Lib. Cap. Par.

  1       0, Prae,   4|               et legentium plerisque haud dubito quin primae origines
  2       0, Prae,   8|     animadversa aut existimata erunt haud in magno equidem ponam discrimine:~ ~
  3       I,    1,   2|             Troianam crescere ratus, haud gravatim socia arma Rutulis
  4       I,    1,   3|            paternumque puero stetit. Haud ambigam - quis enim rem
  5       I,    2,   5|     sciscitandoque eodem pervenit ut haud procul esset quin Remum
  6       I,    3,   8|           secutum numerum putant. me haud paenitet eorum sententiae
  7       I,    3,   8|         roboris fuit. Cum iam virium haud paeniteret consilium deinde
  8       I,    3,   9|             id Romana pubes passa et haud dubie ad vim spectare res
  9       I,    3,  10|              tum factorum ostentator haud minor, spolia ducis hostium
 10       I,    3,  13|       imposuit. Id non traditur, cum haud dubie aliquanto numerus
 11       I,    3,  14|            societatem regni seu quia haud iniuria caesum credebat.
 12       I,    3,  15|          praedae studio; eaque clade haud minus quam adversa pugna
 13       I,    4,  20|      sacerdotium et genti conditoris haud alienum. His ut adsiduae
 14       I,    4,  21|         tutela per omne regni tempus haud minor pacis quam regni.
 15       I,    5,  23|              fecere.~ Castra ab urbe haud plus quinque milia passuum
 16       I,    5,  23|          quam ad Albanam pertineant. Haud aspernatus Tullus, tamen
 17       I,    5,  23|              populi decerni possit." Haud displicet res Tullo quamquam
 18       I,    5,  25|          intervallis sequentes, unum haud procul ab sese abesse. In
 19       I,    5,  27|            et quoniam recta consilia haud bene evenerant, pravis reconciliare
 20       I,    5,  30|             belli ferebantur. Sabini haud parum memores et suarum
 21       I,    5,  31|      visendum prodigium in conspectu haud aliter quam cum grandinem
 22       I,    5,  31|           per novem dies agerentur.~ Haud ita multo post pestilentia
 23       I,    6,  32|        cetera egregium, ab una parte haud satis prosperum fuerat aut
 24       I,    6,  32|             otium sine iniuria id se haud facile habiturum; temptari
 25       I,    6,  33|      multitudini datum. Additi eodem haud ita multo post, Tellenis
 26       I,    6,  33|              Quiritium quoque fossa, haud parvum munimentum a planioribus
 27       I,    6,  34|              summo loco nata et quae haud facile iis in quibus nata
 28       I,    7,  35|        vixisse; domi militiaeque sub haud paenitendo magistro, ipso
 29       I,    7,  35|              ipso certasse. Haec eum haud falsa memorantem ingenti
 30       I,    7,  35|       gentium sunt appellati, factio haud dubia regis cuius beneficio
 31       I,    7,  36|         posse portendunt." Tum illum haud cunctanter discidisse cotem
 32       I,    7,  38|      convalles, quia ex planis locis haud facile evehebant aquas,
 33       I,    7, 41a|            regem subito ictu; ferrum haud alte in corpus descendisse;
 34       I,    8,  42|             ingenti hostium exercitu haud dubius rex, seu patrum seu
 35       I,    8,  46|             Servius quamquam iam usu haud dubie regnum possederat,
 36       I,    8,  46|             tantoque consensu quanto haud quisquam alius ante rex
 37       I,    9,  50|            Tarquinium erat invectus: haud mirum esse Superbo inditum
 38       I,    9,  52|            exspectent aut patiantur. Haud difficulter persuasum Latinis,
 39       I,    9,  55|        apparvisse. Quae visa species haud per ambages arcem eam imperii
 40       I,    9,  56|              etiam ex plebe. Qui cum haud parvus et ipse militiae
 41       I,    9,  56|           regi sineret, Bruti quoque haud abnuit cognomen ut sub eius
 42       I,    9,  58|           Sed date dexteras fidemque haud impune adultero fore. Sex.
 43       I,    9,  59|       civitatis vident, quidquid sit haud temere esse rentur. Nec
 44      II,    1,   1|             priores ita regnarunt ut haud immerito omnes deinceps
 45      II,    1,   3|                                  Cum haud cuiquam in dubio esset bellum
 46      II,    2,  13|              castra Etruscorum forte haud procul ripa Tiberis locata
 47      II,    2,  13|           obsidem deposcendam: alias haud magni facere. Deinde in
 48      II,    3,  16|          Appius inter patres lectus, haud ita multo post in principum
 49      II,    3,  17|           relatus. Interiecto deinde haud magno spatio, quod volneribus
 50      II,    3,  26|           profectus erat; cuius fama haud procul iam ab Aricia visi
 51      II,    3,  30|             Vergini Largique exemplo haud salubres, utique Largi [
 52      II,    3,  30|          ante oculos micare gladios, haud secus quam si in insidias
 53      II,    3,  32|            apparvisse ventris quoque haud segne ministerium esse,
 54      II,    4,  34|        secessionem coli prohibeant." Haud tam facile dictu est faciendumne
 55      II,    4,  35|           conferunt de Romano bello. Haud facile credebant plebem
 56      II,    4,  36|             religionem pertinuisset. Haud ita multo post Tito Latinio,
 57      II,    4,  36|       consulibus nuntiaret. Quamquam haud sane liber erat religione
 58      II,    4,  36|           exposuisset, consensu inde haud dubio omnium qui aderant
 59      II,    4,  40|             sed Aequi Attium Tullium haud ultra tulere ducem. Hinc
 60      II,    4,  40|        Romani duos hostium exercitus haud minus pernicioso quam pertinaci
 61      II,    5,  41|             retribui populo. Id vero haud secus quam praesentem mercedem
 62      II,    5,  42|                                      Haud diuturna ira populi in Cassium
 63      II,    5,  42|              per aves consulti, quam haud rite sacra fieri; qui terrores
 64      II,    5,  45|          vallo portisque streperent, haud aegre consules pati; at
 65      II,    5,  46|         animis et occasione ancipiti haud desperandum esse facinus.
 66      II,    5,  47|           castra oppugnanda. In quae haud magno certamine impetu facto
 67      II,    5,  49|           fecere. Intervallum deinde haud magnum populationibus fuit,
 68      II,    5,  52|             Cremerae praesidium, cum haud procul inde stativa consul
 69      II,    5,  52|             oppressit, cum et patres haud minus quam pro Coriolano
 70      II,    5,  56|           tributis comitiis fierent. Haud parva res sub titulo prima
 71      II,    5,  56|            ingens, quod aetatis eius haud quisquam manu promptior
 72      II,    5,  56|             tempestatem, certatumque haud incruento proelio foret,
 73      II,    5,  59|        advocataque contione invectus haud falso in proditorem exercitum
 74      II,    5,  60|         Addebantur et laudes, quibus haud minus quam praemio gaudent
 75      II,    5,  61|           trahi deinde rem sinerent. Haud ita multum interim temporis
 76      II,    5,  64|             populis in castra venit, haud dubitans si senserint Romanos
 77     III,    1,   2|               ea provincia data. Qui haud dubia spe profectus famam
 78     III,    1,   2|            dimicarent. Sed cum forte haud multum diei superesset,
 79     III,    1,   3|          clamorque vocantium ad arma haud multum a pavore captae urbis
 80     III,    1,   4|              quae nominum est putet. Haud dubium erat quin cum Aequis
 81     III,    1,   4|              quid rei esset. Qui cum haud gravate venissent, introducti
 82     III,    1,   4|           dimitterentur. Bellum inde haud dubium haberi. Sp. Furius
 83     III,    1,   7|            felix in praesentia fuit. Haud minor Romae fit morbo strages
 84     III,    1,   8|             cavas valles, cum exitus haud in facili essent, circumveniunt.
 85     III,    2,  11|             quod patres se submoveri haud sinebant. Nec fere seniores
 86     III,    2,  13|        fuerat, testis exstiterat se, haud multo post quam pestilentia
 87     III,    2,  13|            concitati homines sunt ut haud multum afuerit quin impetu
 88     III,    3,  22|            exercitu Antium profectus haud procul oppido stativisque
 89     III,    3,  22|           eques, cui superare vallum haud facile fuerat, cum ad id
 90     III,    3,  23|            capiunt, reliquo exercitu haud procul moenibus Tusculi
 91     III,    3,  23|        Antium perlata movent Romanos haud secus quam si Capitolium
 92     III,    3,  24|              M. Volscio, quod falsus haud dubie testis in Caesonem
 93     III,    3,  24|              res in unum congruentes haud magis dubiam damnationem
 94     III,    3, 26a|        gerendo negotio fuit; nam cum haud procul ab hoste castra posuisset,
 95     III,    5,  34|      praeterquam quod consulum nomen haud secus quam regum perosa
 96     III,    5,  35|            vacuo ab se relicto loco, haud satis dignis pateret - prensarent
 97     III,    5,  35|         nihil sinceri esse; profecto haud gratuitam in tanta superbia
 98     III,    5,  35|            creat, se in primis, quod haud secus factum improbabant
 99     III,    5,  36|              ab aliis coquebant, iam haud dissimulando superbiam,
100     III,    5,  37|             quae fierent, et credere haud indignis accidere; avide
101     III,    6,  38|             prodeunt. Id vero regnum haud dubie videri. Deploratur
102     III,    6,  38|             iubent in curiam patres, haud ignari quanta invidiae immineret
103     III,    6,  38|          Haec fremunt plebes. Patrum haud fere quisquam in foro, in
104     III,    6,  43|           adorti loco interficerent. Haud inultum interfecere; nam
105     III,    6,  44|            nefas, ab libidine ortum, haud minus foedo eventu quam
106     III,    6, 48a|       movendam seditionem. Itaque se haud inscium eius dimicationis
107     III,    7,  49|        adferre conaretur, ibi quoque haud impares fore. Hinc atrox
108     III,    7,  53|      accipiuntur, quippe liberatores haud dubie et motus initio et
109     III,    7,  54|             sui nulla mentio fieret, haud quicquam abnuere: Appius
110     III,    7,  54|            suo in eos metiens odio, 'haud ignaro' inquit, 'imminet
111     III,    8,  57|            in vincla duci iubere. Ut haud quoquam improbante, sic
112     III,    8,  57|            parvi ponderis, prout res haud opulentae erant colebanturque
113     III,    8,  60|            rem fortunae commisisset, haud scio an, qui tum animi ab
114     III,    9,  64|        tribunorum plebisque prope in haud salubrem luxuriam vertit,
115     III,    9,  64|        auctores populares sententiae haud popularis nactus in contionem
116     III,    9,  70|             cornu egregie pugnavere, haud segniter resistentibus Volscis.
117     III,    9,  70|              peditum acies cessiset. Haud surdis auribus dicta. Impressione
118     III,    9,  72|       iudices alios itum foret; nunc haud sane quicquam bono causae
119      IV,    1,   2|         consules creet. Et creaturos haud dubie ex plebe seditiosissimum
120      IV,    2,   8|        quoque habuit, sequitur annus haud dubiis consulibus, M. Geganio
121      IV,    2,   8|             incommode adversarentur, haud sane tetendere. Cum a primoribus
122      IV,    2,  10|            pleni dimittuntur; et cum haud procul urbe Tusculo consedissent,
123      IV,    2,  10|              miserat. Aequavit, quod haud facile est, Quinctius consul
124      IV,    2,  12|           Postremo perpulere plebem, haud adversante senatu, ut L.
125      IV,    2,  12|      postremo annonae quoque levatae haud immeritam et gratiam et
126      IV,    2,  12|         missis, nisi quod ex Etruria haud ita multum frumenti advectum
127      IV,    2,  13|              privati, secum trahere, haud dubium consulatum favore
128      IV,    2,  13|           aliis dicerent laudibusque haud immeritis onerarent, et
129      IV,    3, 16b|         consulum comitia haberentur, haud dubii quin sex locis - tot
130      IV,    3,  17|          posita. Et dictator Romanus haud procul inde ad confluentes
131      IV,    3,  20|           erant, Romulumque intuens, haud spernendos falsi tituli
132      IV,    3,  21|              transiere Anienem atque haud procul Collina porta signa
133      IV,    3, 23a|           dissimulat. Licinio libros haud dubie sequi linteos placet:
134      IV,    5,  37|             militaris cedendum esse. Haud vana attulere; sed nec perinde
135      IV,    5,  43|         Aequi, turpi fuga funduntur, haud magno consulis decore. Itaque
136      IV,    6,  45|      consilia cum veteribus iungere, haud incertis auctoribus Romam
137      IV,    6,  46|              Veios fuisset, et velut haud dubia clade imminente, institisse
138      IV,    6,  48|           locum in ea relictum sibi, haud gravate acclinaturos se
139      IV,    6,  53|         patribus iniecit; et tamquam haud dubius inter tribunos militum
140      IV,    6,  55|            in annum tribunus plebis, haud dubie Icilios denotante
141      IV,    6,  57|             contentum. Quo facto cum haud immeritam laudem gratiamque
142      IV,    6,  57|           cupientibus essent. Bellum haud memorabile fuit. Uno atque
143       V,    1,   2|            fecerint? Sed id accidere haud immerito. Non fuisse ne
144       V,    1,   2|             vociferantes adversarium haud imparem nacti sunt Ap. Claudium,
145       V,    1,   4|           repetentes legatos nostros haud procul afuit quin violarent.~ ~
146       V,    2,  10|        cooptandis contentio fuit, et haud parvum motum duo iudicia
147       V,    2,  10|              Lacerius et M. Acutius, haud dubie patriciorum opibus~ ~
148       V,    2,  12|          militaria flagitaret miles, haud procul erat quin castra
149       V,    2,  13|          quia P. Licinius ut ceperat haud tumultuose magistratum maiore
150       V,    3,  14|   pestilentiam agris urbique inlatam haud dubia ira deum, quos pestis
151       V,    3,  15|         audivit haruspicem esse, vir haud intacti religione animi,
152       V,    3,  15|            immortales volgari velint haud minus quam celanda effando
153       V,    3,  18|                                      Haud invitis patribus P. Licinium
154       V,    3,  18|         Etruriaeque omnem iuventutem haud procul inde abesse. His
155       V,    3,  19|              quaestorem redacta est, haud ita multum militi datum.
156       V,    3,  22|       pecunia in publicum redigitur, haud sine ira plebis; et quod
157       V,    4,  23|         religione populum censerent, haud facile inibatur ratio iubendi
158       V,    4,  25|         omnibus locis contionabatur: haud mirum id quidem esse, furere
159       V,    4,  28|       Manlius, missi longa una nave, haud procul freto Siculo a piratis
160       V,    4,  28|           erat - commissum est. [Et] haud incertius diurno proelium
161       V,    5,  30|              incitare adversus legem haud desistebat: ne aliter descenderent
162       V,    5,  31|    matronarum studio tradunt. Bellum haud memorabile in Algido cum
163       V,    5,  32|            hostium ingens, certamine haud sane asperum fuit. Fusa
164       V,    5,  33|           oppugnandi fuisse. Equidem haud abnuerim Clusium Gallos
165       V,    5,  33|           Alpinis quoque ea gentibus haud dubie origo est, maxime
166       V,    5,  34|           Hercynei saltus; Belloveso haud paulo laetiorem in Italiam
167       V,    5,  34|           quas inexsuperabiles visas haud equidem miror, nulladum
168       V,    5,  34| transcenderunt; fusisque acie Tuscis haud procul Ticino flumine, cum
169       V,    6,  36|          annum crearentur. Quo facto haud secus quam dignum erat infensi
170       V,    6,  37|             praealto defluens alveo, haud multum infra viam Tiberino
171       V,    6,  38|               si eos loco depulissit haud dubius facilem in aequo
172       V,    6,  39|            cernebatur viam ingressi, haud multo ante solis occasum
173       V,    6,  39|              sub occasum solis, quia haud multum diei supererat, -
174       V,    6,  41|          quam clausa invadendi; adeo haud secus quam venerabundi intuebantur
175       V,    6,  45|       Camillo praesto fuere. Egressi haud procul urbe, sicut praedictum
176       V,    6,  45|         agentes, et castra cernebant haud procul Veiis posita. Inde
177       V,    6,  47|              ceteris abstinuit, reum haud dubium eius noxae adprobantibus
178       V,    6,  48|             parat instruitque quibus haud impar adoriatur hostes,
179       V,    6,  48|       iactantibus non obscure Gallis haud magna mercede se adduci
180       V,    6, 49a|    adiuvabant. Igitur primo concursu haud maiore momento fusi Galli
181       V,    7, 49b|              conditorque alter urbis haud vanis laudibus appellabatur.
182       V,    7, 49b|         bello patriam iterum in pace haud dubie servavit cum prohibuit
183      VI,    1,   5|           Volscorum res possessionis haud ambiguae. Criminabantur
184      VI,    1,   5|           sit, locum ibi plebi fore. Haud magno opere plebem moverunt
185      VI,    2,   8|           intulisset victoriam secum haud dubiam trahebat. Maxime
186      VI,    3,  13|       defectionem sui quisque populi haud perplexe indicavere.~ ~14.
187      VI,    3,  16|            currum sit ductus. iamque haud procul seditione res erat;
188      VI,    3,  20|         auctorem invenio; nec dubito haud parva fuisse, cum damnandi
189      VI,    4,  22|         sensibus, et civiles iam res haud magnopere obeuntem bella
190      VI,    4,  28|               castra interim hostium haud procul Allia flumine posita;
191      VI,    4,  29|       circumlatum bellum deincepsque haud magno certamine captis Velitras
192      VI,    5,  30|           coloni adscripti; rebusque haud prosperis bello domestica
193      VI,    5,  33|            senatum facerent, misere. haud segnius quam fide populi
194      VI,    5,  34|        plebeio; eaque ipsa adfinitas haud spreta gratiam Fabio ad
195      VI,    5,  35|          nostros tam laeti auditis.' haud inritae cecidere minae:
196      VI,    5,  36|           compulere; obsidebanturque haud paulo vi maiore Velitrae
197      VI,    5,  36|            fuerat, earum suasorem se haud dubium ferebat; et cum octo
198      VI,    5,  38|              insequens annus habuit, haud sine pudore certe fractum
199      VI,    5,  40|             possetisne ferre Sextium haud pro dubio consulem esse,
200      VI,    5,  42|              adducor ut credam decem haud minus post annos ea acta,
201     VII,    1,   2|           tibicinis modos saltantes, haud indecoros motus more Tusco
202     VII,    1,   5|         praevalidum iuvenem et, quod haud minus timendum erat, stolide
203     VII,    1,   7|      contemptim ad castra Romana cum haud dubia expugnandi spe succedentes,
204     VII,    1,   8|             pepulerunt, postremo iam haud dubie avertunt; neque, tam
205     VII,    1,   8|          pars militum amissa et, ubi haud minus iacturae fuit, aliquot
206     VII,    2,  11|          Tusculanoque et Albano agro haud dubie Tiburtibus ducibus
207     VII,    2,  11|          sacramento adegit. Pugnatum haud procul porta Collina est
208     VII,    2,  11|            palati a consule Poetelio haud procul Tibure excepti, egressis
209     VII,    2,  13|              ausim, si nos et hostes haud secus quam feminas abditos
210     VII,    2,  14|           quamquam rem bonam exemplo haud probabili actam censebat
211     VII,    2,  14|       procursum utrimque est. Iamque haud procul iusto proelio res
212     VII,    2,  16|                                      Haud aeque laeta patribus insequenti
213     VII,    2,  16|              clamore celsique et spe haud dubia feroces in proelium
214     VII,    2,  16|          tulit. Patres, quia ea lege haud parvum vectigal inopi aerario
215     VII,    3,  18|        Empulum eo anno ex Tiburtibus haud memorando certamine captum,
216     VII,    3,  19|            Caeritum fines avectam et haud dubie iuventutem eius populi
217     VII,    4,  25|       Ferentinae habita responsumque haud ambiguum imperantibus milites
218     VII,    4,  25|            orbis, contractae in unum haud facile efficiant; adeo in
219     VII,    4,  25|             vel ob aliam dignationem haud subiciendam dictaturae vel
220     VII,    4,  25|      cognominis, dictatorem adrogari haud satis decorum visum est
221     VII,    4,  26|              militum adulescens, qui haud indigniorem eo decore se
222     VII,    4,  28|             esset, traduntur; et res haud ulla insigni ad memoriam
223     VII,    5,  30|          praeterquam vobis cedentes, haud parva, ut arbitror, accessio
224     VII,    5,  32|  certaminibus temptandi hostis causa haud ita multos moratus dies
225     VII,    5,  32|        partem vinci. Campanos quidem haud dubie magis nimio luxu fluentibus
226     VII,    5,  33|          omnia inter infimos militum haud gravate munia obeundo. In
227     VII,    5,  33|              benignus pro re, dictis haud minus libertatis alienae
228     VII,    5,  33|              vires sentirent et diei haud multum superesse, accensi
229     VII,    5,  34|           impedito agmini, expeditis haud difficilem. Itaque consuli
230     VII,    5,  36|            corpora pro salute omnium haud dubio periculo obiecissent,
231     VII,    6, 37b|           Samnitium exercitus, velut haud ulla mora pugnae futura
232     VII,    6, 37b|     Suessulam et tum certaminis mora haud procul ab rerum omnium inopia
233     VII,    6,  38|              incondito militari ioco haud minus tribuni celebre nomen
234     VII,    6,  39|             primum admiratio, deinde haud dubius timor incessit animos
235     VII,    6,  39|           cernentes. Cohors una, cum haud procul Anxure esset, ad
236     VII,    6,  40|       processit. Cognito ei extemplo haud minore ab adversariis verecundia
237     VII,    6,  42|         concessa sunt plebi, apparet haud parvas vires defectionem
238    VIII,    1,   1|             extemplo acie conflixit; haud magno certamine devicti
239    VIII,    1,   2|            contra Sidicinos profecti haud in dubia spe erant mature
240    VIII,    1,   2|           certaminibus Latini erant, haud inviti, ne saepius dimicandum
241    VIII,    1,   3|             satis prospera fuissent, haud dubie ad Romanos pervenisset.
242    VIII,    1,   3|           sociorum nominisque Latini haud dubia erat, tamen tamquam
243    VIII,    1,   3|           nominatim evocari placuit. haud cuiquam dubium erat super
244    VIII,    1,   4|              quidem nobis hoc per se haud nimis amplum quippe concedentibus
245    VIII,    1,   6|           numen; es, magne Iuppiter; haud frustra te patrem deum hominum
246    VIII,    1,   7|           quo vinceret an vinceretur haud multum interesset. equitibus
247    VIII,    2,  8b|              cuspide in terra fixas, haud secus quam vallo saepta
248    VIII,    2,  8b|             si apud principes quoque haud satis prospere esset pugnatum
249    VIII,    2,  8b|             ordines duxerunt. Romano haud satis fidenti viribus iam
250    VIII,    2,  8b|        victoriam tulit. pugnatum est haud procul radicibus Vesuvii
251    VIII,    2,   9|     quacumque equo invectus est, ibi haud secus quam pestifero sidere
252    VIII,    2,   9|              obrutus telis, inde iam haud dubie consternatae cohortes
253    VIII,    2,  10|            dux fuisset, eius futuram haud dubie fuisse victoriam.
254    VIII,    2,  11|              ac patriis praeferendo, haud ab re duxi verbis quoque
255    VIII,    3,  16|          coniunxerat; unoque proelio haud sane memorabili duorum populorum
256    VIII,    3,  18|             eo fides sibi data esset haud futurum noxae indicium.
257    VIII,    3,  18|             ad ceteras rettulissent, haud abnuentibus et illis bibere,
258    VIII,    4,  19|          agrum L. Papirius profectus haud procul castris eius consedit.
259    VIII,    4,  19|              in tam propinqua castra haud aegre militem a multa caede
260    VIII,    4,  20|          Gallici fama atrox invasit, haud ferme unquam neglecta patribus.
261    VIII,    4,  21|              et perpetuam; si malam, haud diuturnam.' tum vero minari
262    VIII,    4,  22|          praefertur. Palaepolis fuit haud procul inde ubi nunc Neapolis
263    VIII,    4,  23|            Fundanumque et Formianum, haud ambigue sollicitari. ob
264    VIII,    4,  23|         ipsis obicerentur purgabant: haud ullo publico consilio auxiliove
265    VIII,    4,  23|              capiendae in dies urbis haud e re publica esset, actum
266    VIII,    5,  24|             numero haberet misisset, haud procul Pandosia urbe, imminente
267    VIII,    5,  25|          iuventutem, Graeci Graecos, haud minus per quos Samniti Nolanoque
268    VIII,    5,  26|         atque egentes domos rediere. haud ignarus opinionis alterius,
269    VIII,    5,  29|          militum a volnerum ira quod haud fere quisquam integer proelio
270    VIII,    5,  32|           salvis legionibus Romanis. haud multo post dictator advenit
271    VIII,    5,  32|               singula cum respondere haud facile esset, et nunc quereretur
272    VIII,    5,  33|        deosque ab se duobus proeliis haud frustra advocatos. quo id
273    VIII,    5,  35|        firmatumque imperium militare haud minus periculo Q. Fabi quam
274    VIII,    5,  36|              Samnitibus potuisse pro haud dubio habitum sit; ita instruxit
275    VIII,    5,  36|        exercitu cum hoste congressus haud dubia spe sua militumque
276    VIII,    6,  39|          volnerumque obliti sunt, ut haud secus quam si tum integri
277    VIII,    6,  39|              nobilis potensque erat, haud dubie proximarum indutiarum
278    VIII,    6,  40|        quadrigis daret functusque eo haud sane memorandi imperii ministerio
279      IX,    1,   2|       pecoraque diversos alium alibi haud procul Romanis pascere iubet
280      IX,    1,   2|              inter omnes congruebat. Haud erat dubium quin Lucernis
281      IX,    1,   3|           amissis duobus exercitibus haud facile receptura vires Romana
282      IX,    1,   6|              praepediebat circa viam haud procul Capua omnium egena
283      IX,    2,  7b|             Papirium Cursorem iterum haud dubio consensu civitatis,
284      IX,    2,   8|              sub iugum missus erat, "haud sum ignarus" inquit, "consules,
285      IX,    2,   8|              difficillima esset apud haud ignaros fortunarum humanarum
286      IX,    3,  14|       consumpsisset conlocutus de re haud dubia, signum pugnae proposuit.
287      IX,    3,  15|          Luceriam Samnites dederant. Haud ferme alia mutatione subita
288      IX,    3,  15|            unicus Romanae ignominiae haud sciam an iustissimo triumpho
289      IX,    3,  16|           auctores sunt. Et fuit vir haud dubie dignus omni bellica
290      IX,    3,  16|            metu multa dicta dimisit. Haud dubie illa aetate, qua nulla
291      IX,    4,  17|              ab ducibus comparandis, haud equidem abnuo egregium ducem
292      IX,    4,  17|            Alexandro - nam ea quoque haud minus clarum eum faciunt -
293      IX,    4,  19|        corpori tegumentum, et pilum, haud paulo quam hasta vehementius
294      IX,    5,  21|           eximendos obsidione socios haud procul castris Romanorum
295      IX,    5,  21|       dictator habuit, quia et locum haud facilem ad circumveniendum
296      IX,    5,  22|         pedestre proelium iniit, quo haud dubie superat Romanus, reciperatumque
297      IX,    5,  23|       dictator - ignis est subditus, haud parvum fuit inritamentum.
298      IX,    5,  24|          esset percontantes doceret, haud vana adferre, perpulit prope
299      IX,    5,  26|      proditoribus impunita res fuit. Haud procul inde exercitus Romanus
300      IX,    5,  26|   nominarentur apud dictatorem, mors haud dubie ab ipsis conscita
301      IX,    5,  26|              personis quaestio fieri haud abnuente dictatore sine
302      IX,    6,  27|            parte prius exortum. Unde haud dubiam victoriam cernens
303      IX,    6,  29|              bello agitat, quieturus haud dubie, nisi ultro arma Etrusci
304      IX,    6,  30|         perpelli nequibant, consilio haud abhorrente ab ingeniis hominum
305      IX,    6,  31|            armis virisque. Ibi, quia haud tantum irarum erat, spe
306      IX,    7,  32|            vallum proferri iussit et haud procul hoste instruxit aciem.
307      IX,    7,  36|            quidem adita. Eam intrare haud fere quisquam praeter ducem
308      IX,    7,  36|           fuisse, nutritus una eoque haud ignarus linguae eiusdem;
309      IX,    8,  38|             redeuntes agmine incauto haud procul navibus adsecuti
310      IX,    8,  40|           signa, turbavit ordines et haud dubie impulit aciem. Quod
311      IX,    8,  41|           Samnitibus acie dimicatum. Haud magno certamine hostes victi;
312      IX,    8,  42|          esset. Volumnium provinciae haud paenituit. Multa secunda
313      IX,    8,  44|              Tifernum pugnatum. Alii haud dubie Samnites victos ac
314      IX,    8,  46|         deducendae. Ceterum, id quod haud discrepat, contumacia adversus
315      IX,    8,  46|          partis maioris dedicaret. - haud memorabilem rem per se,
316       X,    1,   2|            aestibus maritimis, agros haud procul [proximos] campestres
317       X,    1,   3|              cognomine ortum errorem haud abnuerim. - profectus dictator
318       X,    1,   4|           vastationem agrorum deusti haud procul castris Romanorum
319       X,    2,  9b|            Causam renovandae saepius haud aliam fuisse reor quam quod
320       X,    2,  10|              bellarent. De societate haud abnuunt barbari: de mercede
321       X,    2,  11|             multis in vicem cladibus haud immerito terribile erat,
322       X,    2,  12|        adissent in Samnio concilium, haud inviolatos abituros. Haec
323       X,    2,  13|              erat centuria, consulem haud dubie Fabium dicebat. Tum
324       X,    2,  14|             Equites ducibus tribunis haud multo plus hostibus quam
325       X,    2,  15|      eloquentia civilibusque artibus haud dubie praestantem.~ ~16.
326       X,    2,  16|             possent; temptasse etiam haud magni momenti finitimarum
327       X,    2,  16|              a se auroque redemptum, haud vana iactantes, memorent.
328       X,    2,  17|            hinc eamus, ubi vos labor haud maior, praeda maior manet."
329       X,    2,  18|      sociorum duodecim milia; castra haud procul ab hoste posita.
330       X,    2,  18|              credo animum habuisse - haud immerito iratum si nihil
331       X,    2,  19|      fugantque hostes, maiorem molem haud facile sustinentes quam
332       X,    3,  21|          consulem declaratum iri qui haud dubie tum primus omnium
333       X,    3,  25|             ad oppidum Aharnam, unde haud procul hostes erant, ad
334       X,    3,  26|            ante ad consules, qui iam haud procul a Clusio aberant,
335       X,    3,  26|           Romano, alii duo exercitus haud procul urbe Etruriae oppositi,
336       X,    3,  29|        Postquam non resisti vidit et haud dubiam lassitudinem esse,
337       X,    4,  32|            tam audax inceptum, tamen haud omnino vanum fuit. Nebula
338       X,    4,  34|            excessum urbe; solitudine haud dubia id perspicuum esse
339       X,    4,  34|       circumducit agmen. Constitutis haud procul porta signis quinque
340       X,    4, 37a|            egressis ad tuendos fines haud procul moenibus ipsorum
341       X,    5,  40|           equitibus Romanis, qui rem haud spernendam rati Sp. Papirio,
342     XXI,    1,   1|          virium aut roboris fuit; et haud ignotas belli artes inter
343     XXI,    1,   2|             plus quam modicae erant, haud sane voluntate principum,
344     XXI,    1,   2|     comprensusque ab circumstantibus haud alio quam si evasisset voltu,
345     XXI,    1,   3|                 In Hasdrubalis locum haud dubia res fuit quin[am successurus
346     XXI,    1,   4|    imparandum, habilius fuit. Itaque haud facile discerneres utrum
347     XXI,    1,   5|              Quibus oppugnandis quia haud dubie Romana arma movebantur,
348     XXI,    1,   5|     Hannibalem regressum ex Vaccaeis haud procul Tago flumine agmen
349     XXI,    1,   6|         missi auxilium ad bellum iam haud dubie imminens orantes.
350     XXI,    1,   7|            tumultuariis certaminibus haud ferme plures Saguntini cadebant
351     XXI,    1,  13|         vestra vobis suadet. Equidem haud despero, cum omnium potestas
352     XXI,    2,  17|          Manlius praetor et ipse cum haud invalido praesidio in Galliam
353     XXI,    2,  18|              sumite." Sub hanc vocem haud minus ferociter, daret utrum
354     XXI,    2,  20|         populis legati Romam redeunt haud ita multo post quam consules
355     XXI,    2,  22|               atque id eo minus quod haud ignarus erat circumitam
356     XXI,    2,  24|             Iliberrim extemplo motis haud gravate ad Poenum venerunt,
357     XXI,    3,  25|              M. Annius. Lutati nomen haud dubium est; pro Annio Servilioque
358     XXI,    3,  27|             significant transisse et haud procul abesse; quod ubi
359     XXI,    3,  29|         rerum prosperum eventum, ita haud sane incruentam ancipitisque
360     XXI,    3,  31|            agri tendit in Trigorios, haud usquam impedita via priusquam
361     XXI,    4, 32b|               Tum per eosdem Gallos, haud sane multum lingua moribusque
362     XXI,    4,  34|              eos versa peditum acies haud dubium fecit quin, nisi
363     XXI,    4,  35|             iunctae copiae saltusque haud sine clade, maiore tamen
364     XXI,    4,  36|              ipse ad locum visendum. Haud dubia res visa quin per
365     XXI,    5,  41|         Hannibalem hostem et minorem haud dubie molem belli; tamen,
366     XXI,    6,  49|       Carthaginienses, quia rem fore haud cum imparatis cernebant,
367     XXI,    6,  52|       certamine per ambiguum favorem haud dubie gratiam victoris spectantes.
368     XXI,    6,  53|         adesse gerendae rei fortunam haud diffidebat. Cuius ne quod
369     XXI,    6,  56|        iussit Hannibal. Ibi extemplo haud dubiam fecere fugam; novus
370     XXI,    7,  58|                                      Haud longi inde temporis, dum
371     XXI,    7,  61|              iter ad mare convertit. Haud procul Tarracone classicos
372     XXI,    7,  61|             finitimis ferentes nocte haud procul iam urbe, cum intrare
373     XXI,    7,  63|              profectum clam, furtim, haud aliter quam si exsilii causa
374    XXII,    2,  7b|          magistratus vocaret, tandem haud multo ante solis occasum
375    XXII,    2,  12|          commissurus. Quo primum die haud procul Arpis in conspectu
376    XXII,    2,  14|       militaris suffragii res esset, haud dubie ferebant Minucium
377    XXII,    2,  15|               Fabius pariter in suos haud minus quam in hostes intentus,
378    XXII,    2,  16|             ipso constitissent vallo haud dubie aequiore loco, successit
379    XXII,    2,  17|         boves. Quo repente discursu, haud secus quam silvis montibusque
380    XXII,    2,  18|              atque agendo proficere; haud parvam rem esse ab totiens
381    XXII,    3,  19|           iubet: classem Romanam iam haud procul portu esse. haec
382    XXII,    3,  19|             multis simul venientibus haud sane intrabile esset, in
383    XXII,    3,  20|      praetentam in litore cernebant, haud cunctanter insecuti trepidam
384    XXII,    3,  22|  Carthaginiensibus Celtiberico bello haud cunctanter Hiberum transgrediuntur
385    XXII,    3,  22|              et Abelux, vir prudens, haud frustra videbatur socios
386    XXII,    4,  23|          auctoritas est, ad extremum haud ambigue in maximam laudem
387    XXII,    4,  24|            si luce palam iretur quia haud dubie hostis breviore via
388    XXII,    4,  25|              homines bono imperatore haud magni fortunam momenti esse,
389    XXII,    4,  26|          spem cum attolleret animos, haud parum callide auram favoris
390    XXII,    4,  28|        Poenorum, quem qui occupasset haud dubie iniquiorem erat hosti
391    XXII,    6,  40|          Adversus ea consulis oratio haud sane laeta fuit, magis fatentis
392    XXII,    6,  41|         potuisse. Hannibal id damnum haud aegerrime pati; quin potius
393    XXII,    6,  41|            esse. Et omnia ei hostium haud secus quam sua nota erant:
394    XXII,    6,  44|           sua cuiusque opportunitate haud sine certamine dabat; ex
395    XXII,    6,  49|         pedestre proelium, quale iam haud dubia hostium victoria,
396    XXII,    7,  52|        palati passim per agros, quod haud minus tutum erat, Canusium
397    XXII,    7,  53|        gladium strictum esse sciat". Haud secus pavidi quam si victorem
398    XXII,    8,  59|         potestatem hostium venerunt. Haud equidem ullius civis et
399   XXIII,    1,   1|      quisquam, ni mare propinquum et haud procul litore naves, piscatoriae
400   XXIII,    1,   6|           erat Coeliusque et alii id haud sine causa praetermiserint
401   XXIII,    1,   8|              patre animi quoque eius haud mirabilem perturbationem
402   XXIII,    1,  10|            indignus ea calamitate et haud parvo initio minui videbatur
403   XXIII,    2,  12|        tenuit quae propior vero est, haud plus fuisse modio. Adiecit
404   XXIII,    2,  13|         minus censeo mittenda esse." Haud multos movit Hannonis oratio;
405   XXIII,    3,  18|                Hannibal cum iam inde haud procul esset, Gaetulos cum
406   XXIII,    3,  22|           legerentur. Eam sententiam haud aequioribus animis quam
407   XXIII,    4, 24b|          antistitibus. Praeda quoque haud minor Gallis quam victoria
408   XXIII,    4,  29|         imperatorum utriusque partis haud ferme dispares spes erant;
409   XXIII,    4,  29|          robore virorum praestarent, haud dubie superant. Magna vis
410   XXIII,    5,  36|              oppugnaret. Id quamquam haud modice Hannibal cupiebat,
411   XXIII,    5,  36|         nuntiabantur; expiantique ea haud facile litari haruspices
412   XXIII,    6,  40|           profectus in agrum hostium haud procul ab Hampsicorae castris
413   XXIII,    6,  41|     rebellionis Sardis bellique eius haud dubie concitor. Nec Sardorum
414   XXIII,    6,  41|       navalibus cepit. Ceteras metus haud secus quam tempestas passim
415   XXIII,    6,  42|              haberes dignos duxisti, haud indignos iudicas quos in
416   XXIII,    6,  43|            elephantis venit. Castris haud procul positis longe alia
417   XXIII,    6,  44|        eruptione perculsi ceciderunt haud plus quam triginta, Romani
418   XXIII,    6,  49|              ab] Romanis; tamen adeo haud dubia victoria fuit, ut
419    XXIV,    1,   1|             propalam tueri auderent, haud dubio in speciem consensu
420    XXIV,    1,   3|          Sempronius consul, Hannibal haud procul Arpis hibernabat.
421    XXIV,    1,   5|        quidam, de aliis quidem rebus haud magno opere audiebantur;
422    XXIV,    1,   5|    Adranodoro torquendus, de se ipse haud cunctanter fassus conscios
423    XXIV,    1,   6|             sublato e medio extemplo haud dubie ad defectionem res
424    XXIV,    1,  7a|              audito in Dinomenem iam haud dubie obstantem tela coniciuntur,
425    XXIV,    2,   8|        maiores nostri. eandem causam haud multis annis post fuisse
426    XXIV,    2,   8|       experti, T. Otacili, re sumus; haud sane cur ad maiora tibi
427    XXIV,    2,   9|            publicae sciret seque eum haud dubie esse, minoris invidiam
428    XXIV,    2,  13|            conspecta a Tarento sint, haud ullam intercessuram moram
429    XXIV,    2,  13|           arcessendum Hannibalem cum haud dubio promisso tradendae
430    XXIV,    2,  16|             tota impulsa acies; inde haud dubie terga data ruuntque
431    XXIV,    2,  16|            simul, metu poenae collem haud procul castris ceperunt.
432    XXIV,    3,  17|     commissum esset, superior quidem haud dubie Romanus erat; sed
433    XXIV,    3,  20|         effuse palatos Hanno adortus haud multo minorem quam ad Beneventum
434    XXIV,    3,  20|              spe labefactandae fidei haud absistens. Salapiam ut venit,
435    XXIV,    3,  20|        dimissi; unde ceterae praedae haud multum, equorum greges maxime
436    XXIV,    4,  24|        praetores defert. qui ubi rem haud vanam esse certis indiciis
437    XXIV,    4,  26|          tumultu fuerint. tum quoque haud magno aedium spatio inter
438    XXIV,    4,  27|              deinde hae voces et cum haud dubio adsensu multitudinis
439    XXIV,    4,  29|                                 Dies haud ita multi intercesserunt,
440    XXIV,    4,  30|       consultabant. terroris speciem haud vanam mendacio praebuerant
441    XXIV,    4,  30|              praetores sed eum motum haud diuturnum fore si duces
442    XXIV,    4,  31|         fremitusque toto agmine erat haud dubie approbantium adventum
443    XXIV,    4,  32|            curiam introductus movit. haud vani quidam homines palam
444    XXIV,    5, 35b|            decus repetendae, et ipse haud vanus praesens monitor facile
445    XXIV,    5,  36|          venientem Syracusas praedae haud dubie sibi futuram Himilco
446    XXIV,    5,  37|              praefectumque praesidii haud sane opportunum insidiantibus
447    XXIV,    5,  37|         sanxisse. consulem Marcellum haud procul esse; ad eum mitterent
448    XXIV,    6,  40|             ut opem ferret hostemque haud dubium Romanis mari ac terra
449    XXIV,    6,  40|             recedens inde reliquerat haud magno certamine recepit.
450    XXIV,    6,  41|      profectus ad loca circa visenda haud fefellit hostes oppressissentque
451    XXIV,    6,  42|     mortiferum esset volnus. ceterum haud dubium fuit quin, nisi ea
452    XXIV,    6,  42|            octo milia hominum caesa, haud multo minus quam mille captum
453    XXIV,    6,  45|              habitum libera custodia haud procul a castris placere
454     XXV,    1,   1|         Lucanis multa proelia parva, haud ullum dignum memoratu fecit
455     XXV,    1,   1|              sacrorum conati essent, haud procul afuit quin violarentur.
456     XXV,    2,   8|           eum proficiscuntur; et cum haud procul castris abessent,
457     XXV,    2,  11|           plaustris transveham naves haud magna mole et mare nostrum
458     XXV,    3,  13|          plano castra posita essent, haud dubie primo impetu capi
459     XXV,    4, 15b|              Hannibal, quod facturum haud dubitabant, ad opem ferendam
460     XXV,    4,  16|             venisset: veteri delicto haud implacabiles fore Romanos;
461     XXV,    4,  16|          dixisse a conspectu amotum, haud procul castris Romanis;
462     XXV,    4,  19|        secutus Claudium substiterat. haud dubia res erat, quippe inter
463     XXV,    4,  21|          magis ulla tenuit quam spes haud dubia suo id arbitrio ubi
464     XXV,    4,  21|             ad arma vocantes sciret, haud dubius prosperae pugnae
465     XXV,    4,  21|            milibus hominum duo milia haud amplius evaserint. castris
466     XXV,    5,  23|             ad Marcellum rem defert. haud spernenda visa; sed cum
467     XXV,    5,  24|             citato profectus agmine, haud dubius quin paucos, per
468     XXV,    5,  25|        admoverent castra [legiones], haud dubius, si in arcem accepisset
469     XXV,    5, 27a|      Hippocratis milites fuerant,... haud magna oppida, ceterum et
470     XXV,    6,  28|            ad Marcellum mittunt. cum haud ferme discreparet, quin
471     XXV,    6,  30|             ante excurrerant armati, haud magno certamine Nassum cepere
472     XXV,    6,  34|             passim vox, ut et hostes haud dubie pro victoribus et
473     XXV,    6,  34|       leviumque armorum alia auxilia haud difficilis erat, ita effugere
474     XXV,    6,  35|                                      Haud segniter inde duces Poeni
475     XXV,    6,  35|       exercitu deleto et alteram pro haud dubia parem victoriam exspectantes.
476     XXV,    6,  36|      sustinendo agmen cum aliquamdiu haud multum procederetur et nox
477     XXV,    6,  36|          receptis circumdati pedites haud difficulter impetus incursantium
478     XXV,    6,  37|     quibusdam de praesidiis deductis haud contemnendum exercitum fecerat
479     XXV,    6,  38|      exercitus in propinquo est, duo haud procul absunt. nunc adgredientibus
480     XXV,    6,  40|              acceperunt. erant tamen haud parvae reliquiae belli circa
481     XXV,    6,  40|            pugnae fortuna evenisset, haud dubie Muttinis gloriam fore.~ ~
482     XXV,    6,  41|         equite oppugnarentur. itaque haud magni certaminis fuit; primus
483    XXVI,    1,   3|              eo desertos milites cum haud vanum timorem ducis crederent
484    XXVI,    1,   6|             ratus ut et Campani quam haud multum in Hannibale praesidii
485    XXVI,    2,   9|          Volturnum est transgressus, haud procul a flumine castra
486    XXVI,    2,  11|               huius populatio templi haud dubia inter scriptores est.
487    XXVI,    2,  14|             populi Romani clementiam haud diffidentes sibi quoque
488    XXVI,    3,  20|          classis dimissa est; annona haud multum laxaverat quia remoto
489    XXVI,    5,  29|           primus post <adversissimas haud> adversae pugnae gloriam
490    XXVI,    6,  37|             Philippus hostis tempore haud satis opportuno factus,
491    XXVI,    7,  41|          divinat, idem subicit ratio haud fallax. vexati ab iis socii
492    XXVI,    7,  44|        summittendis essent. et primo haud impares stetere acies; subsidia
493    XXVI,    8,  49|           decem, alius septem, alius haud plus quam duum milium fuisse
494    XXVI,    8,  49|         diceret, tum rursus mulier: "Haud magni ista facimus" inquit; "
495    XXVI,    8,  49|           viro tradidit eas tuerique haud secus verecunde ac modeste
496    XXVI,    8,  50|           donum acciperet coeperunt, haud minorem eius rei apud se
497   XXVII,    1,   1|              paucos dies accepta est haud procul Herdonea urbe. castra
498   XXVII,    1,   1|          tredecim milia alibi, alibi haud plus quam septem inveniam?
499   XXVII,    1,   4|       reliquisse; Tarracinae in mari haud procul portu angues magnitudinis
500   XXVII,    2,   7|           contuli multis auctoribus, haud nescius quosdam esse qui
501   XXVII,    3,  12|        videndam esse; si uno proelio haud incruentus abeat, quietius
502   XXVII,    3,  14|           iussit. haesere omnia tela haud difficili ex propinquo in
503   XXVII,    3,  14|           inferunt Romani pedites et haud magno certamine dissipatos
504   XXVII,    4, 15b|           consulem detulit. quae cum haud vana cogitatio visa esset
505   XXVII,    4,  16|        quidem dolo invictus fuisset, haud procul Metaponto insidias
506   XXVII,    4,  17|           Indibili Mandonioque fuit, haud dubie omnis Hispaniae principibus,
507   XXVII,    4,  18|            eam quoque altera crepido haud facilior in adscensum ambibat.
508   XXVII,    4,  18|              ipse ab laeva, circuitu haud magno, in transversos hostes
509   XXVII,    4, 20a|              cetera exsequenda belli haud parum opportuni. ibi conferentibus
510   XXVII,    5,  25|           praefecto arcis Tarentinae haud minore certamine actum est,
511   XXVII,    5,  25|              cottidie in aciem exire haud dubia spe, si duobus exercitibus
512   XXVII,    6, 28b|        advecto oppugnans. Magoni iam haud ferme fidenti retenturum
513   XXVII,    6,  29|         erant et tres naves. cum his haud procul Clupea prospere pugnat
514   XXVII,    6,  31|              liberis; praebuissetque haud dubiam eo facto spem libertatis
515   XXVII,    6, 33a|          Achaei cum Aetolis Eleisque haud procul Messene prosperam
516   XXVII,    7,  41|   stationibus procursantes certamina haud satis digna dictu serebant.
517   XXVII,    7,  42|              exercitu et duce veteri haud facile est - inter tumultum
518   XXVII,    7,  42|             vestigia agminis sequens haud procul Venusia hostem adsequitur.
519   XXVII,    8,  44|                                Romae haud minus terroris ac tumultus
520   XXVII,    8,  44|         etiam periti rerum Hispaniae haud cum ignoto eum duce C. Nerone
521   XXVII,    8,  44|             impedito deprensus forte haud secus quam puerum conscribendis
522   XXVII,    8,  45|          alterum exercitum advenisse haud dubiam victoriam facturum.
523   XXVII,    8,  47|         habuerit ignoraret: profecto haud mediocri clade absterritum
524   XXVII,    8,  47|        flexusque cum errorem volvens haud multum processisset, ubi
525   XXVII,    8,  48|             Claudium Gallos opponit, haud tantum iis fidens quantum
526   XXVII,    8,  48|         velut incerti quorum essent, haud dissimiliter navibus sine
527   XXVII,    8,  49|              restituit; postremo cum haud dubie fortuna hostium esset,
528   XXVII,    8,  51|          victoria movit, ut iam inde haud secus quam in pace res inter
529  XXVIII,    1,   1|             eum M. Silanum cum decem haud amplius milibus militum,
530  XXVIII,    1,   2|    velocitatem inutilem faciebat, et haud iniqua eadem erat Romanis
531  XXVIII,    1,   2|            perculsi caedebantur. duo haud amplius milia peditum et
532  XXVIII,    1,   3|           duo milia ferme, Romanorum haud amplius nonaginta.~ ~4.
533  XXVIII,    2,   5|         etiam Lacedaemonius tyrannus haud procul Argivorum fine positis
534  XXVIII,    2,   5|             peltatis - pelta caetrae haud dissimilis est - Chalcidem
535  XXVIII,    2,   6|           duos versi praebuerit; sed haud facile alia infestior classi
536  XXVIII,    2,   7|         impari tum maritimis viribus haud facilis erat in insulam
537  XXVIII,    2,   7|         initio veris profectus erat. haud maiore certamine quam Opuntem
538  XXVIII,    2,   8|             sibi: brevi et victoriam haud dubiam habiturum, nec meliore
539  XXVIII,    2,   8|             sunt, escensionem fecit. haud fefellit Aetolos; nam hominum
540  XXVIII,    3,  11|             caelo tactam; Satricanos haud minus terrebant in aedem
541  XXVIII,    3,  13|            in proelium rueret, terga haud dubie vertunt Poeni Numidaeque.
542  XXVIII,    3,  14|           receptus erat; sed ubi iam haud plus quingentos passus acies
543  XXVIII,    3,  15|              ordines tamen servantes haud secus quam si imperio ducis
544  XXVIII,    3,  16|           vestigia sequentes issent, haud dubie adsecuturi fuerint:
545  XXVIII,    3,  16|        iniquo adscensu conatus esset haud difficulter sese tutati
546  XXVIII,    3,  16|     provinciam et exercitum accepit. haud multo post Silanus debellatum
547  XXVIII,    3, 17a|         Carthaginiensibus erat, quod haud gravius ei sanctiusque quam
548  XXVIII,    4, 17b|        conspectae duae quinqueremes, haud cuiquam dubio quin hostium
549  XXVIII,    4,  18|              ad easdem venire epulas haud abnuit, cenatumque simul
550  XXVIII,    4,  19|     iuventute saepe repulsus a muris haud satis decoro proelio trepidaret.
551  XXVIII,    4,  19|     escensurum minatur. iam subierat haud mediocri periculo moenia
552  XXVIII,    5,  21|             provocarent provocatique haud abnuerent traxit; quidam
553  XXVIII,    5,  24|       tribunos ex contagione furoris haud expertes seditionis defectionisque
554  XXVIII,    5,  26|                erant autem ii numero haud plus quam quinque et triginta -
555  XXVIII,    5,  26|           sopitosque vino vincirent. haud procul iam Carthagine aberant
556  XXVIII,    6,  32|              nuper sanaverit. tum se haud secus quam viscera secantem
557  XXVIII,    7,  36|     praeterveheretur Hispaniae oram, haud procul Carthagine Nova expositis
558  XXVIII,    7,  37|           exclusus inde ad Cimbios - haud procul a Gadibus is locus
559  XXVIII,    7,  37|             erat - censebat. ceterum haud secus quam si Romani eam
560  XXVIII,    7,  37|           fertilem agro, viris armis haud aeque validam. itaque egressi
561  XXVIII,    8,  43|              vitio orationis an rei, haud sane purgata est. sic enim
562  XXVIII,    8,  43|             viris comparent. equidem haud dissimulo me tuas, Q. Fabi,
563    XXIX,    1,   2|      equitatu equestre proelium fuit haud sane memorando in partem
564    XXIX,    1,   3|        Hispaniae rebellantis tumultu haud magno motu intra paucos
565    XXIX,    1,   4|              regno pulsus esset, cum haud contemnendis copiis adfuturum
566    XXIX,    2,   5|          bellum aequum esse. Ligures haud abnuere: tempus modo duorum
567    XXIX,    2,   6|       captivorum cum spem ab effectu haud abhorrentem consuli fecissent,
568    XXIX,    2,   6|            alteram arcem - duae sunt haud multum inter se distantes -
569    XXIX,    2,   7|       praesidio etiam periclitaretur haud facili inde receptu, et
570    XXIX,    2,   7|             Hannibal a Buloto amni - haud procul is ab urbe Locris
571    XXIX,    2,   7|             in acervum coniectis cum haud procul muris ad terrorem
572    XXIX,    3,  12|           quinque rostratis navibus, haud parvum momentum ad opem
573    XXIX,    3,  14|          aderat Tarracinae iam esse. haud parvae rei iudicium senatum
574    XXIX,    3,  15|     vacationem numero iuniorum aucto haud difficulter est perfectus.~ ~
575    XXIX,    4,  21|              et praetori et consilio haud mediocre onus demptum erat
576    XXIX,    5,  23|          sollicitam hiemem egissent, haud parvum et ipsi tuendae Africae
577    XXIX,    5,  27|         vento. iam terram cernebant. haud ita multo post gubernator
578    XXIX,    5,  27|         iniussu imperatoris scaphis, haud secus quam naufragos, milites
579    XXIX,    6,  28|            classe Uticam missa, ipse haud ita multum progressus a
580    XXIX,    6,  29|             quem quidam cum ducentis haud amplius equitibus, plerique
581    XXIX,    6,  29|              Numidas est - pervenit. haud multo post Oezalce quoque
582    XXIX,    6,  30|          quia sibi adversus Syphacem haud paulo maiorem restare dimicationem
583    XXIX,    6,  31|          Syphacem erat; qui Numidae, haud sane multum ad se pertinere
584    XXIX,    6,  31|             certatum fuerat, tamquam haud dubie iuris sui, castra
585    XXIX,    6,  32|             remissis, cum quingentis haud amplius peditibus ducentisque
586    XXIX,    6,  32|           Masinissa cum quinquaginta haud amplius equitibus per anfractus
587    XXIX,    6,  32|    repetendum; atque in ipso itinere haud plus quadraginta equitibus
588    XXIX,    6,  33|            circumfudisset, victoriam haud dubiam Syphaci dedit, et
589    XXIX,    6,  34|              agminis fuerant, quibus haud facilis receptus fuit, cum
590    XXIX,    6,  35|          motis a Carthagine castris, haud procul Utica munitionibusque
591    XXIX,    6, 36a|              mitti posset. ea quoque haud segniter curata res; mille
592     XXX,    2,  10|      adfulserat, cum eo ut appareret haud procul exitio fuisse Romanam
593     XXX,    2,  11|      didicerat, distribuit. exercitu haud minore quam quem prius habuerat,
594     XXX,    3,  18|             legioni opposuit. quibus haud magno certamine fusis hastati
595     XXX,    4,  24|           dies Cn. Servilius consul, haud dubius quin pacatae Italiae
596     XXX,    4,  25|              super aliud scelere cum haud dubie indutiae ruptae essent,
597     XXX,    5,  28|          nuper decessisset Q. Fabium haud frustra canere solitum graviorem
598     XXX,    5,  28|             curae intentiores erant. haud dispar habitus animorum
599     XXX,    5,  29|        Ceterum Scipio cum conloquium haud abnuisset, ambo ex composito
600     XXX,    5,  29|            propinquo possent. Scipio haud procul Naraggara urbe cum
601     XXX,    5,  30|           videamus regentes imperio. haud negaverim propter non nimis
602     XXX,    6,  36|            portum Carthaginis petit. haud procul aberat cum velata
603     XXX,    7,  45|           gloriae Syphax est, Tiburi haud ita multo ante mortuus,
604    XXXI,    2,  11|      Hamilcarem relictum in Gallia - haud satis scire ex Hasdrubalis
605    XXXI,    2,  18|            regnum et Macedonum nomen haud minus quam Romanum nobile
606    XXXI,    3,  24|          Athenas ducit, pari incepto haud disparem eventum ratus responsurum.
607    XXXI,    4,  28|              Sciathum et Peparethum, haud ignobiles urbes, ne classi
608    XXXI,    5,  33|               utpote lecti utrimque, haud impares aequis viribus per
609    XXXI,    5,  35|   pertinacior impetus Romanorum; nam haud secus quam si tota acie
610    XXXI,    5,  37|             praeceps ad terram datus haud multum afuit quin iacens
611    XXXI,    5,  39|   caduceatore datis indutiis dimisso haud ita multo post abisse hostem
612    XXXI,    5,  39|         flumen posuerunt castra. rex haud procul inde et ipse vallo
613    XXXI,    6,  47|              in provinciam venisset, haud clam tulit iram adversus
614   XXXII,    1,   4|              campos terminare oculis haud facile queas: ab eo miraculo
615   XXXII,    1,   4|            Hae difficultates et quod haud satis dignum tanti laboris
616   XXXII,    2,  12|            extra munitiones pugnant, haud paulo superior est Romanus
617   XXXII,    3,  16|       molienda opera. Oppidani primo haud impigre tuebantur moenia;
618   XXXII,    3,  16|          Pecuniae aurique et argenti haud sane multum fuit; signa
619   XXXII,    3,  17|               Sed ad loci angustias, haud late patente intervallo
620   XXXII,    3,  18|            certamine cepit. Anticyra haud multum in oppugnando morae
621   XXXII,    3,  22|      referrent, omnibus fere populis haud dubie adprobantibus relationem
622   XXXII,    3,  23|         ducem praesidii Androsthenen haud secus quam civem et suffragio
623   XXXII,    3,  23|       operibus erat. Undique aggeres haud facili aditu ad moenia admovebantur.
624   XXXII,    4,  26|         aerario solutum est dominis. Haud ita multo post ex eiusdem
625   XXXII,    4,  30|                    Boiorum exercitus haud ita multo ante traiecerat
626   XXXII,    5,  35|           viderentur socii, dein cum haud absisteret petere, ex omnium
627   XXXII,    5,  39|              urbem ipsam Argos iret. Haud procul urbe Mycenica vocatur:
628  XXXIII,    1,   3|             et trecenti Apolloniatae haud dispari armatu se coniunxere,
629  XXXIII,    1,   9|         relicta ea parte suorum quae haud dubie vincebat, brevi circuitu
630  XXXIII,    2,  11|             Romanus in se vertat. et haud dubie decesserat iis aliquantum
631  XXXIII,    2,  15|          exercitibus robur erat. iam haud procul castris aberant pedites
632  XXXIII,    2,  17|              eae fauces erant, latae haud amplius centum et viginti.
633  XXXIII,    3,  24|          Bellonae senatus datus. ibi haud multa verba facta, cum Macedones
634  XXXIII,    3,  25|           volnere relatum ex proelio haud ita multo post exspirasse.
635  XXXIII,    4,  31|           Graeciae atque Asiae urbes haud dubie liberabantur, de iis
636  XXXIII,    4,  33|              lemniscosque iacientium haud procul periculo fuerit.
637  XXXIII,    4,  38|      armisque ac iuventuti fidebant, haud difficulter videbat iugum
638  XXXIII,    5,  49|           Antiochum regem profectum: haud quieturum antequam bellum
639  XXXIII,    5,  49|     incertumque de Romano bello, sed haud parvum momentum ad animum
640   XXXIV,    1,   2|             et L. Valeri, facta est, haud dubie ad culpam magistratuum
641   XXXIV,    2,  11|              Hispania interim consul haud procul Emporiis castra habebat.
642   XXXIV,    2,  11|            ut, cum magna vis hostium haud procul absit et quam mox
643   XXXIV,    2,  12|             milites viderunt: id pro haud dubio iam nuntiantes non
644   XXXIV,    2,  15|              die scribit; Cato ipse, haud sane detractator laudum
645   XXXIV,    2,  16|       proelio in potestatem redegit. haud ita multo post eidem, regresso
646   XXXIV,    2,  17|             periti hostium bellique, haud dubiam pugnam fecerunt.
647   XXXIV,    2,  19|              essent, commeatus tamen haud secus quam in pace ex agris
648   XXXIV,    3,  25|         equitibus mille occurrit, et haud procul inde iunctis exercitibus
649   XXXIV,    3,  25|              libertatis sequerentur. haud sane movit quemquam, quia
650   XXXIV,    3,  26|       proelium commiserunt atque eos haud magno certamine compulerunt
651   XXXIV,    3,  26|            consensum disserentem cum haud dubia adprobatione audivit;
652   XXXIV,    3,  29|              in tempore Quinctio rem haud facilem adgredienti rex
653   XXXIV,    3,  29|     supervenisset. is cum supercilio haud procul distantis tumuli
654   XXXIV,    4,  43|          censerent, cum hinc Aetoli, haud dubii hostes, vocarent ad
655   XXXIV,    6,  60|             Carthagine legati bellum haud dubie parare Antiochum Hannibale
656   XXXIV,    6,  61|             secretis notis, per quas haud dubie agnoscerent sua mandata
657   XXXIV,    6,  62|              eum ipsum agrum tamquam haud dubie Carthaginiensium iuris
658    XXXV,    1,   1|             et tres amissi. pugnatum haud procul Ilipa urbe est: eo
659    XXXV,    1,   2|              in Sex. Digiti exercitu haud multum spei esse - rem gesturum.
660    XXXV,    1,   3|       movissent castra, consul urbem haud dubie servatam adventu suo
661    XXXV,    2,  12|      Antiocho. et Philippum Nicander haud dissimili oratione incitabat;
662    XXXV,    2,  14|     exsequenti quem tertium duceret, haud dubie semet ipsum dixisse.
663    XXXV,    2,  18|              gereretur, victoriam se haud dubiam proponere animo adfirmabat,
664    XXXV,    3,  27|               elatus, tum spem etiam haud dubiam nactus nihil iam
665    XXXV,    3,  29|         terga dedit tyranni miles et haud paulo concitatiore cursu
666    XXXV,    3,  30|                utique enim equitibus haud facilem futuram fugam -
667    XXXV,    4,  31|            tum quod semper Romanorum haud dubie partis fuerat, ab
668    XXXV,    4,  32|              et in iis T. Quinctium, haud procul inde abesse; dum
669    XXXV,    4,  37|          Herodorus ad Thronium. inde haud procul in Maliaco sinu duo
670    XXXV,    5,  43|         navibus est invectus, copias haud procul inde exposuit. decem
671    XXXV,    5,  44|             vocantibus legatis eorum haud gravate obsecutus esset
672    XXXV,    5,  46|            Euripum traiecit; et, cum haud procul portu egressus esset,
673    XXXV,    5,  49|          Elymaeos, Syros omnes esse, haud paulo mancipiorum melius
674    XXXV,    5,  50|         extemplo miserunt. erat enim haud procul seditione Athenis
675   XXXVI,    2,   9|          Pausaniam miserunt. qui cum haud dissimilia iis, ut in causa
676   XXXVI,    2,  12|         Thyrreensis fecit; dato enim haud perplexo responso, nullam
677   XXXVI,    2,  14|              ipse congressus fratrem haud sane decoro maiestati suae
678   XXXVI,    2,  14|            custodiri iussus <est> et haud ita multo post in vinculis
679   XXXVI,    3,  16|         Hypatam mittit, et Heracleam haud dubius consulem oppugnaturum,
680   XXXVI,    3,  19|    obtinentibus praesidio, sine ullo haud parum audacis incepti effectu
681   XXXVI,    3,  20|               ceterum per omnes dies haud secus quam <in> pacato agro
682   XXXVI,    3,  21|           senatus populusque Romanus haud dubio auctore sciret, Romam
683   XXXVI,    4,  22|           sinus Maliaci, quae aditum haud facilem pars habebat, M.
684   XXXVI,    4,  24|             unde clamor exaudiretur, haud dubie ratus hostis concursuros.
685   XXXVI,    4,  25|              rex, ut urbem dederent, haud dubius, quin, si prius Heraclea
686   XXXVI,    4,  26|           legatis retinuit, et ipsum haud invitum morantem, ut exactor
687   XXXVI,    4,  32|      obnoxium atque infirmum habere, haud dissimiliter vos, Achaei,
688   XXXVI,    5,  33|           Demetriadem copias admovit haud ignarus, quanta ibi tum
689   XXXVI,    5,  39|           inde Romam ut ad triumphum haud dubium decedens exercitum
690   XXXVI,    5,  44|         viris ducere regia mancipia. haud paulo facilius quam ante
691   XXXVI,    5,  45|              enim ut virtute militum haud dubie se superari vidit,
692  XXXVII,    2,  11|           incertum metu an erga suos haud sincera fide, omnia aperit:
693  XXXVII,    2,  11|              Erythraeae triremes cum haud procul a Samo Rhodiis navibus,
694  XXXVII,    3,  16|              compulsi, et Romani cum haud incruenta victoria ad naves
695  XXXVII,    3,  18|              Sardibus primum, deinde haud procul Seleuci castris ad
696  XXXVII,    3,  18|          Eumene summae rei discrimen haud dubie detractante. paucos
697  XXXVII,    3,  19|             consilium habuit. Rhodii haud aspernari pacem; Eumenes
698  XXXVII,    4,  20|             cerneret, porta egressus haud procul statione hostium,
699  XXXVII,    4,  21|        impetum expectavere; postquam haud procul occasu solis redeundi
700  XXXVII,    4,  24|             ictu demersa; itaque iam haud dubie dextrum cornu hostium
701  XXXVII,    4,  28|             ab terra periculum erat, haud procul inde Antiocho stativa
702  XXXVII,    4,  29|          milites nautasque in naves. haud secus quam in repentino
703  XXXVII,    6,  40|     tegumentis suis equorumque, alio haud dissimili habitu; Syri plerique
704  XXXVII,    6,  41|              quod ubi Eumenes vidit, haud ignarus, quam anceps esset
705  XXXVII,    6,  45|          omnes mortales certaminibus haud secus quam deos consulere
706  XXXVII,    6,  47|                                      Haud ita multo post, cum iam
707  XXXVII,    6,  49|        repetendo, rem adduxerunt, ut haud paulo plurium maleficiorum
708  XXXVII,    6,  49|             eorum; itaque bellum cum haud dubiis hostibus gerendum
709  XXXVII,    7,  52|                                      Haud multo post M. Aurelius Cotta
710  XXXVII,    7,  53|           ipsa contione intermortuus haud multo post exspiravit. huius
711  XXXVII,    7,  57|        gloria vicit, cum priore anno haud prospere rem gessisset,
712  XXXVII,    7,  58|             rem publicam gessisset.~ Haud ita multo post L. Scipio
713 XXXVIII,    1,   3|         certamen, oppugnationem fore haud difficilem; nam et copiam
714 XXXVIII,    1,   4|             adgredi consilium fuerat haud facili ab Romanis auxilio,
715 XXXVIII,    1,   6|          composito acta res fuisset, haud dubium erat expugnari una
716 XXXVIII,    1,   7|          raptim obiectis. Nova etiam haud magni operis adversus eos,
717 XXXVIII,    2,  12|        Gallorum copiis fore. Eumenen haud in tempore abesse - Romae
718 XXXVIII,    2,  13|            oraculum; sortes versibus haud inconditis dare vates dicuntur.
719 XXXVIII,    2,  13|         Phrygiae fuit; migratum inde haud procul veteribus Celaenis,
720 XXXVIII,    2,  13|             regis. Et Marsyas amnis, haud procul a Maeandri fontibus
721 XXXVIII,    2,  13|              Romanum eruptione facta haud modice primo impetu turbavere;
722 XXXVIII,    2,  14|         Indus ab elephanto deiectus. Haud procul a Cibyra aberant,
723 XXXVIII,    2,  16|           dies omnis copias traicit. Haud ita multo post Lonorius
724 XXXVIII,    2,  17|          illis maioribus nostris cum haud dubiis Gallis, in sua terra
725 XXXVIII,    2,  18|              ad Gordium pervenit. Id haud magnum quidem oppidum est,
726 XXXVIII,    2,  22|             ut missilia sufficerent, haud segne id ipsum tempus consumpserat.
727 XXXVIII,    2,  23|        cepere. Numerus interfectorum haud facile iniri potuit, quia
728 XXXVIII,    2,  23|            milia. Numerus captivorum haud dubie milia quadraginta
729 XXXVIII,    3,  29|           Una ad coercendos inventa, haud magna memoratu, res est.
730 XXXVIII,    3,  31|             civitatis fortuna esset, haud dubie arma extemplo capturi
731 XXXVIII,    4,  40|          saltum iret, Thraecum decem haud amplius milia ex quattuor
732 XXXVIII,    5,  46|             Minucius Thermus, in quo haud paulo plus damni factum
733 XXXVIII,    6, 50b|          pati non possit, in eum vim haud iniustam esse. Haec agitata
734 XXXVIII,    6,  57|            maior P. Cornelio Nasicae haud dubie a patre collocata
735   XXXIX,    1,   1|         astringeret milites, praedae haud multum praeberet. itaque
736   XXXIX,    1,  13|                               Mulier haud dubie, id quod erat, Aebutium
737   XXXIX,    2,  21|            legiones ducit: id quoque haud multo maiore certamine cepit
738   XXXIX,    2,  22|           sine populatione aut bello haud procul inde, ubi nunc Aquileia
739   XXXIX,    2,  23|           ademerant, regno adiceret. haud magno certamine et Amynandrum
740   XXXIX,    2,  25|            Perrhaebique et Athamanes haud dubii accusatores, Philippus
741   XXXIX,    2,  26| Perrhaebisque captam. Xynias quidem, haud dubie Aetolicum oppidum,
742   XXXIX,    3,  30|       consilioque parati rem gerere. haud procul Dipone et Toleto
743   XXXIX,    3,  31|             velut ex superiore loco. haud secus ergo quam torrentis
744   XXXIX,    3,  32|    candidatus erat. opinione hominum haud dubie destinabantur Q. Fabius
745   XXXIX,    3,  34|  percunctarentur ipsos Maronitas --, haud dubius, perculsis omnibus
746   XXXIX,    3,  34|             amico, et eundem indicem haud paulo plus timebat, quia
747   XXXIX,    4,  39|              ei favorem accendit, ut haud dubius praetor esset, si
748   XXXIX,    5,  47|           admodum Demetrio erat. cum haud facile esset aut ea, quae
749   XXXIX,    5,  49|         onere equi super eum ruentis haud multum afuit, quin exanimaretur,
750   XXXIX,    5,  49|      verecundia memoriaque meritorum haud secus quam ducem suum attollunt
751   XXXIX,    5,  50|             poculo impavide exhausto haud ita multo post exspiravit.
752   XXXIX,    5,  53|          conspiciebant, simul et spe haud dubia regnum ei post mortem
753   XXXIX,    5,  53|        indignabatur. et ipse iuvenis haud dubie inflatior redierat,
754   XXXIX,    5,  53|        Philippopolin praesidio, quod haud multo post ab Odrysis expulsum
755   XXXIX,    5,  53|        fluens in Axium amnem editur, haud procul Stobis, vetere urbe:
756   XXXIX,    5,  56|          anno A. Terentius proconsul haud procul flumine Hibero, in
757   XXXIX,    5,  56|         credebant, nuntiatumque erat haud procul Sicilia insulam,
758      XL,    1,   8|           alterius vestrum superstes haud ambiguum regem alterum mea
759      XL,    2,  17|            anno Masinissa expulerat. haud minore certamine animorum,
760      XL,    2,  21|            posse: subiecta oculis ea haud parvi sibi momenti futura
761      XL,    2,  21|              patris amicorum, ex quo haud cuiquam dubium esse coeperat,
762      XL,    2,  22|          contecta nebula <erant>, ut haud secus quam nocturno itinere
763      XL,    2,  22|           erant, sed propter inopiam haud secus quam hostium fines
764      XL,    2,  23|              iuvenis incauti et suis haud immerito suscensentis adsentando
765      XL,    3,  31|             et peditum acies aderat, haud dubia spe castra eo die
766      XL,    4,  37|              Praetor Ti. Minucius et haud ita multo post consul C.
767      XL,    4,  42|             res, quas ibi gessisset, haud dubie in regem Illyriorum
768      XL,    4,  48|             portas instruxit copias. haud multum temporis intercessit,
769      XL,    4,  50|             eam deditionem oppidorum haud cum fide factam quidam auctores
770      XL,    4,  50|        iterum pugnatum, et tum demum haud dubie victos Celtiberos
771      XL,    4,  54|    stimulabat animum et alter filius haud dubie et sua et aliorum
772      XL,    4,  56|            vita longior suppetisset, haud dubium fuit, quin eum in
773      XL,    4,  57|        concitandos Bastarnas missus. haud procul Amphipoli fama, inde
774      XL,    4,  58|              Cottonis et Antigoni et haud multo post fama mortis Philippi
775     XLI,    1,   1|              regulus praeerat tribus haud amplius milibus armatorum.~ ~
776     XLI,    1,   2|              in castra confugissent, haud paulo ibi plus, quam quod
777     XLI,    1,   5|             magnis copiis cum castra haud procul consulis castris
778     XLI,    3,  18|          suorum pauci, qui viderant, haud neglegenter, ut qui in eo
779     XLI,    3,  19|            eius anni exortus fuerat, haud magno conatu brevi oppressus
780     XLI,    3,  19|           secuti circumsidunt urbem, haud dubie postero die aut metu
781     XLI,    3,  20|              eum simpliciter, quidam haud dubie insanire aiebant.
782     XLI,    3,  21|              morbos. qui inciderant, haud facile septimum diem superabant;
783    XLII,    1,  13|           sed conperta et explorata, haud secus quam si speculator
784    XLII,    1,  14|           hac falsa iturus princeps, haud dubius, quin Eumenes civitatis
785    XLII,    2,  16|          praefecto arcis tamquam iam haud dubius regni heres est locutus.
786    XLII,    2,  23|             se gesturos bellum, illo haud ambiguo capite foederis
787    XLII,    4,  44|      tribunal legatorum perfugisset, haud multum afuit, quin ab exulibus
788    XLII,    4,  50|        regnumque daret. si possessio haud ambigua regni maneret, multa
789    XLII,    4,  53|              benigne his appellatis, haud dubius Perrhaebos quoque
790    XLII,    4,  54|          subeundum in vicem proelium haud difficulter suppetebat;
791    XLII,    5,  59|          orto. primi omnium Thraces, haud secus quam diu claustris
792    XLII,    5,  60|           ducenti equites, duo milia haud minus peditum; capti sescenti
793    XLII,    5,  63|           capi parte aliqua possent. haud segniter oppidani vim eius
794    XLII,    5,  65|           proximum praesidium, ratus haud magno certamine opprimi
795   XLIII,    1,  10|                                      Haud procul inde Uscana oppidum
796   XLIII,    1,  11|                         Haec et alia haud prospere in Macedonia gesta
797   XLIII,    2,  22|          essent, maxime quod hostium haud procul inde hiberna erant,
798    XLIV,    1,   3|              milia progressi, tumulo haud procul hostium castris capto,
799    XLIV,    1,   9|         media inter se concurrentes, haud secus quam stabili solo
800    XLIV,    2,  15|              et principio eius belli haud vanis auctoribus conpertum
801    XLIV,    2,  27|              qui ea pependerant spe, haud mediocriter debilitavit.
802    XLIV,    2,  28|      adpropinquantium forma lemborum haud dubia esset et concitatio
803    XLIV,    3,  30|             iniuria accensus, bellum haud dubie adversus eum gesturus.
804    XLIV,    3,  34|            opera sua circumire ducem haud dubie transitus speculantem,
805    XLIV,    3,  35|            Macedonibus regique eorum haud mediocrem attulit terrorem.
806    XLIV,    3,  35|           die diremptum proelium est haud paucis utrimque interfectis.
807    XLIV,    3,  36|                conticuit adulescens: haud dubie videre aliqua impedimenta
808    XLIV,    3,  40|      contraxit certamen. flumen erat haud magnum propius hostium castra,
809     XLV,    1,  12|            gentis legatio fuit, quod haud dubie adempta Antiocho Aegyptus
810     XLV,    1,  13|            placuisset, visam, eumque haud secus quam deorum imperio
811     XLV,    1,  14|            exigeretur, responsum est haud aequum videri senatum a
812     XLV,    1,  14|          servisque, vestimenta data. haud ita multo post de altero
813     XLV,    2,  19|         simul eo bello militaverant, haud paulo benignius, quam si
814     XLV,    2,  19|           eius opes cernat, sed quod haud ambiguum <sit> prope diem
815     XLV,    3,  27|          Sulpicio Galo profectus cum haud magno comitatu, tegentibus
816     XLV,    3,  28|            nobiles urbes, adit; inde haud parem opibus Epidaurum,
817     XLV,    3,  28|              motus animo est. itaque haud secus, quam si in Capitolio
818     XLV,    3,  34|                                      Haud procul inde Anici castra
819     XLV,    4,  36|               ut in re minime dubia, haud quisquam procederet, Ser.
820     XLV,    4,  40|          Valerius Antias tradit; qua haud dubie maior aliquanto summa
821     XLV,    4,  44|         moratus circa urbem triginta haud amplius dies in regnum est