I, 5, 27| virium cernebat esse, ad bellum palam atque ex edicto gerundum 22 I, 5, 27| transitionis Albanorum ad bellum atque arma incitantur. Cum 23 I, 5, 30| fiducia virium Tullus Sabinis bellum indicit, genti ea tempestate 24 I, 5, 30| Romulo indutiarum fides. Cum bellum utrimque summa ope pararent 25 I, 6, 32| sollemnes sunt - peractis bellum ita indicit: "Audi, Iuppiter, 26 I, 6, 32| eandem sententiam ibat, bellum erat consensum. Fieri solitum 27 I, 6, 32| populus Romanus Quiritium bellum cum Priscis Latinis iussit 28 I, 6, 32| censuit consensit conscivit ut bellum cum Priscis Latinis fieret, 29 I, 6, 32| hominibusque Priscis Latinis bellum indico facioque." Id ubi 30 I, 6, 32| Latinis repetitae res ac bellum indictum, moremque eum posteri 31 I, 7, 35| beneficio in curiam venerant.~ Bellum primum cum Latinis gessit 32 I, 7, 36| urbem parabat cum Sabinum bellum coeptis intervenit. Adeoque 33 I, 7, 36| ad comparandum de integro bellum, Tarquinius equitem maxime 34 I, 7, 38| redit. Inde Priscis Latinis bellum fecit; ubi nusquam ad universae 35 I, 8, 42| praesentis quietem status bellum cum Veientibus - iam enim 36 I, 9, 49| publicam administravit; bellum, pacem, foedera, societates 37 I, 9, 53| offecisset. Is primus Volscis bellum in ducentos amplius post 38 I, 9, 53| Excepit deinde lentius spe bellum, quo Gabios, propinquam 39 I, 9, 53| ne errarent, manere iis bellum quod positum simuletur, 40 I, 9, 53| etiam ardoris aliquid ad bellum armaque se adversus superbissimum 41 I, 9, 53| Gabinis sub Romana moenia bellum transferatur.~ ~54. 42 I, 9, 56| Romam, ubi adversus Rutulos bellum summa vi parabatur.~ ~57. 43 II, 1, 3| haud cuiquam in dubio esset bellum ab Tarquiniis imminere, 44 II, 2, 6| dolo viam obsaeptam vidit, bellum aperte moliendum ratus circumire 45 II, 2, 8| Publicola ad Veientium bellum profectus. Aegrius quam 46 II, 2, 12| iuventus Romana indicimus bellum. Nullam aciem, nullum proelium 47 II, 2, 14| moris necesse est aut inter bellum natam esse neque omissam 48 II, 3, 16| Maiore inde mole Sabini bellum parabant. Adversus eos et 49 II, 3, 16| apertum, suspectum tamen bellum erat, repentini periculi 50 II, 3, 16| deficiunt. Cum Auruncis bellum initum; fusoque ingenti 51 II, 3, 16| obtulerat, omne Auruncum bellum Pometiam compulsum est. 52 II, 3, 18| quod impensae factum in bellum erat, praestare Sabini - 53 II, 3, 18| in animum induxissent. Bellum indictum: tacitae indutiae 54 II, 3, 19| Romanos descivit, nec ultra bellum Latinum, gliscens iam per 55 II, 3, 21| deinde nec certa pax nec bellum fuit. Consules Q. Cloelius 56 II, 3, 22| Latino bello neque pax neque bellum fuerat; nam et Volsci comparaverant 57 II, 3, 22| Rursus occultum parant bellum, Hernicis in societatem 58 II, 3, 22| Volscos Hernicosque parare bellum Romanis. Relata re ad senatum 59 II, 3, 23| Sed et bellum Volscum imminebat et civitas 60 II, 3, 26| tumultus enim fuit verius quam bellum. Nocte in urbem nuntiatum 61 II, 3, 26| ni decedatur Volsco agro bellum indicentes. Cum legatis 62 II, 3, 30| dictator usus. Nec iam poterat bellum differri. Aequi Latinum 63 II, 3, 31| Discordiae intestinae, bellum externum fecere ut hoc magistratu 64 II, 3, 32| si quod externum interim bellum exsistat? Nullam profecto 65 II, 4, 33b| mansit: alter ad Volscum bellum missus Antiates Volscos 66 II, 4, 33b| ictum, Postumum Cominium bellum gessisse cum Volscis memoria 67 II, 4, 38| moriendum omnibus fuit? Bellum vobis indictum est, magno 68 II, 4, 39| Imperatores ad id bellum de omnium populorum sententia 69 II, 4, 39| ponebant, plebes omnia quam bellum malebat. Sp. Nautius iam 70 II, 5, 42| plebes seditione domestica bellum externum excivit. Bello 71 II, 5, 42| familia aliquamdiu honos. Bellum inde Veiens initum, et Volsci 72 II, 5, 43| segnior discordia domi et bellum foris atrocius fuit. Ab 73 II, 5, 44| consules habent. Inde ad Veiens bellum profecti, quo undique ex 74 II, 5, 44| esse quam indici ostendique bellum; cetera sua sponte fata 75 II, 5, 48| tempore neque pax neque bellum cum Veientibus fuit; res 76 II, 5, 48| legiones, agros incursabant, bellum quiete, quietem bello in 77 II, 5, 48| scitis, patres conscripti, bellum Veiens eget. Vos alia bella 78 II, 5, 48| id nobis velut familiare bellum privato sumptu gerere in 79 II, 5, 49| subisse civitatis onus; Veiens bellum in privatam curam, in privata 80 II, 5, 51| obsessaque urbs foret, super bellum annona premente - transierant 81 II, 5, 51| esset revocatus. Adeoque id bellum ipsis institit moenibus, 82 II, 5, 51| temeritate felici Veiens bellum.~ ~52. 83 II, 5, 53| Certamina domi finita: Veiens bellum exortum, quibus Sabini arma 84 II, 5, 58| inter seditionem Romanam est bellum coortum. Vastaverant agros 85 II, 5, 62| consul Aemilius in Sabinis bellum gessit. Et ibi, quia hostis 86 II, 5, 63| coacti extemplo ab senatu ad bellum educta ex urbe iuventute 87 III, 1, 2| Extractum in tertium annum bellum est Q. Fabio et T. Quinctio 88 III, 1, 2| tulisse, ab Roma Aequis bellum adferre eadem dextera armata 89 III, 1, 2| iratis quam hostibus gesturos bellum. Haec dicta adeo nihil moverunt 90 III, 1, 2| est, Romani, non gerere bellum. In noctem imminentem aciem 91 III, 1, 4| cum Aequis alter consulum bellum gereret. Itaque Aequi ab 92 III, 1, 4| Romanos odio certavere - bellum summa vi parabatur. Sentiunt 93 III, 1, 4| Aequos; isque miles per bellum Aequicum vel acerrimus fuit; 94 III, 1, 4| venerant dimitterentur. Bellum inde haud dubium haberi. 95 III, 1, 6| quibus per se sustinendum bellum erat quod vix Romanis fulti 96 III, 1, 8| civitate ut non solum arcere bellum sed ultro etiam inferre 97 III, 1, 8| Veturius missus in Volscos ad bellum ultro inferendum: Tricipitinus 98 III, 2, 10| propinquam infamem fieri. Bellum innoxiis Antiatibus indici, 99 III, 2, 15| sollemne in singulos annos bellum timebatur, propiusque aliud 100 III, 2, 15| egere. Lux deinde aperuit bellum ducemque belli. Servos ad 101 III, 2, 16| tribunos furor tenuit ut non bellum, sed vanam imaginem belli 102 III, 3, 19| arma caperetis; hic negando bellum esse arma vobis ademit nudosque 103 III, 3, 22| Instigabant plebem tribuni: bellum ingens a Volscis et Aequis 104 III, 3, 22| impetratum a tribunis ut bellum praeverti sinerent. Consules 105 III, 3, 23| L. Cornelium consulem id bellum gessisse oppidumque cepisse. 106 III, 3, 24| perfecto tribunicium domi bellum patres territat. Clamant 107 III, 4, 30| comitia, ne id quoque post bellum ut cetera vanum esset, extemplo 108 III, 6, 39| maius ullum populo Romano bellum sit quam cum iis qui legum 109 III, 6, 40| praesentia omnia praeter bellum omitti placere; cuius si 110 III, 6, 41| comparabant quos ire ad bellum, quos praeesse exercitibus 111 III, 6, 41| Fabius et Ap. Claudius. Bellum domi maius quam foris apparebat. 112 III, 6, 41| similis mallet esse. Huic bellum in Sabinis, M'. Rabuleio 113 III, 8, 57| Aequos Volscosque summa vi bellum apparare. Itaque partiri 114 III, 8, 60| Volscorumque sustinuit consilio bellum; quod si extemplo rem fortunae 115 III, 8, 62| mihi feceritis. Et trahi bellum salubriter et mature perfici 116 III, 9, 65| sedavere; plebem, decreto ad bellum Volscorum et Aequorum dilectu, 117 III, 9, 66| seditionem domi nec foris bellum acceperunt; sed imminebat 118 III, 9, 68| proficisci: ante portas est bellum. Si inde non pellitur, iam 119 III, 9, 68| otio illo brevi multiplex bellum rediturum. His ego gratiora 120 III, 9, 69| habere solita erat, arma et bellum spectabat. Et agrestium 121 III, 9, 69| uno animo cum consulibus bellum ab urbe ac moenibus propulsari 122 IV, 1, 1| fremere; adeo vel infelix bellum ignominiosae paci praeferebant. 123 IV, 1, 1| tribuniciae, dilectus haberi, bellum armaque vi summa apparari 124 IV, 1, 6| totam deposituros aut post bellum dilaturos esse, contentamque 125 IV, 1, 7a| Ardeatium defectioni Veiens bellum, quia duo consules obire 126 IV, 2, 12| cervices accepto; unum afuit bellum externum; quo si adgravatae 127 IV, 2, 14| regni qui tumultus, quod bellum repens aut dictatoriam maiestatem 128 IV, 3, 17| causa etiam tam nefanda bellum exorsis atrox dimicatio 129 IV, 3, 20| novimus nisi cuius auspicio bellum geritur, titulus ipse spoliis 130 IV, 3, 21| perpelli ad instaurandum bellum neque clade Romanorum neque 131 IV, 4, 24| iussosque suo consilio bellum initum suis viribus exsequi 132 IV, 4, 26| aliud tota urbe agi quam bellum apparari. Cognitio vacantium 133 IV, 4, 26| vacantium militiae munere post bellum differtur; ita dubii quoque 134 IV, 4, 28| habetis, aut quid ultro bellum intulistis, in otio tumultuosi, 135 IV, 4, 30| Tunc quoque ne confestim bellum indiceretur neve exercitus 136 IV, 4, 30| populi iussu indiceretur bellum an satis esset senatus consultum. 137 IV, 5, 31b| tamquam nisi ab scelere bellum ordiri nefas esset, sicut 138 IV, 5, 31b| Veientes Fidenas transtulerunt bellum. Romae terror ingens erat. 139 IV, 5, 37| rettulerant imminere Volscum bellum, sed legati quoque ab Latinis 140 IV, 5, 43| concessum est. Quemadmodum bellum minore quam timuerant dimicatione 141 IV, 5, 43| esse? An bello intestino bellum externum propulsaturos? 142 IV, 6, 45| libertas praemium fuit. Bellum inde ab Aequis reparari 143 IV, 6, 45| rettulissent dubia, quibus nec tum bellum parari nec diuturnam pacem 144 IV, 6, 45| posuisse. Tum Labicanis bellum indictum; factoque senatus 145 IV, 6, 45| consulto ut duo ex tribunis ad bellum proficiscerentur, unus res 146 IV, 6, 45| extra sortem urbi praeerit. Bellum utinam, qui adpetunt, consideratius 147 IV, 6, 46| iuniores duo tribuni ad bellum duxere. Coepta inter eos 148 IV, 6, 46| novo exercitu profectus ad bellum, accitis qui Tusculi erant, 149 IV, 6, 49| potestate fuerunt, ni Veiens bellum religio principum distulisset, 150 IV, 6, 49| factae erant novisque colonis bellum inlatum. Quam noxam cum 151 IV, 6, 49| Postumio Regillensi. Huic bellum adversus Aequos permissum 152 IV, 6, 49| tamen victoria magis quam bellum ostendit. Nam exercitu impigre 153 IV, 6, 52| civitas, domi discordia, foris bellum exortum.~ ~53. 154 IV, 6, 53| Valerio Potito consulibus bellum Aequi parabant, Volscis, 155 IV, 6, 55| Hernicumque adfertur. Ad quod bellum ubi ex senatus consulto 156 IV, 6, 56| fama adfertur summa vi ad bellum coortos; caput rerum Antiates 157 IV, 6, 57| Iulius Corneliusque cum ad id bellum ipsi satis idonei duces 158 IV, 6, 57| non cupientibus essent. Bellum haud memorabile fuit. Uno 159 IV, 6, 58| consulari potestate, Veiens bellum motum ob superbum responsum 160 IV, 6, 58| paeniteat laboris, novum bellum cum finitimo populo et potentissimo 161 IV, 6, 58| plebis accendunt; maximum bellum patribus cum plebe esse 162 IV, 6, 61| exercitusque ad Volscum avocata bellum. Tribunos militum consulari 163 V, 1, 2| erat hiemando continuare bellum. Quod postquam tribunis 164 V, 1, 4| censemus. Aut non suscipi bellum oportuit, aut geri pro dignitate 165 V, 1, 5| molliter et per dilationes bellum geri oportet? Si nos tam 166 V, 1, 5| invasuros? Non differimus igitur bellum isto consilio, sed intra 167 V, 1, 5| spondeat eundem, si differtur bellum, animum postea fore, cum 168 V, 1, 5| finium nostrorum, Etruscum bellum pro Veiente concitatum. 169 V, 1, 6| Si, mediusfidius, ad hoc bellum nihil pertineret, ad disciplinam 170 V, 1, 6| non sit aestate perfectum bellum, hiemem opperiri nec sicut 171 V, 1, 6| possint? Ut, tamquam navale bellum tempestatibus captandis 172 V, 1, 6| non Veios tantum nec hoc bellum intueri quod instat, sed 173 V, 2, 8| dum cura omnium in Veiens bellum intenta est, neglectum Anxuri 174 V, 2, 8| habuerunt, et auctum est bellum adventu repentino Capenatium 175 V, 2, 10| militiaeque gesta; nam et bellum multiplex fuit eodem tempore, 176 V, 2, 10| tributo conficerent. unum bellum annum iam tertium trahi 177 V, 3, 17| quibus nec pax satis fida nec bellum pro certo sit. Sanguini 178 V, 3, 17| iuventutis suae voluntate ad id bellum eant non impediant. Eum 179 V, 3, 18| Faliscos Capenatesque, dum bellum maiore animo gerunt quam 180 V, 3, 19| operam suam pollicentes ad id bellum venere; quibus cum gratias 181 V, 3, 19| satis iam omnibus ad id bellum paratis, ludos magnos ex 182 V, 4, 24| tertium. Corneliis Faliscum bellum, Valerio ac Servilio Capenas 183 V, 4, 24| petentibus data; in Faliscis bellum restabat. Romae interim 184 V, 4, 26| Camillus in Faliscos, cui id bellum mandatum erat, proficisceretur. 185 V, 5, 31| matronarum studio tradunt. Bellum haud memorabile in Algido 186 V, 5, 31| decretum est. Eodem anno novum bellum cum Volsiniensibus exortum; 187 V, 5, 31| agros Romanos incursavere; bellum inde duobus populis indictum. 188 V, 5, 32| Volsiniensibus pugnatum est. Bellum numero hostium ingens, certamine 189 V, 6, 35b| tuendos esse; sed melius visum bellum ipsum amoveri si posset, 190 V, 6, 36| dignum erat infensi Galli bellum propalam minantes ad suos 191 V, 6, 37| terrarumque ultimis oris bellum ciente, nihil extraordinarii 192 V, 6, 37| Tribuni quorum temeritate bellum contractum erat summae rerum 193 V, 6, 45| Etruscisne etiam, a quibus bellum Gallicum in se avertissent, 194 V, 7, 50| quae nuntia cladis ante bellum Gallicum audita neglectaque 195 V, 7, 51| Iam omnium primum, Veiens bellum - per quot annos, quanto 196 VI, 1, 2| iuventutem crederent, ad bellum profectis tantum Camillus 197 VI, 1, 2| Aequos transiit et ipsos bellum molientes; exercitum eorum 198 VI, 1, 4| alterum in Aequos, non ad bellum - victos namque se fatebantur - 199 VI, 2, 6b| iuventutem suam summisisse ad id bellum, eo abnuentes publicum fuisse 200 VI, 2, 6b| constantem efficiat. Quod ad bellum atque Antiates attineat, 201 VI, 2, 7| et cum eadem omnia in hoc bellum adferamus quae in priora 202 VI, 2, 8| quietis Romanis perfecit bellum; Latini namque et Hernici 203 VI, 2, 9| placuit ut omisso Antio bellum Etruscum susciperet; legiones 204 VI, 2, 11| consulari potestate, grave bellum foris, gravior domi seditio 205 VI, 2, 11| gravior domi seditio exorta, bellum ab Volscis adiuncta Latinorum 206 VI, 2, 11| aedificando, contracta. Bellum itaque Volscum, grave per 207 VI, 3, 12| seu quia celeritate ad bellum opus erat, seu victoria 208 VI, 3, 12| quamquam eadem semper gens bellum intulerit, aut innumerabilem 209 VI, 3, 14| stativis tenebat, minime dubius bellum cum iis populis patres iussuros, 210 VI, 3, 18| certaturos. ostendite modo bellum; pacem habebitis. videant 211 VI, 3, 19| civis finiat intestinum bellum. decurritur ad leniorem 212 VI, 4, 21| anno insequente multiplex bellum excepit, L. Valerio quartum 213 VI, 4, 21| deducendae creaverunt. tum, ut bellum iuberent, latum ad populum 214 VI, 4, 21| tribunis plebis omnes tribus bellum iusserunt. apparatum eo 215 VI, 4, 21| iusserunt. apparatum eo anno bellum est, exercitus propter pestilentiam 216 VI, 4, 22| consulto populique iussu bellum Praenestinis indictum; qui 217 VI, 4, 22| Fabio Ambusto. Volscum bellum M. Furio extra ordinem decretum; 218 VI, 4, 25| censuissent Camilloque id bellum mandassent, adiutorem sibi 219 VI, 4, 25| nec fuit cum Tusculanis bellum: pace constanti vim Romanam 220 VI, 4, 25| inquirens oculis ubinam bellum fuisset; adeo nec amotae 221 VI, 4, 26| ita verba fecit: 'quibus bellum indixistis intulistisque, 222 VI, 4, 26| praestitimus, eam a vobis petimus; bellum eo, sicubi est, avertatis 223 VI, 4, 26| crimina attinet quibus moti bellum indixistis, etsi revicta 224 VI, 4, 27| prope inlatum moenibus ipsis bellum valuit.~ ~28. 225 VI, 4, 28| tandemque ab seditione ad bellum versi dictatorem T. Quinctium 226 VI, 4, 29| Praenestinorum. ad ea circumlatum bellum deincepsque haud magno certamine 227 VI, 5, 39| iuventutis ad Veliternum bellum; postremo dictatorium fulmen 228 VI, 5, 39| intentatum. iam nec collegas nec bellum nec dictatorem obstare, 229 VII, 1, 3| religionis gratia creatus esset, bellum Hernicum adfectans dilectu 230 VII, 1, 6| Hernicis censuit populusque id bellum frequens iussit. L. Genucio 231 VII, 1, 6| primus ille de plebe consul bellum suis auspiciis gesturus 232 VII, 1, 7| Neque segnius ad hostes bellum apparatur, qui et parti 233 VII, 2, 9| fetiales rebus repetitis bellum Tiburti populo indiceretur. 234 VII, 2, 11| auctoritate patrum, si prospere id bellum evenisset, ludos magnos 235 VII, 2, 12| C. Plautius iussu populi bellum indixere; Fabioque ea provincia, 236 VII, 2, 12| duxerunt. Lentius id aliquanto bellum quam parti utrique placebat 237 VII, 2, 12| His consiliis dictator bellum trahebat gravemque edixerat 238 VII, 2, 12| iussissent per consules geri bellum: electum esse eximium imperatorem, 239 VII, 2, 13| aliqui patrum, non Gallicum bellum, nos ab urbe, a penatibus 240 VII, 2, 13| esse non servos vestros, ad bellum non in exsilium missos; 241 VII, 2, 17a| ne quid dictatori ad id bellum decerneretur parareturve. 242 VII, 3, 18| duorum consulum auspicio bellum ibi gestum est, ut scripsere 243 VII, 3, 19| Valerius Publicola iterum. In bellum Etruscum intentam civitatem, 244 VII, 3, 19| maior curae in Etruscum bellum, postquam litteris Sulpici 245 VII, 3, 19| populi iussu Caeritibus bellum indixit.~ ~20. 246 VII, 3, 20| verbis hostium vis maior ad bellum significandum quam in suis 247 VII, 3, 20| defectionis auctores; nec arma aut bellum quisquam apparare sed pro 248 VII, 3, 22a| praenomen Quinctio adiciunt, ad bellum ambo profecti, Faliscum 249 VII, 4, 23| morbo implicito Gallicum bellum Popilio extra ordinem datum. 250 VII, 4, 25| paternae virtutis Gallicum sibi bellum extra sortem sumit, praetorem 251 VII, 4, 26| donat; ipse iussus ab senatu bellum maritimum curare cum praetore 252 VII, 4, 27| Latinorum ad concitandum bellum, prius quam plus hostium 253 VII, 4, 28| Camerinus. Auruncum inde bellum ab repentina populatione 254 VII, 4, 28| Dictator tamen, quia et ultro bellum intulerant et sine detractatione 255 VII, 4, 28| Consules dictatoris exercitu ad bellum Volscum usi Soram ex hostibus, 256 VII, 4, 29a| validam, mota arma; Samnitium bellum ancipiti Marte gestum Pyrrhus 257 VII, 5, 31| gesturos se esse dicerent id bellum sed magistratus eorum e 258 VII, 5, 32| suos adhortatus ne novum bellum eos novusque hostis terreret: 259 VII, 6, 37b| transactumque ea temeritate bellum foret, ni duces continuissent 260 VII, 6, 38| Romano in Paelignum vertit bellum. Neque ita rei gestae fama 261 VII, 6, 42| susceptum cum Samnitibus grave bellum aliquot populos ab Romana 262 VIII, 1, 1| Satricum allatum est. utrumque bellum Plautio sorte evenit. prius 263 VIII, 1, 2| quibus usi adversus Romanum bellum fuerant, contra Sidicinos 264 VIII, 1, 3| occulte Romanum coquebant bellum. huic quoque adversus servatores 265 VIII, 1, 3| appulisse constat; quod bellum, si prima satis prospera 266 VIII, 1, 4| pertulerunt tamen hunc dolorem. bellum nostro nomine cum Paelignis 267 VIII, 1, 5| ne Samnitibus foederatis bellum inferrent, Annius, tamquam 268 VIII, 1, 6| bene habet; di pium movere bellum. est caeleste numen; es, 269 VIII, 1, 6| tegeret. consensit et senatus bellum; consulesque duobus scriptis 270 VIII, 1, 6| unquam severo ullum imperio bellum administratum esset, tunc 271 VIII, 1, 7| Romani cum Latinis sociisque bellum gesturi estis? quid interea 272 VIII, 2, 12| ipse per valetudinem id bellum exsequi nequierat, dictatorem 273 VIII, 2, 13a| status erat rerum ut neque bellum neque pacem pati possent; 274 VIII, 2, 13a| neque pacem pati possent; ad bellum opes deerant; pacem ob agri 275 VIII, 3, 15| inter Sidicinos Auruncosque bellum ortum. Aurunci, T. Manlio 276 VIII, 3, 16| Sidicini aut ipsi moverant bellum aut moventibus auxilium 277 VIII, 3, 16| consulibus accepto ad Cales, unde bellum ortum erat, profectus, cum 278 VIII, 3, 17| Samnium fama erat conciri ad bellum, dictator ab consulibus 279 VIII, 3, 17| deductus. ceterum Samnites bellum Alexandri Epirensis in Lucanos 280 VIII, 4, 19| quia nondum parati erant ad bellum.~ Eodem anno Privernas bellum 281 VIII, 4, 19| bellum.~ Eodem anno Privernas bellum initum, cuius socii Fundani, 282 VIII, 4, 19| civitatis. orare se consulem ut bellum ab innoxio populo abstineat; 283 VIII, 4, 20| Mamercinus, cui Gallicum bellum evenerat, scribere exercitum 284 VIII, 4, 22| patrum populus Palaepolitanis bellum fieri iussit. inter consules 285 VIII, 4, 23| placuisset prius ad Samnites quam bellum fieret, responsum redditur 286 VIII, 4, 23| paenitere se virium suarum, si bellum placeat. ceterum non posse 287 VIII, 5, 25| qui indicerent Samnitibus bellum, ipsi maiore conatu quam 288 VIII, 5, 25| venerunt, arma virosque ad bellum pollicentes; foedere ergo 289 VIII, 5, 27| Aliud subinde bellum cum alterius orae Graecis 290 VIII, 5, 27| circumstantes concilium bellum in Romanos poscunt, alii 291 VIII, 5, 29| satis per se ipsum Samnitium bellum et defectio repens Lucanorum 292 VIII, 5, 29| fortes fortunam iuvare. bellum ex auctoritate patrum populus 293 VIII, 5, 29| consule in Vestinis multiplex bellum nec usquam vario eventu 294 VIII, 6, 37b| defectionem Samnitium Apulum novum bellum accessit. utroque exercitus 295 VIII, 6, 37b| sunt qui non ipsis Apulis bellum inlatum sed socios eius 296 VIII, 6, 37b| eo tempore propulsantium bellum, propius ut sit vero facit 297 VIII, 6, 37b| cum utraque simul gente bellum Romanis fuisse. nec tamen 298 VIII, 6, 37b| Privernatesque populo Romano bellum fecissent. populus Tusculanus 299 VIII, 6, 39| prospere agerent: expiandum id bellum magna mercede luendumque 300 VIII, 6, 40| Hoc bellum a consulibus bellatum quidam 301 IX, 1, 1| praebuerimus. Iustum est bellum, Samnites, quibus necessarium, 302 IX, 1, 3| oblaturus est hostis; sedens bellum conficiet." his in vicem 303 IX, 1, 3| vires Romana res esset, bellum differre; tertium nullum 304 IX, 2, 8| piumque de integro ineatur bellum. Interea consules exercitum 305 IX, 2, 8| cum Samnitibus prospere bellum gerere, at vos satis habeatis 306 IX, 2, 8| Romanas ita cum Samnite gerere bellum velitis, ut omnia ante nos 307 IX, 2, 10| Arma cuncti spectant et bellum: en unquam futurum, ut congredi 308 IX, 2, 10| gentium violatum; eo iustius bellum gesturos.~ ~11. 309 IX, 2, 11| est ventum habeant; tum bellum et fortia consilia placeant, 310 IX, 2, 11| mentionem habuimus geramus bellum; nec populus Romanus consulum 311 IX, 2, 11| eluditur numen, redeant. Gerite bellum, quando Sp. Postumius modo 312 IX, 2, 11| iustum in nos factum esse bellum. Haec ludibria religionum 313 IX, 2, 12a| infestissimum cernentibus renatum bellum omnia quae deinde evenerunt 314 IX, 2, 12a| Samnites faceret, et geri posse bellum Romani pro victoria certa 315 IX, 3, 14| Samnitibus Romanisque ut bellum omitterent: per utros stetisset 316 IX, 4, 17| Punicum Romano praevertisset bellum seniorque in Italiam traiecisset. 317 IX, 4, 19| Samnio, in Lucanis gerebat bellum. Latium deinde omne cum 318 IX, 4, 19| quaesisset et cum feminis sibi bellum fuisse dixisset, quod Epiri 319 IX, 4, 19| suffecturam fuisse reor ad unum bellum. Et forsitan, cum et foederibus 320 IX, 5, 22| Anno circumacto bellum deinceps ab dictatore Q. 321 IX, 5, 22| moenia hostium versus id bellum tantum ducere quod urbem 322 IX, 5, 23| quibus operae est trahere bellum: nos omnium rerum respectum 323 IX, 5, 25| agros atque urbes Ausonum bellum intulerunt. Mota namque 324 IX, 5, 25| portas Romanis, ne arcessant bellum, et obstinatos claudere 325 IX, 6, 27| aut morae, qua trahebant bellum, paenitebat. Samnitium contra 326 IX, 6, 31| Samnites, Aemilio novum bellum Etruria sorte obvenit. In 327 IX, 7, 32| Etruriae erat, ingens orsi bellum. Eo alter consulum Aemilius 328 IX, 7, 32| consultando maturarent traherentne bellum traduxerunt: postero die, 329 IX, 7, 33| insequentis anni consul, bellum ad Sutrium excepit; collega 330 IX, 7, 36| serius se quam ut impedire bellum possent venisse, nuntii 331 IX, 7, 37| latius erat quam profligatum bellum; vastationem namque sub 332 IX, 8, 40| periculo gloriaeque eventu bellum in Samnitibus erat, qui, 333 IX, 8, 41| Romae spernebatur Umbrorum bellum; et ipsae minae metum fecerant 334 IX, 8, 41| munitas, quidam omittendum bellum censerent; plaga una - Materinam 335 IX, 8, 42| consul, cum collegae novum bellum, Sallentini hostes decernerentur, 336 IX, 8, 42| Hernici nominis populo Romano bellum indixerunt.~ ~43. 337 IX, 8, 43| Anagninis Hernicisque aliis bellum iussum erat - decernuntur. 338 IX, 8, 43| exercitus. Ceterum Hernicum bellum nequaquam pro praesenti 339 IX, 8, 45| responsum est, nisi saepe bellum parantes pacem petissent 340 IX, 8, 45| in Samnio fore; eum, ad bellum pacemne inclinent animi, 341 IX, 8, 45| iactata populus Romanus bellum fieri Aequis iussit; consulesque 342 IX, 8, 45| consulesque ambo ad novum profecti bellum quattuor milia a castris 343 X, 1, 1| consulibus redintegratum Aequicum bellum. Coloniam aegre patientes 344 X, 1, 1| rebus solos per se Aequos ad bellum coortos, ut tumultus eius 345 X, 1, 3| Tum in Etruscos versum bellum; et, cum dictator auspiciorum 346 X, 1, 7| certo habere, si quod repens bellum oriatur, non plus spei fore 347 X, 2, 9b| serio ita minetur quisquam. Bellum ab eodem consule haudquaquam 348 X, 2, 10| adversus indutias paratum bellum; sed eos alia molientes 349 X, 2, 10| acceptaque cum parata cetera ad bellum essent sequique Etruscus 350 X, 2, 10| fama Gallici tumultus ad bellum Etruscum adiecti; eo minus 351 X, 2, 11| accepto deos pro se commisisse bellum memorantes Etrusci sustulere 352 X, 2, 11| potuit. Cum hoc segnius bellum opinione esset, alterius 353 X, 2, 11| suos vastare belloque ad bellum cogere. Lucano populo satis 354 X, 2, 12| postquam audita sunt Romae, bellum Samnitibus et patres censuerunt 355 X, 2, 12| diversique ad suum quisque bellum proficiscuntur. Scipioni 356 X, 2, 12| proficiscuntur. Scipioni segne bellum et simile prioris anni militiae 357 X, 2, 13| condicione traxerint ad bellum; increpari magistratus Samnitium, 358 X, 2, 13| viribus consurgere hostes ad bellum et haudquaquam pari defungendum 359 X, 2, 14| copiae satis et uter ad utrum bellum dux idoneus magis esset, 360 X, 2, 14| incertior hostis qua venturum bellum foret, Fabius per Soranum, 361 X, 2, 16| perfectis veteres consules iussi bellum in Samnio gerere prorogato 362 X, 2, 16| pacem a populo Romano, cum bellum tolerare non possent; rebellasse, 363 X, 2, 16| servientibus gravior quam liberis bellum esset; unam sibi spem reliquam 364 X, 2, 17| Etruria iactantes molientesque bellum domi Romanum urebat. Nam 365 X, 2, 17| vagamur vicatim circumferentes bellum? quin urbes et moenia adgredimur? 366 X, 2, 18| Romanis in Etruria interim bellum ingens multis ex gentibus 367 X, 2, 18| fere omnes consciverant bellum; traxerat contagio proximos 368 X, 2, 19| clamor ortus, ut simul ambo bellum Etruscum susciperent. Quo 369 X, 3, 20| omnisque Romana vis in Etruscum bellum magis inclinat, in Samnio 370 X, 3, 21| senatum Etruriae ingravescens bellum et crebrae litterae Appi 371 X, 3, 21| gesserit, fuisse tantum bellum ut nec duce uno nec exercitu 372 X, 3, 24| sollicitassent, si alio duce gesturi bellum essent? nimirum adversarium 373 X, 3, 24| autem dubium esse, ubi unum bellum sit asperum ac difficile, 374 X, 3, 24| esse quorum utrolibet duce bellum Etruscum geri recte possit. 375 X, 3, 25| sive ipse sponte sua, quia bellum ei maius in conspectu erat 376 X, 3, 25| premant sive diversi gerant bellum, ne ad omnia simul obire 377 X, 3, 26| animis triumphusque non bellum decretum consulibus videretur. 378 X, 3, 26| profecti ambo consules ad bellum sunt. Ceterum antequam consules 379 X, 3, 26| ambo consules profecti ad bellum erant cum quattuor legionibus 380 X, 3, 26| equitibus delectis, ad id bellum missis, et sociorum nominisque 381 X, 3, 27| proconsule in Samnio gerebant bellum. Primo concursu adeo aequis 382 X, 4, 35| Atilio nequaquam tam facile bellum fuit. Cum ad Luceriam duceret 383 X, 4, 37a| tamen clarior maiorque quam bellum in Etruria eo anno fuerat 384 X, 5, 38| paterna gloria, qua sua, et bellum ingens victoriaque quantam 385 X, 5, 38| opulentia insignium armorum bellum adornaverant; et deorum 386 X, 5, 45| auctoritate patrum iussu populi bellum Faliscis indictum est iussique 387 X, 5, 45| pugnatum, nec obsidio sed bellum ex aequo erat; non enim 388 XXI, 1, 1| plerique sunt rerum scriptores, bellum maxime omnium memorabile 389 XXI, 1, 2| gereret agitare in animo bellum et, si diutius vixisset, 390 XXI, 1, 2| pueritia Hannibalis distulerunt bellum. Medius Hasdrubal inter 391 XXI, 1, 5| opprimeret, Saguntinis inferre bellum statuit. Quibus oppugnandis 392 XXI, 1, 5| iungendoque tractus ad id bellum videri posset. Cartalam, 393 XXI, 1, 5| primo in Vaccaeos promotum bellum. Hermandica et Arbocala, 394 XXI, 1, 6| Cum Saguntinis bellum nondum erat; ceterum iam 395 XXI, 1, 6| Romam missi auxilium ad bellum iam haud dubie imminens 396 XXI, 1, 6| Hannibalemque intenderant bellum; erant qui non temere movendam 397 XXI, 1, 8| acrius de integro coortum est bellum pluribusque partibus, vix 398 XXI, 1, 10| cum Saguntino suscitarent bellum; monuisse, praedixisse se 399 XXI, 1, 10| susceptumque cum Saguntinis bellum habendum cum Romanis est. 400 XXI, 1, 10| sum quod, si ille viveret, bellum iam haberemus cum Romanis, 401 XXI, 1, 11| inde legatis Romanis est bellum ortum ab Saguntinis, non 402 XXI, 2, 16| gentes; cum orbe terrarum bellum gerendum in Italia ac pro 403 XXI, 2, 17| iuberent populo Carthaginiensi bellum indici; eiusque belli causa 404 XXI, 2, 17| feliciter eveniret quod bellum populus Romanus iussisset. 405 XXI, 2, 17| provincia eodem versa in Punicum bellum habuit.~ ~18. 406 XXI, 2, 18| comparatis, ut omnia iusta ante bellum fierent, legatos maiores 407 XXI, 2, 18| indicerent populo Carthaginiensi bellum. Romani postquam Carthaginem 408 XXI, 2, 18| facto, "hic" inquit, "vobis bellum et pacem portamus; utrum 409 XXI, 2, 18| cum is iterum sinu effuso bellum dare dixisset, accipere 410 XXI, 2, 20| imperii petissent ne Poeno bellum Italiae inferenti per agros 411 XXI, 2, 20| Italiam transmittant Galli bellum, ipsos id avertere in se 412 XXI, 2, 21| alias terras transferendum bellum; ita enim hae gentes non 413 XXI, 2, 21| ut dis bene iuvantibus bellum ingentis gloriae praedaeque 414 XXI, 2, 21| inferendum atque arcendum bellum, ne, dum ipse terrestri 415 XXI, 2, 24| Galli quamquam Italiae bellum inferri audiebant, tamen, 416 XXI, 2, 24| nuntiatum est, moram magis quam bellum metuens, oratores ad regulos 417 XXI, 3, 26| Punicum insuper Gallico bellum auctum patres acceperunt, 418 XXI, 5, 39| adversus Insubres motum bellum erat. Sed armare exercitum 419 XXI, 5, 40| committere ac profligare bellum, nos, qui secundum deos 420 XXI, 5, 43| Nec, quam magni nominis bellum est, tam difficilem existimaritis 421 XXI, 5, 44| iustissimam pugnaturos. Inferimus bellum infestisque signis descendimus 422 XXI, 5, 44| arbitrii facit; cum quibus bellum, cum quibus pacem habeamus, 423 XXI, 6, 49| Trebiam terrestre constitisset bellum, interim circa Siciliam 424 XXI, 6, 53| comitiorum, ne in novos consules bellum differretur, et occasio 425 XXI, 7, 63| immortalibus C. Flaminium bellum gerere. Consulem ante inauspicato 426 XXII, 2, 9| publica in eodem quo ante bellum fuisset statu permansisset. 427 XXII, 3, 19| quoque terra marique coeptum bellum est. Hasdrubal ad eum navium 428 XXII, 3, 21| fama repens alio avertit bellum. Celtiberi, qui principes 429 XXII, 3, 22| animo consilioque gerebant bellum. occupatis igitur Carthaginiensibus 430 XXII, 4, 23| delegisse Romanos cernentem, qui bellum ratione, non fortuna gereret, 431 XXII, 4, 24| Fabi sedendo et cunctando bellum gerebat receperatque suos 432 XXII, 4, 30| Romanis atque in Italia bellum esse; nam biennio ante adeo 433 XXII, 4, 30| ut vix cum eadem gente bellum esse crederent cuius terribilem [ 434 XXII, 5, 32| summa inter se concordia bellum gesserunt. Frumentatum exeunti 435 XXII, 5, 32| consules eisdem artibus bellum gererent. Cum ad Gereonium 436 XXII, 5, 32| impediente constitisset bellum, Neapolitani legati Romam 437 XXII, 5, 33| accipiendos. Adeo, etsi bellum ingens in cervicibus erat, 438 XXII, 5, 34| nobilibus, per multos annos bellum quaerentibus, Hannibalem 439 XXII, 5, 34| debellari possit, fraude bellum trahi. Cum quattuor legionibus 440 XXII, 5, 34| cum debellare possent, bellum traxisse. Id foedus inter 441 XXII, 5, 37| ut et hostes in terra sua bellum haberent minusque laxamenti 442 XXII, 6, 38| feroces fuere denuntiantis bellum arcessitum in Italiam ab 443 XXII, 6, 39| immutabilis est. In Italia bellum gerimus, in sede ac solo 444 XXII, 8, 58| pugnam victoris magis quam bellum gerentis intentus curis, 445 XXII, 8, 58| internecivum sibi esse cum Romanis bellum; de dignitate atque imperio 446 XXIII, 1, 5| pollicerenturque omnia quae ad bellum opus essent, "morem magis" 447 XXIII, 1, 5| iubentes quae opus essent ad bellum imperare, quam convenienter 448 XXIII, 1, 5| oportet, Campani, sed paene bellum pro nobis suscipiatis. Veniat 449 XXIII, 1, 5| propter vos cum Samnitibus bellum per centum prope annos variante 450 XXIII, 1, 10| inter Romanos Campanosque bellum sit transfugae magis quam 451 XXIII, 2, 12| aliqua tolerabili condicione bellum videro; nec mihi pacis antiquae 452 XXIII, 2, 13| Cum id quoque negasset, "bellum igitur" inquit "tam integrum 453 XXIII, 4, 25| speraret, futura, Gallicum bellum et omitti tuto et differri 454 XXIII, 4, 25| exercitibusque, per quos id bellum gereretur, consultandum 455 XXIII, 4, 25| exercitus satis firmi ad tantum bellum efficerentur inibatur ratio. 456 XXIII, 4, 25| militare donec in Italia bellum esset placuit; eodem ex 457 XXIII, 4, 26| nihilo segnius in Hispania bellum erat sed ad eam diem magis 458 XXIII, 4, 26| gentem versum ab Romanis bellum est, infestoque exercitu 459 XXIII, 4, 28| vicem quemadmodum tractandum bellum in Hispania foret, retro 460 XXIII, 4, 28| ipsum Hasdrubalem versum bellum.~ ~29. 461 XXIII, 5, 32| erant movebant iam sese ad bellum. Ti. Sempronius militibus 462 XXIII, 5, 33| vastaret maritimam oram, bellum pro parte sua terra marique 463 XXIII, 5, 34| status rerum in insula esset: bellum ac defectionem omnes spectare; 464 XXIII, 5, 35| mollitis animis, segnius bellum esset, Campani per se adorti 465 XXIII, 6, 38| vix tolerantibus Punicum bellum Macedonici belli moles instaret; 466 XXIII, 6, 42| centum] cum populo Romano bellum gessimus, nullo externo 467 XXIII, 6, 43| summoturum hostes. Quod ad bellum Romanum attineret, si Trasumenni 468 XXIII, 6, 46| et Numidis in Africa post bellum virtutis causa datus est. 469 XXIII, 6, 48| classis mox paranda esset si bellum Macedonicum moveretur: Siciliam 470 XXIII, 6, 48| ac Sardiniam, quae ante bellum vectigales fuissent, vix 471 XXIV, 2, 7b| rerum statu Ap. Claudius bellum oriens ex propinquo cum 472 XXIV, 2, 7b| auctoritate senatus Puteolos, per bellum coeptum frequentari emporium, 473 XXIV, 2, 8| pacem in Italia aut <id> bellum eumque hostem haberemus 474 XXIV, 2, 9| potissimum consulibus ad bellum profectis urbi praeesset. 475 XXIV, 2, 9| Maximum Rullum cum P. Decio ad bellum Gallicum, sic postea Papirium 476 XXIV, 2, 11| duodeviginti legionibus bellum geri placuit; binas consules 477 XXIV, 2, 11| cum increbresceret rumor bellum in Sicilia esse, T. Otacilius 478 XXIV, 2, 12| Campanos ne ab obsidione Capuae bellum eius anni Romani inciperent. 479 XXIV, 4, 21| Romani, cum bellum nequaquam contemnendum in 480 XXIV, 4, 28| inter Poenos Romanosque bellum atrocius fore quam inter 481 XXIV, 4, 28| non utique in praesentia bellum cum eis geratur; cum Romanis 482 XXIV, 4, 28| Romanis extemplo aut pacem aut bellum habendum. quo minus cupiditatis 483 XXIV, 4, 29| itaque integro secum foedere bellum Romanos cum iis gesturos 484 XXIV, 4, 33| processerunt. Romanus orator non bellum se Syracusanis sed opem 485 XXIV, 5, 35b| Hippocrates Himilconi coniunctus bellum adversus consulem Romanum 486 XXIV, 5, 36| exposuere; versumque ab Italia bellum - adeo uterque populus in 487 XXIV, 6, 40| suspectum fuerat, motum bellum est. legati ab Orico ad 488 XXIV, 6, 42| eis cum Carthaginiensibus bellum, in potestatem redactos 489 XXIV, 6, 44| atque exercitus divisi: bellum cum Hannibale consulibus 490 XXIV, 6, 47| adversus veteres socios Romanos bellum gererent et vectigalem ac 491 XXIV, 6, 49| Galae filio deposcente id bellum ut mitteret exercitum; qui 492 XXIV, 6, 49| Carthaginiensium opibus gessit bellum. in Hispania nihil memorabile 493 XXV, 1, 1| quo diutius trahebatur bellum et variabant secundae adversaeque 494 XXV, 1, 3| Silanus Tuscos. consulibus bellum cum Hannibale et binae legiones 495 XXV, 1, 6| regum turbatam ad grave bellum adversus Siculos simul Poenosque 496 XXV, 1, 6| militum officio fungamur. bellum in Sicilia iam alterum annum 497 XXV, 1, 6| pro servis saltem ad hoc bellum emptis vobis simus; congredi 498 XXV, 3, 14| acciturum totumque eo versuros bellum. haec consilia ducis, cum 499 XXV, 3, 15a| tantum non ad portas et muros bellum esse; ni propere subveniat, 500 XXV, 5, 23| et Hippocraten verteret bellum an obsidione Syracusas premeret, 501 XXV, 6, 28| Epicyde, audierint, tum bellum movisse et obsidere urbem 502 XXV, 6, 32| consiliisque magis quam armis bellum gereretur, Romani imperatores 503 XXV, 6, 32| tempus esse id iam agi ut bellum in Hispania finiretur; et 504 XXV, 6, 32| montesque recipientes sese bellum extraherent. optimum igitur 505 XXV, 6, 32| simul Hispaniae amplecti bellum, ita inter se diviserunt 506 XXV, 6, 32| adiunctis cum Hasdrubale Barcino bellum gereret. una profecti ambo 507 XXV, 6, 33| bello satis esset dabatur ne bellum gererent, et cum quies ipsa, 508 XXVI, 1, 1| legionibus Romanis eo anno bellum terra marique est gestum.~ ~ 509 XXVI, 2, 12| Reginis neque Tarentinis bellum gesturos transisse Alpes: 510 XXVI, 4, 22| in suffragium et cogitate bellum Punicum in Italia et hostium 511 XXVI, 4, 24| Thracum et Illyriorum reges; bellum ut extemplo Aetoli cum Philippo 512 XXVI, 4, 24| moverunt adversus Philippum bellum, et Laevinus Zacynthum - 513 XXVI, 4, 25| Thessaliam descendit - ad bellum secum adversus Aetolos capessendum 514 XXVI, 4, 25| omni iuventute Aetolorum bellum inferre Acarnaniae parat. 515 XXVI, 4, 25| magis instruit quam consilio bellum. coniugibus liberisque et 516 XXVI, 4, 25| in manibus erat coegerunt bellum, Iamphorynna per deditionem 517 XXVI, 5, 26b| litteris falsis urbem implesse bellum in Sicilia esse ut suam 518 XXVI, 5, 26b| qui vel in pace tranquilla bellum excitare possent, nedum 519 XXVI, 5, 28| exposuit: Philippum inferentem bellum Aetolis in Macedoniam retro 520 XXVI, 5, 30| Carthaginiensium animis bellum cum populo Romano gessissent, 521 XXVI, 5, 32| Manlio Torquato, cum tyrannis bellum gerendum fuisse censerent 522 XXVI, 5, 32| Marcelli quae is gerens bellum victorque egisset rata habenda 523 XXVI, 6, 34| populo Romano defecisset per bellum fuissent, eos cis Lirim 524 XXVI, 6, 36| eguit; paratisque omnibus ad bellum consules in provincias profecti 525 XXVI, 6, 37| velut illo tempore primum bellum inciperent.~ ~38. 526 XXVI, 7, 41| transeamus transferamusque bellum, vereor ne cui vestrum maius 527 XXVI, 7, 43| urbe potissimum oppugnanda bellum orsus esset militibus ostenderet 528 XXVI, 7, 43| sine qua neque illi gerere bellum possunt, quippe qui mercennarios 529 XXVI, 8, 47| sua omnia quae reliqua eis bellum fecerat restituit. opifices 530 XXVI, 8, 51| corpora simul animosque ad bellum acuebant; urbs ipsa strepebat 531 XXVII, 2, 6| plebemque scivisse ut, quoad bellum in Italia esset, ex iis 532 XXVII, 3, 10| Cetera expedientibus quae ad bellum opus erant consulibus, aurum 533 XXVII, 3, 10| exercitui qui in Hispania bellum secunda sua fama ducisque 534 XXVII, 3, 12| agenda erant consules ad bellum profecti. prior Fulvius 535 XXVII, 5, 21| videretur, exercitu accito bellum ex Apulia in Etruriam transferret. 536 XXVII, 6, 30| Philippum atque Aetolos bellum. adhibitus ab Aetolis et 537 XXVII, 6, 30| postremo negarunt dirimi bellum posse nisi Messeniis Achaei 538 XXVII, 6, 31| quoque adversus se movisse bellum credebant. profecti ab Dymis 539 XXVII, 7, 35| sua omnia iis quae ante bellum habuissent reddere populum 540 XXVII, 7, 36| aliquanto numerus quam qui ante bellum fuerat. eo anno primum ex 541 XXVII, 7, 38| tempore consulibus eundum ad bellum - nam et Hasdrubali occurrendum 542 XXVII, 7, 38| Livio missa quidam ad id bellum auctores sunt, octo milia 543 XXVII, 7, 39| sed etiam secutae sunt ad bellum; et cum per munita pleraque 544 XXVII, 7, 40| ultimis terrarum oris alterum bellum gereretur, spatium dedisse 545 XXVII, 7, 40| irae in cives M. Livium ad bellum proficiscentem monenti Q. 546 XXVII, 8, 43| hoste destinato ab senatu bellum gereret - audendum ac novandum 547 XXVII, 8, 45| victoriam ducere; quippe ad quod bellum collega non ante quam ad 548 XXVII, 8, 45| victoriam facturum. famam bellum conficere et parva momenta 549 XXVIII, 1, 1| renatum ibi subito par priori bellum est. Hispanias ea tempestate 550 XXVIII, 1, 2| nequaquam tantum iam conflatum bellum, quanta futuri materia belli, 551 XXVIII, 1, 3| animadvertit dissipatum passim bellum, et circumferre ad singulas 552 XXVIII, 2, 5| quoque, quos super Aetolicum bellum Machanidas etiam Lacedaemonius 553 XXVIII, 2, 5| Maedos, si quod longinquum bellum regem occupasset, proxima 554 XXVIII, 2, 8| fugacius ab hostibus geratur bellum. sic ab Opunte Attalum, 555 XXVIII, 2, 8| fugam nec pro difficili id bellum habendum in quo, si modo 556 XXVIII, 2, 8| regnum concessit ut Dardanis bellum inferret.~ ~9. 557 XXVIII, 2, 9| decreto, inter ipsos, ne cum bellum communi animo gessissent 558 XXVIII, 3, 10| ambobus ut cum Hannibale bellum gererent provincia decreta. 559 XXVIII, 3, 11| proficiscerentur consules ad bellum moniti a senatu sunt ut 560 XXVIII, 3, 11| deum benignitate summotum bellum ab urbe Romana et Latio 561 XXVIII, 3, 11| deinde veris et ipsi ad bellum profecti sunt. Q. Caecilius 562 XXVIII, 3, 12| procul ab domo, varia fortuna bellum gereret, exercitu non suo 563 XXVIII, 3, 12| abstractam a cultu agrorum bellum occupaverat et mos vitio 564 XXVIII, 3, 16| quarto decimo anno post bellum initum, quinto quam P. Scipio 565 XXVIII, 4, 18| Italia sic Scipio in Africa bellum gereret. Scipio, foedere 566 XXVIII, 4, 19| quam cum Carthaginiensibus bellum gerendum esse; quippe cum 567 XXVIII, 5, 24| tantum occulti serebantur: si bellum in provincia esset, quid 568 XXVIII, 5, 29| cur patriae indiceretis bellum, cur ad Ilergetes descisceretis 569 XXVIII, 6, 32| rerum suarum gestarum qui id bellum ducat. Magonis hercule sibi 570 XXVIII, 6, 32| sequerentur, non tam ad bellum gerendum - neque enim cum 571 XXVIII, 7, 36| Hannibali neu senescere bellum maximo impetu maiore fortuna 572 XXVIII, 7, 38| maiore quam ulla per id bellum celebrata frequentia proditum 573 XXVIII, 7, 38| sicut C. Lutatius superius bellum Punicum finisset, ita id 574 XXVIII, 8, 39| nostrarum non paeniteat. bellum propter nos suscepistis; 575 XXVIII, 8, 39| cum in Italia tam atrox bellum et Hannibalem hostem haberetis, 576 XXVIII, 8, 40| contentus non ad gerendum modo bellum sed ad finiendum diceret 577 XXVIII, 8, 41| praeponam. quamquam si aut bellum nullum in Italia aut is 578 XXVIII, 8, 41| est praeferendus aut illud bellum huic, aut victoria illa 579 XXVIII, 8, 41| quam contempsisse qui aliud bellum maluerit. quin igitur ad 580 XXVIII, 8, 41| itinere, ubi Hannibal est, eo bellum intendis? egregiam istam 581 XXVIII, 8, 41| pax ante in Italia quam bellum in Africa sit, et nobis 582 XXVIII, 8, 41| Licinius in Italia, P. Scipio bellum in Africa geret. quid? si - 583 XXVIII, 8, 43| tenerent, cum quaesitus ad id bellum imperator nemo se ostenderet 584 XXVIII, 8, 43| Hispania quam in Africa bellum geri aptius est? facile 585 XXVIII, 8, 43| eandem Africam avertisse eo bellum unde venerat refers?~ ~44. 586 XXVIII, 8, 44| intervallo non apparent bellum aperiet: id est viri et 587 XXVIII, 8, 44| censeo modo perficeretur bellum, tamen ad dignitatem populi 588 XXVIII, 8, 44| rem publicam pertinent et bellum quod instat et provincias 589 XXVIII, 8, 45| traiceret; alteri Bruttii et bellum cum Hannibale, cum eo exercitu 590 XXVIII, 8, 45| Bruttiis adversus Hannibalem bellum gereret.~ Ludi deinde Scipionis 591 XXVIII, 8, 46| profecti. Et quia pecunia ad bellum deerat, agri Campani regionem 592 XXVIII, 8, 46| Ligurum ea gens est - bellum ea tempestate gerebant cum 593 XXVIII, 8, 46| laetati si par aliud inde bellum duce tantum mutato oreretur, 594 XXIX, 1, 1| Praeparatis omnibus ad bellum Syracusas, nondum ex magnis 595 XXIX, 1, 1| generis eadem vi qua per bellum ceperant retinentibus, concessas 596 XXIX, 1, 1| grata fuit, eoque enixius ad bellum adiuverunt.~ Eadem aestate 597 XXIX, 1, 1| Hispania coortum ingens bellum conciente Ilergete Indibili 598 XXIX, 1, 1| postquam in Italia gravius bellum urgeret, adversus Hannibalem 599 XXIX, 1, 2| glisceret prima neglegendo bellum, iunctis et ipsi exercitibus 600 XXIX, 2, 5| viribus quanto exercitu id bellum geratur, in eorum potestate 601 XXIX, 2, 5| iuventutem et capessere pro parte bellum aequum esse. Ligures haud 602 XXIX, 3, 10| alienigena terrae Italiae bellum intulisset eum pelli Italia 603 XXIX, 3, 11| commune adversus Philippum bellum coeptam amicitiam esse - 604 XXIX, 5, 23| Africa, sicut adhuc fecerint, bellum Romani cum Carthaginiensibus 605 XXIX, 5, 24| Africam traiciendi ut non ad bellum duci viderentur sed ad certa 606 XXIX, 5, 26| exercitum travexit. sed et bellum bello secundum priore ut 607 XXIX, 5, 26| transferendumque et finiendum in Africa bellum se transire volgaverat. 608 XXIX, 6, 31| incitatus Syphax Masinissae bellum infert. et primo certamine 609 XXIX, 6, 31| equitibus ex acie in montem - Bellum incolae vocant - perfugit. 610 XXIX, 6, 32| vastaret. inde inritato ad bellum Syphace, inter Cirtam Hipponemque 611 XXX, 1, 4| esse aut pacem componi aut bellum naviter geri. dum consulitur 612 XXX, 2, 7b| Barcinaeque omnes factionis bellum malebant vicit. inde dilectus 613 XXX, 2, 7b| ope et ipsum reparantem bellum cum uxor non iam ut ante 614 XXX, 2, 13| abnuisset Romanam sed ultro bellum intulisset, tum ille peccasse 615 XXX, 3, 19a| populi senescere Punicum bellum cernentes defecere. idem 616 XXX, 4, 22| Saguntinis privato consilio bellum intulisse; senatui ac populo 617 XXX, 4, 23| ante portas Carthaginis bellum gereret, nullius alterius 618 XXX, 4, 23| Scipionique scribendum ne bellum remitteret. Laelius Fulviusque 619 XXX, 4, 23| et deorum omnium oblitos bellum gesturos. eo magis in Laevini 620 XXX, 4, 25| dixisset, dimissis legatis bellum parabat.~ Hannibali iam 621 XXX, 5, 27| rogarent quem vellet in Africa bellum gerere. omnes tribus P. 622 XXX, 5, 27| ludos consules priusquam ad bellum proficiscerentur facerent. 623 XXX, 5, 28| adsuessent per aliquot annos bellum ante oculos aliis atque 624 XXX, 5, 30| datum erat ut qui primus bellum intuli populo Romano, quique 625 XXX, 5, 30| nec in Italia solum nobis bellum, vobis in Africa esset; 626 XXX, 5, 30| quin omnia propter quae ad bellum itum est vestra sint, Sicilia 627 XXX, 5, 30| et quemadmodum quia a me bellum coeptum est ne quem eius 628 XXX, 5, 31| nos de Hispania fecimus bellum; et tunc Mamertinorum sociorum 629 XXX, 5, 31| quoque gravia videntur, bellum parate quoniam pacem pati 630 XXX, 6, 37| agros quibusque finibus ante bellum tenuissent tenerent, populandique 631 XXX, 6, 37| domitos, neque domarent alios: bellum neve in Africa neve extra 632 XXX, 7, 40| provinciae Africae, seu bellum foret facilem victoriam, 633 XXX, 7, 42| mite responsum tulerunt: bellum quaerere regem et si pergat 634 XXX, 7, 44| Lutatio A. Manlio consulibus. bellum initum annis post tribus 635 XXX, 7, 44| fuisse in mora quo minus id bellum exitio Carthaginis finiret.~ 636 XXXI, 1, 1| primo Punico ad secundum bellum finitum - aeque multa volumina 637 XXXI, 1, 1| Claudium consulem, qui primum bellum Carthaginiensibus intulit, 638 XXXI, 1, 1| videbatur.~ Pacem Punicam bellum Macedonicum excepit, periculo 639 XXXI, 1, 1| nobilius. ceterum coeptum bellum adversus Philippum decem 640 XXXI, 1, 1| excitaverunt ad renovandum bellum.~ ~2. 641 XXXI, 1, 2| peterent ut, si coacti iniuriis bellum adversus Philippum suscepissent, 642 XXXI, 1, 3| conatu Romanis id capessendum bellum esse, ne cunctantibus iis 643 XXXI, 1, 4| auspicio P. Scipionis in Africa bellum perfecissent, decreverunt 644 XXXI, 1, 5| Galba C. Aurelio consulibus, bellum cum rege Philippo initum 645 XXXI, 1, 5| opportune inritandis ad bellum animis et litterae ab M. 646 XXXI, 1, 5| regi Macedonum indiceretur bellum.~ ~6. 647 XXXI, 1, 6| inlata sociis populi Romani bellum indici.' alteri consulum 648 XXXI, 1, 7| videmini, Quirites, non utrum bellum an pacem habeatis vos consuli - 649 XXXI, 1, 7| qui terra marique ingens bellum molitur - sed utrum in Macedoniam 650 XXXI, 1, 7| totum in Hispaniam aversuri bellum fuerimus, quod cunctando 651 XXXI, 1, 7| classe Laevino qui ultro ei bellum inferret, in Macedonia continuerimus. 652 XXXI, 1, 7| exercitibus quos Punicum postea bellum absumpsit, adgressus Pyrrhus 653 XXXI, 1, 7| Macedonia potius quam Italia bellum habeat: hostium urbes agrique 654 XXXI, 1, 7| sacrificanti precantique ut hoc bellum mihi, senatui vobisque, 655 XXXI, 1, 8| suffragium missi, uti rogaret, bellum iusserunt. supplicatio inde 656 XXXI, 1, 8| omnia pulvinaria di ut quod bellum cum Philippo populus iussisset, 657 XXXI, 1, 8| fetiales ab consule Sulpicio, bellum quod indiceretur regi Philippo 658 XXXI, 1, 8| essent legatum mitteret ad bellum regi indicendum.~ Tum de 659 XXXI, 1, 8| cui novum ac magni nominis bellum decretum erat, permissum 660 XXXI, 2, 9| animo esse: si qua re ad id bellum opus sit indicaturos regi, 661 XXXI, 2, 9| haberent pararentque quae ad bellum opus essent, civitas religiosa 662 XXXI, 2, 9| ea> pecunia non posset in bellum usui esse seponique statim 663 XXXI, 2, 10| Omnium animis in bellum Macedonicum versis repente, 664 XXXI, 2, 11| Magonis postea exercitu - bellum contra foedus facere, exercitus 665 XXXI, 2, 11| nuntiare praeterea iussi bellum cum rege Philippo susceptum, 666 XXXI, 2, 11| traiciendi; peterentque ut ad id bellum mitteret auxilia Numidarum 667 XXXI, 2, 13| quia consules, cum ad novum bellum quod magna classe magnisque 668 XXXI, 2, 13| sustinuit: si in Punicum bellum pecunia data in Macedonicum 669 XXXI, 2, 13| data in Macedonicum quoque bellum uti res publica vellet, 670 XXXI, 2, 14| autem sibi cum Philippo bellum Athenienses haudquaquam 671 XXXI, 2, 14| datis Macedonum auxiliis bellum se inferre Atheniensibus 672 XXXI, 2, 14| prima fuit: postea iustum bellum decretis civitatis ultro 673 XXXI, 2, 15| itaque ingenti consensu bellum adversus Philippum decretum. 674 XXXI, 2, 15| opportuna loca vires colligere, bellum aluere gloriamque eius gesti 675 XXXI, 2, 18| Abydenorum clades ad Romanum bellum animos fecisset, nuntii 676 XXXI, 3, 25| auxilia redintegraverat bellum agrosque finitimorum vastabat 677 XXXI, 3, 25| meis ab tergo tutis securus bellum Nabidi inferam et Lacedaemoniis.' 678 XXXI, 4, 28| Dardanis Bato Longari filius: bellum suo nomine Longarus cum 679 XXXI, 4, 28| Amynandro Aetolos concitandos ad bellum attribuit. Attali legatis - 680 XXXI, 4, 28| Macedoniam pervenerat - apparabat bellum. filium Persea, puerum admodum, 681 XXXI, 4, 29| fecistis?", iidem nunc ut bellum secum adversus Philippum 682 XXXI, 4, 29| velitis lecturi, pacem ac bellum arbitrio habituri vestro, 683 XXXI, 4, 29| aeternum omnibus Graecis bellum est eritque; natura enim, 684 XXXI, 4, 30| deis, secunda cum superis bellum nefarium gesserit. omnia 685 XXXI, 4, 30| secundum deos plurimum possent, bellum susciperent.~ ~31. 686 XXXI, 4, 31| animo cum illis adversus nos bellum gesserunt, stipendiarias 687 XXXI, 4, 31| hi homines, cum pro iis bellum adversus Samnites per annos 688 XXXI, 4, 31| attinet, Aetoli, nos pro vobis bellum suscepimus adversus Philippum, 689 XXXI, 4, 31| urgerent, depositum a vobis bellum et ipsi omisimus. nunc et 690 XXXI, 5, 33| impigre terra marique parabat bellum. navales copias Demetriadem 691 XXXI, 5, 33| parabatur sed gerebatur iam bellum. per Dassaretiorum fines 692 XXXI, 5, 40| ad Apolloniam, unde orsus bellum erat, copias reduxit.~ Philippum 693 XXXI, 5, 40| qui morae ad decernendum bellum ad Naupactum auctor fuerat, 694 XXXI, 6, 44| verbisque, quibus solis valent, bellum adversus Philippum gerebant.~ ~ 695 XXXI, 6, 46| mitteret>; tantum enim numerum bellum gerentibus adversus Philippum 696 XXXI, 6, 47| Piraeum, unde profecti ad bellum erant, repetunt. Apustius 697 XXXI, 6, 47| C. Aurelius ad confectum bellum cum in provinciam venisset, 698 XXXI, 6, 47| praeda maiore quam gloria bellum gessit. L. Furius simul 699 XXXII, 1, 5| ingenti popularium gaudio. Bellum si quando unquam ante alias, 700 XXXII, 1, 6| Villio actum integrumque bellum insequentem consulem T. 701 XXXII, 2, 8| opera uti ad Macedonicum bellum vellent, mitterent ipsi 702 XXXII, 2, 9| legionibus quas secum adduxerat bellum gesturus; neque memorabilis 703 XXXII, 3, 19| aestimantes graviorem post bellum dominum futurum cernebant. 704 XXXII, 3, 21| pollicendo se adversus Nabidem bellum gesturum cum temptasset 705 XXXII, 3, 21| visa est. Elevabat Romanum bellum eventumque eius eundem fore 706 XXXII, 3, 21| copiis nec viribus nunc bellum gerere quam antea gesserint, 707 XXXII, 3, 21| duce consulari nec exercitu bellum gesserunt; sociorum Philippi 708 XXXII, 3, 21| iam consul summa vi gerit bellum. Sulpicius in ipsa Macedonia 709 XXXII, 4, 28| profectum ita comparare dici bellum ut, nisi successor impediat, 710 XXXII, 4, 28| legiones decretae et ut bellum cum Gallis Cisalpinis qui 711 XXXII, 4, 29| ducto ab Liguribus orsus bellum est. Oppida Clastidium et 712 XXXII, 5, 32| condicionibus confectum videri bellum: necdum enim sciebat utrum 713 XXXII, 5, 32| sibi liberum esset vel ad bellum manenti vel ad pacem decedenti 714 XXXII, 5, 33| tollentem nihil sibi praeter bellum relinquere, quod consilium 715 XXXII, 5, 34| quia me necessitas ad hoc bellum a custodia eius avertit 716 XXXII, 5, 39| duas postulare res, unam ut bellum cum Achaeis finiret, alteram 717 XXXII, 5, 39| indutiae impetratae, donec bellum cum Philippo finiretur.~ ~ 718 XXXIII, 1, 3| quantis auxiliis Romanum ad bellum sequerentur. cognitis sociorum 719 XXXIII, 2, 12| proelio foret, inexpiabile bellum factum? cum armato hoste 720 XXXIII, 2, 12| inligabitur rex ut movere bellum possit.'~ ~13. 721 XXXIII, 2, 13| societate belli quae ante bellum habuissent restitui Aetolis 722 XXXIII, 2, 13| pacis quam quod Antiochum bellum transitumque in Europam 723 XXXIII, 2, 14| equitum dare Corinthii ad bellum possent retinuerat pro obsidibus, 724 XXXIII, 3, 19b| Non tam in tempore Punicum bellum terminatum erat, ne simul 725 XXXIII, 3, 19b| Antiocho ex Syria movente bellum Philippus est superatus; 726 XXXIII, 3, 19b| tempus magno tumultu ad bellum consurrexit.~ Antiochus 727 XXXIII, 3, 20| sociarum Ptolomaei quibus bellum ab Antiocho imminebat. nam 728 XXXIII, 3, 21| Hispania ulteriore coortum est bellum. M. Helvius eam provinciam 729 XXXIII, 3, 26| in provincias ire iussi. bellum in Hispania quinto post 730 XXXIII, 3, 26| priusquam aut hi praetores ad bellum prope novum, quia tum primum 731 XXXIII, 3, 29| impetrassent pacem Boeotis bellum simul gerere decreverant. 732 XXXIII, 4, 30| haberet neve elephantum ullum; bellum extra Macedoniae fines ne 733 XXXIII, 4, 30| novus is tum rex erat - bellum gereret. in haec obsides 734 XXXIII, 4, 35| legati sunt. hunc finem bellum cum Philippo habuit.~ ~36. 735 XXXIII, 4, 39| averso Philippo in Romanum bellum intercepisset, id vero ferendum 736 XXXIII, 5, 42| ultimam pensionem pecuniae in bellum conlatae persolvi placuerat 737 XXXIII, 5, 42| pontificibusque quod stipendium per bellum non contulissent petebant. 738 XXXIII, 5, 43| Hispania tantum glisceret bellum ut iam consulari et duce 739 XXXIII, 5, 44| hominibus quod Hispania movisset bellum neglegi, litterae a Q. Minucio 740 XXXIII, 5, 44| Hispanis erat, unde ingens bellum expectatum fuerat. omnes 741 XXXIII, 5, 45| videretur cur decerneretur bellum, an permitterent T. Quinctio, 742 XXXIII, 5, 45| Carthaginienses, si cum Antiocho bellum motum foret, acturi essent.~ 743 XXXIII, 5, 47| datam esse ut inexpiabile bellum adversus se unum maneret. 744 XXXIII, 5, 49| Hannibale maxime accensum bellum populo Romano fecisse et 745 XXXIII, 5, 49| haud quieturum antequam bellum toto orbe terrarum concisset; 746 XXXIV, 1, 5| ut legem in se latam per bellum temporibus duris in pace 747 XXXIV, 1, 6| pace lata sunt, plerumque bellum abrogat, quae in bello, 748 XXXIV, 2, 9| parare ac Romam dimissis 'bellum' inquit 'se ipsum alet'. 749 XXXIV, 2, 17| alienisque armis parabant bellum. consul interim rebellione 750 XXXIV, 2, 19| Difficilius bellum in Turdetania praetori P. 751 XXXIV, 2, 19| iunxissent; tertiam, si utique bellum placeat, diem locumque constituant 752 XXXIV, 2, 19| quicquam potuit. cum incerta bellum an pax cum Celtiberis essent, 753 XXXIV, 3, 22b| miraretur, senatus consultum quo bellum adversus Nabim Lacedaemonium 754 XXXIV, 3, 22b| tali oratione est usus: 'bellum adversus Philippum non magis 755 XXXIV, 3, 24| Achaeis Argos. cum omnes bellum decressent, auxilia ut pro 756 XXXIV, 3, 26| inde potissimum ordiendi bellum. Quinctio id nequaquam placebat, 757 XXXIV, 3, 26| Argivis adversus tyrannum bellum susceptum sit, quid minus 758 XXXIV, 3, 27| vires, non tamen omisit bellum sed et a Creta mille delectos 759 XXXIV, 3, 31| cur mihi aut indixissetis bellum aut inferretis possem, tacitus 760 XXXIV, 3, 31| et ut vobis mitterem ad bellum auxilia, non ut Argis praesidium 761 XXXIV, 3, 32| adversus Philippum gereremus bellum cum tyranno instituere amicitiam? 762 XXXIV, 3, 32| terra marique gesserunt bellum? "vos tamen" inquis "vestramque 763 XXXIV, 3, 32| eius pepigisti et, <ut> bellum adversus nos gerens, mare 764 XXXIV, 3, 33| multo fuisse non moveri bellum adversus eum quam omitti 765 XXXIV, 3, 33| tam validum ac potentem bellum gesturos? haec propalam 766 XXXIV, 3, 35| quoquam alio institueret neu bellum gereret; civitatibus omnibus, 767 XXXIV, 4, 37| omnes nihil responderi et bellum geri iusserunt; et pro se 768 XXXIV, 4, 41| ab Argis Elatiam, unde ad bellum Spartanum profectus erat, 769 XXXIV, 4, 41| ex oppido proficiscentem bellum gessisse tyrannum tradant 770 XXXIV, 4, 43| Macedoniam decernendam esse: bellum grave ab Antiocho imminere, 771 XXXIV, 4, 43| dubii hostes, vocarent ad bellum, illinc Hannibal, Romanis 772 XXXIV, 6, 60| cum a Carthagine legati bellum haud dubie parare Antiochum 773 XXXIV, 6, 60| simul et Punicum excitaretur bellum. Hannibal patria profugus 774 XXXIV, 6, 60| semper erat, ut in Italia bellum gereretur: Italiam et commeatus 775 XXXIV, 6, 60| copiis Italiae extra Italiam bellum gerere, neque regem neque 776 XXXIV, 6, 60| Italiae excitaturum Romanis bellum. regem cum ceteris omnibus 777 XXXV, 1, 2| et temptaverat, quoniam bellum ingens in provincia exarsisset 778 XXXV, 1, 3| in Italia segnius Ligurum bellum crescebat. Pisas iam quadraginta 779 XXXV, 1, 4| Cum bellum Ligustinum ad Pisas constitisset, 780 XXXV, 1, 6| collegam ut is, qui profligatum bellum haberet, ad comitia Romam 781 XXXV, 2, 12| stimulis moverent ad Romanum bellum. Damocritus ad Nabim, Nicander 782 XXXV, 2, 12| Aetolosque tam diu sustinuerit bellum, ei adiuncto Antiocho, sociis 783 XXXV, 2, 12| copias praebituri Antiocho ad bellum essent, quae loca terrestribus 784 XXXV, 2, 12| Aetoli Romanis concitabant bellum.~ ~13. 785 XXXV, 2, 13| credens, eundem, si motum bellum esset, non magis parem Romanis 786 XXXV, 2, 13| valebat, incitabat Romanos ad bellum.~ ~14. 787 XXXV, 2, 18| consuleretur sed ubi et qua ratione bellum gereretur, victoriam se 788 XXXV, 2, 19| consilio ita discessum est ut bellum gereretur.~ ~ 789 XXXV, 3, 20| Antiochum, sed nihildum ad id bellum praeter animos parabant. 790 XXXV, 3, 24| Cum alii atque alii nuntii bellum instare adferrent, ad rem 791 XXXV, 3, 25| Nabis iam non differebat bellum sed summa vi Gytheum oppugnabat 792 XXXV, 3, 25| non antea ausi capessere bellum quam ab Roma revertissent 793 XXXV, 3, 25| peterent. in concilio omnium ad bellum extemplo capessendum inclinatae 794 XXXV, 3, 25| momenti ad incitandos ad bellum habuit quam si aperte suadendo 795 XXXV, 3, 25| itaque ingenti consensu bellum decretum est, tempus et 796 XXXV, 3, 30| Romano et, quod ad Laconum bellum attineret, praeferentibus 797 XXXV, 4, 31| inter Achaeos et tyrannum bellum erat, legati Romanorum circuire 798 XXXV, 4, 32| Europamque ad funestum armarent bellum.~ ~33. 799 XXXV, 4, 35| est, denuntiatur ne se ad bellum Achaicum aut rem ullam quam 800 XXXV, 4, 38| opprimerent habuissent, ad iustum bellum oppugnationemque urbis mari 801 XXXV, 5, 41| senatus censuisset - eam esse bellum adversus Antiochum regem 802 XXXV, 5, 42| et consiliario eodem ad bellum uti posse. modicum fructum 803 XXXV, 5, 43| nedum ad sustinendum Romanum bellum.~ Aetoli, postquam Demetriadem 804 XXXV, 5, 46| cum apocletis eorum unde bellum ordiretur consultabat. optimum 805 XXXV, 5, 51| magnoque principio sibi orsus bellum videbatur, quod tanta insula 806 XXXVI, 1, 1| eius sectam secuti essent, bellum iniri; si ea perlata rogatio 807 XXXVI, 1, 1| anni consulem legari ad id bellum placuit. alter consul, cui 808 XXXVI, 1, 1| evenisset, cum Bois iussus bellum gerere utro exercitu mallet 809 XXXVI, 1, 3| regi Antiocho indiceretur bellum, an satis esset ad praesidium 810 XXXVI, 1, 3| separatim indici iuberent bellum, et num prius societas et 811 XXXVI, 1, 3| eis renuntianda esset quam bellum indicendum. fetiales responderunt, 812 XXXVI, 1, 3| censuissent; Aetolos ultro sibi bellum indixisse, cum Demetriadem, 813 XXXVI, 1, 3| Antiochum in Europam ad bellum populo Romano inferendum 814 XXXVI, 1, 4| Philippo pollicente ad bellum auxilia et pecuniam et frumentum; 815 XXXVI, 1, 5| Achaeos petebant, quos post bellum non ex sua sententia indictum 816 XXXVI, 1, 6| habentem, Brachyllae necem et bellum a Quinctio Coroneae propter 817 XXXVI, 1, 6| parvis nec dubiis principiis bellum, tamen eandem orationem < 818 XXXVI, 1, 6| amicitiam secum institui, non bellum indici Romanis postularet. 819 XXXVI, 1, 7| accessio tantum ad Romanum esse bellum, sed per se ipsae nuper 820 XXXVI, 1, 7| vobiscum comparatus? - geretis bellum. quae igitur res mihi fiduciam 821 XXXVI, 2, 11| simul duas res suscepisset, bellum Romanum et Graeciam liberandam, 822 XXXVI, 3, 17| inferendum populo Romano bellum ex Asia in Europam transisset, 823 XXXVI, 4, 22| gerendam et rege superato bellum Aetolicum integrum restare, 824 XXXVI, 4, 27| paucos post dies, quam ad bellum renovandum acciendumque 825 XXXVI, 4, 29| irae concitari potuerint ad bellum. ad iram accedebat et difficultas 826 XXXVI, 4, 29| terra marique ingens parari bellum. duodecumo is die, quam 827 XXXVI, 4, 31| dimissis legatis moverant bellum, trepidique rerum suarum, 828 XXXVI, 4, 31| insulae praefecit; postea per bellum, quo se Antiocho adversus 829 XXXVI, 5, 35| reducendus legatis datus est. bellum, quod cum Antiocho rege 830 XXXVI, 5, 36| provinciam sortitus, priusquam ad bellum, quod cum Bois gerendum 831 XXXVI, 5, 36| novum cum Antiocho instabat bellum.~ ~37. 832 XXXVI, 5, 37| quo haec iam profecto ad bellum M'. Acilio, manente adhuc 833 XXXVI, 5, 39| quieturos; aut pacem aut bellum utrobique habenda. devictis 834 XXXVI, 5, 40| ait, neque cum Liguribus bellum gessisse, neque triumphum 835 XXXVI, 5, 45| ad finiendum cum Antiocho bellum. postero die praetores creati 836 XXXVII, 1, 4a| quibus est profectus ad bellum consul, ludis Apollinaribus, 837 XXXVII, 3, 19| instauremus novum de integro bellum, quod possumus, si ex hoc 838 XXXVII, 5, 35| velint; impensae quoque in bellum factae partem dimidiam regem 839 XXXVII, 5, 35| nam et impensam, quae in bellum facta esset, omnem praestare 840 XXXVII, 5, 35| aequum censebant, cuius culpa bellum excitatum esset, et non 841 XXXVII, 6, 39| differendum esse in aestatem bellum. nullum umquam hostem Romani 842 XXXVII, 6, 45| pro impensis deinde in bellum factis quindecim milia talentum 843 XXXVII, 6, 49| pendere animos eorum; itaque bellum cum haud dubiis hostibus 844 XXXVII, 6, 49| Dolopiae atque Athamaniae bellum inferebant. senatus consultum 845 XXXVII, 7, 50| quadringenti equites; his copiis ut bellum cum Antiocho gereret. alteri 846 XXXVII, 7, 50| secum; nec cum Aetolis solum bellum gerere, sed etiam in Cephallaniam 847 XXXVII, 7, 51| fama, quod ineuntibus id bellum gravis hostis et suis viribus, 848 XXXVII, 7, 53| fortuna tempora Antiochus et bellum in Asia gestum praebuerunt 849 XXXVII, 7, 53| regni faciebat, si secum bellum adversus vos gessissem. 850 XXXVII, 7, 56| oppida, nisi quae libera ante bellum fuissent, Telmessum item 851 XXXVII, 7, 58| erant qui fama id maius bellum quam difficultate rei fuisse 852 XXXVII, 7, 58| Aetolicum magis ad Thermopylas bellum quam regium fuit; quota 853 XXXVII, 7, 60| insulam traicere. Cydoniatae bellum adversus Gortynios Gnosiosque 854 XXXVIII, 1, 1| Dum in Asia bellum geritur, ne in Aetolia quidem 855 XXXVIII, 1, 3| Romam miserunt, nihil, ne bellum haberent, priusquam paene 856 XXXVIII, 1, 3| principibus consultabat, unde bellum inciperet. Epirotis Ambraciam 857 XXXVIII, 1, 8| peteretur; Antiochi fiducia bellum susceptum; Antiocho terra 858 XXXVIII, 1, 8| in petenda pace, quem in bellum traxissent; non paucis urbibus 859 XXXVIII, 1, 9| viam positis, cum quibus bellum erat, circumventi Thyrreum 860 XXXVIII, 2, 12| Manlius in Gallograecia bellum gessit, quod nunc ordiri 861 XXXVIII, 2, 12| cum Gallis suscipiendum bellum, qui et auxiliis iuvissent 862 XXXVIII, 2, 12| hortatusque ad capessendum secum bellum pollicentem suam suorumque 863 XXXVIII, 2, 16| partem Bithyniae, gerenti bellum. Atque eorum maxime opera 864 XXXVIII, 2, 16| imperio; eaedem opes usque ad bellum Antiochi cum Romanis manserunt. 865 XXXVIII, 2, 17| omnibus regionis eius, quia bellum gerendum erat, pro contione 866 XXXVIII, 2, 18| reguli orantes, ne Tectosagis bellum inferret; ipsum in eam gentem 867 XXXVIII, 2, 23| demigrantium magis quam in bellum euntium modo. Consul armis 868 XXXVIII, 3, 24| Supererat bellum integrum cum Tectosagis. 869 XXXVIII, 3, 32| concilii erant, consensu bellum Lacedaemoniis indictum est. 870 XXXVIII, 4, 38| cum populo Romano sociisve bellum gesturus erit, rex per fines 871 XXXVIII, 4, 38| Antiochi sunt, quo iure ante bellum fuerunt, eo Rhodiorum sociorumve 872 XXXVIII, 4, 38| sociorum populi Romani ultro bellum inferent Antiocho, vim vi 873 XXXVIII, 4, 39| Phocaeensibus et ager, quem ante bellum habuerant, redditus, et 874 XXXVIII, 4, 42| terrore per nationes, quibus bellum indictum non sit, pacem 875 XXXVIII, 4, 43| M. Fulvio parati essent, bellum illatum questi, agros primum 876 XXXVIII, 5, 45| auctoritate, non populi iussu bellum illatum. Quod quem umquam 877 XXXVIII, 5, 45| repetitas, postremo, qui bellum indicerent, missos. 'Quid 878 XXXVIII, 5, 45| istud publicum populi Romani bellum et non tuum privatum latrocinium 879 XXXVIII, 5, 45| aeque innoxiis populis?' 'Bellum autem ipsum, cuius nomine 880 XXXVIII, 5, 45| imperatoris, nullo gentium iure bellum inferentis, poenas luere 881 XXXVIII, 5, 46| cum iam senatus censuisset bellum, quaesita tamen sunt, quibus 882 XXXVIII, 5, 46| velint iubeantne cum Gallis bellum geri? Modo certe consules 883 XXXVIII, 5, 47| deterruistis; triumphavit, quem non bellum iniustum gessisse, sed hostem 884 XXXVIII, 5, 47| nec gerendum mihi fuisse bellum cum Gallis, et gestum temere 885 XXXVIII, 5, 48| ideo populus Romanus his bellum indixit aut intulit. Equidem 886 XXXVIII, 5, 48| Antiocho, non cum Gallis bellum et senatus decreverat et 887 XXXVIII, 6, 58| sortem Asia provincia et bellum cum Antiocho rege decerneretur, 888 XXXVIII, 6, 58| Punici belli fuerit. Et bellum quidem ita gestum esse, 889 XXXVIII, 6, 59| possidere eum victum, quae ante bellum eius fuerint; auri et argenti 890 XXXIX, 1, 1| ambo in Liguribus gerebant bellum. is hostis velut natus ad 891 XXXIX, 1, 2| deinde ad Apuanos Ligures bellum, qui in agrum Pisanum Bononiensemque 892 XXXIX, 2, 22| et quorum ludorum post bellum, in quo votos diceret, mentionem 893 XXXIX, 2, 23| Perseo rege et Macedonibus bellum quod imminebat, non unde 894 XXXIX, 2, 23| si diutius vixisset, id bellum gessisset. una eum res, 895 XXXIX, 2, 23| Athamaniae et Amynandro bellum inferret, et urbes quas 896 XXXIX, 2, 24| quandoque data fortuna esset, ad bellum uteretur. vectigalia regni 897 XXXIX, 2, 28| vicissent Romani, sed nisi bellum gessissent, manere in regno 898 XXXIX, 3, 29b| motum, sed ob has a patre bellum relictum filio videri possit. 899 XXXIX, 3, 36| vobis igitur iustum piumque bellum suscepimus. quod cum alii 900 XXXIX, 4, 38| consulibus Ligures, quia bellum nusquam alibi erat, decreti. 901 XXXIX, 4, 38| Varus venerunt, qui, quantum bellum iam profligatum in Hispania 902 XXXIX, 5, 46| quod in Bithyniam Prusiae bellum adversus Eumenem gerenti 903 XXXIX, 5, 51| fugam Antiochi Hannibal et bellum adversus Eumenem motum faciebat. 904 XXXIX, 5, 54| Claudium ad se nuntium misisse bellum se cum iis, ni dederentur, 905 XXXIX, 5, 55| provincia exactis Histricum bellum moliri coepit litteris ad 906 XL, 1, 8| et L. Quinctiorum, qui bellum mecum gesserunt, P. et L. 907 XL, 1, 15| mecum quoque gratia erit: si bellum esse coeperit, qui obses, 908 XL, 1, 15| nec in bello coepit nec ad bellum reservatur: pacis pignus 909 XL, 3, 26| Ligures posse traduci, quia bellum cum Histris esset prohibentibus 910 XL, 3, 30| Magnum bellum ea aestate coortum in Hispania 911 XL, 3, 36| exercitu Apuanis Liguribus ut bellum inferrent, mandatum est. 912 XL, 4, 38| consulum non exspectassent bellum, improviso oppressi ad duodecim 913 XL, 4, 44| Nobiliori post Aetolicum bellum ludos facienti decreta esset; 914 XL, 4, 47| Gracchus, si maius ibi bellum esset, in ultima Celtiberiae 915 XL, 4, 57| Romanis aversis in Bastarnarum bellum recuperaturum se in Graecia, 916 XL, 4, 58| quarum in dies incremento bellum exarsit. postremo Thraces 917 XLI, 2, 7| Histriam transisset? quando id bellum senatus decrevisset, quando [ 918 XLI, 2, 7| decrevisset, quando [id bellum] populus Romanus iussisset? 919 XLI, 2, 7| privato quidem consilio bellum susceptum esse, sed gestum 920 XLI, 2, 8| fuit, qui in his provinciis bellum concivissent. postero die 921 XLI, 3, 19| Pisasque depopulati erant, bellum gessit, omnibusque in dicionem 922 XLI, 3, 19| Romam renuntiaverantque bellum in Dardania esse. simul 923 XLI, 3, 21| est transire. dum is ibi bellum gereret, Cornelio prorogatum 924 XLI, 3, 23| mortem patris egit aliud quam bellum paravit? Bastarnas primum 925 XLI, 3, 23| volumus dicere, iam incohavit bellum. Dolopiam armis subegit 926 XLI, 3, 24| Romanos offendi posse, si ut bellum gerentes eos secuti sumus, 927 XLI, 3, 24| inexpiabile omnium soli bellum adversus regnum Macedonum 928 XLI, 3, 24| adversus eum armatum et bellum gerentem hoc decerneremus; 929 XLI, 3, 24| et> invisos efficimus? si bellum erit, ne Perseus quidem 930 XLI, 3, 25| inde gravius de integro bellum exarsit. C. Valerius Laevinus 931 XLI, 3, 25| fuerunt; inde multo gravius bellum exarsit. Lycii quoque per 932 XLI, 3, 26| adventum Ap. Claudi orsique bellum sunt ab repentina oppugnatione 933 XLI, 3, 27| factionum ad intestinum bellum exarsisse et ipsorum legati 934 XLII, 1, 1| in Corsicam transgressus bellum gereret; interim M. Atilius, 935 XLII, 1, 2| facile tamen apparvisse sibi, bellum parari, nec ultra ad arma 936 XLII, 1, 2| sua coerceri potuisse. cum bellum Macedonicum in expectatione 937 XLII, 1, 5| Perseus bellum iam vivo patre cogitatum 938 XLII, 1, 8| oppugnatos, non ultro inferentis bellum, deditos in fidem populi 939 XLII, 1, 11| hereditarium <a> patre relictum bellum et simul cum imperio traditum, 940 XLII, 1, 13| esset sors, cum ille vobis bellum <pararet>, vos ei securam 941 XLII, 1, 13| parare, sed gerere paene bellum videbatur. Abrupolim, socium 942 XLII, 1, 13| adversus foedus tulit; Dolopiae bellum intulit; Thessaliam et Doridem 943 XLII, 1, 13| esse duxi, prius Persea ad bellum inferendum, quam me socium 944 XLII, 2, 15| nondum quidem parantis bellum reliquisse se Romanos, sed 945 XLII, 2, 15| a cuius sanguine ordiens bellum, Evandrum Cretensem, ducem 946 XLII, 2, 18| non iustum modo apparare bellum regio animo, sed per omnia 947 XLII, 2, 18| stimulante <summa> vi parabat bellum. legati eo ab Roma gratulantes, 948 XLII, 2, 18| venerunt. cum Macedonicum bellum in annum dilatum esset, 949 XLII, 2, 21| deditis contra ius ac fas bellum intulisset <et> pacatos 950 XLII, 2, 23| Numidas pellerent, se gesturos bellum, illo haud ambiguo capite 951 XLII, 2, 23| cum sociis populi Romani bellum gerere. sed iam ultra superbiam 952 XLII, 2, 25| Macedonum summa vi parari bellum. cum ad regem pervenissent, 953 XLII, 2, 26| Ligures. cum Macedonicum bellum expectaretur, Gentium quoque, 954 XLII, 2, 26| consilio parare Romanis bellum; et specie legatorum Illyrios 955 XLII, 2, 28| magistratus creari, cum tantum bellum immineret, e re publica 956 XLII, 2, 28| mactatis precarentur, ut, quod bellum populus Romanus in animo 957 XLII, 3, 29| Macedonico bello; quod <ad> bellum tamen omnia et per suos 958 XLII, 3, 29| arbitrii erat; tutores et bellum adversus Antiochum parabant, 959 XLII, 3, 29| pollicebantur ad Macedonicum bellum. Masinissa et frumento iuvabat 960 XLII, 3, 29| Misagenenque filium mittere ad bellum parabat. consilia autem 961 XLII, 3, 30| iis rebus satisfecisset, bellum cum eo iniretur. haec rogatio 962 XLII, 3, 31| anno propter Macedonicum bellum, quod consules ex senatus 963 XLII, 3, 32| quibus dilectus quibusque bellum mandatum esset; ceteri cognituros 964 XLII, 3, 33| recitari iussit, primum, quo bellum senatus Perseo iussisset, 965 XLII, 3, 33| centuriones quam plurimos ad id bellum scribi censuisset, nec ulli, 966 XLII, 3, 36| intromitti non placuit, cum iam bellum regi eorum et Macedonibus 967 XLII, 3, 40| qui foedus rumpit, sicut bellum adversus te alii quam mihi 968 XLII, 3, 40| quam arguere. in Aetolia bellum intestinum et caedes principum 969 XLII, 3, 41| foedere ita scriptum, ut ne si bellum quidem quis inferat, tueri 970 XLII, 3, 43a| nihil enim satis paratum ad bellum in praesentia habebant Romani, 971 XLII, 3, 43a| alieno hostibus incipere bellum posset.~ ~ 972 XLII, 4, 45| adversus Persea <pro> Romanis bellum; et, quo quaeque opulentior 973 XLII, 4, 45| adiuvare etiam viribus suis bellum poterant, quadraginta navibus 974 XLII, 4, 45| fide stabilem, retinerent. bellum imminere cum Perseo; desideraturos 975 XLII, 4, 46| Romani contra foedus movere bellum, tum omni gratia, omni ope 976 XLII, 4, 46| optare pacem Rhodios; si bellum esset, ne quid ab Rhodiis 977 XLII, 4, 47| indutiarum sumpto aecum <bellum> futurum: illum nihilo paratiorem, 978 XLII, 4, 47| instructiores rebus coepturos bellum. Boeotorum quoque se concilium 979 XLII, 4, 48| praeparatis, quamquam ad bellum consilia erant destinata, 980 XLII, 4, 49| utrius fortunae consulem ad bellum mittant? triumphantemne 981 XLII, 4, 51| iuvantibus, quando ita videtur, bellum'; litterisque circa praefectos 982 XLII, 4, 52| deinde et Persei Romanum bellum, omnia ut instructa parataque 983 XLII, 4, 52| cohortatus est milites ad bellum; iniurias populi Romani 984 XLII, 4, 52| praestarent tironibus raptim ad id bellum conscriptis ipsi, a pueris 985 XLII, 4, 52| cum patre suo gerentis bellum Romanos speciosum Graeciae 986 XLII, 4, 53| frumentum pollicendum ad bellum. omnibus gratiae actae, 987 XLII, 5, 56| quia nusquam erat maritumum bellum, remisit sociis. et Q. Marcius 988 XLII, 5, 57| consul et rex habuerunt, unde bellum ordirentur. regiis creverant 989 XLII, 5, 62| accepisset. neque finiri bellum magnificentius quam ab tam 990 XLIII, 1, 1| Carnis forsitan aut Histris bellum inlatum. Tum Aquileienses: 991 XLIII, 1, 1| persequantur; nuntient, ne bellum cum ulla gente moveat, nisi 992 XLIII, 1, 3| et, quae missa erant ad bellum Macedonicum a patre suo, 993 XLIII, 1, 4| senatum Abderitis iniustum bellum inlatum conquirique omnes, 994 XLIII, 1, 5| pacatum ab se tamquam ad aliud bellum gerendum abisse. Inde ex 995 XLIII, 1, 6| memorantes, si quid imperare ad bellum senatus vellet, praestare 996 XLIII, 1, 8| posse existimare, qui sciat bellum Persei et ante Philippo, 997 XLIII, 1, 9| alibi quam in Macedonia bellum erat. Suspectum tamen Gentium, 998 XLIII, 2, 14| alias propter Macedonicum bellum cura esset, consules plebem 999 XLIII, 2, 17| circumtulerunt, ne quis ullam rem in bellum magistratibus Romanis conferret, 1000 XLIII, 2, 18| quid averso se in Romanum bellum periculi ab iis esset, cum