IntraText Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library | Search |
| Alphabetical [« »] romanarum 7 romanas 30 romane 2 romani 826 romanique 4 romanis 705 romanisque 10 | Frequency [« »] 851 hostium 846 pro 836 neque 826 romani 821 haud 806 urbem 800 consul | Titus Livius Ab Urbe condita Concordances romani |
Lib. Cap. Par.
1 0, Prae, 1| primordio urbis res populi Romani perscripserim nec satis 2 I, 2, 5| lasciviam currerent, quem Romani deinde vocarunt Inuum. Huic 3 I, 3, 11| Dum ea ibi Romani gerunt, Antemnatium exercitus 4 I, 3, 12| stimulante animos in adversum Romani subiere. Principes utrimque 5 I, 3, 12| preces, "Hinc" inquit, "Romani, Iuppiter optimus maximus 6 I, 3, 12| pugnam iubet." Restitere Romani tamquam caelesti voce iussi: 7 I, 3, 12| pelli facilius fuit.~ Pulsum Romani persequuntur; et alia Romana 8 I, 3, 12| multorum addito animo evadit: Romani Sabinique in media convalle 9 I, 3, 14| insidiarum. Inde subito exorti Romani transversam invadunt hostium 10 I, 4, 17| corporis creari regem volebant: Romani veteres peregrinum regem 11 I, 4, 18| Audito nomine Numae patres Romani, quamquam inclinari opes 12 I, 5, 22| Forte evenit ut agrestes Romani ex Albano agro, Albani ex 13 I, 5, 22| convivium celebrant. Tantisper Romani et res repetiverant priores 14 I, 5, 23| Albanorum stirpe regum oriundi Romani essent. Eventus tamen belli 15 I, 5, 24| tu regium nuntium populi Romani Quiritium, vasa comitesque 16 I, 5, 24| sine fraude mea populique Romani Quiritium fiat, facio." 17 I, 5, 25| sanguis spectaculo essent, duo Romani super alium alius, volneratis 18 I, 5, 25| insperato faventium solet Romani adiuvant militem suum; et 19 I, 5, 25| defigit, iacentem spoliat. Romani ovantes ac gratulantes Horatium 20 I, 5, 27| ut quibus coloni additi Romani essent, Latine sciebant. 21 I, 5, 28| Tum ita Tullus infit: "Romani, si unquam ante alias ullo 22 I, 5, 28| belli, Mettius foederis Romani Albanique ruptor. Audeat 23 I, 6, 32| publicus nuntius populi Romani; iuste pieque legatus venio, 24 I, 6, 32| condixit pater patratus populi Romani Quiritium patri patrato 25 I, 6, 32| iussit esse senatusque populi Romani Quiritium censuit consensit 26 I, 7, 35| deinde annui mansere ludi, Romani magnique varie appellati. 27 I, 7, 38| omnia, in meam populique Romani dicionem?" - "Dedimus." - " 28 I, 7, 40| natus possideat. cum commune Romani nominis tum praecipue id 29 I, 8, 44| mortisque, edixit ut omnes cives Romani, equites peditesque, in 30 I, 8, 44| murus post id, pomerium Romani appellarunt; et in urbis 31 I, 8, 46| iungerentur fortuna, credo, populi Romani, quo diuturnius Servi regnum 32 I, 9, 52| secundaque potius fortuna populi Romani ut participes Latini fruantur 33 I, 9, 52| adessent. Qui ubi ad edictum Romani regis ex omnibus populis 34 I, 9, 56| cognominis liberator ille populi Romani animus latens opperiretur 35 II, 1, 1| Liberi iam hinc populi Romani res pace belloque gestas, 36 II, 2, 7| Ita certe inde abiere, Romani ut victores, Etrusci pro 37 II, 2, 13| Utrimque constitit fides; et Romani pignus pacis ex foedere 38 II, 2, 13| esset. Pace redintegrata Romani novam in femina virtutem 39 II, 2, 14| potestate quidem populi Romani esset. Omisso Romano bello 40 II, 2, 15| contra libertatem populi Romani esset, Romani, nisi in perniciem 41 II, 2, 15| libertatem populi Romani esset, Romani, nisi in perniciem suam 42 II, 3, 20| metu ancipiti versi a fuga Romani in hostem et restituta acies. 43 II, 3, 20| impetu quo fuderant hostem Romani castra caperent. Hoc modo 44 II, 3, 30| cursu in proelium ierant. Romani contra, quia principio pugnae 45 II, 4, 34| auxere numerum colonorum Romani, et Norbam in montes novam 46 II, 4, 38| obliviscamini alia, veteres populi Romani iniurias cladesque gentis 47 II, 4, 40| laude sua mulieribus viri Romani - adeo sine obtrectatione 48 II, 4, 40| ortum. Ibi fortuna populi Romani duos hostium exercitus haud 49 II, 5, 45| Consules quoque Romani nihil praeterea aliud quam 50 II, 5, 47| tererent tempus, triarii Romani qui primam inruptionem sustinere 51 II, 5, 48| sumus tutam ibi maiestatem Romani nominis fore. Nostrum id 52 II, 5, 50| certatum, gensque una populi Romani saepe ex opulentissima, 53 II, 5, 50| Fabiae dubiisque rebus populi Romani saepe domi bellique vel 54 II, 5, 64| utrimque, plurimo sanguine; et Romani, quia paucitas damno sentiendo 55 III, 1, 2| exclamat: 'Ostentare hoc est, Romani, non gerere bellum. In noctem 56 III, 1, 5| potuere, ut compulsi in castra Romani rursus obsiderentur nec 57 III, 2, 10| premi libertatem populi Romani sed arte eludi. Quia occidione 58 III, 2, 18| trepidantibus inferrunt signa Romani sociique. Iam in vestibulum 59 III, 3, 19| ut in re publica populi Romani sed ut in perdita domo lingua 60 III, 3, 26a| prope intacti bello fines Romani viderentur. Minucio neque 61 III, 4, 26b| Spes unica imperii populi Romani, L. Quinctius trans Tiberim, 62 III, 4, 28| alibi gaudium ingens facit. Romani civilem esse clamorem atque 63 III, 5, 34| posse velut corpus omnis Romani iuris. Ea exspectatio, cum 64 III, 8, 56| contionis murmur fidem populi Romani implorantis vox audiebatur: 65 III, 8, 56| liceat, ut iudicium populi Romani experiri. Non ita se invidiam 66 III, 8, 57| ingenuam in oculis populi Romani, velut bello captam, ab 67 III, 8, 58| legum latorem conditoremque Romani iuris, iacere vinctum inter 68 III, 8, 60| certamen, nocti cessere. Et Romani quidem pleni spei corpora 69 III, 8, 61| ab liberatoribus populi Romani orto, liberatore ipso. Ostenderent 70 III, 8, 61| imminutam virtutem populi Romani esse. Haec ubi inter signa 71 III, 8, 62| erat, indignitate etiam Romani accendebantur: iam alterum 72 III, 9, 68| non in contione patres Romani horrebant, praeda parta 73 III, 9, 71| iure belli publicum populi Romani factum. Mirari se quonam 74 III, 9, 72| iudicaverunt agrum publicum populi Romani esse. Nec abnuitur ita fuisse, 75 IV, 1, 1| depopulatos extrema agri Romani, et Volscos Aequosque ob 76 IV, 1, 5| Denique utrum tandem populi Romani an vestrum summum imperium 77 IV, 2, 8| locorum, vectigalia populi Romani sub nutu atque arbitrio 78 IV, 2, 10| oppugnandos socios populi Romani suo arbitrio, ita abituros 79 IV, 2, 10| iudicii tanto beneficio populi Romani Ardeates credebant; senatui 80 IV, 4, 24| esset, libertati populi Romani consulturum. Maximam autem 81 IV, 4, 24| quod magistratum populi Romani minuisset tribu moverunt 82 IV, 4, 28| est; iam ne duces quidem Romani incruenti pugnant. Unus 83 IV, 4, 30| animadverterent ne qui nisi Romani di neu quo alio more quam 84 IV, 5, 32| virtute hostium nec ignavia Romani exercitus sed discordia 85 IV, 5, 32| diuturnum ex ignominia exercitus Romani gaudium fore, et populum 86 IV, 5, 33| infertis? Agite, nominis Romani ac virtutis patrum vestraeque 87 IV, 5, 41| existimationem esse, sed populi Romani fuisse, cum eum comitiis 88 IV, 5, 41| esse credere quam populi Romani; fortunam noctemque omnia 89 IV, 5, 42| de omnibus summam populi Romani potestatem esse dicerent, 90 IV, 6, 45| Annus, felicitate populi Romani, periculo potius ingenti 91 IV, 6, 49| vestris potius quam populi Romani propugnatoribus datis? Ingemuistis 92 IV, 6, 61| Veios fuit; sed eam reges Romani delevere, Caeretumque, non 93 V, 1, 1| Pace alibi parta Romani Veiique in armis erant tanta 94 V, 1, 1| diversa ratione facta sunt. Romani auxere tribunorum militum 95 V, 1, 4| geri pro dignitate populi Romani et perfici quam primum oportet. 96 V, 2, 8| publicarum erat; nam et duces Romani plus inter se irarum quam 97 V, 2, 8| sedibus magna mole adesse Romani crediderant. Eadem opinio 98 V, 3, 16| incerti exitus erant. Iamque Romani desperata ope humana fata 99 V, 3, 20| fore in potestate populi Romani; quid de praeda faciendum 100 V, 3, 21| nimia sua fortuna populique Romani videretur, ut eam invidiam 101 V, 3, 21| incommodo publicoque populi Romani liceret. Convertentem se 102 V, 3, 22| aeternam sedem suam quo vota Romani dictatoris vocaverant perlatam, 103 V, 4, 23| dei, ex dignitate populi Romani fieret. Ea quoque conlatio 104 V, 4, 24| dicerent in conspectu populi Romani quam quicquam earum rerum 105 V, 4, 25| votum in potestatem populi Romani venisset, eius partem decimam 106 V, 4, 26| locis se ostendit. Trifariam Romani muniebant; alius exercitus 107 V, 4, 28| victine essent. Imperatores Romani fuere ex tribunis militum 108 V, 4, 28| sequuntur, victoriam populi Romani esse, Aequorum exer citum 109 V, 5, 32| moenibus armati se tutabantur. Romani praedas passim et ex Sappinati 110 V, 6, 35b| missi, qui senatus populique Romani nomine agerent cum Gallis 111 V, 6, 35b| accepissent socios populi Romani atque amicos oppugnarent. 112 V, 6, 39| perdita re consilia essent. Romani cum pars maior ex acie Veios 113 V, 6, 40| publicas sacraque populi Romani pedibus ire ferrique, se 114 V, 6, 42| late vagatus est ignis. Romani ex arce plenam hostium urbem 115 V, 6, 43| facta subeunt. adversus quos Romani nihil temere nec trepide; 116 V, 6, 44| est et pro tantis populi Romani pristinis beneficiis quanta 117 V, 6, 45| praesidiumque, spem ultimam Romani nominis, in animo habuerint 118 V, 6, 45| oppugnare. Viderant eos milites Romani vagantes per agros et congregato 119 V, 7, 50| fieret quod sacra populi Romani ac sacerdotes recepissent 120 V, 7, 50| sedem atque arcem populi Romani in re trepida tutatus esset; 121 V, 7, 51| atque arcem dique et homines Romani tenuerint, victoribus Romanis 122 V, 7, 53| evertere potuerunt Romam quam Romani restituere non videbuntur 123 VI, 1, 1| urbe Roma ad captam eandem Romani sub regibus primum, consulibus 124 VI, 1, 2| fide in amicitia populi Romani fuerant. Itaque cum tanti 125 VI, 1, 3| armata Sutrium, socios populi Romani, obsidebat; quorum legati 126 VI, 2, 7| commovit animos militis Romani. Quod ubi aciem iam instruenti 127 VI, 2, 9| hostium ab se arcentes. Cum Romani auxilii adventus tum Camilli 128 VI, 3, 12| coloni etiam a Velitris Romani.- dictator castris eo die 129 VI, 3, 17| tristiora colonis quod cives Romani patriae oppugnandae nefanda 130 VI, 3, 17| ore atque oculis populi Romani, ne nihil eos legationis 131 VI, 3, 20| protegenti ad salutem populi Romani dedissent, eam populo Romano 132 VI, 4, 22| Satricum, coloniam populi Romani, pertinaciter a colonis 133 VI, 4, 22| victoriam. eam rem aegre passi Romani M. Furium Camillum sextum 134 VI, 4, 28| moenibus recessere et iuniores Romani ad edictum sine retractatione 135 VI, 4, 28| nomine eius loci timeant Romani, quanto magis Alliensi die 136 VI, 4, 28| delegaverant spes suas. Romani contra, ubicumque esset 137 VI, 5, 30| superfuit Fortunae populi Romani, id militum etiam sine rectore 138 VI, 5, 33| segnius quam fide populi Romani dignum fuit exercitus Tusculum 139 VI, 5, 39| non esse modestiae populi Romani id postulare ut ipse fenore 140 VII, 1, 8| iacturae fuit, aliquot equites Romani cecidere.~ ~ 141 VII, 2, 10| cum admiratione Gallos: Romani alacres ab statione obviam 142 VII, 2, 13| felicitate tua populique Romani, et res et gloria est integra; 143 VII, 2, 14| Gallo abigenti duo milites Romani ademerunt. In eos saxa coniecta 144 VII, 2, 15| aliquanto ignominia populi Romani insignitior fuit. Accessit 145 VII, 2, 15| ad eam cladem et vastatio Romani agri, quam Privernates, 146 VII, 3, 20| adfectis quondam populi Romani cepisset; conversique ad 147 VII, 3, 20| Caere, sacrarium populi Romani, deversorium sacerdotum 148 VII, 4, 25| ingruat, hae vires populi Romani, quas vix terrarum capit 149 VII, 4, 28| aedem pro amplitudine populi Romani faciendam creari iussit; 150 VII, 5, 30| deliberate. Omnibus quidem, Romani, vestram misericordiam, 151 VII, 5, 30| volunt. Sed vos potius, Romani, beneficio vestro occupate 152 VII, 5, 30| itaque umbra vestri auxilii, Romani, tegi possumus, quidquid 153 VII, 5, 31| varietates annonae horreum populi Romani fore videbatur, tamen tanta 154 VII, 5, 31| patres conscripti, populique Romani dicionem dedimus, quidquid 155 VII, 5, 31| deditionem factam populi Romani oppugnarent. Legatos itaque 156 VII, 5, 31| in eum agrum qui populi Romani factus esset hostilia arma 157 VII, 5, 31| denuntiarent Samnitibus populi Romani senatusque verbis, ut Capua 158 VII, 5, 32| adversus tot decora populi Romani, qui triumphos paene plures 159 VII, 5, 33| destinaverant animis. Itaque Romani cum et fluere iam lassitudine 160 VII, 5, 33| proelium diremisset. Et Romani fatebantur nunquam cum pertinaciore 161 VII, 5, 34| deinde aut fortuna populi Romani aut nostra virtus expediet." 162 VII, 5, 36| virtute" inquit, "milites Romani, este; vestrum iter ac reditum 163 VIII, 1, 1| spe dimicantes diremisset, Romani nihil eo certamine tam ambiguo 164 VIII, 1, 1| quod et in amicitiam populi Romani secundis suis rebus, non 165 VIII, 1, 1| suos semper hostes, populi Romani nunquam amicos, qui nec 166 VIII, 1, 1| petissent, nec in fide populi Romani nec in dicione essent. cum 167 VIII, 1, 2| petiere ut satis ducerent Romani victoriam quam Samnitibus 168 VIII, 1, 2| Campanosque, si sub dicione populi Romani essent, pro imperio arcerent 169 VIII, 1, 3| celabantur + priusquam moverentur Romani tolli ab tergo Samnitem 170 VIII, 1, 3| morbo exstinxit. ceterum Romani, etsi defectio sociorum 171 VIII, 1, 5| haec sane patria potior et Romani omnes vocemur'. forte ita 172 VIII, 1, 5| parem ferociae huius et Romani consulem T. Manlium haberent, 173 VIII, 1, 6| spernentis numina Iovis Romani auditam. certe, cum commotus 174 VIII, 1, 7| cognovit, 'unane' ait 'turma Romani cum Latinis sociisque bellum 175 VIII, 2, 8b| animos erat. clipeis antea Romani usi sunt, dein, postquam 176 VIII, 2, 9| Romani consules, priusquam educerent 177 VIII, 2, 9| deinde ab laevo cornu hastati Romani, non ferentes impressionem 178 VIII, 2, 9| pontifex publicus populi Romani, praei verba quibus me pro 179 VIII, 2, 9| prosperetis hostesque populi Romani Quiritium terrore formidine 180 VIII, 2, 9| ita pro re publica [pouli Romani] Quiritium, exercitu, legionibus, 181 VIII, 2, 9| legionibus, auxiliis populi Romani Quiritium, legiones auxiliaque 182 VIII, 2, 9| late fecerunt. simul et Romani exsolutis religione animis, 183 VIII, 3, 14| sed quod taedio imperii Romani cum Gallis, gente efferata, 184 VIII, 3, 17| Publilius Philo Sp. Postumius. Romani facti Acerrani lege ab L. 185 VIII, 4, 19| essent, se sub imperio populi Romani fideliter atque oboedienter 186 VIII, 4, 19| Priverni igitur hostes populi Romani quaerendos persequendosque 187 VIII, 4, 19| suorum in potestate populi Romani esse futuraque. conlaudatis 188 VIII, 4, 21| cogitent dignos esse qui Romani fiant. itaque et in senatu 189 VIII, 4, 23| inquit; 'nostra certamina, Romani, non verba legatorum nec 190 VIII, 5, 27| coepta est + in fidem populi Romani venisse allatum est: quippe 191 VIII, 5, 27| iamque in eo rem fore ut Romani aut hostes aut domini habendi 192 VIII, 5, 33| esse. nunc ducibus populi Romani, quae ne victis quidem bello 193 VIII, 5, 33| lacerari in conspectu populi Romani, intuentem Capitolium atque 194 VIII, 5, 34| imperium invictum populi Romani et disciplina rei militaris 195 VIII, 5, 35| liberavit onere consensus populi Romani ad preces et obtestationem 196 VIII, 5, 36| Samnitium cecidere, plures Romani volnerati sunt. sensit peritus 197 VIII, 6, 38| desueto Samnite clamorem Romani exercitus pati; et hercule 198 IX, 1, 2| via alia per cavam rupem Romani demisso agmine cum ad alias 199 IX, 2, 8| servassent exercitum populi Romani poenam ullam meritos esse, 200 IX, 2, 10| hisce homines iniussu populi Romani Quiritium foedus ictum iri 201 IX, 2, 11| sponsionem nec nos fidem populi Romani accusemus. Nunquamne causa 202 IX, 2, 12a| faceret, et geri posse bellum Romani pro victoria certa haberent, 203 IX, 3, 12b| Luceriam pergit, ubi equites Romani obsides ad Caudium dati 204 IX, 3, 13| quam beneficio ullo populi Romani; nam Samnites, ea tempestate 205 IX, 3, 15| clarior victoria populi Romani est, si quidem etiam, quod 206 IX, 3, 16| cum Satricanis, qui cives Romani post Caudinam cladem ad 207 IX, 4, 17| dixit unus veram speciem Romani senatus cepit. Id vero erat 208 IX, 4, 18| sed etiam offerentem se, Romani multi fuissent Alexandro 209 IX, 4, 19| rebus sed experti tamen sunt Romani Macedonem hostem adversus 210 IX, 5, 20| sed ut in dicione populi Romani essent. Apulia perdomita - 211 IX, 5, 24| numero et, quod plus est, Romani Romanorumque fortissimi 212 IX, 7, 35| castra repetunt; sed equites Romani praevecti per obliqua campi 213 IX, 8, 38| quadam miscebatur, quod belli Romani decus ab Samnitibus fortuna 214 IX, 8, 39| periculi ventum est ut equites Romani omissis equis ad primos 215 IX, 8, 40| cum tensae ducerentur. Et Romani quidem ad honorem deum insignibus 216 IX, 8, 45| hostibus per agros prima luce Romani signis prolatis in acie 217 X, 1, 4| pecus in conspectu praesidii Romani, cui praeerat Cn. Fulvius 218 X, 1, 7| qui sacra publica populi Romani faceret legi rite non potuisse? 219 X, 1, 7| deum - eos nos iam populi Romani beneficio esse spero, qui 220 X, 2, 10| Nequinum in dicionem populi Romani venit. Colonia eo adversus 221 X, 2, 18| arma Etruriae populos metus Romani nominis comprimeret, quam 222 X, 2, 18| ipsa inter consules populi Romani, iam iterum eodem honore 223 X, 2, 19| imperio pugnam capessebant et Romani exercitus nec pariter ambo 224 X, 3, 20| exorti ad populandos imperii Romani fines per Vescinos in Campaniam 225 X, 3, 20| cunctationem opprimuntur et Romani iam transcenderant vallum 226 X, 3, 21| confideret eum consensu populi Romani consulem declaratum iri 227 X, 3, 24| esse et ad famam populi Romani pertinere, eos consules 228 X, 3, 28| dextro laevoque cornu erat. Romani apud Fabium arcebant magis 229 X, 3, 28| hostium pro exercitu populi Romani Quiritium devoveret. Devotus 230 X, 3, 29| opis videri pugna potuit. Romani duce amisso, quae res terrori 231 X, 4, 32| pacata sociorumque populi Romani fines Samnitem prohiberent. 232 X, 5, 44| Laetitiam utriusque exercitus Romani auxit et ab altera parte 233 X, 5, 45| esset, occupationem populi Romani pro occasione rebellandi 234 XXI, 1, 6| Saguntinis, sociis populi Romani, abstineret et Carthaginem 235 XXI, 1, 6| traicerent ac sociorum populi Romani querimonias deferrent - 236 XXI, 1, 7| Dum ea Romani parant consultantque, iam 237 XXI, 1, 11| societati praeponat. Dum Romani tempus terunt legationibus 238 XXI, 1, 11| externae opis, cum tam procul Romani, unica spes, circa omnia 239 XXI, 2, 18| populo Carthaginiensi bellum. Romani postquam Carthaginem venerunt, 240 XXI, 2, 18| unus: "Praeceps vestra, Romani, et prior legatio fuit, 241 XXI, 2, 19| magis ex dignitate populi Romani visa est quam de foederum 242 XXI, 2, 19| desciscentes reciperentur? Legati Romani ab Carthagine, sicut iis 243 XXI, 2, 19| respondit: "Quae verecundia est, Romani, postulare vos uti vestram 244 XXI, 2, 20| gloriam virtutemque populi Romani ac magnitudinem imperii 245 XXI, 3, 25| multitudo sed ipsi triumviri Romani, qui ad agrum venerant adsignandum, 246 XXI, 3, 25| locis facile tutantes agmen Romani Tannetum, vicum propinquum 247 XXI, 3, 29| centum sexaginta, nec omnes Romani sed pars Gallorum, victi 248 XXI, 5, 41| stipendiariusque et servus populi Romani a patre relictus. Quem nisi 249 XXI, 5, 41| fortunam illius urbis ac Romani imperii fore."~ ~42. 250 XXI, 5, 43| pretia essent: quidquid Romani tot triumphis partum congestumque 251 XXI, 5, 43| hoc uno fulgore nominis Romani, quid est cur illi vobis 252 XXI, 5, 45| accensi militum animi essent, Romani ponte Ticinum iungunt tutandique 253 XXI, 5, 45| depopulandos sociorum populi Romani agros mittit; Gallis parci 254 XXI, 6, 48| frumenti numerum congesserant Romani, mittit. Ibi cum vim pararent, 255 XXI, 6, 49| naves hostium haberent. Nec Romani detractavere pugnam et memoria 256 XXI, 6, 52| victoris spectantes. Id Romani, modo ne quid moverent, 257 XXI, 6, 55| peditibus. Duodeviginti milia Romani erant, socium nominis Latini 258 XXI, 7, 59| intercepti duo quaestores Romani, C. Fulvius et L. Lucretius, 259 XXII, 1, 4| locat, ut, ubi intrassent Romani, obiecto equitatu clausa 260 XXII, 1, 7a| inter paucas memorata populi Romani clades. Quindecim milia 261 XXII, 2, 10| fieri? Si res publica populi Romani Quiritium ad quinquennium 262 XXII, 2, 12| ac tum demum edocti malis Romani parem Hannibali ducem quaesissent. 263 XXII, 2, 16| erat agmine complevere. cum Romani sub ipso constitissent vallo 264 XXII, 2, 18| aliquantum praestabant) Romani superassent, nisi Hispanorum 265 XXII, 2, 18| Hispani fere omnes incolumes, Romani aliquot suis amissis in 266 XXII, 3, 20| Romani, quamquam terra hostium 267 XXII, 3, 20| vere dicionis imperiique Romani facti sunt obsidibus datis, 268 XXII, 3, 21| regulus fuerat, postquam Romani ab saltu recessere ad maritimam 269 XXII, 3, 22| Hispanorum animos, quia procul Romani abessent; nunc cis Hiberum 270 XXII, 4, 24| locum contempta paucitate Romani postero die cum deiecissent, 271 XXII, 4, 25| dictatore et legionibus populi Romani agrum suum tutante. Exercitum 272 XXII, 5, 32| dicerent: scire sese populi [Romani] aerarium bello exhauriri 273 XXII, 5, 37| sciat magnitudinem populi Romani admirabiliorem prope adversis 274 XXII, 5, 37| quo in amicitiam populi Romani venerit, fidem coluisse 275 XXII, 6, 44| erant, liberius aquabantur Romani, quia ripa ulterior nullum 276 XXII, 6, 47| diutius pugnatum est pulsique Romani equites terga vertunt. Sub 277 XXII, 6, 47| Gallis Hispanisque; tandem Romani, diu ac saepe conisi, aequa 278 XXII, 6, 47| et ab tergo hostes. Hinc Romani, defuncti nequiquam [de] 279 XXII, 7, 53| ego rem publicam populi Romani non deseram neque alium 280 XXII, 7, 55| miseriti imperii reliquum Romani nominis fecerint, ubi eae 281 XXII, 8, 58| essent, unus ex iis, minime Romani ingenii homo velut aliquid 282 XXIII, 1, 5| Hannibal se vicisse sentiet nec Romani victos esse."~ ~6. 283 XXIII, 2, 11| supplicaretur; tum: "si ita faxitis, Romani, vestrae res meliores facilioresque 284 XXIII, 2, 11| victoriaque duelli populi Romani erit. Pythio Apollini re 285 XXIII, 2, 12| respondeat, cum ad internecionem Romani imperii pugnatum ad Cannas 286 XXIII, 2, 13| Ecquos legatos ad Hannibalem Romani miserunt de pace? Ecquam 287 XXIII, 2, 14| essent spemque omnem auxilii Romani. Ipse a Casilino Caiatiam 288 XXIII, 2, 15| Sub adventum praetoris Romani Poenus agro Nolano excessit 289 XXIII, 2, 15| salute ac dignitate populi Romani adisset, utique Cannensi 290 XXIII, 3, 17| eorum iussit publica populi Romani esse et summa rerum senatui 291 XXIII, 3, 17| praesidii Casilini habebant Romani. Additur et Perusina cohors, 292 XXIII, 3, 20| Poenus inde abscessisset, Romani oppugnarent. Praenestinis 293 XXIII, 3, 21| unicum subsidium populi Romani, Hieronem, legatos cum misisset, 294 XXIII, 3, 22| senatoribus, [quibus] patres Romani censuissent, civitas daretur, 295 XXIII, 4, 25| fraudis in deorum ac populi Romani potestate fore: de hoste 296 XXIII, 4, 28| esset iunctus, illum finem Romani imperii fore. His anxii 297 XXIII, 4, 29| diversa proelia erant. Utroque Romani, ut qui pulsis iam ante 298 XXIII, 4, 29| cum paucis effugit. Castra Romani cepere atque diripuere. 299 XXIII, 5, 31| latum ad populum ut cives Romani essent; item uti municipes 300 XXIII, 5, 32| esse diuturnitate imperii Romani, et proximo iis anno acerbe 301 XXIII, 5, 36| implorantes fidem suam populique Romani substitisset quam satis 302 XXIII, 6, 39| Dum haec Romani parant aguntque, ad Philippum 303 XXIII, 6, 40| Hampsicora ad sociorum populi Romani agrum populandum profectus, 304 XXIII, 6, 42| adlocuti sunt. "Hostes populi Romani, Hannibal, fuimus primum 305 XXIII, 6, 42| Cannas videatur glorienturque Romani te, ad unum modo ictum vigentem, 306 XXIII, 6, 43| proxima loca sociorum populi Romani adducturum. Iis populandis 307 XXIII, 6, 43| fortunamque extollit: populi Romani obterit senescentem cum 308 XXIII, 6, 44| inritatis animis in urbem Romani, Poeni in castra receperunt 309 XXIII, 6, 44| haud plus quam triginta, Romani quinquaginta. Imber continens 310 XXIII, 6, 46| eo bello usi sunt saepe Romani. Ager Hispanis in Hispania 311 XXIII, 6, 47| ubi vellet iussit. Hinc Romani ad spectaculum pugnae eius 312 XXIII, 6, 49| plures numero quam ipsi erant Romani hostium occiderint, ceperint 313 XXIV, 1, 1| praesidii, quique cum eo milites Romani erant clam in portum deductis 314 XXIV, 1, 1| conspexerunt. milites erant Romani a Claudio praetore missi 315 XXIV, 1, 6| sequatur consilium capiat. Romani, cum serio legationes audire 316 XXIV, 2, 12| Capuae bellum eius anni Romani inciperent. itaque legatos 317 XXIV, 2, 12| Hannibal ratus ne praevenirent Romani, profectus Arpis ad Tifata 318 XXIV, 2, 13| ac societatem quam populi Romani mallent, legatosque ab suis 319 XXIV, 2, 13| Italiam, Brundisium cum Romani haberent, petiturum. sacro 320 XXIV, 2, 16| prope continenti agmine Romani insecuti novum de integro 321 XXIV, 3, 17| eo die caesa traduntur, Romani minus quadringenti. solis 322 XXIV, 3, 19| succedentes temere moenibus Romani milites acciperent volnera 323 XXIV, 4, 21| Romani, cum bellum nequaquam contemnendum 324 XXIV, 6, 41| res gestae. nam priusquam Romani amnem Hiberum transirent, 325 XXIV, 6, 41| magni Hamilcaris - castra Romani habuere. arx erat munita 326 XXIV, 6, 41| interfecta, cessere inde Romani propius pacata loca et ad 327 XXIV, 6, 42| exinde castra Punica mota et Romani eo confestim secuti sunt. 328 XXIV, 6, 47| angustisque viis est. cum Romani non vias tantum sed tecta 329 XXIV, 6, 47| inter se quidam Arpinique et Romani atque inde conloquia coepta 330 XXIV, 6, 49| Syphax in Hispaniam aut Romani in Africam transeant; opprimi 331 XXIV, 6, 49| Carthaginiensibus erat imperatores Romani ad se perduxerunt, et nobilissimos 332 XXIV, 6, 49| antequam tum Celtiberos Romani habuerunt.~ ~ 333 XXV, 1, 1| Tauriani in fidem populi Romani redierunt et plures redissent, 334 XXV, 1, 1| intra parietes abolebantur Romani ritus, sed in publico etiam 335 XXV, 1, 2| largitio haec fuit, ludi Romani pro temporis illius copiis 336 XXV, 2, 10| postquam lux certior erat et Romani qui caedibus superfuerant 337 XXV, 2, 10| si quis in hospitio civis Romani - vacuas autem tenebant 338 XXV, 2, 11| impetum ex arce cum vellent Romani facerent, vallo urbem ab 339 XXV, 2, 11| impetum in munientes fecerunt Romani pellique se statio passa 340 XXV, 2, 11| nec sustinuere impetum Romani; sed ab effusa fuga loci 341 XXV, 3, 12| scripturae genere. 'hostes, Romani, si ex agro expellere voltis, 342 XXV, 3, 13| facere prohibuerant eos Romani exercitus. itaque legatos 343 XXV, 3, 14| isset, ex sociorum populi Romani agris traxerat. inde deletis 344 XXV, 3, 15a| extemplo in fugam averterunt. Romani, quamquam circumventos hinc 345 XXV, 4, 19| victorem exercitum sustinere Romani possent. ceterum postquam 346 XXV, 4, 20| prospero ex temeritate unius Romani ducis successu in alterius 347 XXV, 4, 21| atque impetum primum eorum Romani sustinuere. dux stultitia 348 XXV, 5, 26| ultro undique oppugnarentur Romani fecit. nam et Hippocrates 349 XXV, 5, 26| quam Romana <adfecerat; nam Romani> diu circumsedendo Syracusas 350 XXV, 6, 30| magni portus: id ut scirent Romani fecit. itaque Marcellus 351 XXV, 6, 32| armis bellum gereretur, Romani imperatores egressi hibernis 352 XXV, 6, 32| volebant prius opprimi duces Romani; et spes erat satis superque 353 XXV, 6, 34| dubie pro victoribus et Romani pro victis essent, fecit. 354 XXV, 6, 39| his tam securis solutisque Romani calentes adhuc ab recenti 355 XXV, 6, 40| etiam maiestatem populi Romani augeret, ornamenta urbis, 356 XXVI, 1, 5| Hanno praeerant erupit. Romani ut in re trepida, ne ad 357 XXVI, 2, 14| saepe bellis expertam populi Romani clementiam haud diffidentes 358 XXVI, 2, 16| et tecta publica populi Romani facta. ceterum habitari 359 XXVI, 3, 17| Romani patres perfuncti quod ad 360 XXVI, 3, 17| hostium castra conspexerunt Romani tum demum Claudius Punicam 361 XXVI, 3, 20| arcendos commeatus praesidii Romani quod in arce Tarentina erat, 362 XXVI, 3, 21| regius aut hostium populi Romani fuisset et aedes Syracusis 363 XXVI, 3, 21| Siciliam sociorum populi Romani agros urebant. super haec 364 XXVI, 4, 24| vim maiestatemque populi Romani extollentes. maxime tamen 365 XXVI, 4, 24| amicitiam societatemque populi Romani venirent; additumque ut, 366 XXVI, 4, 24| alia omnis praeda populi Romani esset, darentque operam 367 XXVI, 4, 24| esset, darentque operam Romani ut Acarnaniam Aetoli haberent; 368 XXVI, 4, 25| Aetolici iunctique cum eo Romani belli per Pelagoniam et 369 XXVI, 4, 26a| generis in navibus erant et Romani inde oppugnabant. itaque 370 XXVI, 5, 27| penetrali fatale pignus imperii Romani. se minime censere tutum 371 XXVI, 5, 30| vetustissimos socios populi Romani trucidaret ac diriperet. 372 XXVI, 5, 31| maiestatis' inquit 'populi Romani imperiique huius oblitus 373 XXVI, 5, 32| Syracusanorum et populi Romani, et urbem recipi, non capi, 374 XXVI, 5, 32| inter tyrannorum et ducis Romani certamina praemium victoris 375 XXVI, 5, 32| aerarium quondam populi Romani, cuius munificentia ac donis 376 XXVI, 5, 32| Hiero fidissimus imperii Romani cultor, quo ore aut Syracusas 377 XXVI, 6, 33| salute et victoria populi Romani, hanc captivis egentibus 378 XXVI, 6, 33| agi de Campanis, qui cives Romani sunt, iniussu populi non 379 XXVI, 6, 33| arbitrium dicionemque populi Romani <Q.> Fulvio proconsuli, 380 XXVI, 6, 34| enupsissent priusquam in populi Romani potestatem venirent: alios 381 XXVI, 7, 39| ademissent interclusuros, Romani ut retenta possessione arcis 382 XXVI, 7, 39| male conglobati tuerentur Romani, repente et alia a puppe 383 XXVI, 7, 41| immobilis virtus populi Romani; haec omnia strata humi 384 XXVI, 7, 41| nullum iam nomen esset populi Romani, ductu auspicioque patris 385 XXVI, 7, 41| provincia in dicionem populi Romani est: in Italia Arpi recepti, 386 XXVI, 7, 41| labantem fortunam populi Romani, nunc eosdem quia illic 387 XXVI, 7, 41| nunc di immortales imperii Romani praesides qui centuriis 388 XXVI, 7, 44| hostium instruxerat emittit. Romani duce ipso praecipiente parumper 389 XXVI, 8, 47| eos publicos fore populi Romani edixit, cum spe propinqua 390 XXVI, 8, 49| venisse enim eos in populi Romani potestatem, qui beneficio 391 XXVI, 8, 49| Scipio: "Meae populique Romani disciplinae causae facerem" 392 XXVII, 1, 1| habuisse comperti sunt. Romani qui ex tanta clade evaserant 393 XXVII, 1, 2| cornu in collem erigeret, Romani sinistrum ad oppidum adplicarent. 394 XXVII, 1, 2| diremit pugnantes. postero die Romani ab sole orto in multum diei 395 XXVII, 2, 6| Africam redit.~ Sacerdotes Romani eo anno mortui aliquot suffectique. 396 XXVII, 2, 8| tuebatur divisam quondam Romani Punicique imperii finibus, 397 XXVII, 3, 9| consentientes in hoc socios videant Romani, profecto de pace cum Carthaginiensibus 398 XXVII, 3, 9| Triginta tum coloniae populi Romani erant; ex iis duodecim, 399 XXVII, 3, 9| agitassent, ea prodendi imperii Romani, tradendae Hannibali victoriae 400 XXVII, 3, 10| subsidio tum imperium populi Romani stetit, iisque gratiae in 401 XXVII, 3, 10| maxime ex dignitate populi Romani visa est.~ Cetera expedientibus 402 XXVII, 3, 12| sociorumque; in iis quattuor Romani centuriones, duo tribuni 403 XXVII, 3, 14| beluarum aciem signa inferunt Romani pedites et haud magno certamine 404 XXVII, 4, 16| captam urbem audisset, 'et Romani suum Hannibalem' inquit ' 405 XXVII, 4, 18| ad certamen animis castra Romani posuerunt: nocte Hasdrubal 406 XXVII, 5, 21| Romam venisset.~ Ludi et Romani et plebeii eo anno in singulos 407 XXVII, 5, 26| quae inexplorato euntes Romani cum incidissent, ad duo 408 XXVII, 5, 26| neutris primo occupatus, quia Romani qualis pars eius quae vergeret 409 XXVII, 7, 33b| immortales, miseritos nominis Romani, pepercisse innoxiis exercitibus, 410 XXVIII, 1, 1| tempestate sic habebant Romani Poenique: Hasdrubal Gisgonis 411 XXVIII, 1, 2| in medium coniectis arma Romani capiunt acieque iusta in 412 XXVIII, 1, 2| in egressos vallo [eos] Romani pila coniecerunt. subsidunt 413 XXVIII, 1, 2| ipsi consurgunt; quae cum Romani conferti, ut solent, densatis 414 XXVIII, 2, 5| ac Sulpicium convenit ut Romani a mari, regii a terra oppugnarent.~ ~ 415 XXVIII, 3, 10| militiaeque gesta.~ Ludi Romani ter toti instaurati ab aedilibus 416 XXVIII, 3, 11| gens in dicionem populi Romani rediit.~ ~12. 417 XXVIII, 3, 12| neque lacessierunt quietum Romani; tantam inesse vim etsi 418 XXVIII, 3, 14| copias eduxit, deinde et Romani processere; sed utraque 419 XXVIII, 3, 14| orta. mediam aciem hinc Romani illinc Carthaginienses mixti 420 XXVIII, 5, 22| finitimum agrum sociorum populi Romani facerent impulerant et vagos 421 XXVIII, 5, 23| caedi perpetratae victores Romani supervenerunt. ac primo 422 XXVIII, 5, 24| Sedetanumque sociorum populi Romani hostiliter depopulati sunt.~ 423 XXVIII, 5, 28| Lucanis, hostibus populi Romani, se coniunxerunt: vos cum 424 XXVIII, 5, 28| Romanum nec socios populi Romani ultro lacessituri bello: 425 XXVIII, 5, 28| casurum imperium populi Romani erat? ne istuc Iuppiter 426 XXVIII, 6, 32| Cn. Scipione, qui primus Romani nominis in eam provinciam 427 XXVIII, 6, 34| milibus hominum capiuntur. Romani sociique ad mille et ducenti 428 XXVIII, 6, 34| victuros suo atque populi Romani beneficio. ceterum se neque 429 XXVIII, 7, 35| Scipionem ducem in Africam Romani mittant, satis sperare perbrevis 430 XXVIII, 7, 36| patefacta repente porta Romani cum clamore erumpunt, turbatosque 431 XXVIII, 7, 37| ceterum haud secus quam si Romani eam insulam incolerent hostiliter 432 XXVIII, 7, 38| gentes in dicionem populi Romani redegisset; adversus quattuor 433 XXVIII, 8, 41| apud exteras gentes populi Romani vestraeque familiae fecerant. 434 XXVIII, 8, 42| socios et amicos populi Romani Tarraconem duxisti; ab Tarracone 435 XXVIII, 8, 42| prospera tibi ac populi Romani imperio evenere tuo consilio 436 XXVIII, 8, 42| consulto duabus navibus populi Romani imperator fortunam publicam 437 XXVIII, 8, 44| spes subicit fortuna populi Romani, di foederis ab hoste violati 438 XXVIII, 8, 44| tamen ad dignitatem populi Romani famamque apud reges gentesque 439 XXVIII, 8, 46| uti is publicus populi Romani esset; indici praemium constitutum, 440 XXIX, 1, 1| accipere. ita trecentis Siculis Romani equites substituti sine 441 XXIX, 1, 1| tantum ducum in Hispania Romani habeant, exercitum quoque 442 XXIX, 1, 2| Romani quoque imperatores L. Lentulus 443 XXIX, 1, 2| tempus esset, emitterent. et Romani more suo exercitum cum instruxissent, 444 XXIX, 1, 2| Vix haec dicta dederat cum Romani equites in medios invecti 445 XXIX, 1, 2| pedes Hispani descenderunt. Romani imperatores ut turbatos 446 XXIX, 1, 2| perculsis acriter institerunt Romani; nec ante abscessum est 447 XXIX, 1, 3| ad patienda ea robore ac Romani fuissent. illis Romanam 448 XXIX, 2, 6| congruentibus in eum morem; postremo Romani quoque milites iam contagione 449 XXIX, 2, 6| vigiles; oppressique forent Romani nequaquam numero pares, 450 XXIX, 2, 6| Hannibal, nec sustinuissent Romani nisi Locrensium multitudo, 451 XXIX, 2, 7| patefacta porta erumpunt Romani. ad ducentos, improvidos 452 XXIX, 2, 8| tantum praesidiarii milites Romani Poenos scelere atque avaritia 453 XXIX, 3, 11| facturum eum quae posset populi Romani causa --, legatos ad eum 454 XXIX, 3, 11| quinqueremes ut ex dignitate populi Romani adirent eas terras ad quas 455 XXIX, 3, 11| magistratu abdicavit.~ Ludi Romani ter, plebeii septiens instaurati. 456 XXIX, 3, 12| oppugnari. eo se averterant Romani ab Aetolorum quo missi erant 457 XXIX, 3, 15| delictum neque iram populi Romani ut plus militum darent quam 458 XXIX, 4, 17| figuram et speciem neque Romani civis praeter habitum vestitumque 459 XXIX, 5, 23| sicut adhuc fecerint, bellum Romani cum Carthaginiensibus gerant, 460 XXIX, 5, 27| nominique Latino qui populi Romani quique meam sectam imperium 461 XXIX, 6, 28| Expositis copiis Romani castra in proximis tumulis 462 XXIX, 7, 36b| quam acie pugnatum est. Romani pulsi, et tumultu verius 463 XXIX, 7, 38| Servilio Gemino, et ludi Romani biduum instaurati; item 464 XXX, 1, 3| Carthaginiensibus condiciones ut Romani Africa, Poeni Italia excederent 465 XXX, 1, 4| per eum faceret, legati Romani vetitos se reverti ad imperatorem 466 XXX, 1, 7a| eodem patentibus portis Romani accepti, nec quicquam hostile, 467 XXX, 2, 10| inde cum maxime vallum Romani iacerent, conspecta classis 468 XXX, 2, 12| statuas neque me in cuiusquam Romani superbum et crudele arbitrium 469 XXX, 2, 14| erubescere malo. Syphax populi Romani auspiciis victus captusque 470 XXX, 2, 14| Syphacis fuit, praeda populi, Romani est; et regem coniugemque 471 XXX, 2, 14| mitti, ac senatus populique Romani de ea iudicium atque arbitrium 472 XXX, 4, 23| satis ex dignitate populi Romani esse. Q. Metellus, qui triennio 473 XXX, 4, 25| neque sciebatur quae senatus Romani de bello aut pace sententia 474 XXX, 4, 25| nihil nec institutis populi Romani nec suis moribus indignum 475 XXX, 4, 26| Ser. Sulpicius Galba. ludi Romani diem unum, plebeii ter toti 476 XXX, 5, 28| fasces magistratibus populi Romani quot captos ex caede imperatorum 477 XXX, 6, 34| movere loco hostium aciem Romani. ala deinde et umbonibus 478 XXX, 6, 37| extra Africam iniussu populi Romani gererent: Masinissae res 479 XXX, 7, 39| aedilibus curulibus ludi Romani ter toti instaurati. pecuniam 480 XXX, 7, 40| Legati ex Africa Romani simul Carthaginiensesque 481 XXX, 7, 42| quidem et socios populi Romani sed multo infestius M. Aurelium, 482 XXX, 7, 42| relictum ne socii populi Romani fessi populationibus vi 483 XXX, 7, 42| violatum et quod sociis populi Romani iniurias fecerit ac bello 484 XXX, 7, 42| esse quod socios populi Romani, quando iure foederis non 485 XXX, 7, 43| consultum factum est ut legati Romani ducentos ex captivis quos 486 XXX, 7, 43| qui erant securi percussi, Romani in crucem sublati.~ ~44. 487 XXX, 7, 44| regno Syphacis in populi Romani potestatem venissent adiectis 488 XXXI, 1, 4| quod eius publicum populi Romani esset, metiendo dividendoque 489 XXXI, 1, 4| C. Sergius Plautus. ludi Romani scaenici eo anno magnifice 490 XXXI, 1, 6| armaque inlata sociis populi Romani bellum indici.' alteri consulum 491 XXXI, 2, 9| nisi ex auctoritate populi Romani neque classem neque exercitum 492 XXXI, 2, 11| inferendo sociis populi Romani flagrante bello Italia coegisset 493 XXXI, 2, 11| amico hostem repente populi Romani factum et eum ipsum rudimentum 494 XXXI, 4, 30| deformitatem futuram fuisse, nisi Romani subvenissent. eodem enim 495 XXXI, 5, 36| quo auxilio tum primum Romani, quia captos aliquot bello 496 XXXI, 5, 36| propinquo agro frumentarentur Romani, primo rex intra vallum 497 XXXI, 5, 39| movere itaque ex Pluinna Romani et ad Osphagum flumen posuerunt 498 XXXI, 6, 46| quicquam ausurus. Oreum diversi Romani et rex Attalus oppugnabant, 499 XXXI, 6, 46| rex Attalus oppugnabant, Romani a maritima arce, regii adversus 500 XXXI, 6, 46| apertum ruina iter nocte Romani in arcem quae super portum 501 XXXII, 1, 2| quod iis in fidem populi Romani venientibus cum L. Marcio 502 XXXII, 2, 7| C. Cornelio Cethego ludi Romani magno apparatu facti. Ser. 503 XXXII, 2, 8| iuvare quaeque imperarent Romani consules impigre atque oboedienter 504 XXXII, 2, 8| socium et amicum populi Romani, nec Attali auxilia retenturos 505 XXXII, 2, 8| socios et amicos populi Romani reges inter se quoque ipsos 506 XXXII, 2, 10| accensi certaminis eo quoque Romani penetravere. Pro his ordo 507 XXXII, 2, 12| verticem quem petierant Romani cepisse ac tenere se fumo 508 XXXII, 2, 12| agmine petunt Thessaliam. Romani quoad tutum fuit insecuti 509 XXXII, 3, 17| densitate clipeorum testudinem Romani pilis nequiquam emissis 510 XXXII, 3, 18| portam permixti impetum Romani facerent. Et alia ignobilia 511 XXXII, 3, 21| nobis censerent utilia esse. Romani Rhodiique et Attalus societatem 512 XXXII, 3, 21| autem defuncti bello Punico Romani, quod per sedecim annos 513 XXXII, 3, 21| simus. 'nolite, quia ultro Romani petunt amicitiam, id quod 514 XXXII, 3, 23| Sicyonem posuerunt castra. Romani <in> Cenchreas versam partem 515 XXXII, 3, 23| Aries ex ea parte quam Romani oppugnabant aliquantum muri 516 XXXII, 3, 23| multitudine facile expellebantur Romani; adsumptis deinde Achaeorum 517 XXXII, 3, 23| hos desperata salus, si Romani vicissent, ad rabiem magis 518 XXXII, 3, 23| naves est: Attalus Piraeum, Romani Corcyram petierunt.~ ~ 519 XXXII, 4, 24| concurrerunt. Eodem tempore Romani et ruinas muri supervadebant 520 XXXII, 4, 25| Macedonibus esse, quos ne Romani quidem ad Corinthum sustinuissent - 521 XXXII, 4, 27| Sempronius Longus. Ludi Romani eo anno quater instaurati.~ ~ 522 XXXII, 5, 32| auctoritate imperatoris Romani perpelli potuerunt. Mora 523 XXXII, 5, 33| transfugas sociis populi Romani reddendos, restituenda Romanis 524 XXXII, 5, 33| occupavisset. Suas populique Romani condiciones has esse; ceterum 525 XXXII, 5, 33| Phaeneas cum eadem fere quae Romani ut Graecia decederetur postulasset 526 XXXII, 5, 35| stationem ex qua profectus erat, Romani sociique in castra redierunt. 527 XXXIII, 1, 1| muris adventum imperatoris Romani regisque prospeculabatur. 528 XXXIII, 1, 6| inter se loco agmina ierunt. Romani <ad> Eretriam Phthiotici 529 XXXIII, 1, 7| qua cum haudquaquam pares Romani alios super alios nuntios 530 XXXIII, 1, 7| adventu depulsi ab iugo Romani non ante restiterunt quam 531 XXXIII, 1, 10| qui proelio superessent. Romani victores in castra hostium 532 XXXIII, 2, 13| de Thebis; nam eas populi Romani iure belli factas esse Quinctius 533 XXXIII, 3, 20| cum ad ea quae propria Romani belli sunt vix sufficiam.~ ~ 534 XXXIII, 3, 25| ludi Romani eo anno in circo scaenaque 535 XXXIII, 3, 29| sine consilio imperatoris Romani Zeuxippum principem gentis 536 XXXIII, 4, 31| maiestatem apud omnes nominis Romani vellent esse, si fidem facere 537 XXXIII, 4, 31| paulisper sub tutela praesidii Romani quam pro Philippo Antiochum 538 XXXIII, 4, 35| fideliter in amicitia populi Romani permanerent. Aetolorum principes 539 XXXIII, 4, 37| victoriae avidi pugnarunt Romani ut vix nuntium cladis hosti 540 XXXIII, 4, 39| animi exasperati sunt. Romani omnia acta eius ex quo tempore 541 XXXIII, 5, 42| communicaverat cum collega. ludi Romani et apparati magnifice sunt 542 XXXIII, 5, 47| parum ex dignitate populi Romani esse ducebat subscribere 543 XXXIII, 5, 49| Et Romani legati cum in senatu exposuissent 544 XXXIII, 5, 49| quidquid aequum censuissent Romani facturos esse.~ Hannibal 545 XXXIV, 2, 9| murus erat. tertium genus Romani coloni ab divo Caesare post 546 XXXIV, 2, 12| modo sed etiam hostes fama Romani auxilii adventantis impleverunt.~ ~ 547 XXXIV, 2, 13| consul, cum tres exercitus Romani Hispaniam obtineant, Carthaginiensium 548 XXXIV, 2, 15| telorum submovebantur a vallo Romani. ubi recens admota legio 549 XXXIV, 2, 16| perdomita erat, captivique et Romani et socium ac Latini nominis 550 XXXIV, 2, 17| Hispanorum malo quam exercitus Romani labore semper adhuc factum 551 XXXIV, 2, 19| incursantes in stationes eorum Romani facere semperque victores 552 XXXIV, 2, 19| agris castellisque hostium Romani portabant, deni saepe munimenta 553 XXXIV, 3, 22b| magis in bello virtutem Romani ducis quam in victoria temperantiam 554 XXXIV, 3, 22b| communi animo consilioque Romani et Graeci gesserunt quam 555 XXXIV, 3, 23| Post orationem Romani imperatoris percenseri aliorum 556 XXXIV, 3, 24| vivunt. itaque vos rogamus, Romani, ut et ab Nabide Argos reciperetis 557 XXXIV, 3, 28| in urbem compulsi sunt. Romani cum tantum a muro recessissent 558 XXXIV, 3, 29| casu eius prostratum; et Romani simul a portu, unde aditus 559 XXXIV, 3, 32| sint haec, quid ad vos, Romani? hoc tu dicas liberantibus 560 XXXIV, 3, 34| quod e re publica populi Romani sociorumque esse crederet 561 XXXIV, 3, 35| captivos omnibus sociis populi Romani civitatibus redderet et 562 XXXIV, 3, 35| fidem ac dicionem populi Romani tradidissent, omnia praesidia 563 XXXIV, 4, 37| compulsi sunt ut quidam milites Romani terga fugientium caedentes 564 XXXIV, 4, 41| praetermissum, in adventum Romani exercitus ducisque indixerunt 565 XXXIV, 4, 42| Romanam nomina dedissent cives Romani essent: Puteolos Salernumque 566 XXXIV, 4, 44| amplificataque. ver sacrum ludique Romani votivi quos voverat Ser. 567 XXXIV, 5, 46| corporibusque ipsis obnixi urgebant, Romani ut signa foras efferrent, 568 XXXIV, 5, 47| paucos restantes impetum Romani fecerunt fusosque compulerunt 569 XXXIV, 5, 47| castris eruperunt: fusi inde Romani quae imperio consulis noluerant 570 XXXIV, 6, 57| dignitate atque utilitate populi Romani responderi possent. Menippus 571 XXXIV, 6, 57| Antiochus esset, mirari se quod Romani aequum censeant leges ei 572 XXXV, 1, 1| tandem gradum acrius intulere Romani cessitque Lusitanus, deinde 573 XXXV, 1, 4| obviam exiret discurrebant Romani, Boi diripi sua impune quam 574 XXXV, 1, 6| scripserat fortunae populi Romani et militum virtuti gratiam 575 XXXV, 2, 12| tum graviores hostes quam Romani fuerint, quibus tandem viribus 576 XXXV, 2, 13| qui admonerent foederis Romani denuntiarentque ne pacem 577 XXXV, 2, 13| profectus. eo tempore legati Romani P. Sulpicius et P. Villius, 578 XXXV, 2, 14| regis externi quam populi Romani, tam diu principis in ea 579 XXXV, 2, 15| nihil aequi postularent Romani sed bello quoque superaturum 580 XXXV, 2, 16| titulo' inquit 'uti vos, Romani, Graecarum civitatium liberandarum 581 XXXV, 2, 18| civitates quibus eum depulsum Romani Lacedaemonis muris inclusissent, 582 XXXV, 2, 19| nunquam amicum fore populi Romani. sub hoc sacramento sex 583 XXXV, 3, 20| oppugnantem socios populi Romani dicebantur parari; ceterum 584 XXXV, 5, 45| impetus relanguescat regis et Romani tempus ad comparandum habeant; 585 XXXV, 5, 46| simulatione, quod fecissent Romani. nihil autem utilius Graeciae 586 XXXV, 5, 46| cum pacem eiusdem populi Romani beneficio et libertatem 587 XXXV, 5, 50| Euripum Chalcidem pervenerunt. Romani milites, quingenti ferme 588 XXXV, 5, 51| et in Euripo castellum Romani milites pauci custodiae 589 XXXV, 5, 51| excesserunt; pertinacius Romani Euripum tuebantur. hi quoque 590 XXXVI, 1, 1| eo bello terminos populi Romani propagari, victoriam ac 591 XXXVI, 1, 2| sententia senatus populique Romani confectum erit, tum tibi, 592 XXXVI, 1, 4| polliciti; id ut ab se munus Romani acciperent, petere sese, 593 XXXVI, 1, 7| noxiae futurum sit, quod, cum Romani procul abessent, vim tuam 594 XXXVI, 1, 7| adversus Philippum valuerint Romani, iis nunc fore videam, ut 595 XXXVI, 1, 7| castellum Euripi expugnatum Romani, sed Etruriam Ligurumque 596 XXXVI, 2, 13| coniungit. sub adventum Romani exercitus seu ad metum virium 597 XXXVI, 3, 16| obsiderentque, ne qua transire Romani possent. hoc nuntio audito 598 XXXVI, 4, 23| Et Romani quidem operibus magis quam 599 XXXVI, 4, 25| Eodem tempore, quo Romani Heracleam, Philippus Lamiam 600 XXXVI, 4, 25| velut proposito certamine, Romani Macedonesque diem ac noctem 601 XXXVI, 4, 25| difficultas Macedonibus erat, quod Romani aggere et vineis et omnibus 602 XXXVI, 4, 27| causa ipsorum, sed in populi Romani clementia spem salutis positam 603 XXXVI, 4, 28| suaque omnia fidei populi Romani permittere. id consul ubi 604 XXXVI, 4, 32| suum esse aequum censebant Romani: non enim M'. Acilium consulem 605 XXXVI, 5, 39| in ius iudiciumque populi Romani, ne Boios quidem quieturos; 606 XXXVI, 5, 41| quod non iam in Asia essent Romani, quam venturos dubitare; 607 XXXVI, 5, 41| si forte terra venirent Romani, praesidiis firmaret; ceteram 608 XXXVI, 5, 43| expectatura hostem, contendit. Romani, ubi primum aquilones - 609 XXXVI, 5, 45| contraxerant certamen fecerunt. Romani et Eumenes, quoad sufficere 610 XXXVI, 5, 45| Ephesi fugae finem fecit. Romani eo die, unde egressa regia 611 XXXVI, 5, 45| et Eumenes domos dimissi; Romani Chium petentes, Phoenicuntem 612 XXXVII, 1, 4a| quinque milia voluntariorum, Romani sociique, qui emerita stipendia 613 XXXVII, 2, 8| hinc a Phocaea Erythrisque Romani sollicitabant. classis Romana, 614 XXXVII, 3, 12| ducem futurum credebant. Romani et Eumenes rex in Erythraeam 615 XXXVII, 3, 13| petentis navis adgrederetur. Romani, pars exigua, primis tenebris 616 XXXVII, 3, 13| eliciendum extra moenia Macedonem Romani ad urbem agmine iere; inde, 617 XXXVII, 3, 16| atque in urbem compulsi, et Romani cum haud incruenta victoria 618 XXXVII, 3, 17| praesidium; agrum circa Romani hostiliter depopulati sunt. 619 XXXVII, 3, 19| senatus, non iussu populi Romani pepigerimus? quaero enim 620 XXXVII, 4, 22| Epheso moveret. rex Elaeam, Romani ac Rhodii Samum redierunt. 621 XXXVII, 4, 25| consuetudinem perpetuam populi Romani augendi omni honore regum 622 XXXVII, 4, 26| fidem praetoris populique Romani implorantes, miserunt. Aemilium 623 XXXVII, 4, 30| navium et virtute militum Romani longe praestabant, Rhodiae 624 XXXVII, 4, 30| mediam namque aciem hostium Romani cum rupissent, circumvecti 625 XXXVII, 5, 32| quorum casum cum impetum Romani milites per ipsam stragem 626 XXXVII, 5, 35| paratum esse, et si quas alias Romani, quod suarum partium fuerint, 627 XXXVII, 5, 36| animi Scipionis et moris Romani, auri pondus ingens <est> 628 XXXVII, 5, 37| tempus vellet, munimenta Romani temptarent, fossam sex cubita 629 XXXVII, 5, 38| transgredientibus amnem; tertio post die Romani simul omnes transgressi 630 XXXVII, 5, 38| vallo stetere; quinto die Romani processere in medium campi; 631 XXXVII, 6, 39| bellum. nullum umquam hostem Romani aeque contempserunt. conclamatum 632 XXXVII, 6, 39| quadringenos singulae habebant. Romani mediam aciem, cornua Latini 633 XXXVII, 6, 43| ita utroque cornu victores Romani per acervos corporum, quos 634 XXXVII, 6, 43| ipso capturos crediderant, Romani, postquam tandem perruperunt, 635 XXXVII, 6, 45| consulis dicionemque populi Romani sese tradebant. Sardibus 636 XXXVII, 6, 45| quam ut a vobis quaeramus, Romani, quo piaculo expiare errorem 637 XXXVII, 6, 45| hunc modum locutus fertur: 'Romani ex iis, quae in deum immortalium 638 XXXVII, 7, 50| in Hispaniam datum mille Romani pedites, equites quinquaginta, 639 XXXVII, 7, 50| Hispaniam citeriorem mille Romani dati sunt pedites, duo milia 640 XXXVIII, 1, 4| ratus, ne qua sentirent Romani et regressus inde in tuto 641 XXXVIII, 1, 7| semitis occurrebant. Et Romani ad Ambraciam pluribus locis 642 XXXVIII, 1, 11| imperium maiestatemque populi Romani gens Aetolorum conservato 643 XXXVIII, 1, 11| voluntate in dicionem populi Romani venerunt, ne quem eorum 644 XXXVIII, 2, 13| misso tribuno edixit, ne Romani milites acciperent, priusquam 645 XXXVIII, 2, 14| referentibus consul 'neque Romani' inquit 'bonae voluntatis 646 XXXVIII, 2, 21| iter impedituros. Quod ubi Romani viderunt, expediunt sese 647 XXXVIII, 3, 25| Pabulatores lignatoresque Romani in eam partem, in qua colloquium 648 XXXVIII, 3, 25| haberent, quia recentibus equis Romani fessos sequebantur. Pauci 649 XXXVIII, 3, 25| colloquii poenas morte luerunt. Romani ardentibus ira animis postero 650 XXXVIII, 3, 29| corporibus et animis essent, Romani nocte per arcem, quam Cyneatidem 651 XXXVIII, 3, 31| tutelamque T. Quinctius et Romani Laconicae orae castella 652 XXXVIII, 3, 31| fidem dicionemque populi Romani accipiendam.~ ~32. 653 XXXVIII, 4, 35| neminem condemnavit. Ludi Romani ter, plebei quinquiens toti 654 XXXVIII, 4, 38| qua alia ope iuvato; idem Romani sociique Antiocho et iis, 655 XXXVIII, 4, 38| quae sub dicione populi Romani sunt, Antiocho regi ius 656 XXXVIII, 4, 38| Si qui sociorum populi Romani ultro bellum inferent Antiocho, 657 XXXVIII, 4, 41| angustiis fieri coepta est. Romani victores ad vicum Maronitarum - 658 XXXVIII, 4, 44a| caperent, dum eorum immunes Romani ac socii nominis Latini 659 XXXVIII, 5, 45| ut istud publicum populi Romani bellum et non tuum privatum 660 XXXVIII, 5, 46| incidit? Magna fortuna populi Romani est, magnum et terribile 661 XXXVIII, 5, 48| et hoc, quo finem imperii Romani Taurum montem statuistis, 662 XXXVIII, 6, 51| caput columenque imperii Romani esse, sub umbra Scipionis 663 XXXVIII, 6, 52| gestis, honoribus populi Romani P. Scipionem deorum hominumque 664 XXXVIII, 6, 53| maius neque periculosius Romani gessere, unus praecipuam 665 XXXVIII, 6, 58| duces et exercitus nominis Romani famam auxissent non bello 666 XXXVIII, 6, 60| devicerit, imperium populi Romani propagaverit in ultimos 667 XXXVIII, 6, 60| urbes devinxerit populi Romani beneficiis, plurimos duces 668 XXXVIII, 6, 60| passurum inter hostes populi Romani in carcere et vinculis esse, 669 XXXIX, 2, 20b| Ligures finem quam fugae Romani fecerunt. consul ubi primum 670 XXXIX, 2, 25| Ibi cum Romani legati disceptatorum loco, 671 XXXIX, 2, 25| prohibentem uti beneficiis populi Romani. quid autem, si vox libera 672 XXXIX, 2, 25| nisi provideant aliquid Romani, quo et Graecis Macedoniam 673 XXXIX, 2, 26| Thessalos indulgentia populi Romani, velut ex diutina siti nimis 674 XXXIX, 2, 26| modo in sese, sed etiam Romani acceperunt. et cum fremitus 675 XXXIX, 2, 27| Aenum et Maroneam velint Romani, nihil sui pudoris esse 676 XXXIX, 2, 28| disceptatio est, sed iam vobiscum, Romani, a quibus nihil aequi me 677 XXXIX, 2, 28| enim non, nisi vicissent Romani, sed nisi bellum gessissent, 678 XXXIX, 2, 28| merito, utrum adicere vos, Romani, aliquid et amplificare 679 XXXIX, 3, 30| hoste fuere. duo exercitus Romani fusi atque in castra compulsi 680 XXXIX, 3, 30| perculsis hostes. praetores Romani, ne postero die castra oppugnarentur, 681 XXXIX, 3, 30| sunt. praetores interim Romani omne id tempus contrahendis 682 XXXIX, 3, 30| amnis potuisset. interim Romani, impedimentis quoque omnibus 683 XXXIX, 3, 31| instauratum, coactique sunt Romani equites descendere ex equis. 684 XXXIX, 3, 31| capta centum triginta tria. Romani sociique paulo plus sescenti 685 XXXIX, 3, 31| amissi et pauci equites Romani cruentae maxime victoriae 686 XXXIX, 3, 32| se prius consulem populi Romani quam fratrem P. Claudii 687 XXXIX, 3, 35| damnati sunt. paucos post dies Romani legati venerunt. his Clitore 688 XXXIX, 3, 36| crimen non modo a vobis, Romani, sed ne apud vos quidem 689 XXXIX, 3, 37| quid Capua capta feceritis Romani, non quaero, vos rationem 690 XXXIX, 3, 37| parant. veremur quidem vos, Romani, et si ita vultis, etiam 691 XXXIX, 3, 37| recusandi. id modo petierunt, ut Romani, quae viderentur, de Lacedaemoniis 692 XXXIX, 4, 39| consule et senatu populi Romani beneficium, et invidiam 693 XXXIX, 5, 42| fugienti fidemque populi Romani atque eorum, qui aderant, 694 XXXIX, 5, 47| possit, amicum eum populi Romani esse, honorisque eius causa 695 XXXIX, 5, 51| feret. mores quidem populi Romani quantum mutaverint, vel 696 XXXIX, 5, 53| utique postquam legati [alii] Romani venerunt, et cogebatur decedere 697 XXXIX, 5, 54| quam in potestatem populi Romani. post paucos dies iussos 698 XXXIX, 5, 54| in alieno agro, nullius Romani magistratus, qui ei provinciae 699 XXXIX, 5, 55| nimiam lenitatem populi Romani castigarunt, quod eos homines, 700 XXXIX, 5, 55| profecti occupare agrum imperii Romani et in alieno solo aedificare 701 XL, 1, 5| incautus et amore nominis Romani et certamine adversus fratrem 702 XL, 1, 5| corpus nobis reddiderunt Romani, animum ipsi habent. omnium 703 XL, 1, 5| habituros aiunt quam quem Romani dedissent'. his per se aegra 704 XL, 1, 10| quid extra Macedoniam tibi Romani reliquissent, mihi quoque 705 XL, 1, 10| aequum censet. pro isto Romani stant, pro isto omnes urbes 706 XL, 1, 11| filii necem ulciscatur. Romani laetabuntur, probabunt, 707 XL, 2, 16b| proelia aliquot facta, multi Romani milites et vulnerati et 708 XL, 2, 17| praesenti disceptatores Romani de agro fuerunt. ceperat 709 XL, 2, 21| momenti futura ad cogitationem Romani belli. percunctatus regionis 710 XL, 3, 28| sublato simul omnibus portis Romani eruperunt. Liguribus adeo 711 XL, 3, 32| non tamen incruenta fuit: Romani milites de duabus legionibus 712 XL, 3, 33| accesserunt. in eos duabus portis Romani eruptionem fecerunt et incompositos 713 XL, 3, 36| Marcium consules cives Romani sociive in Hispaniam transportati 714 XL, 4, 38| belli.~ Ager publicus populi Romani erat in Samnitibus, qui 715 XL, 4, 40| septuaginta duo milites Romani, socium ac Latini nominis 716 XL, 4, 42| Gentio, qui, quo tempore Romani conveniendi regis causa 717 XL, 4, 53| pacati sub imperio populi Romani essent. eos senatus excedere 718 XL, 4, 59| T. Fonteius Capito. ludi Romani instaurati ab aedilibus 719 XLI, 1, 4| est; integraque sua omnia Romani, praeterquam quod vini cibique 720 XLI, 2, 6| esse, ut in dicione populi Romani civitates sociae sint.~ ~ 721 XLI, 2, 8| relinquerent, dabat, ut cives Romani fierent. ea lege male utendo 722 XLI, 2, 8| quam relinquerent, ut cives Romani * * fiebant. postea his 723 XLI, 3, 16| Alpis <esse> hostem populi Romani, agrique aliquantum captum, 724 XLI, 3, 23| ad disceptationem populi Romani audivit. inde transgressus 725 XLI, 3, 24| sed aut ex curia populi Romani veniret aut regum arcanis 726 XLI, 3, 24| Macedones, quid cogitent Romani. nos autem, qui nec ob quam 727 XLI, 3, 26| faucibus pugnare poterant Romani; urguentes deinde alii alios 728 XLI, 3, 27| Postumius nihil nisi senatus Romani populive iussu se locaturum < 729 XLI, 3, 28| legio exercitusque populi Romani Sardiniam subegit. in ea 730 XLII, 1, 1| mille et quingenti pedites Romani cum centum equitibus scribi 731 XLII, 1, 8| deditos in fidem populi Romani omni ultimae crudelitatis 732 XLII, 1, 8| fidem inplorantia populi Romani, ne quis umquam se postea 733 XLII, 1, 8| quondam hostibus populi Romani pacatos servire. quas ob 734 XLII, 2, 17| quoniam duces omnes legatique Romani hospitio eius uti adsuessent, 735 XLII, 2, 23| vetentur cum sociis populi Romani bellum gerere. sed iam ultra 736 XLII, 2, 25| prohiberi socios populi Romani lacessere bello. exposita 737 XLII, 3, 29| animos in curam Macedonici ac Romani belli. Eumenen cum vetus 738 XLII, 3, 30| ex iis iustitia imperii Romani capti, plures ita, si praecipuam 739 XLII, 3, 30| renovatum sociis populi Romani arma intulisset, agros vastasset 740 XLII, 3, 38| meriti clementiam populi Romani experti essent, bene merendo 741 XLII, 3, 38| ad omnia decernenda, quae Romani vellent. secundum hoc concilium 742 XLII, 3, 39| maiestati, aliquid <hi> populi Romani nomini, cum praesertim Perseus 743 XLII, 3, 40| socium atque amicum populi Romani, regno expulisti; Arthetauri 744 XLII, 3, 41| Abrupolim, socium populi Romani, defenderim, foedus violatum 745 XLII, 3, 41| sum eodem modo defensurus, Romani, quod Dolopas armis coercuerim; 746 XLII, 3, 43a| bellum in praesentia habebant Romani, non exercitum, non ducem, 747 XLII, 4, 43b| indutiarum interposita, legati Romani in Boeotiam comparati sunt. 748 XLII, 4, 44| esset vis et fortuna imperii Romani, victa tandem multitudo 749 XLII, 4, 46| Romam legatos. si pergerent Romani contra foedus movere bellum, 750 XLII, 4, 52| bellum; iniurias populi Romani in patrem seque commemoravit: 751 XLII, 5, 55| tempore obstitisset rex, ne Romani quidem abnuunt magna sua 752 XLII, 5, 57| cunctandi censebant. et Romani sentiebant cunctationem 753 XLII, 5, 57| pugnaturos fuisse apparebat. cum Romani quiessent, stationibus etiam 754 XLII, 5, 57| fecerunt, sperantes fore, ut Romani equites abeuntium novissimum 755 XLII, 5, 62| Romani> non abscedentes ab ripa 756 XLII, 5, 62| sit ad paciscendum. quodsi Romani tum quoque insita pertinacia 757 XLII, 5, 62| legati, miraculo ignaris <Romani> moris pertinacia esse, 758 XLII, 5, 64| Demessis circa segetibus Romani ad Crannona, intactum agrum, 759 XLII, 5, 64| iuberet; ipse mox insecutus. Romani equites modico intervallo 760 XLII, 5, 65| Mopselum castra movit; et Romani demessis Crannonis segetibus 761 XLII, 5, 65| octingenti ferme et omnes Romani erant - cum equitatu ac 762 XLIII, 1, 3| praestaturum merito populi Romani est pollicitus et monuit 763 XLIII, 1, 6| ut in amicitiam populi Romani reciperentur, et, si pax 764 XLIII, 1, 6| quam pro meritis populi Romani et voluntate sua; sed saepe 765 XLIII, 1, 7| destinarent potiorem populi Romani quam regis Persei amicitiam 766 XLIII, 1, 7| fortunas sociorum populi Romani direptas esse et cotidie 767 XLIII, 1, 10| primam procellam eruptionis Romani possent. Itaque fugientes 768 XLIII, 1, 11| quantusque timor socios populi Romani cepisset tot urbibus in 769 XLIII, 2, 12| mille socii navales cives Romani libertini ordinis, ex Italia [ 770 XLIII, 2, 18| regnum vacuum inrumperent Romani, sub tempus brumae, cum 771 XLIII, 2, 19| dispositi per praesidia milites Romani. Magno usui Carvilius Spoletinus 772 XLIV, 1, 1| ex dignitate ipsorum ac Romani nominis, et in rebus deinde 773 XLIV, 1, 1| venerit. vires deinde populi Romani, iam terrarum orbem conplectentis, 774 XLIV, 1, 4| consulis obvius fuit. et Romani expediti ad pugnam exierant, 775 XLIV, 1, 5| plus septem milia <eo> die Romani processerunt; minimum pedibus 776 XLIV, 1, 6| evadere possent, habebant Romani, unum per Tempe in Thessaliam, 777 XLIV, 1, 9| coepti. iuvenes etiam quidam Romani ludicro circensi ad usum 778 XLIV, 1, 11| tuentibus muros, cum subire Romani summa vi niterentur, momento 779 XLIV, 1, 13| ad urbem castra moverent Romani. et ab oppugnatoribus Meliboeae, 780 XLIV, 2, 16| Tarentini, qui publicus populi Romani esset, ducenta iugera dari, 781 XLIV, 2, 18| utrum intra saltus castra Romani haberent, an iam omnes angustiae 782 XLIV, 2, 19| ferrent. ea merita populi Romani in Antiochum, eam apud omnes 783 XLIV, 2, 19| cum pudore quodam populi Romani, quod nullam opem in ultimo 784 XLIV, 2, 22| dignum maiestate populi Romani exitum per me inponi posse. 785 XLIV, 2, 27| populando potuit, ne quos inde Romani commeatus expectarent, sed 786 XLIV, 2, 29| Dum haec geruntur, legati Romani, C. Popilius et C. Decimius 787 XLIV, 3, 31| omnis et iustitia praetoris Romani. ad Scodram inde ventum 788 XLIV, 3, 35| acrius concursum est. sed Romani non ab iis tantum, cum quibus 789 XLIV, 3, 40| ex quo et Macedones et Romani aquabantur praesidiis ex 790 XLIV, 3, 41| obviam ire cogebantur; et Romani, quacumque data intervalla 791 XLV, 1, 1| Macedoniae in dicionem populi Romani venisse. his auditis clamor 792 XLV, 1, 3| captum, in dicione populi Romani [et] Illyricum esse. ob 793 XLV, 1, 3| Romanis esset. fortunam populi Romani bene fecisse, quod finito 794 XLV, 1, 3| neque inpensarum populi Romani, sed pro Perseo legationem 795 XLV, 1, 4| fidem et clementiam populi Romani permitteret, tendente.~ ~ 796 XLV, 1, 8| populorumque casibus cognita populi Romani clementia non modo spem 797 XLV, 1, 10| esset, ex unius senatoris Romani acerbitate, qualis in se 798 XLV, 1, 12| Alexandrea abest, legati Romani occurrerunt. quos cum advenientis 799 XLV, 1, 13| positum esse in fide populi Romani ducant. munera legatis ut 800 XLV, 1, 14| officiis. victoria vero populi Romani laetari eum regem mirum 801 XLV, 1, 14| esse e re publica populi Romani senatum censere. petenti 802 XLV, 2, 16| Illyrico in potestate populi Romani essent, ut, quanta dona 803 XLV, 2, 17| clementia nec gravitate populi Romani decreturos esse, tamen in 804 XLV, 2, 18| gentibus appareret arma populi Romani non liberis servitutem, 805 XLV, 2, 18| perpetuamque sub tutela <populi Romani> esse, et, quae sub regibus 806 XLV, 2, 18| iustioresque respectu populi Romani habere se crederent et, 807 XLV, 2, 22| agnoscimus clementiam populi Romani --: Rhodios, qui nihil aliud 808 XLV, 2, 22| estis? certe iidem vos estis Romani, qui ideo felicia bella 809 XLV, 2, 24| incendatur. hostis Rhodios esse Romani iudicare <possunt, facere 810 XLV, 3, 32| spectaculis, ad quae rudes tum Romani erant, admirarentur. epulae 811 XLV, 3, 34| exercitum contraxerat. ibi Romani cum et Solovettium, ducem 812 XLV, 4, 37| et odio, universi populi Romani; apud contionem togatam 813 XLV, 4, 38| quoque et universi populi Romani esse decus censetis. non 814 XLV, 4, 38| in hoc universique populi Romani fama agitur, primum ne invidiae 815 XLV, 4, 38| triumphus non communem nominis Romani gloriam habet? tot de Gallis 816 XLV, 4, 38| tantum imperatorum an populi Romani dicuntur? quemadmodum non 817 XLV, 4, 38| tantum nec P. Cornelius, sed Romani triumpharunt. militum quidem 818 XLV, 4, 41| Macedoniam in potestatem populi Romani redegi et, quod bellum per 819 XLV, 4, 42| praetulisset amicitiae populi Romani, magis, quid se dignum esset, 820 XLV, 4, 42| beneficia gratuita esse populi Romani; pretium eorum malle relinquere 821 XLV, 4, 44| vota pro victoria populi Romani esse --, et ut societas 822 XLV, 4, 44| missuros; <si> is ager populi Romani fuisset nec cuiquam datus 823 XLV, 4, 44| fuisse et eo ne populi quidem Romani factum appareret aut datum 824 XLV, 4, 44| benignitate in se populi Romani regem fuisse ferunt; munera 825 XLV, 4, 44| filium iussisse donum populi Romani accipere. haec de Prusia 826 XLV, 4, 44| solitum libertumque se populi Romani ferre: ideo insignia ordinis