Lib. Cap. Par.

  1       0, Prae,   6|           ante conditam condendamve urbem poeticis magis decora fabulis
  2       I,    1,   3|           res erant atque opulentam urbem matri seu novercae relinquit,
  3       I,    2,   6|          tumultum, hostes invasisse urbem atque adortos regiam dictitans,
  4       I,    3,   9|      moeniaque et frequentem tectis urbem vidissent, mirantur tam
  5       I,    3,  10|        spoliat: duce hostium occiso urbem primo impetu capit. Inde
  6       I,    3,  12|          tua praesenti ope servatam urbem esse, voveo." Haec precatus,
  7       I,    3,  14|            vastatur agri quod inter urbem ac Fidenas est; inde ad
  8       I,    3,  14|      tumultusque repens ex agris in urbem inlatus pro nuntio fuit.
  9       I,    3,  15|        postquam castra ponere et ad urbem accessurum Veientes audivere,
 10       I,    4,  18|  appellarunt. Inde ubi prospectu in urbem agrumque capto deos precatus
 11       I,    4,  19|               Qui regno ita potitus urbem novam conditam vi et armis,
 12       I,    4,  20|           appellantur, ferre ac per urbem ire canentes carmina cum
 13       I,    4,  21|        populi, qui antea castra non urbem positam in medio ad sollicitandam
 14       I,    5,  28|     primores in patres legere, unam urbem, unam rem publicam facere;
 15       I,    5,  29|          deinde ductae ad diruendam urbem. Quae ubi intravere portas,
 16       I,    5,  29|       clamor hostilis et cursus per urbem armatorum omnia ferro flammaque
 17       I,    6,  33|   conscripto profectus, Politorium, urbem Latinorum, vi cepit; secutusque
 18       I,    6,  34|     cogitationesque secum portantes urbem ingressi sunt, domicilioque
 19       I,    7,  36|           quoque lapideo circumdare urbem parabat cum Sabinum bellum
 20       I,    7,  37|           quorum fluitantia arma ad urbem cognita in Tiberi prius
 21       I,    7,  38|          vos populumque Collatinum, urbem, agros, aquam, terminos,
 22       I,    7,  38|         Sabino bello turbatum erat, urbem qua nondum munierat cingere
 23       I,    8,  44|            fossis et muro circumdat urbem; ita pomerium profert. Pomerium
 24       I,    9,  53|              quo Gabios, propinquam urbem, nequiquam vi adortus, cum
 25       I,    9,  53|       adortus, cum obsidendi quoque urbem spes pulso a moenibus adempta
 26      II,    1,   3|           accipiendis clam nocte in urbem regibus conloquuntur.~ ~
 27      II,    1,   5|         Ager Tarquiniorum qui inter urbem ac Tiberim fuit, consecratus
 28      II,    2,   9|          metu perculsa, receptis in urbem regibus vel cum servitute
 29      II,    2,  10|         adessent, pro se quisque in urbem ex agris demigrant; urbem
 30      II,    2,  10|           urbem ex agris demigrant; urbem ipsam saepiunt praesidiis.
 31      II,    2,  11|            sed pecus quoque omne in urbem compelleretur, neque quisquam
 32      II,    2,  12|          sedendoque expugnaturum se urbem spem Porsinna habebat, cum
 33      II,    3,  20|             equitum triumphantes in urbem rediere.~ ~21.
 34      II,    3,  23|             tenet, sed passim totam urbem pervadit. Nexi, vincti solutique,
 35      II,    3,  24|         Volscos infesto exercitu ad urbem oppugnandam venire. Quae
 36      II,    3,  26|        verius quam bellum. Nocte in urbem nuntiatum est exercitum
 37      II,    3,  30|       agmine victores cum victis in urbem inrupere; plusque ibi sanguinis
 38      II,    3,  31|           fuit. Dictator triumphans urbem invehitur. Super solitos
 39      II,    3,  31|          priusquam ipsi redirent in urbem magistratu abiret inritaque,
 40      II,    4, 33b|         reductori plebis Romanae in urbem sumptus funeri defuit; extulit
 41      II,    4,  38|            et non fuga est. Et hanc urbem vos non hostium ducitis,
 42      II,    4,  39|      Romanos expulit liberamque eam urbem Volscis tradidit; Satricum,
 43      II,    4,  39|           Pedum cepit. Postremum ad urbem a Pedo ducit, et ad fossas
 44      II,    4,  40|        quoniam armis viri defendere urbem non possent, mulieres precibus
 45      II,    5,  43|             fiunt. Ortonam, Latinam urbem, Aequi oppugnabant: Veientes,
 46      II,    5,  48|      Legionibus Romanis cedebant in urbem; ubi abductas senserant
 47      II,    5,  49|             admiratione hominum per urbem incessit. Sex et trecenti
 48      II,    5,  53|            Tumultus e castris et in urbem penetrat; tamquam Veiis
 49      II,    5,  63|           proelio hostes fugaque in urbem Antium, ut tum res erant
 50     III,    1,   1|             opportunam et maritimam urbem, coloniam deduci posse;
 51     III,    1,   3|       invasere fines Romanos, ut ad urbem quoque terrorem pertulerint.
 52     III,    1,   3|             infesto agmine ruere ad urbem clamabant. Ab his proximi
 53     III,    1,   3|         reditus Quincti consulis in urbem fecit. Census deinde actus
 54     III,    1,   6|          pecoribus agrestibusque in urbem acceptis. Ea conluvio mixtorum
 55     III,    1,   6|        Latinis res suas tutarentur; urbem Romanam subita deum ira
 56     III,    1,   7|     hostibus infesto agmine Romanam urbem petentibus nec opem ullam
 57     III,    2,   9|            Aequisque ad oppugnandam urbem futurum. Quid tandem? Illi
 58     III,    2,  10|             ut ovans sine militibus urbem iniret. Anno deinde insequenti
 59     III,    2,  15|        plebis an ab servili fraude, urbem invasisset; sedabant tumultus,
 60     III,    2,  16|   populandos, ut ante, fines sed ad urbem ut ex parte captam venirent.
 61     III,    2,  18|            terror abiit, accepti in urbem agmine in forum descendunt.
 62     III,    3,  24|   triumphantes victore cum exercitu urbem inierunt, quia silentium
 63     III,    3, 26a|           trepidatio fuit quanta si urbem, non castra hostes obsiderent.
 64     III,    4, 26b|         gratulantes consalutant, in urbem vocant; qui terror sit in
 65     III,    4,  29|       Quinctium quo veniebat agmine urbem ingredi iussit. Ducti ante
 66     III,    4,  30|           in agros Romanos, inde ad urbem venire. Is metus perculit
 67     III,    6,  38|            Non nuntii solum sed per urbem agrestium fuga trepidationem
 68     III,    6,  38|        simul duobus circumstantibus urbem bellis, consulerent. Citari
 69     III,    6,  41|            Ap. Claudio adiutorem ad urbem tuendam, aequo omnium decemvirorum
 70     III,    6,  42|    silentium noctis profugi propius urbem, inter Fidenas Crustumeriamque,
 71     III,    7,  50|         respondetur. Eunt agmine ad urbem et Aventinum insidunt, ut
 72     III,    7,  51|           ipse, priusquam iretur ad urbem, pari potestate eundem numerum
 73     III,    7,  51|       creandum curat. Porta Collina urbem intravere sub signis, mediaque
 74     III,    7,  52|       Duillio non prius quam deseri urbem videant curam in animos
 75     III,    7,  52|          aliorum? Quid si hostes ad urbem veniant facturi estis? Quid
 76     III,    7,  54|              eam modestiam ferte in urbem. In Aventinum ite, unde
 77     III,    7,  54|           obviis gaudio. Armati per urbem silentio in Aventinum perveniunt.
 78     III,    8,  61|          pugnae fama perlata non in urbem modo sed in Sabinos ad alterum
 79     III,    8,  62|       alterum exercitum victorem in urbem rediturum; sibi ultro per
 80     III,    8,  63|            composito eodem biduo ad urbem accessere senatumque in
 81     III,    9,  67|         discordiarum? Ecquando unam urbem habere, ecquando communem
 82     III,    9,  69|            oculis nuntiantes, totam urbem ira implevere. In senatum
 83      IV,    2,   9|          ignique excursiones facit; urbem quoque, omni etiam expertium
 84      IV,    2,   9|            circumvallatos quam a se urbem viderent; et alia parte
 85      IV,    2,  10|     videbatur. Consul triumphans in urbem redit, Cluilio duce Volscorum
 86      IV,    2,  15|          indicatam recipiendorum in urbem regum a patre securi esse
 87      IV,    3,  19|         ingentem detulit praedam ad urbem. Inter proelium et ad castra
 88      IV,    3,  20|       iussuque populi triumphans in urbem rediit. Longe maximum triumphi
 89      IV,    3,  22|          legiones. Compulit inde in urbem Fidenas valloque circumdedit;
 90      IV,    3,  22|         supra caput hostilis captam urbem ostendit. Eo anno C. Furius
 91      IV,    4,  29|            ipse triumphans invectus urbem dictatura se abdicavit.
 92      IV,    4,  29|            cum dimisso exercitus in urbem redisset, nequiquam in senatu
 93      IV,    5,  33|            incendium hoc in hostium urbem, et suis flammis delete
 94      IV,    5,  33|         Fidenatium qui supersunt ad urbem Fidenas tendunt. Infert
 95      IV,    5,  33|          agmen fertur per castra in urbem. Eadem et Romanos sequentes
 96      IV,    5,  37|        facta, volturnum, Etruscorum urbem, quae nunc Capua est, ab
 97      IV,    5,  39|        regionem consul petisset, ad urbem proximis itineribus pergit.~ ~
 98      IV,    5,  40|         laetitiam fecere, ut clamor urbem pervaderet gratulantium
 99      IV,    5,  41|             excepere. Paulo post in urbem est ingressus consul, non
100      IV,    5,  43|         levatam ignominiam ut ovans urbem intraret concessum est.
101      IV,    6, 44b|     Campanis Cumae, quam Graeci tum urbem tenebant, capiuntur. Insequens
102      IV,    6,  45|            clade insignis. Servitia urbem ut incenderent distantibus
103      IV,    6,  49|           seditiones tribunicias in urbem revertit, audita vox eius
104      IV,    6,  49|          qui armis cepissent, eorum urbem agrumque Bolanum esse - "
105      IV,    6,  53|             cum ex senatus consulto urbem ovans introiret, alternis
106      IV,    6,  57|     felicitate quam gloria maior in urbem redit magistratuque se abdicavit.
107      IV,    6,  59|    obstupefacti qui adversus Fabium urbem infimam tuebantur locum
108      IV,    6,  61|    eruptionem temptatam compulso in urbem hoste, occasio data est
109       V,    1,   1|           munimenta essent: alia in urbem et contra oppidanorum eruptiones
110       V,    1,   2|     egregiis muris situque naturali urbem tutantes, militem Romanum
111       V,    1,   5|         fecerunt; munitiones non in urbem modo sed in Etruriam etiam
112       V,    1,   7|           nam cum agger promotus ad urbem vineaeque tantum non iam
113       V,    1,   7|       essent famaque ea forum atque urbem pervasisset, subito ad curiam
114       V,    1,   7|          publicam laetitiam, beatam urbem Romanam et invictam et aeternam
115       V,    2,  10|          remanebant, quia tuentibus urbem opera quoque militari laborandum
116       V,    2,  13|            Veientium refugientes in urbem multi ante portas caesi,
117       V,    3,  16|          quam per tot annos obsides urbem ex ea tibi his quae nunc
118       V,    3,  18|           partem hostium tendere ad urbem agmine infesto, crediderant;
119       V,    3,  20|             videret victoriam esse, urbem opulentissimam capi, tantumque
120       V,    3,  21|        instinctus pergo ad delendam urbem Veios, tibique hinc decimam
121       V,    3,  21|         nostram tuamque mox futuram urbem sequare, ubi te dignum amplitudine
122       V,    3,  21|        multitudine ab omnibus locis urbem adgreditur, quo minor ab
123       V,    4,  23|            curru equis albis iuncto urbem invectus, parumque id non
124       V,    4,  26|             propiora erant praelati urbem peterent. Multi caesi vulneratique
125       V,    4,  27|            instituisset pueros ante urbem lusus exercendique causa
126       V,    4,  27|        quibus proditorem agerent in urbem verberantes dedit. Ad quod
127       V,    4,  27|          qui arma, qui obsides, qui urbem patentibus portis accipiant.
128       V,    4,  28|           cum triumphantem albi per urbem vexerant equi insignis,
129       V,    4,  28|      fideque hostibus victis cum in urbem redisset, taciti eius verecundiam
130       V,    5,  30|             sibi amplum quoque esse urbem ab se captam frequentari,
131       V,    5,  30|          suae et ante oculos habere urbem latam in triumpho suo, insistere
132       V,    5,  30|             dis immortalibus incoli urbem, et in captivo solo habitare
133       V,    5,  30|            dis penatibus in hostium urbem agerent, eoque rem adducerent
134       V,    5,  31|        Manlio ut ovans ingrederetur urbem decretum est. Eodem anno
135       V,    5,  34|            sequentes loci condidere urbem; Mediolanium appellarunt.~ ~
136       V,    6,  36|          Ibi iam urgentibus Romanam urbem fatis legati contra ius
137       V,    6,  38|         maior pars Veios in hostium urbem, cum Tiberis arceret, quam
138       V,    6,  39|         multo ante solis occasum ad urbem Romam perveniunt. Ubi cum
139       V,    6,  39|          vivi mortuique totam prope urbem lamentis impleverunt. privatos
140       V,    6,  39|         alteram ut identidem iam in urbem futurus videretur impetus;
141       V,    6,  39|        adventu, quia accesserant ad urbem, - mansuros enim ad Alliam
142       V,    6,  39|       civitas fuit. Nam cum defendi urbem posse tam parva relicta
143       V,    6,  41|             impetu aut vi capiebant urbem, sine ira, sine ardore animorum
144       V,    6,  41|       animorum ingressi postero die urbem patente Collina porta in
145       V,    6,  42|             seu non omnibus delendi urbem libido erat, seu ita placuerat
146       V,    6,  42|       Romani ex arce plenam hostium urbem cernentes vagosque per vias
147       V,    6,  44|             Romana. Patentem cepere urbem: ex arce Capitolioque iis
148       V,    6,  46|           cortici secundo Tiberi ad urbem defertur. Inde qua proximum
149       V,    7, 49b|       hostibus patria triumphans in urbem redit, interque iocos militares
150       V,    7, 49b|             agentibus post incensam urbem et per se inclinata magis
151       V,    7,  50|   contionibus ut relictis ruinis in urbem paratam Veios transmigrarent,
152       V,    7,  52|             sine piaculo in hostium urbem Veios transferemus? Recordamini,
153       V,    7,  52|          suscipi, si una cum Gallis urbem Romanam relicturi fuimus,
154       V,    7,  52|            noctem unam manere extra urbem nefas est. hos Veientes
155       V,    7,  52|            hanc ab dis hominibusque urbem conveniet?~ ~53.
156       V,    7,  53|      incendiis ruinisque relinquere urbem et ad integra omnia Veios
157       V,    7,  53|           Quippe tum causa nobis in urbem captam migrandi victoria
158       V,    7,  53|            solitudinem vestram quam urbem hostium esse? Non equidem
159       V,    7,  53|             paludesque esset, novam urbem tam brevi aedificarunt:
160       V,    7,  54|             aut Gabios aliamve quam urbem quaesituri sumus quo transmigremus?
161      VI,    1,   2|     Etruriae opposuit, alteram ante urbem castra locare iussit; tribuni
162      VI,    1,   2|      oppressit, nec castra modo sed urbem etiam adgressus impetu primo
163      VI,    1,   3|           fuisset, ni praecones per urbem dimissi poni arma et parci
164      VI,    1,   4|                         Camillus in urbem triumphans rediit, trium
165      VI,    1,   4|      adsignatus. Revocati quoque in urbem senatus consulto a Veiis
166      VI,    1,   4|           tandem locusque invadendi urbem Romanis datus est. Publicari
167      VI,    2,  6b|            agmen repente inlatum in urbem attulit Antiates in armis
168      VI,    2,  6b|         auctorem esse. Circumsederi urbem Romanam ab invidia et odio
169      VI,    2,   9|           non tanta spe scalis capi urbem posse quam ut aversis eo
170      VI,    3,  15|     dictator accitus ab exercitu in urbem venit. postero die senatu
171      VI,    4,  25|            scire cupiens, ingressus urbem ubi patentes ianuas et tabernis
172      VI,    5,  33|      salutarium consiliorum remotis urbem agrosque Romanis dedunt.
173      VI,    5,  33|    potuerant, eo erupit ut Satricum urbem, quae receptaculum primum
174      VI,    5,  35|        tollentibus per quinquennium urbem tenuit.~ ~36.
175      VI,    5,  39|         commoda morari sua. liberam urbem ac forum a creditoribus,
176      VI,    5,  40|             tamquam aliam incolenti urbem adversa quis putet, nihil
177      VI,    5,  41|              loquar? auspiciis hanc urbem conditam esse, auspiciis
178     VII,    1,   2|            tertio tum post conditam urbem lectisternium fuit. Et cum
179     VII,    1,   5|           cultro succinctus mane in urbem atque a porta domum confestim
180     VII,    2,   9|            agro hostibus Ferentinum urbem eorum vi cepissent, revertentibus
181     VII,    2,  11|          Fabio satis visum ut ovans urbem iniret. Inridere Poeteli
182     VII,    2,  11|           caedi, recepisse se intra urbem; eam rem triumpho dignam
183     VII,    2,  12|          agmine infesto profecti ad urbem Romam venerunt. Terrorem
184     VII,    2,  13|         deferre, tecum triumphantes urbem inire, tuum sequentes currum
185     VII,    2,  16|           admoverent, in deditionem urbem acceperunt. Triumphus de
186     VII,    2, 17a|         Laenas gessit, qui hoste in urbem compulso agros vastavit;
187     VII,    3,  18|          campum iam solum sed etiam urbem captam atque oppressam regno
188     VII,    5,  30|            Capuam rapit; aut delere urbem pulcherrimam aut ipsi possidere
189     VII,    6,  38|      Italiae uberrimum, dignam agro urbem, qui nec se nec sua tutari
190     VII,    6,  38|        pestilenti atque arido circa urbem solo luctari aut in urbe
191     VII,    6,  38|              Q. Servilio collega ad urbem relicto. Itaque cum omnia
192     VII,    6,  39|             miraculo deferunt et ad urbem ducere iubent. Suo magis
193     VII,    6,  39|              issentque confestim ad urbem, ni venire contra exercitum
194     VII,    6,  41|             dictator equo citato ad urbem revectus auctoribus patribus
195    VIII,    2,  11|           conversis signis retro in urbem rediretur, praetorem eorum
196    VIII,    2,  12|          superior Romanus esset, ad urbem ipsam Pedum castraque sociorum
197    VIII,    3,  16|             insignis. ea gens Cales urbem incolebat; Sidicinis finitimis
198    VIII,    3,  17|     populando usque ad moenia atque urbem pervenerunt. ibi quia ingenti
199    VIII,    4,  19|            populo abstineat; agros, urbem, corpora ipsorum coniugumque
200    VIII,    4,  20|          itinere hostis falleret ad urbem incedens, non placuit. paucos
201    VIII,    4,  20|            fama est: alii vi captam urbem Vitruviumque vivum in potestatem
202    VIII,    4,  22|           pestilentiae quae Romanam urbem adorta nuntiabatur fidens,
203    VIII,    5,  24|       Acherusiam aquam Pandosiamque urbem: ibi fatis eius terminum
204    VIII,    5,  25|          Romae quinto post conditam urbem iisdem quibus ante placandis
205    VIII,    5,  25|      praebendam opportunam consilio urbem. Charilaus fuit qui ad Publilium
206    VIII,    5,  26|           ex composito ab sociis in urbem receptus, cum summa urbis
207    VIII,    5, 37a|                 Dictator triumphans urbem est ingressus; et cum se
208      IX,    2,  7b|           voltuque ingressi sero in urbem ita se in suis quisque tectis
209      IX,    2,   9|           tribuni diceretis et hanc urbem, templa, delubra, fines,
210      IX,    2,   9|           tandem, si spopondissemus urbem hanc relicturum populum
211      IX,    3,  16|   defecerant praesidiumque eorum in urbem acceperant, rem gessit.
212      IX,    3,  16|            auctoribus praesidium in urbem accepissent, discedunt aegreque
213      IX,    3,  16|            armatosque clam hoste in urbem acceperunt. Ita duplici
214      IX,    5,  22|           bellum tantum ducere quod urbem oppugnabat, securior ab
215      IX,    5,  24|        iubet deductusque traditurum urbem promittit. Visus inde, cum
216      IX,    5,  24|           ab uno pavorem plures per urbem ferunt. Trepidi magistratus
217      IX,    5,  26|             senatus, multi delendam urbem censerent. Praeter odium,
218      IX,    6,  29|            viam munivit et aquam in urbem duxit; eaque unus perfecit
219      IX,    6,  30|          sollemnis est licentia per urbem vagarentur, restitutumque
220      IX,    7,  32|    commeatus benigne in castra ante urbem posita advexere. Etrusci
221      IX,    8,  40|        cepisset, ni legati dedentes urbem exissent. Praesidio Perusiae
222      IX,    8,  40|        dictator victoria triumphans urbem est invectus; quin etiam
223      IX,    8,  41|           consulem perlatum est, ad urbem ex Etruria magnis itineribus
224      IX,    8,  41|          Gallica clade quam intutam urbem incolerent. Itaque legati
225      IX,    8,  41|             poenas expetere, qua se urbem Romanam oppugnaturos minati
226      IX,    8,  42|            Q. Fabius pro consule ad urbem Allifas cum Samnitium exercitu
227      IX,    8,  43|           de Hernicis triumphans in urbem rediit statuaque equestris
228       X,    1,   1|            die octavo triumphans in urbem cum redisset aedem Salutis,
229       X,    1,   2|      Italiae litora adpulsa Thurias urbem in Sallentinis cepit. Adversus
230       X,    1,   5|              Dictator triumphans in urbem rediit. - habeo auctores
231       X,    1,   7|         decoratus, curru aurato per urbem vectus in Capitolium ascenderit,
232       X,    2,  10|            armati transfuga duce in urbem ingressi nocte portam, quae
233       X,    2,  10| exercitusque Romanus sine certamine urbem invasere. Ita Nequinum in
234       X,    2,  15|         depopulatarum. Fabius etiam urbem Cimetram cepit. Ibi capta
235       X,    2,  16|             vel si ad ipsam Romanam urbem oppugnandam ducant.~ ~17.
236       X,    2,  17|      cunctis ad Murgantiam, validam urbem, oppugnandam ducit; tantusque
237       X,    2,  17|           ut uno die vi atque armis urbem caperent. Ibi duo milia
238       X,    2,  17|          quae vendatis. Ad Romuleam urbem hinc eamus, ubi vos labor
239       X,    3,  26|         ratus, in collem, qui inter urbem et castra erat, aciem erexit;
240       X,    3,  30|         suis legionibus deductis ad urbem de Gallis Etruscisque ac
241       X,    4,  34|       quinque equites iubet intrare urbem et modicum spatium progressos
242       X,    4,  34|        consul cohortes expeditas in urbem induxit, ceteros interim
243       X,    4,  36|         Latina est, occupare conati urbem non tenuerunt; agros depopulati
244       X,    5,  39|             erat - scripto Duroniam urbem expugnavit; minus quam collega
245       X,    5,  41|         castra Samnitium, laevum ad urbem tendit. Prior aliquanto
246       X,    5,  41|          Volumnius castra cepit; ad urbem Scipioni maiore resistitur
247       X,    5,  41|             alii testudine facta in urbem perrumpunt deturbatisque
248       X,    5,  42|        receperat copias signaque in urbem inferri iussit. Ingressi
249       X,    5,  43|        copiis admotis corona cinxit urbem subsidiaque firma ne qua
250       X,    5,  44|           acie, circa castra, circa urbem fuerat certamen, Sp. Nautium,
251       X,    5,  45|           agmine, saepe circa ipsam urbem adversus eruptiones hostium
252       X,    5,  45|      obsidendoque vi atque operibus urbem expugnavit. Itaque ab ira
253       X,    5,  47|          pestilentiae urentis simul urbem atque agros, suffecit; portentoque
254     XXI,    1,   5|            videri posset. Cartalam, urbem opulentam, caput gentis
255     XXI,    1,   7|            pervastatis passim agris urbem tripertito adgreditur. Angulus
256     XXI,    1,   8|      continentibus ruinis nudaverat urbem; tres deinceps turres quantumque
257     XXI,    1,   8|       inritat, Poeno cepisse iam se urbem si paulum adnitatur credente,
258     XXI,    1,  11|          ruinis agmina armatorum in urbem vadebant. Locum quoque editum
259     XXI,    1,  11|    interiora tuendo minorem in dies urbem Saguntini faciunt. Simul
260     XXI,    1,  14|           pavor ac trepidatio totam urbem pervasisset, alius insuper
261     XXI,    1,  14|   custodiisque solitis hostium esse urbem, non cunctandum in tali
262     XXI,    1,  14|             totis viribus adgressus urbem momento cepit, signo dato
263     XXI,    2,  17|         belli causa supplicatio per urbem habita atque adorati di,
264     XXI,    2,  22|           profectus praeter Onussam urbem ad Hiberum maritima ora
265     XXI,    5,  39|         Hannibal Taurinorumque unam urbem, caput gentis eius, quia
266     XXI,    6,  51|        depopulatoque Vibonensi agro urbem etiam terrebant. Repetenti
267     XXI,    6, 57a|        clade perlatus est ut iam ad urbem Romanam crederent infestis
268     XXI,    7, 57b|         datur, ut tamquam vi captam urbem diriperent; neque ulla,
269     XXI,    7,  61|         compulsis omnibus Atanagrum urbem, quae caput eius populi
270     XXI,    7,  62|                     Romae aut circa urbem multa ea hieme prodigia
271    XXII,    1,   1|          convivium publicum, ac per urbem Saturnalia diem ac noctem
272    XXII,    1,   4|             agri est inter Cortonam urbem Trasumennumque lacum omni
273    XXII,    1,   6|         nostras cecidit agrosque et urbem est depopulatus; iam ego
274    XXII,    1,  7a|         Etruriam aversis itineribus urbem petiere; duo milia quingenti
275    XXII,    2,   9|          Inde, cum perpopulato agro urbem oppugnare adortus esset,
276    XXII,    2,   9|           in discrimine extremo, ad urbem iter intendit. Q. Fabius
277    XXII,    2,  11|           iussus navibusque quae ad urbem Romanam aut Ostiae essent
278    XXII,    2,  13|         depopulatur agrum, Telesiam urbem capit, inritat etiam de
279    XXII,    2,  14|            Furius recipere a Gallis urbem voluisset, quo hic novus
280    XXII,    2,  18|        repetens Gereonium pervenit, urbem metu, quia conlapsa ruinis
281    XXII,    3,  20|        navibus in terram facta. Cum urbem vi cepissent captamque diripuissent,
282    XXII,    3,  22|            adgreditur. Castra extra urbem in ipso litore habebat Bostar
283    XXII,    4,  24|           sicut ante dictum est, ad urbem dictatore. ceterum castra,
284    XXII,    6,  49|             nuntia publice patribus urbem Romanam muniant ac priusquam
285    XXII,    6, 50a|         Fuga namque ad Alliam sicut urbem prodidit, ita exercitum
286    XXII,    7,  55|            coerceant, silentium per urbem faciant, nuntios rerum omnium
287    XXII,    7,  56|         volgatae sunt adeoque totam urbem opplevit luctus ut sacrum
288    XXII,    8,  61|       senatu esset admitterentur in urbem necne, ita admissos esse
289   XXIII,    1,   1|           oppugnaturus Neapolim, ut urbem maritimam haberet. Ubi fines
290   XXIII,    1,   7|     visendumque. Hannibal ingressus urbem senatum extemplo postulat,
291   XXIII,    1,  10|          obviam Hannibali, exornate urbem diemque adventus eius consecrate,
292   XXIII,    2,  14|        Hannibalis esse et Poenorum, urbem extemplo futuram ni subveniatur;
293   XXIII,    2,  16|            Proelia hinc parva inter urbem castraque et vario eventu
294   XXIII,    3,  18|      temptare si qua parte invadere urbem possit. Ubi ad moenia accessere,
295   XXIII,    3,  18|             moenia oppositis parvam urbem parvumque praesidium summa
296   XXIII,    3,  18|             trepidosque compulit in urbem satis multis ut ex tanta
297   XXIII,    3,  18|           Cannensi acie protinus ad urbem Romanam duxisset; illa enim
298   XXIII,    3,  19|           quid falleret Volturno ad urbem missum. Nuces tamen fusae
299   XXIII,    3,  20|          convectis omnibus ex agris urbem ac muros firmarent.~ ~21.
300   XXIII,    4,  25|             nocturna solitudine per urbem acta senatus aedilibus negotium
301   XXIII,    4,  25|         aedilibus negotium daret ut urbem circumirent aperirique tabernas
302   XXIII,    4,  27|            oppugnatio facilis erat, urbem Ascuam, quo fines hostium
303   XXIII,    4,  28|           itinere proposito hostem, urbem a propinquo flumine Hiberam
304   XXIII,    4,  28|           sociis pergit ire ipse ad urbem deditam nuper in fidem Romanorum
305   XXIII,    4, 30a|         exercitus Crotonem, Graecam urbem, circumsedit, opulentam
306   XXIII,    5,  35|           Cumanis omnia ex agris in urbem convehere et manere intra
307   XXIII,    5,  36|              Cumas saltem maritimam urbem haberet, tamen, quia praeter
308   XXIII,    5, 37a|          propugnatores moenia atque urbem tuebantur; postremo, ubi
309   XXIII,    5, 37a|            aciem inter castra atque urbem instruxit; ceterum postquam
310   XXIII,    6,  40|         ducem fugisse fama erat, ad urbem nomine Cornum, caput eius
311   XXIII,    6,  44|           atque inritatis animis in urbem Romani, Poeni in castra
312   XXIII,    6,  44|            Mille fere passuum inter urbem erant castraque; eo spatio -
313   XXIII,    6,  45|         Expugnate Nolam, campestrem urbem, non flumine, non mari saeptam.
314   XXIII,    6,  46|        egredi portis et castra ante urbem in aperto communire. Sex
315   XXIII,    6,  47|         annales: cum refugientem ad urbem Tauream Claudius sequeretur,
316   XXIII,    6,  48|         Nolae necessario ad tuendam urbem praesidio ceteros milites
317   XXIII,    6,  49|            hostium Scipiones cum in urbem sociorum magno certamine
318    XXIV,    1,   1|       necessaria usibus ex agris in urbem rapere, etiam ne quid relictum
319    XXIV,    1,   1|             Hannibalis adhortari ad urbem tradendam. Bruttiis in conloquio
320    XXIV,    1,   1|              quorum propinqui extra urbem interclusi ab hostibus erant,
321    XXIV,    1,   1|            aequis legibus fieret in urbem acceperunt; cuius rei prope
322    XXIV,    1,   1|        praetore missi ad obtinendam urbem praesidio. itaque Regio
323    XXIV,    1,   2|       pergunt ire, Graecam et ipsam urbem et maritimam, plurimum accessurum
324    XXIV,    1,   2|             opibus, si in ora maris urbem portu ac moenibus validam
325    XXIV,    1,   2|             nobilem atque opulentam urbem et sperabat, cum Bruttius
326    XXIV,    1,   2|            Bruttii corona cinxerunt urbem acceptique ab plebe primo
327    XXIV,    1,   3|           vastam ac desertam bellis urbem paterentur, omnium neminem
328    XXIV,    1,   3|            satis valebat nec, sicut urbem prodiderat, locum prodendae
329    XXIV,    2,  7b|            atque ex itinere praeter urbem in campum descendit. eo
330    XXIV,    2,   9|     accedere consul iussit et, quia urbem non inierat protinus in
331    XXIV,    2,  13|        incesserat Tarenti potiundi. urbem esse videbat cum opulentam
332    XXIV,    4,  26|             in publicum, impleturae urbem tumultu fuerint. tum quoque
333    XXIV,    4,  30|           stationis ut primo impetu urbem expugnarent. Hippocrates
334    XXIV,    4,  30|             nuntius occurrit captam urbem esse, cetera falsa mixta
335    XXIV,    4,  30|       arbitrari superesse; direptam urbem, bona locupletium donata.
336    XXIV,    4,  30|            aliorum nemo post captam urbem violatus fuerat suaque omnia
337    XXIV,    4,  32|       cuncti portas et custodiendam urbem censere; sed non ab iisdem
338    XXIV,    4,  33|       placuit; quibus, ne intrarent urbem, extra portam Hippocrates
339    XXIV,    4,  33|          vastam disiectamque spatio urbem parte aliqua se invasuros,
340    XXIV,    5, 35b|        parte copiarum satis defendi urbem posse rati, ita inter se
341    XXIV,    5, 35b|     profectus castra circa Acrillas urbem ponebat. munientibus supervenit
342    XXIV,    5,  37|         patere, palam erat agendum: urbem arcemque suae potestatis
343    XXIV,    5,  38|             infernique di, qui hanc urbem, hos sacratos lacus lucosque
344    XXIV,    6,  40|          exercitum admovisse eamque urbem, sitam in plano, neque moenibus
345    XXIV,    6,  40|           ut nemo hostium sentiret, urbem est ingressus. diem insequentem
346    XXIV,    6,  41|             cum magna caede hostium urbem est ingressus et postero
347    XXIV,    6,  42|      quinquaginta. ad Auringem inde urbem Poeni recessere et, ut territis
348    XXIV,    6,  45|        coeptus; dein fama per totam urbem volgata tumultum, ut principe
349    XXIV,    6,  46|          lucem per effractam portam urbem ingreditur.~ ~47.
350     XXV,    1,   1|           agris egestate et metu in urbem compulsa; et quaestus ex
351     XXV,    2,  7b|              luce prima volgata per urbem fuga est missique qui sequerentur
352     XXV,    2,   8|           pastum propulsa essent ad urbem agere; tuto ac sine certamine
353     XXV,    2,   8|           egrediundi redeundique in urbem frequentiorem facere. et
354     XXV,    2,   9|           in tres divisa partes per urbem dimittit; Tarentinos <iis
355     XXV,    2,  10|    Tarentini Romanos ad diripiendam urbem credere coortos; Romanis
356     XXV,    2,  10|      cernentes, ab Hannibale captam urbem senserunt. postquam lux
357     XXV,    2,  11|      vellent Romani facerent, vallo urbem ab arce intersaepire statuit,
358     XXV,    2,  11|        facile per se ipsi Tarentini urbem ab iis tueri possent. ubi
359     XXV,    2,  11|         sunt, consilio expediuntur. urbem in campo sitam habetis;
360     XXV,    2,  11|            quae ex portu per mediam urbem ad mare transmissa est,
361     XXV,    3,  12|             in M. Aemili praetoris [urbem], qui eam rem agebat, manus
362     XXV,    3, 15a|              se in potestatem eorum urbem tradituros esse. M. Atinius
363     XXV,    3, 15a|       agmine infestis signis ire ad urbem pergit, Mago cum equitatu
364     XXV,    3, 15a|         ipsi terga vertunt atque ad urbem fugiunt. ibi proditores
365     XXV,    3, 15a|   accepissent, ubi Romanos fusos ad urbem ferri viderunt, conclamant
366     XXV,    3, 15a|       Poenum permixtosque et hostes urbem invasuros ni propere portas
367     XXV,    3, 15a|      cedendum fortunae et tradendam urbem victoribus censerent. ceterum,
368     XXV,    3, 15a|       Romanorum, Carthaginienses in urbem accipiunt.~ ~
369     XXV,    5, 22b|             tum ambo circumsederunt urbem et Claudium Neronem praetorem
370     XXV,    5, 22b|           fossa valloque circumdare urbem parant et castella excitant
371     XXV,    5,  23|          terrestri ac maritimo situ urbem nec fame, ut quam prope
372     XXV,    5,  23|            transfuga intromissus in urbem, conventis paucis initium
373     XXV,    5,  24|            Marcellus omnibus copiis urbem ingressus excitavit convertitque
374     XXV,    5,  24|     ingressus ex superioribus locis urbem omnium ferme illa tempestate
375     XXV,    5,  24|      perlicerent hostes ad dedendam urbem.~ ~25.
376     XXV,    5,  26|            Punica litori quod inter urbem et castra Romana erat adpulsa
377     XXV,    5,  26|            et Epicyden Marcellus in urbem compulit; satisque iam etiam
378     XXV,    5,  26|             multo tamen magis extra urbem quam in urbe, intoleranda
379     XXV,    5,  26|       ingruebat mali, traduxerat in urbem suos, infirmaque corpora
380     XXV,    6,  28|          bellum movisse et obsidere urbem coepisse, ut crudeles tyrannos
381     XXV,    6,  28|         tyrannos eius, non ut ipsam urbem expugnarent. Hippocrate
382     XXV,    6,  29|        tradenda arma, dedendos nos, urbem, moenia, nullam recusandam
383     XXV,    6,  32|           in Hispania imperator; ad urbem nomine Amtorgim exercitum
384     XXV,    6,  32|      Celtiberis praegredientibus ad urbem Amtorgim in conspectu hostium
385    XXVI,    1,   1|          neve hiberna propius ullam urbem decem milibus passuum aedificarent.
386    XXVI,    1,   6|            caesa, ceteri trepidi in urbem compulsi. et Hannibal postquam
387    XXVI,    2,   8|          Cannas victor ire tamen ad urbem ausus non esset, eum a Capua
388    XXVI,    2,   8|        Romam cum eo exercitu qui ad urbem esset Iovem foederum ruptorum
389    XXVI,    2,   8|          scribendum censuit quid ad urbem praesidii esset; quantas
390    XXVI,    2,   9|     adfingentium vana auditis totam urbem concitat. ploratus mulierum
391    XXVI,    2,   9|             tendentes orantesque ut urbem Romanam e manibus hostium
392    XXVI,    2,   9|          Capitolio, in muris, circa urbem, in monte etiam Albano atque
393    XXVI,    2,   9|           minueretur imperium si in urbem venisset, decernit senatus
394    XXVI,    2,  10|            nisi castra Punica extra urbem fuissent, effusura se omnis
395    XXVI,    2,  10|            quae repentinus pavor in urbem compulerat. equestre proelium
396    XXVI,    2,  11|             veneritne eo itinere ad urbem an ab urbe in Campaniam
397    XXVI,    2,  13|        clade avocati sunt. ad ipsam urbem Romam infesta signa ferri
398    XXVI,    2,  13|         subnixos, neque vinctus per urbem Romanam triumphi spectaculum
399    XXVI,    2,  16|      quibusdam delendam censentibus urbem praevalidam propinquam inimicam.
400    XXVI,    2,  16|             habitari tantum tamquam urbem Capuam frequentarique placuit,
401    XXVI,    3,  21|            Sicilia provincia cum ad urbem venisset, a C. Calpurnio
402    XXVI,    3,  21|           postulavit ut triumphanti urbem inire liceret. id non impetravit.
403    XXVI,    3,  21|      abesset, medium visum ut ovans urbem iniret. tribuni plebis ex
404    XXVI,    3,  21|     tulerunt ut M. Marcello quo die urbem ovans iniret imperium esset.
405    XXVI,    3,  21|         imperium esset. pridie quam urbem iniret in monte Albano triumphavit;
406    XXVI,    3,  21|           multam prae se praedam in urbem intulit. cum simulacro captarum
407    XXVI,    3,  21|        mandatum ut ubi ei videretur urbem agrumque eis adsignaret.
408    XXVI,    4,  24|             est propinqua Aetoliae; urbem unam eodem quo ipsa est
409    XXVI,    4,  25|        vertit iter; inde Dardanorum urbem Sintiam, in Macedoniam transitum
410    XXVI,    4,  25|             simul> vastare agros et urbem Iamphorynnam, caput arcemque
411    XXVI,    5, 26b|            frequentes Siculos prope urbem in villis obtrectatorum
412    XXVI,    5, 26b|              eundem litteris falsis urbem implesse bellum in Sicilia
413    XXVI,    5, 26b|     videbatur donec alter consul ad urbem venisset. otium, ut solet,
414    XXVI,    5, 26b|             et vastatos agros circa urbem, qua infesto agmine isset
415    XXVI,    5,  27|         victos bello accusatores in urbem adducentis. de re publica
416    XXVI,    5,  30|            transire pollicerique se urbem cum vellet ei tradituros;
417    XXVI,    5,  31|        ferro atque armis petierunt, urbem ac moenia clauserunt exercituque
418    XXVI,    5,  31|      fecerint indignatur? tradentes urbem principes Syracusanorum
419    XXVI,    5,  31|             armatos milites meos in urbem accepturum promiserit? odistis
420    XXVI,    5,  31|        essem, nunquam spoliis earum urbem Romam exornarem. quae autem
421    XXVI,    5,  32|  Syracusanorum et populi Romani, et urbem recipi, non capi, et receptam
422    XXVI,    5,  32|           victoris in medio positam urbem pulcherrimam ac nobilissimam
423    XXVI,    7,  39|    semiapertis portarum foribus, in urbem compulit neque multum afuit
424    XXVI,    7,  40|       Romanos ad id ipsum missos in urbem acceperunt. et cum agmine
425    XXVI,    7,  42|           interim oppugnare statuit urbem cum ipsam opulentam suis
426    XXVI,    7,  42|            deficit mare. continenti urbem iugum ducentos fere et quinquaginta
427    XXVI,    7,  43|         advocata ita disseruit: 'ad urbem unam oppugnandam si quis
428    XXVI,    7,  44|     fugientibus inrupturi fuisse in urbem viderentur. trepidatio vero
429    XXVI,    7,  44|          excitos ire ad oppugnandam urbem et ferre scalas iubet. ipse
430    XXVI,    7,  44|        telorum e muris volabat - ad urbem succedit; hortatur imperat
431    XXVI,    7, 45a|         dedit scalis et corona capi urbem non posse: opera et difficilia
432    XXVI,    8, 45b|          iubet et vi maiore adgredi urbem. ipse ut ei nuntiatum est
433    XXVI,    8,  46|         periculum ostendebatur. ubi urbem sine certamine intravere,
434    XXVI,    8,  46|            ab tergo senserit captam urbem quam tela in aversos inciderunt
435    XXVI,    8,  48|         Laelio cum sociis navalibus urbem custodire iusso ipse in
436    XXVI,    8,  51|          experiebantur.~ Haec extra urbem terra marique corpora simul
437    XXVI,    8,  51|           ac prope furto unius diei urbem unam Hispaniae interceptam,
438   XXVII,    2,   7|         agmine captivorum ingressus urbem magnum concursum hominum
439   XXVII,    3,   9|        omnes ad prodendam Hannibali urbem Romanam.~ ~10.
440   XXVII,    3,  12|           iussit, inde ad Cauloniam urbem oppugnandam. imperata non
441   XXVII,    3,  12|            cultoribus agri summa vi urbem oppugnabant.~ Marcellus
442   XXVII,    4, 15b|             naves ab aperto mari ut urbem adgrederentur instructae
443   XXVII,    4, 15b|         Bruttiis, et transcensum in urbem est; inde et proxima refracta
444   XXVII,    4,  16|             post equus [errans] per urbem cognitus, corpus nusquam
445   XXVII,    4,  16|             ab caede ad diripiendam urbem discursum. triginta milia
446   XXVII,    4,  16|     relinqui iussit. murus inde qui urbem ab arce dirimebat dirutus
447   XXVII,    4,  16|             ad opem ferendam captam urbem audisset, 'et Romani suum
448   XXVII,    4,  18|         exercitus Hasdrubalis prope urbem Baeculam erat. pro castris
449   XXVII,    5,  22|     imperium est. de duabus quae ad urbem Romam fuerant legionibus
450   XXVII,    5,  23|       pestilentia gravis incidit in urbem agrosque, quae tamen magis
451   XXVII,    5,  24|             legionem unam quae ante urbem castra habebat signa in
452   XXVII,    5,  24|             castra habebat signa in urbem ferre iussit praesidiaque
453   XXVII,    6, 28b|             quarta vigilia ferme ad urbem accessit. primi agminis
454   XXVII,    6, 28b|           obsidionem, qua <cingebat urbem L.> Cincius summa vi operibus
455   XXVII,    6, 28b|         retenturum defensurumque se urbem, prima spes morte nuntiata
456   XXVII,    6,  29|             tramisit, et ad Clupeam urbem escensione facta agrum late
457   XXVII,    6,  30|      Graeciam descendenti ad Lamiam urbem Aetoli duce Pyrrhia, qui
458   XXVII,    6,  31|        Eleis accitum acceptumque in urbem erat eiciendum. Cycliadas -
459   XXVII,    6,  32|       postero die acie instructa ad urbem accesserunt praemissis equitibus
460   XXVII,    7,  34|          consules reduxerant eum in urbem; sed erat veste obsoleta
461   XXVII,    7,  37|            virgines ter novenae per urbem euntes carmen canerent.
462   XXVII,    7,  37|            duae porta Carmentali in urbem ductae; post eas duo signa
463   XXVII,    7,  40|           nominis duces circumstare urbem Romanam, et unum in locum
464   XXVII,    8,  43|     occupare se in Lucanis proximam urbem Punicumque in ea praesidium
465  XXVIII,    1,   3|         opulentissimam in iis locis urbem - Orongin barbari appellabant -
466  XXVIII,    1,   3|     faciendas. Scipio castris prope urbem positis, priusquam circumvallaret
467  XXVIII,    1,   3|            priusquam circumvallaret urbem misit ad portas qui ex propinquo
468  XXVIII,    1,   3|        simul partibus prima recepta urbem est adgressus. quae res
469  XXVIII,    1,   3|    oppidanos incessit ne, si hostis urbem intrasset, sine discrimine
470  XXVIII,    2,   5|             transmissa omnem circum urbem agrum depopulatum. Polyphantam
471  XXVIII,    2,   5|          inde classem in Euboeam ad urbem Oreum tramittunt, quae ab
472  XXVIII,    2,   6|       postquam adpulsa classis est, urbem adgressi sunt. id tempus
473  XXVIII,    2,   6|       oppidani pulsi inde in mediam urbem ad alteram tendere arcem;
474  XXVIII,    2,   7|           Toronen cepit. incolebant urbem eam profugi ab Thebis Phthioticis;
475  XXVIII,    2,   9|             Livium tantum redire ad urbem sed collegam quoque eius
476  XXVIII,    2,   9|          convenirent uno tempore ad urbem accederent; Praeneste qui
477  XXVIII,    2,   9|        multitudine obviam effusa ad urbem accessere. non salutabant
478  XXVIII,    2,   9|             et ipsis triumphantibus urbem inire liceret, se vero ea
479  XXVIII,    2,   9|              ut M. Livium quadrigis urbem ineuntem milites sequerentur,
480  XXVIII,    2,   9|          vellet equis: uno equo per urbem verum triumphum vehi, Neronemque
481  XXVIII,    3,  10|        cetera omni classe redire ad urbem iussus.~ ~11.
482  XXVIII,    3,  12|           quidam adducta ad Silpiam urbem scribunt. ibi super campos
483  XXVIII,    3,  13|           equites. inde ad Baeculam urbem processum cum omni exercitu
484  XXVIII,    4,  19|        simul locis ancipiti terrore urbem adgrediuntur. non dux unus
485  XXVIII,    4,  19|        metus ad defendendam impigre urbem hortatur. et meminerant
486  XXVIII,    4,  20|            decurrunt cum clamore in urbem iam captam ab Romanis. tum
487  XXVIII,    4,  20|          apparuit ab ira et ab odio urbem oppugnatam esse. nemo capiendi
488  XXVIII,    4,  20|        Scipio exercitum ducit, quam urbem non Hispani modo convenae
489  XXVIII,    5,  22|         Romanos gerebant odium. nec urbem aut situ aut munimento tutam
490  XXVIII,    5,  22|         loco interfecerant. ad hanc urbem oppugnandam cum admotus
491  XXVIII,    5,  23|        Gadibus venerunt pollicentes urbem Punicumque praesidium quod
492  XXVIII,    5,  26|           essent. sub occasum solis urbem ingressi sunt exercitumque
493  XXVIII,    5,  28|        scelus principibus civitatis urbem opulentam per decem annos
494  XXVIII,    5,  28|     Iuppiter optimus maximus sirit, urbem auspicato dis auctoribus
495  XXVIII,    7,  36|          depopulatur agros; inde ad urbem classem adpulit. ibi cum
496  XXVIII,    7,  36|          nec praesidio satis valido urbem teneri ratus et aliquos
497  XXVIII,    7,  36|             sine causa electam ante urbem stationem apparebat; itaque
498  XXVIII,    7,  38|             rediit, et senatu extra urbem dato in aede Bellonae quas
499  XXVIII,    7,  38|             constabat. senatu misso urbem est ingressus, argentique
500  XXVIII,    8,  39|      timenda nostris esset. deletam urbem cernimus eorum quorum in
501  XXVIII,    8,  41|              victor Hannibal ire ad urbem perget, tum demum te consulem
502  XXVIII,    8,  42|       Galliaeque vectus Emporias in urbem sociorum classem adpulisti;
503    XXIX,    1,   4|             Afrorum auxilia; munire urbem, frumentum convehere, tela
504    XXIX,    1,   4|       auxilia quibus fretus propius urbem Romanam exercitum admoveret
505    XXIX,    2,   5|           Mago ex Liguribus propius urbem moveat, obviam ire parat,
506    XXIX,    2,   6|       maiori minor cogitatio Locros urbem recipiendi, quae sub defectionem
507    XXIX,    2,   6|    distantes - confugiunt. oppidani urbem habebant, victoribus praemium
508    XXIX,    2,   7|            in eum tumultum ab tergo urbem incautam adgrederetur, ubi
509    XXIX,    2,   7|             Numidis circumequitabat urbem, dum scalae quaeque alia
510    XXIX,    2,   7|       navibus et ante occasum solis urbem ingressi sunt.~ Postero
511    XXIX,    2,   8|            arcem ceperat ad tuendam urbem relicto, cum quibus venerat
512    XXIX,    3,  12|        Apolloniatium vastavit et ad urbem admotis copiis potestatem
513    XXIX,    3,  12|             satis fidens viribus ut urbem oppugnaret et cum Romanis
514    XXIX,    3,  14|   precantibus ut volens propitiaque urbem Romanam iniret, in aedem
515    XXIX,    4,  17|     detestabilior, cum hostes bello urbem cepere an cum exitiabilis
516    XXIX,    4,  18|     Crotoniensium bello, quia extra urbem templum est, transferre
517    XXIX,    4,  18|          templum est, transferre in urbem eam pecuniam voluerunt;
518    XXIX,    4,  21|         milites praetor signa extra urbem efferre iubet castraque
519    XXIX,    4,  22|            corruperat aliquot locis urbem incendere ut effringendi
520    XXIX,    6,  28|     exercitui esse. itaque velut si urbem extemplo adgressurus Scipio
521    XXIX,    6,  29|             modo circa vastavit sed urbem etiam proximam Afrorum satis
522    XXIX,    6,  30|     occurrit. trepidum agmen cum in urbem refugisset, urbem Masinissa
523    XXIX,    6,  30|            cum in urbem refugisset, urbem Masinissa primo impetu capit
524    XXIX,    6,  32|            patentibus prope Clupeam urbem campis ita circumvenit ut
525    XXIX,    6,  34|        habebat, cum Salaecam nomine urbem occupavit quindecim ferme
526     XXX,    1,  7a|             fuga cum paucis Afrorum urbem proximam petierat, eoque
527     XXX,    2,  7b|            milia Celtiberorum circa urbem nomine Obbam ab conquisitoribus
528     XXX,    2,   9|     praebere ipse prospectum cum ad urbem tum ad circumfusum mare
529     XXX,    4,  21|              quibus vetitis ingredi urbem hospitium in villa publica,
530     XXX,    4,  24|             urbe --, aliae adversus urbem ipsam ad Calidas Aquas delatae
531     XXX,    5,  27|      imperium si consulem manere ad urbem senatui placuisset. praetores
532     XXX,    5,  30|         castris inter Anienem atque urbem vestram positis signa inferentem
533     XXX,    5,  30|       patriae quibus terrui vestram urbem ea pro mea deprecantem.~ '
534     XXX,    7,  38|        alter consul M. Servilius ad urbem morari donec quo statu res
535     XXX,    7,  39|              ne comitiorum causa ad urbem revocaretur dictatore dicto
536     XXX,    7,  42|         quicquam sui iuris cernere; urbem quoque ipsam ac penates
537     XXX,    7,  43|             et petierunt ut sibi in urbem introire et conloqui cum
538     XXX,    7,  45|       triumphoque omnium clarissimo urbem est invectus. argenti tulit
539    XXXI,    1,   1|             quos agro pervastato in urbem compulerat, excitaverunt
540    XXXI,    1,   5|         brevique non agros modo sed urbem etiam in dicione eius futuram
541    XXXI,    1,   7|            et victor prope ad ipsam urbem Romanam venit. nec Tarentini
542    XXXI,    2,  12|         novenis virginibus cani per urbem iusserunt donumque Iunoni
543    XXXI,    2,  14|           insignibus suis intrantem urbem ac di prope ipsi exciti
544    XXXI,    2,  17|           sacerdotes cum infulis ad urbem dedendam Philippo mittunt.~ ~
545    XXXI,    3,  20|  triumphanti sibi invehi liceret in urbem, res triumpho dignas esse
546    XXXI,    3,  20|      decurrebatur tamen eo ut ovans urbem iniret, intercedente Ti.
547    XXXI,    3,  20|          consulto L. Lentulus ovans urbem est ingressus. argenti tulit [
548    XXXI,    3,  23|           acceperunt. inde in totam urbem discursum est, aucto etiam
549    XXXI,    3,  24|      quidquid sancti amoenive circa urbem erat incensum est, dirutaque
550    XXXI,    3,  25|     Romanique ab Piraeo intraverant urbem, castra ab urbe rettulit
551    XXXI,    3,  26|        populationem sepulcris circa urbem diruendis exercuisset, ne
552    XXXI,    4,  27|             faucibus angustis sitam urbem, venit. ac primo evocatos
553    XXXI,    4,  27|        concessa, diruit muros atque urbem incendit. hic metus Codrionem,
554    XXXI,    4,  27|             propter alteram in Asia urbem quam oppidum notius - vi
555    XXXI,    4,  30|      vicisque consecrata ne in unam urbem quidem contributi maiores
556    XXXI,    4,  30|    subvenissent. eodem enim scelere urbem colentes deos praesidemque
557    XXXI,    4,  31|       orantibus in praesidium missa urbem ad quam defendendam missa
558    XXXI,    4,  31|            pendere cum coegissemus, urbem agros suaque omnia cum libertate
559    XXXI,    4,  31|           iisdem armis et liberatam urbem reddidimus. neque infitias
560    XXXI,    4,  31|     locumque ad habitandum daremus, urbem innoxiam stare incolumem
561    XXXI,    6,  45|        animos, si voluntate tradere urbem quam vim experiri mallent,
562    XXXI,    6,  45|           rex et legatus Romanus ad urbem subeunt. plus aliquanto
563    XXXI,    6,  45|           Boeotiae transveherentur, urbem arcemque tradiderunt. ea
564    XXXI,    6,  45|        Sciathum traiecere, vastatam urbem direptamque nuper a Philippo.
565    XXXI,    6,  45|        expositisque copiis adgressi urbem cum multis volneribus repulsi -
566    XXXI,    6,  46|       Macedones quam ante tuebantur urbem arcesque sed etiam praesentioribus
567    XXXI,    6,  46|          illam in Thessalia nobilem urbem, sed alteram quam Cremasten
568    XXXI,    6,  46|             dato ab Romanis et ipse urbem invasit stratis magna ex
569    XXXI,    6,  47|       gestis ut triumphanti sibi in urbem invehi liceret petit.~ ~
570    XXXI,    6,  48|         potuisse enim castris prope urbem positis tutanda colonia
571   XXXII,    1,   4|             vias ubi ventum ad hanc urbem est, repente velut maris
572   XXXII,    1,   5|          contendentibus nunquam eam urbem fuisse ex Triphylia sed
573   XXXII,    2,   7|        senatu impetrasset, privatus urbem ingrediens sex milia pondo
574   XXXII,    2,  14|       aliquot dies summa vi tuentes urbem, cum iam scalas ad moenia
575   XXXII,    2,  15|                              Primam urbem Thessaliae Phaloriam est
576   XXXII,    3,  16|            erat impetu facto scalis urbem cepit. Oppidanorum omnis
577   XXXII,    3,  17|          fore: si aditum armatis in urbem patefecisset, fugam inde
578   XXXII,    3,  17|            ruinas transcenderunt in urbem armati, illud principium
579   XXXII,    3,  17|            et virtute quam moenibus urbem tuerentur, conferti pluribus
580   XXXII,    3,  23|       admoveri captis Cenchreis iam urbem ipsam Quinctio oppugnante.
581   XXXII,    4,  24|             parte operibus armisque urbem est adgressus. Ariete admoto
582   XXXII,    4,  24|        fragore ac strepitu nudasset urbem, simul et cohors Romana
583   XXXII,    4,  24|          capitur murus armatique in urbem transcenderunt. Quo tumultu
584   XXXII,    4,  26|             eo anno fuit, ita circa urbem servilis prope tumultus
585   XXXII,    4,  29|           laniaverant, Romae non in urbem solum sed in Capitolium
586   XXXII,    5,  32|             in adventum eius tenuit urbem. Arcem regium tenebat praesidium
587   XXXII,    5,  33|            Cium, item suae dicionis urbem, funditus evertisse ac delesse;
588   XXXII,    5,  38|        Tyrannus primo negare aliter urbem eam se accepturum nisi Argivorum
589   XXXII,    5,  38|           ratus, tradere ubi vellet urbem Philoclen iussit. Nocte
590   XXXII,    5,  38|         ignaris omnibus acceptus in urbem est tyrannus: prima luce
591   XXXII,    5,  39|            Quinctium traduxit ne in urbem ipsam Argos iret. Haud procul
592   XXXII,    5,  40|           fraude Philoclis proditam urbem vi ab eo teneri argueret,
593  XXXIII,    1,   1|           convenerant pergit ire ad urbem, iussis legionis hastatis -
594  XXXIII,    1,   5|           principem civitatis prodi urbem, cum paucis equitum levisque
595  XXXIII,    1,   6|        utrimque ad occupandos super urbem tumulos processissent, pari
596  XXXIII,    2,  14|         iusto proelio fuderunt. eam urbem pro arce habiturus Philippus
597  XXXIII,    2,  17|            ac ruinas transcensum in urbem; iamque ipse legatus magno
598  XXXIII,    2,  18|  Stratoniceam petissent, recipi eam urbem sine certamine potuisse.
599  XXXIII,    3,  24|             Macedones deducti extra urbem in villam publicam ibique
600  XXXIII,    3,  27|           ovans ex senatus consulto urbem est ingressus. tulit prae
601  XXXIII,    3,  28|         facta et tumultus per totam urbem discurrentium cum luminibus;
602  XXXIII,    4,  38|           cum ad Madytum Chersonesi urbem terrestri navalem exercitum
603  XXXIII,    4,  38|             eum restituendi nobilem urbem et loco sitam opportuno
604   XXXIV,    1,   3|             suffragiis vestris, per urbem vectemur: ne ullus modus
605   XXXIV,    1,   4|         nunc cum illis donis Cineas urbem circumiret, stantes in publico
606   XXXIV,    1,   6|              iam Capuam habebat; ad urbem Romam admoturus exercitum
607   XXXIV,    1,   7|         purpura, cum illas vehi per urbem, se pedibus sequi, tamquam
608   XXXIV,    2,   9|           cura. Hispanum neminem in urbem recipiebant: ne ipsi quidem
609   XXXIV,    2,  10|          rem feliciter gestam ovans urbem est ingressus. argenti infecti
610   XXXIV,    2,  10|         mensibus ante Helvius ovans urbem est ingressus quam successor
611   XXXIV,    2,  20|       silentium ac solitudo erat in urbem inducit priusque omnia cepit
612   XXXIV,    3,  26|            certamine compulerunt in urbem. et castra eo ipso loco
613   XXXIV,    3,  27|            habuit et fossa valloque urbem communivit; et ne quid intestini
614   XXXIV,    3,  27|            dimicare acie vellet, et urbem relinquere tam suspensis
615   XXXIV,    3,  28|      terrori fuerant trepidantes in urbem compulsi sunt. Romani cum
616   XXXIV,    3,  28|      Quinctius prope flumen praeter urbem sub ipsas Menelai montis
617   XXXIV,    3,  29|       legatum Romanum traditurum se urbem; et cum ad eam rem tempus
618   XXXIV,    3,  29|          liceret, tradidit Quinctio urbem. priusquam Gytheum traderetur
619   XXXIV,    3,  31|           vocantibus ac tradentibus urbem eam accepi, non occupavi,
620   XXXIV,    3,  31|             non occupavi, et accepi urbem cum Philippi partium non
621   XXXIV,    3,  31|     aequitate rei, quod non vestram urbem sed hostium, quod volentem
622   XXXIV,    3,  32|            socius ipse sociam nobis urbem vi atque armis cepisti et
623   XXXIV,    3,  33|          Lacedaemonem, validissimam urbem viris armisque, oppugnaturos.
624   XXXIV,    3,  35|             in Creta insula ne quam urbem haberet, quas habuisset
625   XXXIV,    4,  36|          conscripta castris propius urbem motis Lacedaemonem mittuntur.
626   XXXIV,    4,  37|   intermissa, ut tunc erant, moenia urbem intrarint.~ ~38.
627   XXXIV,    4,  38|        quinquaginta milia hominum - urbem cinxit. alii scalas, alii
628   XXXIV,    4,  38|           cum tantus undique terror urbem circumvasisset, primo tyrannus
629   XXXIV,    4,  39|         facere. itaque et qui extra urbem erant Romanorum, tum maxime
630   XXXIV,    4,  43|           Romam venerunt. iis extra urbem in aede Apollinis senatus
631   XXXIV,    5,  52|           inde per totam Italiam ad urbem prope triumphantes non minore
632   XXXIV,    5,  52|           ventum est, senatus extra urbem Quinctio ad res gestas edisserendas
633   XXXIV,    5,  52|            ipse deinde Quinctius in urbem est invectus. secuti currum
634   XXXIV,    6,  62|           loci potuerint, tantum ad urbem communiendam precario datum:
635    XXXV,    1,   1|    Cornelius reduxit. ea omnis ante urbem exposita est potestasque
636    XXXV,    1,   3|            movissent castra, consul urbem haud dubie servatam adventu
637    XXXV,    1,   8|   decernerentur triumphantique sibi urbem invehi liceret, M. et C.
638    XXXV,    2,  10|             Pessinunte venientem in urbem acciperet.~ L. Quinctius
639    XXXV,    2,  18|         omnia, repetentem Argivorum urbem, repetentem maritimas civitates
640    XXXV,    3,  25|            quoque missum ad tuendam urbem amitteretur, naves Achaeorum
641    XXXV,    3,  29|     tyrannus cum vellet receptum ad urbem haberet aut commeatus ab
642    XXXV,    3,  29|       egressus signa ocius ferri ad urbem iussit.~ ~30.
643    XXXV,    3,  30|   nuntiantes tyrannum cum paucis ad urbem penetrasse, ceteram multitudinem
644    XXXV,    3,  30|      Philopoemen incluso tyranno in urbem insequentes dies prope triginta
645    XXXV,    4,  35|          educi inde frequenter ante urbem in campum ad Eurotan amnem
646    XXXV,    4,  36|          arreptis Aetolos vagos per urbem caedunt. tum regiam invadunt;
647   XXXVI,    1,   3|           cum Demetriadem, sociorum urbem, per vim occupassent, Chalcidem
648   XXXVI,    2,   9|            summa ope parabant se ad urbem defendendam, et rex ab omni
649   XXXVI,    2,  10|           iussis quadrato agmine ad urbem incessit, ut incerti fluctuarentur
650   XXXVI,    2,  10|           Pharsalo, qui ad dedendam urbem suam forte venerant, animos
651   XXXVI,    2,  12|           ab Clyto et Mnasilocho in urbem est inductus; et aliis sua
652   XXXVI,    2,  14|          circummisso interclusit ad urbem iter armatis, vacuamque
653   XXXVI,    3,  21|      pervenit. ante lucem ingressus urbem a porta ad praetorem M.
654   XXXVI,    3,  21|     Hispaniam erat profectus, ovans urbem est ingressus; argenti bigati
655   XXXVI,    4,  22|        quattuor simul locis aggredi urbem constituit. a flumine Asopo,
656   XXXVI,    4,  23|           operibus magis quam armis urbem oppugnabant, Aetoli contra
657   XXXVI,    4,  24|              in qua aedificia extra urbem erant, neque defenditur
658   XXXVI,    4,  25|         oppidanos temptabat rex, ut urbem dederent, haud dubius, quin,
659   XXXVI,    4,  31|            ureretur castraque prope urbem poni viderent, legatos Chalcidem
660   XXXVI,    4,  31|            aperire portas et dedere urbem paratos esse. auditis legatis
661   XXXVI,    5,  39|            ulteriore Hispania ovans urbem est ingressus. argenti transtulit
662   XXXVI,    5,  39|            sibi triumphanti liceret urbem invehi. P. Sempronius Blaesus
663   XXXVI,    5,  43|             versum, petunt; inde ad urbem circumegere naves, commeatuque
664   XXXVI,    5,  45|             die in insulam ad ipsam urbem traiecerunt. ubi paucos
665  XXXVII,    2,   5|        multifariam scalis appositis urbem eo die defenderunt. Acilius
666  XXXVII,    2,   5|       deficeret, intra paucas horas urbem cepit. ibi partim divendita
667  XXXVII,    2,   5|              sed operibus oppugnare urbem est adortus. pluribus simul
668  XXXVII,    2,   6|     praemissis Hypatam, qui tradere urbem iuberent, postquam nihil
669  XXXVII,    2,   9|           magistratibus ad dedendam urbem processit. inde Abydum traiecta
670  XXXVII,    2,  10|      Halicarnassum, partem Samum ad urbem misit, <ipse ad Panhormum
671  XXXVII,    3,  13|          moenia Macedonem Romani ad urbem agmine iere; inde, cum ea
672  XXXVII,    3,  16|            secundus ventus ad ipsam urbem ferebat eos, sperabantque
673  XXXVII,    3,  16|             terram; sed neque circa urbem tuta statio erat, nec ante
674  XXXVII,    3,  16|       fugatique sunt Lycii atque in urbem compulsi, et Romani cum
675  XXXVII,    3,  17|          classe et summa vi adgredi urbem statuit. Miletum et ceteram
676  XXXVII,    3,  17|      escensionem ad Iasum fecerunt. urbem regium tenebat praesidium;
677  XXXVII,    3,  17|           sua responderunt esse, ad urbem oppugnandam ducit. erant
678  XXXVII,    3,  17|       Rhodios orare institerunt, ne urbem et vicinam sibi et cognatam
679  XXXVII,    3,  18|      Attalus primo stationibus ante urbem positis et excursionibus
680  XXXVII,    4,  21|   hostiliter diripuissent, ad ipsam urbem transmiserunt. eam divisis
681  XXXVII,    4,  21|             armatorum cum intrasset urbem, extemplo oppugnatione omissa
682  XXXVII,    4,  21|         aliud quam depopulato circa urbem hostium agro.~ ~22.
683  XXXVII,    4,  26|             milia passuum. et ipsam urbem suae potestatis esse volebat,
684  XXXVII,    4,  26|           igitur operibus oppugnare urbem adgressus, ad mare partibus
685  XXXVII,    4,  27|       praetor ad depopulandum circa urbem agrum emisit milites.~ ~
686  XXXVII,    4,  28|             in eum portum, qui ante urbem est, classem transire. dicitur
687  XXXVII,    4,  29|                  Traducta classe ad urbem ignaris omnibus egressi
688  XXXVII,    4,  29|       essent, redirent; tribunos in urbem mittit ad cogendos milites
689  XXXVII,    4,  29|           urbe trepidatur, aliis in urbem currentibus ad suos revocandos,
690  XXXVII,    5,  32|            paterentur. cum signa in urbem inferrentur et pronuntiasset
691  XXXVII,    5,  32|        praetore dato ad diripiendam urbem passim discurrunt. Aemilius
692  XXXVII,    5,  32|   potentiora erant, praeconibus per urbem missis liberos omnes in
693  XXXVII,    5,  32|          fides constitit praetoris: urbem agrosque et suas leges iis
694  XXXVII,    5,  37|      subiectus moenibus, positis in urbem arcemque cum escendisset,
695  XXXVII,    6,  46|            rege Antiocho et Aetolis urbem est invectus. praelata in
696  XXXVII,    7,  58|     Antiochi regis devicerat, extra urbem in aede Apollinis cum senatus
697  XXXVII,    7,  58|             multo post L. Scipio ad urbem venit; qui ne cognomini
698 XXXVIII,    1,   4|        animo fuerat; dein, postquam urbem iam magna ex parte operibus
699 XXXVIII,    1,   4|         commissa inter se munimenta urbem intravit. Nicandro cum cetera
700 XXXVIII,    1,   5|    perrupisset, superato brachio in urbem penetrat, animique aliquantum
701 XXXVIII,    1,   6|           tuto receptu fugientes in urbem compelluntur, parte operum
702 XXXVIII,    1,   7|              nec tamen penetrare in urbem poterant; nam et pari celeritate
703 XXXVIII,    1,   7|             subrutis muris facta in urbem via esset, fossam intra
704 XXXVIII,    1,   9|         consulis permissu ingressus urbem partim consilio partim precibus
705 XXXVIII,    1,   9|      perfugasque redderent Romanis; urbem ne quam formulae sui iuris
706 XXXVIII,    2,  13|          nec virtute pares esse, in urbem compulsi veniam erroris
707 XXXVIII,    2,  13|            erroris petebant, dedere urbem parati. Quinque et viginti
708 XXXVIII,    2,  14|           tum; inde profecti Erizam urbem primo impetu ceperunt. Ad
709 XXXVIII,    2,  15| continentibus itineribus ad Cormasa urbem pervenit. Darsa proxima
710 XXXVIII,    3,  24|              nobilem in illis locis urbem, pervenit, unde hostes paulo
711 XXXVIII,    3,  31|          veniret in Peloponnesum ad urbem Lacedaemonem in fidem dicionemque
712 XXXVIII,    4,  38|       arcendi ius esto, dum ne quam urbem aut belli iure teneat aut
713 XXXVIII,    4, 44a|             quia gravis pestilentia urbem atque agros vastabat. Latinae
714 XXXVIII,    5, 44b|       haberetur sibique triumphanti urbem invehi liceret, contradixerunt
715 XXXVIII,    5,  49|            vincere vellem. Quid? Si urbem eo loco haberent et moenibus
716 XXXVIII,    5, 50a|             privatus inhonoratusque urbem iniret. Hic pudor malignitatem
717 XXXVIII,    6,  51|       Capitolio modo, sed per totam urbem omnia templa deum cum populo
718 XXXVIII,    6,  51|           rege et Carthaginiensibus urbem est invectus.~ ~52.
719   XXXIX,    1,   3|           multitudine alienigenarum urbem onerante.~ ~4.
720   XXXIX,    1,   4|      captarum civitatium ornamentis urbem exornari fas fuerit, in
721   XXXIX,    1,   5|         multos eo die, priusquam in urbem inveheretur, in circo Flaminio
722   XXXIX,    1,   6|        exercitu Asiatico invecta in urbem est. ii primum lectos aeratos,
723   XXXIX,    1,  14|            vigilias disponerent per urbem servarentque, ne qui nocturni
724   XXXIX,    1,  15|           pridem Italia et nunc per urbem etiam multis locis esse,
725   XXXIX,    1,  16|    vigiliarum nocturnarum curam per urbem minoribus magistratibus
726   XXXIX,    2,  23|        aliquot. Demetriadem quoque, urbem validam et ad omnia opportunam,
727   XXXIX,    3, 29b|            Manlio habitus, ut ovans urbem iniret. tulit coronas aureas
728   XXXIX,    3, 29b|             consules diu retenti ad urbem dilectibus tandem in provincias
729   XXXIX,    3,  37|            vos non muros tantum sed urbem agrosque ademistis. specie,
730   XXXIX,    5, 41b|          quarum magnam partem extra urbem per municipia conciliabulaque
731   XXXIX,    5,  53|         Bessos duxit: Philippopolin urbem fuga desertam oppidanorum,
732   XXXIX,    5,  53|          Stobis, vetere urbe: novam urbem Perseida, ut is filio maiori
733      XL,    2, 16b|         provincia decesserat, ovans urbem iniit. translatum argenti
734      XL,    2,  22|      sublato in Maedicam regressus, urbem, quam Petram appellant,
735      XL,    2,  22|             ut a superioribus locis urbem adgrederetur. oppidani,
736      XL,    3,  33|          coactus exercitum omnem in urbem introduxit. Celtiberi, qui
737      XL,    3,  36|              quae tertium iam annum urbem Romanam atque Italiam vastabat.~ ~
738      XL,    4,  37|              quod in urbe propiusve urbem decem milibus passuum esset
739      XL,    4,  43|       gestarum rerum; qui cum extra urbem triumphi causa esset, consul
740      XL,    4,  43|         secum deduxerat, triumphans urbem est invectus. tulit in triumpho
741      XL,    4,  44|       veneficiis in urbe et propius urbem decem milia passuum, Cn.
742      XL,    4,  47|            penetraret. * * * Mundam urbem primum vi cepit, nocte ex
743      XL,    4,  47|          donec ad praevalidam aliam urbem - Certimam appellant Celtiberi -
744      XL,    4,  48|             Inde iam duxit ad Alcen urbem, ubi castra Celtiberorum
745      XL,    4,  49|        venerat, ad Alcen, atque eam urbem oppugnare institit. oppidani
746     XLI,    2,  13|       fuerat. C. Claudius consul ad urbem venit; cui, cum in senatu
747     XLI,    3,  19|             Dardani compelluntur in urbem, quae fere duodecim milia
748     XLI,    3,  19|       confestim secuti circumsidunt urbem, haud dubie postero die
749     XLI,    3,  27|        silice in urbe, glarea extra urbem substruendas marginandasque
750     XLI,    3,  28|          decrevit senatus, ut ovans urbem iniret. iam consularia comitia
751     XLI,    3,  28|             Celtiberis ovans cum in urbem iniret, decem milia pondo
752     XLI,    3,  28|    reportavit; iterum triumphans in urbem Romam redit. cuius rei ergo
753    XLII,    2,  22|          non ante idus Novembres in urbem Romam introisset, de absente
754    XLII,    2,  24|      Carthaginiensibus victis se et urbem et agros concessisse, non
755    XLII,    4,  48|           in alium usum retineri ad urbem placuit. praemissus a praetore
756    XLII,    4,  51|     convenerant copiae. castra ante urbem ponit omnisque armatos in
757    XLII,    4,  53|         quoque idem <facturos>, * * urbem nihil cunctatis, qui incolebant,
758    XLII,    5,  63|        ratus, quod, qua parte palus urbem cingit, nec adtinebat oppugnari
759    XLII,    5,  63|             sine certamine receptis urbem tradidit exulibus et qui
760   XLIII,    1,   1|              qui Carnuntem, munitam urbem, incolebant, adliceret.
761   XLIII,    1,   1|          esset, quam prius intactam urbem reliquerat, diripuit. Alter
762   XLIII,    1,   7|             claudere portas quam in urbem eos accipere. Qui exclusissent
763   XLIII,    1,  10|         paratos fore, qui proderent urbem. Et operae pretium esse:
764   XLIII,    1,  10|      nocturnus error dissiparet, ad urbem pervenerunt. Crevit neclegentia,
765   XLIII,    1,  11|             primo quoque tempore in urbem rediret. Interim M. Raecio
766   XLIII,    2,  19|           simul partibus inpetus in urbem est factus. Puberes omnes
767    XLIV,    1,   7|            violaretur, iussit. ipse urbem ingressus, sicut non magnam,
768    XLIV,    1,   7|      postero die progressus Agassas urbem tradentibus sese ipsis recepit;
769    XLIV,    1,   7|         praesidio relinquere se iis urbem inmunesque ac suis legibus
770    XLIV,    1,   9|     aequabantur; depulsisque iis in urbem duorum signorum milites
771    XLIV,    1,  11|          transfosso pariete iter in urbem patefacere. fallere autem
772    XLIV,    1,  11|          parietes fornicum perfossi urbem patefecerunt. quod si, qui
773    XLIV,    1,  11|         tollunt, alii parte alia in urbem inrupturi.~ ~12.
774    XLIV,    1,  12|             vellet. postquam patere urbem accepere praefecti praesidii
775    XLIV,    1,  12|       convocabanturque, ut signa in urbem inferrent, inconpositos
776    XLIV,    1,  12|           litus tenentes, intrarunt urbem. huius novi praesidii fama
777    XLIV,    1,  13|        milibus militum ad Meliboeam urbem oppugnandam mittit. sita
778    XLIV,    1,  13|          intraret, quam ab Iolco ad urbem castra moverent Romani.
779    XLIV,    1,  13|            Oreum Euboeae petit, eam urbem aptissimam ratus, unde exercitibus,
780    XLIV,    2,  17|        edixit: se ante eum diem> in urbem venturum. et consul maturavit
781    XLIV,    2,  26|         trahi spe posse. ad Almanam urbem pervenit et in ripa fluminis
782    XLIV,    2,  28|       relictisque equis effusa fuga urbem petebant. sed propius urbem
783    XLIV,    2,  28|         urbem petebant. sed propius urbem lembi accessuque commodiore
784    XLIV,    2,  28|            triduum ferme classis ad urbem <stetit>. Phanas inde progressi
785    XLIV,    3,  30|            misso, ipse ad Bassaniam urbem quinque milia ab Lisso ducit.
786    XLIV,    3,  31|            cenam etiam invitatus in urbem ad suos redit. et cum praetore
787    XLIV,    3,  32|          Meteonem, Labeatium gentis urbem, profectus Etlevam uxorem
788    XLIV,    3,  44|           milia in praesidio erant, urbem in tumultu diriperent, ab
789     XLV,    1,   2|            hora fere secunda legati urbem ingressi sunt; ingentem
790     XLV,    2,  22|            prope hostium more extra urbem manere iussi, in hoc squalore
791     XLV,    3,  27|         Marcio consuli tradidissent urbem petita ultro societate Romana,
792     XLV,    3,  27|         habentes in quosdam militum urbem ingressos hostiliter saevierant.
793     XLV,    3,  27|      saevierant. ad Aeniorum quoque urbem diripiendam L. Postumium
794     XLV,    3,  33|            pervenit. praetergressus urbem, ad Pellaeum, quod vocant,
795     XLV,    3,  35|        textilium, adverso Tiberi ad urbem est subvectus, conpletis
796     XLV,    3,  35|            ferrent, ut iis, quo die urbem triumphantes inveherentur,
797     XLV,    4,  38|         potuisset, qui triumphantis urbem inire prohibet. erratis,
798     XLV,    4,  38|           receptam per eum a Gallis urbem violarunt; satis nuper <
799     XLV,    4,  38|     imperatoris laudes canentes per urbem incedunt. si quando non
800     XLV,    4,  39|            est. de Perseo capto, in urbem cum liberis adducto non
801     XLV,    4,  39|      legiones ex Illyrico laureatae urbem inibunt et navales socii:
802     XLV,    4,  39|             omnium oculi conspicere urbem curru ingredientem avent;
803     XLV,    4,  40|           currum victoris ducis per urbem hostium ductus, sed etiam
804     XLV,    4,  44|         Nicomede. is magno comitatu urbem ingressus ad forum a porta
805     XLV,    4,  44|             undique facto deos, qui urbem Romam incolerent, senatumque
806     XLV,    4,  44|             habuisse. moratus circa urbem triginta haud amplius dies