Lib. Cap. Par.

  1      II,    1,   2|         civitatis pateretur, timens consul ne postmodum privato sibi
  2      II,    2,   7|         conspectu erat, P. Valerius consul spolia legit triumphansque
  3      II,    2,   7|             esse. Ibi audire iussis consul laudare fortunam collegae,
  4      II,    2,   8|       habuit. Creatus Sp. Lucretius consul, qui magno natu, non sufficientibus
  5      II,    2,  11|          concessum. Namque Valerius consul intentus in occasionem multos
  6      II,    3,  17|       reditum; inter multos saucios consul spe incerta vitae relatus.
  7      II,    3,  18|          Volesi nepotem, qui nondum consul fuerat, moderatorem et magistrum
  8      II,    3,  24|         expediret rem publicam. Tum consul misso senatu in contionem
  9      II,    3,  24|         virtus atque opera enituit. Consul copias contra hostem educit;
 10      II,    3,  25|          munimenta vellebantur, cum consul, quamquam cuncti undique
 11      II,    3,  25|       paulum recreatus egens miles; consul cum maxima gloria sua victorem
 12      II,    3,  26|        bello Latino fuerat; secutus consul Servilius cum delecta peditum
 13      II,    3,  27|          senatum, aut auxilio esset consul civibus suis, imperator
 14      II,    3,  27|          nec cessisset provocationi consul, quia non dubium erat populi
 15      II,    3,  30|           retractare arma. Vetusius consul missus est; is finis populationibus
 16      II,    3,  30|           montium tutabantur. Alter consul in Volscos profectus, ne
 17      II,    3,  30|           contemptim pugnam iniere. Consul Romanus nec promovit aciem,
 18      II,    4, 33b|             foedus. Ad id feriendum consul alter Romae mansit: alter
 19      II,    5,  41|            dimidium plebi divisurus consul Cassius erat. Adiciebat
 20      II,    5,  41|      maximis motibus rerum agitata. Consul alter largitioni resistebat
 21      II,    5,  41|            coeperat. Uterque deinde consul, ut certatim, plebi indulgere.
 22      II,    5,  42|       hostibus est, vendidit Fabius consul ac redegit in publicum.
 23      II,    5,  42|             L. Aemilio Caeso Fabius consul crearetur. Eo infestior
 24      II,    5,  43|           fuit. Unus ille vir, ipse consul, rem publicam sustinuit,
 25      II,    5,  43|             fuit, prodebat. Nam cum consul praeter ceteras imperatorias
 26      II,    5,  43|           quam qua hostem superent. Consul Romam rediit non tam belli
 27      II,    5,  46|       Fabium - tertio hic anno ante consul fuerat - principem in confertos
 28      II,    5,  46|          inde Romanus cum M. Fabius consul transiluit iacentis corpus
 29      II,    5,  46|          Caeso Fabius, prioris anni consul: "verbisne istis, frater,
 30      II,    5,  47|            cornu altero Cn. Manlius consul pugnam ciebat, ubi prope
 31      II,    5,  47|              cessissentque loco, ni consul alter cum aliquot turmis
 32      II,    5,  47|       proelium renovant. Et Manlius consul revectus in castra, ad omnes
 33      II,    5,  47|        sustineri deinde vis nequit; consul mortifero volnere ictus
 34      II,    5,  47|            claris funeribus. Itaque consul decernente senatu triumphum,
 35      II,    5,  48|              Fabius cum T. Verginio consul factus neque belli neque
 36      II,    5,  48|           Fabia gens senatum adiit. Consul pro gente loquitur: "adsiduo
 37      II,    5,  48|             Gratiae ingentes actae. Consul e curia egressus comitante
 38      II,    5,  49|             iussi erant conveniunt. Consul paludatus egrediens in vestibulo
 39      II,    5,  51|             Tiberim --, ni Horatius consul ex Volscis esset revocatus.
 40      II,    5,  51|           aegre recepere. Confestim consul et ipse transit Tiberim,
 41      II,    5,  52|            haud procul inde stativa consul habuisset; ea oppressit,
 42      II,    5,  53|           coniunxerant. P. Valerius consul accitis Latinorum Hernicorumque
 43      II,    5,  53|          sunt. Missus tamen ab Roma consul in Volscos C. Nautius; mos,
 44      II,    5,  56|            quosdam Laetorius iubet. Consul Appius negare ius esse tribuno
 45      II,    5,  56|        viatorem mittit ad consulem, consul lictorem ad tribunum, privatum
 46      II,    5,  56|        proelio foret, ni Quinctius, consul alter, consularibus negotio
 47      II,    5,  57|       Quinctio plebs, multo aegrius consul alter a patribus. Dimisso
 48      II,    5,  59|           dissipato cursu militibus consul, cum revocando nequiquam
 49      II,    5,  62|                 Eodem anno Valerius consul cum exercitu in Aequos profectus,
 50      II,    5,  62|     populationem agri vertit. Alter consul Aemilius in Sabinis bellum
 51      II,    5,  63|          opulentissimam, acti. Quam consul oppugnare non ausus Caenonem,
 52      II,    5,  64|    pecorumque egere. Quos Servilius consul infesto exercitu insecutus
 53      II,    5,  64|   rettulissent, ni salubri mendacio consul fugere hostes ab cornu altero
 54      II,    5,  64|           se putant vincere vicere. Consul metuens ne nimis instando
 55      II,    5,  65|      ordinibus tutus receptus fuit. Consul ubi ad iniquum locum ventum
 56      II,    5,  65|         signa ituros. Dum cunctatur consul virtute militum fretus,
 57      II,    5,  65|             referentibus iam gradum consul increpando simul temeritatem,
 58     III,    1,   1|          posse rati, suscipiunt, et consul manebat in sententia sua.
 59     III,    1,   2|            is enim cum Sp. Postumio consul fuit - in Aequos missus
 60     III,    1,   3|           Forte ab Algido Quinctius consul redierat Romam. Id remedium
 61     III,    1,   3|          uri sua popularique passi. Consul cum aliquotiens per omnem
 62     III,    1,   5|          praesidium urbis relictus, consul Postumius ad arcendas populationes
 63     III,    1,   5|           Interim in castris Furius consul, cum primo quietus obsidionem
 64     III,    1,   5|        acriter dimicans cecidit. Et consul nuntio circumventi fratris
 65     III,    1,   6|       Mortuus Aebutius erat Romanus consul; collega eius Servilius
 66     III,    1,   7|          ferro sociorum facta erat. Consul qui unus supererat moritur;
 67     III,    1,   8|           certe caedes fuit. Victor consul ingenti praeda potitus eodem
 68     III,    2,  11|           exsuperat. Exspectate dum consul aut dictator fiat, quem
 69     III,    2,  12|      Quinctius Capitolinus, qui ter consul fuerat, cum multa referret
 70     III,    2,  12|           restitutam. L. Lucretius, consul anni prioris, recenti gloria
 71     III,    2,  17|        exercitus est. Primus en ego consul, quantum mortalis deum possum,
 72     III,    2,  17|         ferri nec ire in Capitolium consul potuit; nox certamina coepta
 73     III,    3,  19|     liberaret, agi de lege sineret. Consul antequam collegam sibi subrogasset
 74     III,    3,  19|        Cincinnatus, pater Caesonis, consul creatur qui magistratum
 75     III,    3,  19|            hercule illo die quo ego consul sum creatus, male gesta
 76     III,    3,  19|          multo quam cum P. Valerius consul periit, - si tuleritis.
 77     III,    3,  20|             credebant rem publicam. Consul alter, comes animosior quam
 78     III,    3,  22|        praestitutum venerunt socii, consul extra portam Capenam castra
 79     III,    3,  23|           licuit; commeatum ab Roma consul Cornelius subvehit. Aliquot
 80     III,    3,  23|           bellatum. Parte exercitus consul castra Aequorum oppugnabat;
 81     III,    3,  23|        domum se recipientes Romanus consul in Algido consecutus ad
 82     III,    3,  23|      reducto castra locat. Et alter consul, postquam moenibus iam Romanis
 83     III,    3,  25|       Quinctius Capitolinus qui ter consul fuerat. Is, quoniam neque
 84     III,    4,  28|          vigiliis territant hostem. Consul differendum negat; illo
 85     III,    4,  29|             abdicavit. Per eos dies consul Nautius ad Eretum cum Sabinis
 86     III,    5,  32|             augures legere. Mortuus consul Quinctilius, quattuor tribuni
 87     III,    8,  60|        virium ad certamen. Quod ubi consul sensit, reddit inlatum antea
 88     III,    8,  60|          hoste, iubet signa inferri consul; motaque acie, indignatio
 89     III,    8,  60|             locum descendentes, cum consul Romanus, priusquam totis
 90     III,    8,  61|                                     Consul ex altera parte Romanos
 91     III,    8,  61|        absterrent. Peditum acies et consul ipse visque omnis belli
 92     III,    8,  62|          fremere militem in castris consul sensit, contione advocata, '
 93     III,    8,  63|       proelio virtus magis enituit. Consul providere omnia, laudare
 94     III,    9,  66|    Corbionem agmine iere, Quinctius consul ad contionem populum vocavit.~ ~
 95      IV,    1,   2|          accingi. Et primo ut alter consul ex plebe fieret, id modo
 96      IV,    1,   3|       perinde hoc valet, plebeiusne consul fiat, tamquam servum aut
 97      IV,    1,   3|       peregrinone patricius, deinde consul fiat, civis Romanus si sit
 98      IV,    1,   4|         post reges exactos de plebe consul fuit. Quid postea? Nullane
 99      IV,    1,   5|       suffragium coepero, tu statim consul sacramento iuniores adiges
100      IV,    2,   9|     nuntiatum, extemplo M. Geganius consul cum exercitu profectus tria
101      IV,    2,   9|             viderent; et alia parte consul muro Ardeae brachium iniunxerat,
102      IV,    2,  10|            Volscos ait. Adversus ea consul victis condiciones accipiendas
103      IV,    2,  10|     avaritiae monumentum videbatur. Consul triumphans in urbem redit,
104      IV,    2,  10|          haud facile est, Quinctius consul togatus armati gloriam collegae,
105      IV,    2,  13|          satis consiliis oppressit. Consul sextum creatus T. Quinctius
106      IV,    2,  13|             immeritis onerarent, et consul nihil remitteret, precatus
107      IV,    3,  21|            quam in urbe est. Iulius consul in aggere murisque explicat
108      IV,    4,  27|             hoste dictator Tusculo, consul Lanuvio propiorem locum
109      IV,    4,  27|          praesenti ope res egebant, consul nec animo defecit nec consilio:
110      IV,    4,  28|         equitatu impetum dederat et consul eruptionem e castris in
111      IV,    4,  29|             omnis acies inclinatur. Consul effusos usque ad vallum
112      IV,    4,  29|          est insignitus. Cn. Iulius consul aedem Apollinis absente
113      IV,    4,  30|           se dilectum, ut Quinctius consul de bello ad populum ferret.
114      IV,    5,  39|      hostibus qua viam fecerant, et consul legionesque Romanae cum
115      IV,    5,  39|            finis ante noctem fuit.. Consul quoque nusquam remisso certamine
116      IV,    5,  39|        secum, ignarus quam regionem consul petisset, ad urbem proximis
117      IV,    5,  40|            publico luctu, Fabiusque consul terrore urbi quoque iniecto
118      IV,    5,  40|             atque equitibus num aut consul ipse subvenerit aut miserit
119      IV,    5,  41|             Cum haec agerentur, iam consul via Labicana ad fanum Quietis
120      IV,    5,  41|         post in urbem est ingressus consul, non ab se magis enixe amovens
121      IV,    5,  41|            eius, quia et in Volscis consul auspicio dictatoris Postumi
122      IV,    6,  53|           futuros esse. Hoc decreto consul armatus cum paucis appellantibus
123      IV,    6,  53|      aliquantum. Venditum sub hasta consul in aerarium redigere quaestores
124      IV,    6,  53|             licentia iactati quibus consul increpitus, Meneni celebre
125       V,    6,  47|           Manlius qui triennio ante consul fuerat, vir bello egregius,
126      VI,    5,  42|             Sextius de plebe primus consul factus. et ne is quidem
127     VII,    1,   3|             adfirmat. - M. Horatius consul ea lege templum Iovis optimi
128     VII,    1,   6|           quod primus ille de plebe consul bellum suis auspiciis gesturus
129     VII,    1,   6|             necopinato pavore fusis consul circumventus ab insciis
130     VII,    1,   6|      consensu patriciorum Servilius consul dicit, dilectusque et iustitium
131     VII,    2,  11|            anno C. Poetelius Balbus consul, cum collegae eius M. Fabio
132     VII,    2,  11|           consule res gesta est. Et consul alter Fabius proeliis primum
133     VII,    2,  12|          dici C. Sulpicium placuit; consul ad id accitus C. Plautius
134     VII,    2, 17a|             inciderunt; deinde, ubi consul legatique ac tribuni puerorum
135     VII,    2, 17a|            haberi volebant et alter consul Fabius bello retinebatur,
136     VII,    4,  23|             Popilius Laenas a plebe consul, a patribus L. Cornelius
137     VII,    4,  24|     subeunda dimicatio erat et quod consul, dum inter primores incautus
138     VII,    4,  24|        cunctando victoria erat, cum consul volnere alligato revectus
139     VII,    4,  24|       oculis, arcem Albanam petunt. Consul non ultra castra insecutus,
140     VII,    4,  24|       ingenti patrum studio creatus consul collegam Ap. Claudium Crassum
141     VII,    4,  25|            cetera tristia eius anni consul alter Ap. Claudius in ipso
142     VII,    4,  25|         decorum visum est patribus. Consul duabus legionibus urbi praepositis,
143     VII,    4,  26|             mare inferum petierunt. Consul contione advocata laudatum
144     VII,    4,  26|            Popilius Laenas, quartum consul futurus, datus est. Cum
145     VII,    4,  27|              Valerius Corvus iterum consul cum C. Poetelio factus,
146     VII,    4,  27|       deditorum habita; eos vinctos consul ante currum triumphans egit;
147     VII,    5,  31|          ita ex auctoritate senatus consul. "Auxilio vos, Campani,
148     VII,    5,  32|        magnisque, aeque tribunus ac consul, eodem tenore per omnes
149     VII,    5,  33|       partem inclinarent acies. Tum consul trepidationem iniciendam
150     VII,    5,  33|        aperiunt viam. Primus omnium consul invadit hostem et cum quo
151     VII,    5,  34|        Saticula profectus Cornelius consul exercitum incaute in saltum
152     VII,    5,  36|             praesidium erumperet an consul castra cepisset, Decius,
153     VII,    5,  36|           ad praetorium ventum est, consul classico ad contionem convocat
154     VII,    5, 37a|                    Ita rebus gestis consul advocata contione P. Deci
155     VII,    6, 37b|         attulisset, defutura omnia. Consul palatos per agros cum vidisset
156     VII,    6,  38|        omnes consilia invenit novus consul C. Marcius Rutulus, cui
157     VII,    6,  38|       doctus quippe qui iam quartum consul esset dictatorque et censor
158     VII,    6,  39|                                     Consul educto in aestiva milite,
159     VII,    6,  39|         ablegati. Quam multitudinem consul alter Romae praetorque alias
160     VII,    6,  39|        consedit ad excipiendos quos consul aliis atque aliis, ut ante
161     VII,    6,  40|         tres et viginti annos natus consul patribus quoque ferox esse
162     VII,    6,  40|         Romanus verba fecit, vester consul, vester imperator, milites,
163    VIII,    1,   1|          est. ea Luae Matri dare se consul dixit finesque hostium usque
164    VIII,    1,   2|             accepto, quod pepigerat consul ut tempus indutiis daret
165    VIII,    1,   4|            cur non alter ab Latinis consul datur? ubi pars virium,
166    VIII,    1,   5|             est. ibi cum T. Manlius consul egisset cum eis ex auctoritate
167    VIII,    1,   6|        exercitus coepisset, inde se consul devoveret pro populo Romano
168    VIII,    1,   7|            porto.' quod ubi audivit consul, extemplo filium aversatus
169    VIII,    2,   9|             hac trepidatione Decius consul M. Valerium magna voce inclamat. '
170    VIII,    2,  10|        superaret Latinorum, Manlius consul audito eventu collegae,
171    VIII,    2,  10| perventumque ad extremam aciem, tum consul triariis 'consurgite nunc'
172    VIII,    2,  10|              telo, super quod stans consul precatus est, hostem potiri
173    VIII,    2,  11|     convenit. huic agmini Torquatus consul ad Trifanum + inter Sinuessam
174    VIII,    2,  12|       incursiones fecerunt. Manlius consul quia ipse per valetudinem
175    VIII,    2,  12|        bello infecto repente omisso consul, quia collegae decretum
176    VIII,    2,  12|       gessit. nam neque, quoad fuit consul, criminari apud populum
177    VIII,    3,  16|            reductae Romam legiones. consul ex senatus consulto triumphavit
178    VIII,    4,  19|             Priverno Plautius alter consul pervastatis passim agris
179    VIII,    4,  19|     futuraque. conlaudatis Fundanis consul litterisque Romam missis
180    VIII,    4,  20|  exercitibus cum obsideretur, alter consul comitiorum causa Romam revocatus.
181    VIII,    4,  20|      carcere adservari iussit quoad consul redisset, tum verberatum
182    VIII,    4,  20|  Privernatibus fuit; post triumphum consul necato Vitruvio sociisque
183    VIII,    4,  21|          infestiores factos videret consul eos qui ante Privernatium
184    VIII,    4,  21|           in hanc sententiam maxime consul ipse inclinavit animos,
185    VIII,    4,  23|         fuisse id vitium nosci, cum consul oriens de nocte silentio
186    VIII,    5,  33|       auctore M. Fabio, qui ter iam consul dictatorque fuerat, vocato
187      IX,    2,   9|            forsitan moveat, refert, consul an dictator an praetor spoponderit.
188      IX,    3,  13|             Adversus quos Publilius consul cum dimicaturus esset, prius
189      IX,    3,  13|            obsessis priusquam alter consul victore exercitu advenit,
190      IX,    3,  15|             temptarentur. Publilius consul ad peragrandam profectus
191      IX,    3,  15|      Luceriae continuato magistratu consul tertium creatus sit an L.
192      IX,    3,  16|    deditionem accepit. Pari fortuna consul alter cum Satricanis, qui
193      IX,    6,  31|            sponte struebatur acies, consul ad ancipitem maxime pugnam
194      IX,    7,  32|         arma capiat. Dicto paretur. Consul ubi armatos paratosque vidit,
195      IX,    7,  33|            Fabius, insequentis anni consul, bellum ad Sutrium excepit;
196      IX,    7,  35|            subiecta late planities, consul, ut loco paucitatem suorum
197      IX,    7,  37|          diei hora cum cibum capere consul milites iubet; praecipit
198      IX,    8,  38|           haec in Etruria geruntur, consul alter C. Marcius Rutulus
199      IX,    8,  38|   potestatem non faciat. Obvius iis consul fuit. Dimicatum proelio
200      IX,    8,  38|      consulem satis fidebant. Alter consul Fabius infestus privatim
201      IX,    8,  38|    orationem convenientem mandatis, consul demissis in terram oculis
202      IX,    8,  40|    indutiarum fidem ruperat, Fabius consul nec dubia nec difficili
203      IX,    8,  40|             Romam ad senatum missis consul praestantiore etiam quam
204      IX,    8,  41|     exercitum duceret. Dicto paruit consul magnisque itineribus ad
205      IX,    8,  41|          effusos ruere in munimenta consul vidit, revocatos milites
206      IX,    8,  42|          annalibus invenio. Creatus consul, cum collegae novum bellum,
207      IX,    8,  43|           de statu alterius uterque consul ageret, Romamque is metus
208      IX,    8,  43|         accepit. Et in Samnio alter consul superior viribus, locis
209      IX,    8,  43|             cottidie signa in aciem consul proferret, elicere ad certamen
210      IX,    8,  43|            censore locata est, quam consul bello Samnitium voverat.
211      IX,    8,  44|        munitis et ipsos consedisse. Consul ut stativa tuta copiosaque -
212       X,    1,   1|        redisset aedem Salutis, quam consul voverat censor locaverat,
213       X,    1,   2|         cepit. Adversus hunc hostem consul Aemilius missus proelio
214       X,    1,   5|         plebe in gratiam reducto. - consul ex dictatura factus M. Valerius.
215       X,    1,   8|             Sextius primus de plebe consul est factus, C. Licinius
216       X,    2,  9b|              Eodem anno M. Valerius consul de provocatione legem tulit
217       X,    2,  9b|         haberent, gestum est. Alter consul Appuleius in Umbria Nequinum
218       X,    2,  10|          erat, cepere. Qua refracta consul exercitusque Romanus sine
219       X,    2,  11|            esset; neque illos novus consul vastandis agris urendisque
220       X,    2,  13|       Aequicolorum deducta. Fulvius consul de Samnitibus triumphavit.
221       X,    2,  15|         coniunxissent, ni P. Decius consul iis ad Maleventum castra
222       X,    2,  15|            de plebe cum Ap. Claudio consul est factus, priore item
223       X,    2,  16|           consulibus P. Decius, qui consul in Samnio relictus a collega
224       X,    2,  18|      perlatus, cum iam L. Volumnius consul cum legione secunda ac tertia
225       X,    3,  21|       comitiorum causa L. Volumnius consul Romam revocatus; qui priusquam
226       X,    3,  22|           Subscripsit orationi eius consul cum meritis P. Deci laudibus,
227       X,    3,  24|         sortem mandetur, quin alter consul pro supervacaneo atque inutili
228       X,    3,  25|         Samnium provinciam dari; si consul malit in suam provinciam
229       X,    4,  33|                                     Consul tumultu excitus cohortes
230       X,    4,  33|         castra accipiunt; inde, cum consul vociferaretur expulsine
231       X,    4,  34|  excesserunt. Igitur, simul advenit consul, primo ita compositus instructusque
232       X,    4,  34|      relictarum passim. His auditis consul ad eam partem urbis quam
233       X,    4,  34|       solitudinem vidisse, extemplo consul cohortes expeditas in urbem
234       X,    4,  34|          exstitit; desertis oppidis consul potitur.~ ~35.
235       X,    4,  35|    tendentium ad castra oppugnanda. Consul arma capere milites iubet
236       X,    4,  35|           pro victis esse. Quae ubi consul accepit, sibimet ipsi circumeundos
237       X,    4,  35| circumvallaturi sint. Tunc enimvero consul indignum facinus esse vociferari
238       X,    4,  36|             quisquam movebatur. Tum consul Romanus, ut rem excitaret,
239       X,    4,  36|             Samnites pugnabant, cum consul equo praevectus ad portam
240       X,    4,  36|           venire hostes. Inter haec consul manus ad caelum attollens
241       X,    4,  36|       agmine incompositi caeduntur. Consul Interamnam edicto dominis
242       X,    4, 37a|                                     Consul alter Postumius, quia in
243       X,    4, 37a|       imposita. Ob hasce res gestas consul cum triumphum ab senatu
244       X,    4, 37a|           populum est vocatusque eo consul cum M. Horatium L. Valerium
245       X,    5,  38|              Sequitur hunc annum et consul insignis, L. Papirius Cursor,
246       X,    5,  39|             Atilius superioris anni consul in agro Interamnati reliquerat,
247       X,    5,  40|       solistimum consuli nuntiavit. Consul laetus auspicium egregium
248       X,    5,  40|        occinuit; quo laetus augurio consul, adfirmans nunquam humanis
249       X,    5,  41|          modo sed etiam Romanos; et consul adfirmavit errorem clamitans
250       X,    5,  42|                 Haec primo ignorare consul et intentus recipiendo exercitui
251       X,    5,  44|       uterque ex alterius sententia consul captum oppidum diripiendum
252       X,    5,  46|         extra tecta poterat; itaque consul exercitum de Samnio deduxit.
253       X,    5,  46|        dictatore patre votam filius consul dedicavit exornavitque hostium
254       X,    5,  46|         duxit. Inter haec Carvilius consul in Etruria Troilum primum
255     XXI,    2,  17|           ad arcendum Italia Poenum consul alter satis esset. Cornelio
256     XXI,    2,  18|          Vos enim, quod C. Lutatius consul primo nobiscum foedus icit,
257     XXI,    3, 32a|                        P. Cornelius consul, triduo fere postquam Hannibal
258     XXI,    5,  39|      consereret. Sed cum Placentiam consul venit, iam ex stativis moverat
259     XXI,    5,  39|   defectionis tempus subito adventu consul oppressisset. Et Hannibal
260     XXI,    5,  42|                   Haec apud Romanos consul. Hannibal rebus prius quam
261     XXI,    5,  43|          habeo utrius exercitus sit consul. Non ego illud parvi aestimo,
262     XXI,    6,  50|       Messanae erant Ti. Sempronius consul Messanam venit. Ei fretum
263     XXI,    6,  51|                          A Lilybaeo consul, Hierone cum classe regia
264     XXI,    6,  51|             tutam Siciliam censebat consul, ad insulas Volcani, quia
265     XXI,    6,  52|             satis declarabat. Tamen consul alter, equestri proelio
266     XXI,    6,  53|            qua parte copiarum alter consul victus foret, ea se vicisse:
267     XXI,    6,  55|        diversos elephantos statuit. Consul effuse sequentes equites,
268     XXI,    6, 57a|             Ita territis Sempronius consul advenit, ingenti periculo
269     XXI,    7, 57b|       Itaque sub lucem cum equitatu consul aderat iussis quadrato agmine
270     XXI,    7,  59|        hostem ducit; nec Sempronius consul - iam enim redierat ab Roma -
271     XXI,    7,  63|      tribunus plebis et quae postea consul prius de consulatu qui abrogabatur,
272    XXII,    1,   1|           idem tempus Cn. Servilius consul Romae idibus Martiis magistratum
273    XXII,    1,   1| auctoribusque in curiam introductis consul de religione patres consuluit.
274    XXII,    1,   2|                                 Dum consul placandis Romae dis habendoque
275    XXII,    1,   3|        omnium copia rerum opulenti; consul ferox ab consulatu priore
276    XXII,    1,   5|                                     Consul perculsis omnibus ipse satis
277    XXII,    2,   8|        civitas confugit; et quia et consul aberat, a quo uno dici posse
278    XXII,    2,   9|             regionem. Cn. Servilius consul levibus proeliis cum Gallis
279    XXII,    2,  11|        captas esse. Itaque extemplo consul Ostiam proficisci iussus
280    XXII,    5,  31|       Italia, Cn. Servilius Geminus consul cum classe [centum viginti]
281    XXII,    5,  33|            habenda esse potius quam consul alter a bello avocaretur.
282    XXII,    5,  35|            augur erat, C. Terentius consul unus creatur, ut in manu
283    XXII,    5,  35|            Paulum, qui cum M. Livio consul fuerat et damnatione collegae
284    XXII,    6,  39|         Flamini memoria. Tamen ille consul demum et in provincia et
285    XXII,    6,  39|      petendo consulatu, nunc quoque consul, priusquam castra videat
286    XXII,    6,  39|          milites volent; idem Varro consul Romanus quod Hannibal Poenus
287    XXII,    6,  41|          insidiarum obstitit Paulus consul, cuius eo die - nam alternis
288    XXII,    6,  42|       protinus castra diripienda et consul alter velut unus turbae
289    XXII,    6,  49|         satis luctusque est". Ad ea consul: "tu quidem, Cn. Corneli,
290    XXII,    6,  49|             vicum circumventi sunt. Consul alter, seu forte seu consilio
291    XXII,    6,  49|      magister equitum priore anno, [consul] aliquot annis ante fuerat -
292   XXIII,    1,   5|            suarum suique contemptum consul nimis detegendo cladem nudandoque.
293   XXIII,    1,   6|       invenio, postulantes ut alter consul Campanus fieret, si rem
294   XXIII,    2,  14|        cunctari prohibebat. Nam nec consul ulli rei quae per eum agenda
295   XXIII,    3,  21|              L. Aemilius Papus, qui consul censorque fuerat, et M.
296   XXIII,    3,  21|            Atilius Regulus, qui bis consul fuerat, et L. Scribonius
297   XXIII,    3,  22|            qua quondam in Capitolio consul minatus esset quem Latinum
298   XXIII,    3,  23| frequentesque eum domum deduxerunt. Consul nocte insequenti ad exercitum
299   XXIII,    5, 30b|         decrevit ut Ti. Sempronius, consul designatus, cum [primum
300   XXIII,    5, 30b|             Aemilio Lepido, qui bis consul augurque fuerat, filii tres,
301   XXIII,    5, 30b|            Ti. Sempronius Gracchus, consul designatus, qui in aedilitate
302   XXIII,    5, 30b|        Punici belli, Ti. Sempronius consul idibus Martiis magistratum
303   XXIII,    5, 30b|          Fulvius Flaccus, qui antea consul censorque fuerat, urbanam,
304   XXIII,    5,  31|   legionibus urbanis Ti. Sempronius consul Cales ad conveniendum diem
305   XXIII,    5,  31|          exspectaverant homines uti consul comitia collegae creando
306   XXIII,    5,  31|             ortus. Quod ubi sensit, consul "utrumque" inquit "e re
307   XXIII,    5,  34|          Manlius Torquatus, qui bis consul et censor fuerat subegeratque
308   XXIII,    5,  35|              Interim Ti. Sempronius consul Romanus Sinuessae, quo ad
309   XXIII,    5,  36|         fidens exercitui. Nec alter consul Fabius, qui ad Cales castra
310   XXIII,    5, 37a|       turrem ex ipso muro excitavit consul Romanus, aliquanto altiorem,
311   XXIII,    6,  38|          deducti et litterae datae. Consul litteris Philippi atque
312   XXIII,    6,  48|        stativa fuere ac retro etiam consul movit castra ut sementem
313    XXIV,    1,   3|           erat. Luceriae Sempronius consul, Hannibal haud procul Arpis
314    XXIV,    2,   8|             hosti <hi> opponant? si consul esses, dictatorem dicendum
315    XXIV,    2,   9|            lictores ad eum accedere consul iussit et, quia urbem non
316    XXIV,    2,   9|        declaratos. absens Marcellus consul creatus, cum ad exercitum
317    XXIV,    2,  13|            inceptum eorum Marcellus consul a primoribus accitus. die
318    XXIV,    2,  14|          Iisdem diebus et Q. Fabius consul ad Casilinum temptandum,
319    XXIV,    3,  17|           movet. quem ubi adventare consul sensit, Pomponio propraetore
320    XXIV,    3,  19|                           Q. Fabius consul ad Casilinum castra habebat,
321    XXIV,    3,  20|             quos cum Romam misisset consul, virgis in comitio caesi
322    XXIV,    6,  44|         habuerat, alter quem Fabius consul; eae binae erant legiones.
323    XXIV,    6,  44|           quibus Q. Fabius, qui tum consul erat, praetor praefuerat.
324    XXIV,    6,  44|           equo praevectus senex, ut consul animadvertere proximum lictorem
325    XXIV,    6,  46|        composito est, signa efferri consul iubet ac paulo ante lucem
326    XXIV,    6,  47|            res publica usa est. cum consul alter in Apulia, alter in
327     XXV,    1,   1|             damnosusque. Sempronius consul in Lucanis multa proelia
328     XXV,    1,   2|            placebat, Ti. Sempronius consul comitiorum causa dictatorem
329     XXV,    1,   3|    dimicatione res erat cum Fulvius consul tribunis 'nonne videtis'
330     XXV,    1,   5|       petierunt, Q. Fulvius Flaccus consul, qui et ante bis consul
331     XXV,    1,   5|             consul, qui et ante bis consul et censor fuerat, et T.
332     XXV,    1,   6|            hominum ceciderunt, unde consul cum equitibus septuaginta
333     XXV,    1,   6|           legionibus Ti. Sempronius consul totiens iam cum hoste signis
334     XXV,    3,  13|     sublatum.~ His satis compertis, consul militibus edicit, signa
335     XXV,    3,  14|        legatis> tribunisque militum consul absistendum temerario incepto
336     XXV,    3,  14|             tota secuta est. iam et consul ad conspectum transgredientium
337     XXV,    5, 22b|                        Ap. Claudius consul D. Iunio ad ostium Volturni,
338    XXVI,    4,  22|          ego vestros' inquit 'mores consul ferre potero neque vos imperium
339    XXVI,    5, 26b|        animi gloriam eo die adeptus consul senatum dimisit, ac prope
340    XXVI,    5, 26b|       futurum videbatur donec alter consul ad urbem venisset. otium,
341    XXVI,    5,  27|         ignes coorti essent. itaque consul ex auctoritate senatus pro
342    XXVI,    5,  28|          provincia, cui praefuerat, consul: tum de provinciis communis
343    XXVI,    5,  28|     Etruriam, duae quibus Sulpicius consul praefuisset in Galliam mitterentur.
344    XXVI,    5,  28|           legionibus praeesset quem consul cuius Italia provincia esset
345    XXVI,    5,  28|             Cornelius praeesset ubi consul in provinciam venisset dimitti
346    XXVI,    5,  31|      Reductis in curiam legatis tum consul 'non adeo maiestatis' inquit '
347    XXVI,    5,  31|            meo crimine ambigeretur, consul dicturus causam accusantibus
348    XXVI,    5,  32|                                     Consul alter de postulatis Siculorum
349    XXVI,    5,  32|             potens senatus consulto consul clementer appellatos eos
350    XXVI,    6,  33|           enim post captam Claudius consul erat - ut coram imperatore
351    XXVI,    6,  36|        hominum mentes, tum Laevinus consul: magistratus senatui et
352    XXVI,    6,  38|       exemplum quam pertinebat; nec consul Romanus temptandis urbibus
353    XXVI,    7,  40|            Per idem tempus Laevinus consul iam magna parte anni circumacta
354    XXVI,    7,  40|             cum pro cuiusque merito consul pretia poenasque exsolvisset,
355   XXVII,    1,   1|            Hispania erat. in Italia consul Marcellus Salapia per proditionem
356   XXVII,    1,   2|          tum timor in futurum erat: consul ex Samnio in Lucanos transgressus
357   XXVII,    1,  5a|                         M. Valerius consul litteris excitus, provincia
358   XXVII,    2,  5b|            disceptatio tenebat quod consul in Sicilia se M. Valerium
359   XXVII,    2,  5b|             ita decrevit senatus ut consul priusquam ab urbe discederet
360   XXVII,    2,  5b|    iussisset diceret dictatorem; si consul noluisset, praetor populum
361   XXVII,    2,  5b|      tribuni ad plebem ferrent. cum consul se populum rogaturum negasset
362   XXVII,    2,  5b|             concilium futurum erat, consul clam nocte in Siciliam abiit;
363   XXVII,    2,   6|      consule cum C. Flaminius alter consul ad Trasumennum cecidisset,
364   XXVII,    2,   6|        comitiis quae ipse habuisset consul cum C. Iunio Bubulco creatus
365   XXVII,    2,   6|    pontificem. Crassus Licinius nec consul nec praetor ante fuerat
366   XXVII,    2,   7|       acciperet. M. Marcello quibus consul rem gesserat legiones decretae;
367   XXVII,    2,   8|           veterem exercitum Fulvius consul C. Fulvio Flacco legato -
368   XXVII,    2,   8|         Romam deducendas. et Fabius consul reliquias exercitus Fulviani
369   XXVII,    3,  11|      censoribus creandis Q. Fulvius consul comitia habuit. creati censores
370   XXVII,    3,  11|           senatum Q. Fabius Maximus consul. inde alius lectus senatus
371   XXVII,    4, 15b|      petentes venissent.~ Q. Fabius consul oppidum in Sallentinis Manduriam
372   XXVII,    4, 15b|            erat de industria ortus. consul interim silentio continebat
373   XXVII,    4, 15b|             inter cunctationem suam consul aliquam vim faceret ac signa
374   XXVII,    5, 20b|            ignominiam et Q. Fulvius consul comitiorum causa Romam venit.~ ~
375   XXVII,    5,  21|       confestim eo missus Marcellus consul designatus, qui rem inspiceret
376   XXVII,    5,  21|          est ut redirent cum Fabius consul Romam venisset.~ Ludi et
377   XXVII,    6,  29|        diceret comitiorum causa; si consul Tarentum profectus esset,
378   XXVII,    7, 33b|             huius anni T. Quinctius consul, dictatore comitiorum ludorumque
379   XXVII,    7,  35|    exercitum iret quem T. Quinctius consul habuerat; et L. Manlius
380   XXVII,    7,  40|        capiam'.~ Priusquam Claudius consul in provinciam perveniret
381   XXVII,    7,  40|           quingenti equites, quibus consul adversus Hannibalem rem
382   XXVII,    7,  41|        defecissent. eodem a Venusia consul Romanus exploratis itineribus
383   XXVII,    7,  41|           in aciem descendebat. tum consul ingenio hostis usus, quo
384   XXVII,    7,  41|            hostes. quos ubi effusos consul videt, tribuno militum tertiae
385   XXVII,    7,  42|           agmen suorum adsequuntur. consul ubi silentium in castris
386   XXVII,    8,  43|         nocte flexit in Picenum. et consul quidem quantis maximis itineribus
387   XXVII,    8,  51|      solvendo auderent. C. Claudius consul cum in castra redisset,
388  XXVIII,    2,   9|             esse? itaque iret alter consul sublimis curru multiiugis
389  XXVIII,    3,  10|             placuisset, C. Claudius consul M. Livium collegam dictatorem
390  XXVIII,    3,  10|            C. Claudius prioris anni consul, alteri quem Q. Claudius
391  XXVIII,    3,  11|         profecti sunt. Q. Caecilius consul exercitum ab C. Nerone,
392  XXVIII,    8,  41|         cladium nobis causa fuit tu consul Italia expuleris et, sicut
393  XXVIII,    8,  42|           consilio sit reputa. ille consul profectus in Hispaniam,
394  XXVIII,    8,  45|              itaque Q. Fulvius, qui consul quater et censor fuerat,
395  XXVIII,    8,  45|             non sit ratum habiturus consul auxilio sitis.' inde altercatio
396  XXVIII,    8,  45|            inde altercatio orta cum consul negaret aequum esse tribunos
397  XXVIII,    8,  45|        tribuni ita decreverunt: 'si consul senatui de provinciis permittit,
398  XXVIII,    8,  45|            dicere auxilio erimus.'~ Consul diem ad conloquendum cum
399  XXVIII,    8,  45|     Bruttiis duabus legionibus quas consul reliquisset rem gereret,
400  XXVIII,    8,  46|            sumpsit quem L. Veturius consul habuerat: Metello ut quibus
401    XXIX,    3,  11|           Valerium Laevinum qui bis consul fuerat ac res in Graecia
402    XXIX,    4,  22|         quos Romae Africanus iterum consul faciebat conatum per quosdam
403    XXIX,    7, 36b|            gesta sunt P. Sempronius consul cui Bruttii provincia erat
404    XXIX,    7, 36b|      proximae noctis profectus inde consul praemisso nuntio ad P. Licinium
405    XXIX,    7, 36b|         locatae P. Licini legiones. consul principio pugnae aedem Fortunae
406    XXIX,    7, 36b|          Eodem tempore M. Cornelius consul in altera parte Italiae
407    XXIX,    7,  38|              praetores creati sunt. consul comitiis perfectis ad exercitum
408     XXX,    3, 19a|         quae iacet ad Alpes gesta.~ Consul C. Servilius, nulla memorabili
409     XXX,    3, 19a|            cernentes defecere. idem consul cum Hannibale in agro Crotoniensi
410     XXX,    4,  20|            ad Carthaginem ausum qui consul hostem Poenum in Italia
411     XXX,    4,  23|         Metellus, qui triennio ante consul dictatorque fuerat: cum
412     XXX,    4,  23|          Valerius Laevinus, qui bis consul fuerat, speculatores non
413     XXX,    4,  24|          Per eos dies Cn. Servilius consul, haud dubius quin pacatae
414     XXX,    4,  26|             anni utrum C. Servilius consul habuerit an, quia eum res
415     XXX,    5,  30|         Punicis exercitibus pulsis; consul creatus, cum ceteris ad
416     XXX,    7,  38|          Africam traicere, et alter consul M. Servilius ad urbem morari
417     XXX,    7,  40| prospiciebant animis.~ Cn. Lentulus consul cupiditate flagrabat provinciae
418     XXX,    7,  40|    nequisset, in Africam traiceret; consul mari, Scipio eodem quo adhuc
419     XXX,    7,  40|            deportari iussissent, ne consul ex Sicilia in Africam traiceret.
420     XXX,    7,  40|            Africam traiceret. alter consul cui Italia evenisset duas
421     XXX,    7,  43|           pacem animis Cn. Lentulus consul, cui classis provincia erat,
422    XXXI,    1,   2|        Eodem fere tempore P. Aelius consul in Gallia, cum audisset
423    XXXI,    1,   3|       frequens senatus ut P. Aelius consul quem videretur ei cum imperio
424    XXXI,    1,   5|   consulatus inibatur, P. Sulpicius consul rettulit senatusque decrevit
425    XXXI,    1,   5|             sortiti essent atque is consul cui Macedonia provincia
426    XXXI,    1,   7|                                     Consul in campo Martio comitiis,
427    XXXI,    1,   7|          huius vobis sententiae non consul modo auctor est sed etiam
428    XXXI,    1,   8|             exercitu quem P. Aelius consul habuisset, ut quisque minime
429    XXXI,    2,   9|        collegium pontificum referre consul iussus si posset recte votum
430    XXXI,    2,   9|   decreverunt. vovit in eadem verba consul praeeunte maximo pontifice
431    XXXI,    2,  11|          decreverunt ut C. Aurelius consul exercitum, cui in Etruriam
432    XXXI,    2,  12|             uti fierent C. Aurelius consul ex decemvirorum responso
433    XXXI,    3,  20|            qui neque dictator neque consul neque praetor res gessisset
434    XXXI,    3,  22|    praetorem prope debellatum erat, consul quoque C. Aurelius, perfectis
435    XXXI,    3,  22|      exercitum a praetore accepit.~ Consul alter cum autumno ferme
436    XXXI,    4,  27|                                     Consul Sulpicius eo tempore inter
437    XXXI,    4,  28|     pollicentibus auxilia respondit consul Dardanorum et Pleurati opera,
438    XXXI,    5,  33|         gnarus quam partem petisset consul, alam equitum ad explorandum
439    XXXI,    5,  34|           ulli videri posse. biduum consul et rex, alter alterius conatus
440    XXXI,    5,  36|           sese recepit. postero die consul omnibus copiis in aciem
441    XXXI,    5,  37|                                     Consul equitibus iussis qua quisque
442    XXXI,    5,  39|                  Corpus iam curabat consul cum venisse caduceatorem
443    XXXI,    5,  39|       agmine Romanum sciebat petit. consul prima luce caduceatore datis
444    XXXI,    5,  40|            passim agris in Elimiam <consul> se recepit. inde impetum
445    XXXI,    5,  40|            peragratis hostium agris consul in loca pacata ad Apolloniam,
446    XXXI,    6,  47|           Attalo et Rhodiis gesta.~ Consul alter C. Aurelius ad confectum
447    XXXI,    6,  49|              Cornelio Scipione quos consul in Africa voverat magno
448    XXXI,    6,  49|            septuaginta. C. Aurelius consul cum ex provincia Romam comitiorum
449   XXXII,    1,   1|           Sardinia evenit. Lentulus consul novas legiones scribere
450   XXXII,    1,   1|           legiones quas C. Aurelius consul habuisset ita decretae ut
451   XXXII,    1,   1|     decretae ut retineret eas donec consul novo cum exercitu succederet;
452   XXXII,    1,   2|       tresviros creare L. Cornelius consul iussus. Creati P. Et Sex.
453   XXXII,    1,   3|           acceptis volneribus esse. Consul causam postulandae missionis
454   XXXII,    1,   6|                                     Consul per Charopum Epiroten certior
455   XXXII,    2,   7|         haec in Macedonia geruntur, consul alter L. Lentulus, qui Romae
456   XXXII,    2,   7|            Romam iussit. Neque ipse consul memorabile quicquam gessit,
457   XXXII,    2,   8|           quam cum legionibus novis consul venisset. Sortiti consules
458   XXXII,    2,   9|          gessit. T. Quinctius alter consul maturius quam priores soliti
459   XXXII,    2,  10|         utrisque fuisset se usurum. Consul nihil ad id quidem arbitro
460   XXXII,    2,  10|             primos omnium nominavit consul. Ad id vero adeo accensus
461   XXXII,    2,  11|             nosse. Si secum aliquos consul mittere velit, se non iniquo
462   XXXII,    2,  11|             eos educturum. Haec ubi consul audivit, percunctatum ad
463   XXXII,    2,  12|            trifariam divisis copiis consul valle media cum militum
464   XXXII,    2,  13|                         Postero die consul per ipsas angustias quas
465   XXXII,    2,  14|           socium crederet vastatur, consul faucibus quas fuga hostium
466   XXXII,    2,  15|          nocte non die remissa, cum consul in eo verti crederet ceterorum
467   XXXII,    3,  16|            Sub idem fere tempus quo consul adversus Philippum primum
468   XXXII,    3,  17|    Corinthiorum emporium petierunt. Consul interim omnium spe longiorem <
469   XXXII,    3,  17|       receptum locum expulerunt. Id consul aegre passus nec eam ignominiam
470   XXXII,    3,  18|          parum quicquam succederet, consul minime aequo animo comparationem
471   XXXII,    3,  21|             intulerunt. Tertius iam consul summa vi gerit bellum. Sulpicius
472   XXXII,    4,  24|           navali exercitu geruntur, consul in Phocide ad Elatiam castris
473   XXXII,    4,  24|       confugerunt. Ita urbe potitur consul; qua direpta missis in arcem
474   XXXII,    4,  27|            aut sublati. Sex. Aelius consul ex Gallia comitiorum causa
475   XXXII,    4,  28|          conatu gerendi belli prior consul revocaretur: quartum iam
476   XXXII,    4,  30|          locum duo milia passuum et consul Cornelius eidem flumini
477   XXXII,    4,  30|           subsidiis eos locaverunt. Consul principio pugnae vovit aedem
478   XXXII,    4,  31|                            Minucius consul primo effusis populationibus
479  XXXIII,    3,  23|          centurionique. Q. Minucius consul de Liguribus Boisque Gallis
480  XXXIII,    3,  25|             et forsitan obtinuisset consul, ni Q. Marcius Ralla et
481  XXXIII,    4,  36|             Boios prius an Insubres consul exercitum duxerit adversamque
482  XXXIII,    4,  37|            L. Furius Purpurio alter consul per tribum Sapiniam in Boios
483  XXXIII,    4,  37|           est. brevi post Marcellus consul Romam venit triumphusque
484  XXXIII,    5,  42|        locum suffecti, M. Marcellus consul in locum C. Semproni Tuditani,
485  XXXIII,    5,  43|        longas viginti ducere; alter consul duas scriberet legiones:
486   XXXIV,    1,   5|           nunc cum vir clarissimus, consul M. Porcius, non auctoritate
487   XXXIV,    1,   5|             in quos iecit magis hoc consul verbo tenus quam ut re insimularet.
488   XXXIV,    1,   7|             nominibus utebatur modo consul seditionem muliebrem et
489   XXXIV,    2,  8b|                          M. Porcius consul, postquam abrogata lex Oppia
490   XXXIV,    2,  11|                 In Hispania interim consul haud procul Emporiis castra
491   XXXIV,    2,  11|           venisset, mansuros. ad ea consul moveri quidem se vel periculo
492   XXXIV,    2,  13|                                     Consul ubi satis quod in speciem
493   XXXIV,    2,  13|         nunc cum duo praetores, cum consul, cum tres exercitus Romani
494   XXXIV,    2,  14|           et> ipsi ad arma. interim consul apud suos 'nusquam nisi
495   XXXIV,    2,  14|          trepidant acie instruenda, consul iam paratis ordinatisque
496   XXXIV,    2,  14|         terrorem intulere. quod ubi consul vidit, duas cohortes delectas
497   XXXIV,    2,  14|       pedites equitesque ut quosdam consul manu ipse reprenderit verteritque
498   XXXIV,    2,  15|                     Fessos iam suos consul ex secunda acie subsidiariis
499   XXXIV,    2,  15|         hostes pro vallo pugnabant. consul omnia oculis perlustrat
500   XXXIV,    2,  16|    defecerunt: eos deducto exercitu consul sine memorando proelio in
501   XXXIV,    2,  17|   alienisque armis parabant bellum. consul interim rebellione Bergistanorum
502   XXXIV,    2,  19|           est, faciebant; itaque eo consul accersitus litteris praetoris
503   XXXIV,    2,  19|     conloquium tribunos militum ire consul atque iis trium condicionum
504   XXXIV,    2,  19|     privatis indutiis ingredientes. consul ubi hostes ad pugnam elicere
505   XXXIV,    2,  20|         armis, tum conscientia, dum consul exercitusque Turdulo bello
506   XXXIV,    2,  20|           oppidum eorum oppugnandum consul ducit non Romanas modo cohortes
507   XXXIV,    2,  20|            sicut futurum ratus erat consul fieri etiam vidit, equo
508   XXXIV,    2,  21|      potestatis id castrum fecisse. consul eum domum redire conficta
509   XXXIV,    2,  21|     circumvasit. huius potitus loci consul eos qui arcem tenuerant
510   XXXIV,    2, 22a|                 Eadem aestate alter consul L. Valerius Flaccus in Gallia
511   XXXIV,    2, 22a|           suos atque agros dilapsi. consul reliquum aestatis circa
512   XXXIV,    3,  33|        tacita suberat cura ne novus consul Graeciam provinciam sortiretur
513   XXXIV,    4,  42|            decreta est. L. Valerius consul, cum post fusos circa Litanam
514   XXXIV,    4,  42|          Thalna. comitiis perfectis consul in provinciam rediit. novum
515   XXXIV,    4,  44|        voverat Ser. Sulpicius Galba consul facti. cum spectaculo eorum
516   XXXIV,    4,  45|          Sempronius Longus, qui tum consul erat, M. Servilius Q. Minucius
517   XXXIV,    5,  46|      triplex equiti. Ti. Sempronius consul in provinciam profectus
518   XXXIV,    5,  46|             hostis fines intrasset. consul ubi quantae copiae, quanta
519   XXXIV,    5,  46|           omni parte adgressi sunt. consul arma extemplo capere milites
520   XXXIV,    5,  47|     recepere in intima finium sese, consul Placentiam legiones duxit.~ ~
521   XXXIV,    5,  53|          bello P. Sempronius Sophus consul, locaverat idem censor.
522   XXXIV,    5,  54|         ipsum quoque Africanum quod consul auctor eius rei fuisset
523   XXXIV,    6,  56|         peragrasse. itaque Minucius consul, cui Ligures provincia evenerat,
524   XXXIV,    6,  56|           ad quam diem L. Cornelius consul edixisset et in quem locum
525   XXXIV,    6,  56|    convenirent, et uti L. Cornelius consul in provinciam proficiscens
526    XXXV,    1,   3|            circumsedebant. Minucius consul Arretium die quam edixerat
527    XXXV,    1,   3|           fluvium movissent castra, consul urbem haud dubie servatam
528    XXXV,    1,   4|   Ligustinum ad Pisas constitisset, consul alter, L. Cornelius Merula,
529    XXXV,    1,   4|            quam cum Liguribus erat. consul in aciem exibat, hostes
530    XXXV,    1,   4|       ignique satis evastata erant, consul agro hostium excessit et
531    XXXV,    1,   4|            parum occulte fecissent, consul, qui multa nocte solitus
532    XXXV,    1,   5|             Sempronius prioris anni consul. novus consul nunc ad prima
533    XXXV,    1,   5|          prioris anni consul. novus consul nunc ad prima signa erat,
534    XXXV,    1,   5|    Romanorum. quod ubi animadvertit consul, ad perturbandos ordines
535    XXXV,    1,   5|             alarii non patiebantur. consul obtestabatur milites ut
536    XXXV,    1,   8|           dies. itaque L. Cornelius consul relicto ad exercitum M.
537    XXXV,    1,   8|            fieret, Q. Metellus, qui consul dictatorque fuerat, litteras
538    XXXV,    1,   8|           itaque expectasse sese ut consul, qui sciret ab legato suo
539    XXXV,    1,   8|         nihil eorum quae postularet consul decernendum in praesentia
540    XXXV,    2,  10|       homines ipsa satietate facit: consul iterum post devictum Hannibalem
541    XXXV,    2,  11|     converso agmine redire institit consul. et ab tergo fauces saltus
542    XXXV,    2,  11|      ferendam suis. conlaudatum eum consul spe praemiorum onerat. Numidae
543    XXXV,    2,  11|              et obsidione liberatus consul quo intenderat pervenit.~ ~
544    XXXV,    3,  20|          decretae quas L. Cornelius consul superioris anni habuisset,
545    XXXV,    3,  21|   quinqueremes pararent.~ Priusquam consul praetoresque in provincias
546    XXXV,    3,  21|              Priusquam L. Quinctius consul in provinciam perveniret,
547    XXXV,    3,  24|       ediceret. paruit iis litteris consul et praemisso edicto Romam
548    XXXV,    5,  41|        dilectum habere L. Quinctius consul iussus, ne quid moraretur
549    XXXV,    5,  41|            quid moraretur quo minus consul novus quo senatus censuisset
550    XXXV,    5,  41|         Gallico bello unam, alteram consul; dedicavit Q. Marcius Ralla
551   XXXVI,    1,   1|          militum, quem L. Quinctius consul in eam provinciam ex auctoritate
552   XXXVI,    1,   1|            id bellum placuit. alter consul, cui Italia provincia evenisset,
553   XXXVI,    1,   2|        consules, utique M'. Acilius consul ludos magnos Iovi voveret
554   XXXVI,    1,   2|            Licinio pontifice maximo consul nuncupavit: 'si duellum,
555   XXXVI,    1,   3|       intenta fuit, ut P. Cornelius consul ediceret, qui senatores
556   XXXVI,    1,   3|             de vacatione certarunt. consul deinde M'. Acilius ex senatus
557   XXXVI,    1,   3|        satis comparatis M'. Acilius consul edixit, ut quos L. Quinctius
558   XXXVI,    2,  14|          eos forte dies M'. Acilius consul cum viginti milibus peditum,
559   XXXVI,    2,  14|    Athamanes. ab Limnaeo Pellinaeum consul proficiscitur. ibi primi
560   XXXVI,    2,  14|             quattuor milia hominum. consul Larisam est profectus, ibi
561   XXXVI,    2,  14|     dicionemque Philippi concessit. consul ad reficienda maxime iumenta,
562   XXXVI,    2,  14|      superioribus locis incursavit. consul primo misit, qui ex propinquo
563   XXXVI,    2,  14|             ab Thaumacis altero die consul ad Spercheum amnem pervenit,
564   XXXVI,    3,  16|             Hypatam omnia evastari. consul depopulatus Hypatensem primo
565   XXXVI,    3,  17|                                     Consul postquam insessa superiora
566   XXXVI,    3,  18|            proposito instruit aciem consul, arta fronte, ad naturam
567   XXXVI,    3,  19|            incepti effectu fuerant. consul noctis insequentis tertia
568   XXXVI,    3,  21|          victoria laudabilior. inde consul M. Catonem, per quem quae
569   XXXVI,    4,  22|                             Acilius consul ab Thermopylis Heracleam
570   XXXVI,    4,  23|        fatigatos iam Aetolos sciret consul et ex spatio temporis et
571   XXXVI,    4,  24|                                     Consul cum nocte media intermisisset
572   XXXVI,    4,  24|            dilucescebat, cum signum consul dedit; et sine ullo certamine
573   XXXVI,    4,  24|           cum dimidia parte militum consul ab urbe escensurus in arcem
574   XXXVI,    4,  25|             essent, suamque gratiam consul in obsidione liberanda facturus
575   XXXVI,    4,  27|       miserunt. quos dicere exorsos consul interfatus, cum alia sibi
576   XXXVI,    4,  28|        populi Romani permittere. id consul ubi audivit, 'etiam atque
577   XXXVI,    4,  28|          Graecorum non sint.' ad ea consul 'nec hercule' inquit 'magnopere
578   XXXVI,    5,  35|                   Adsentiebatur his consul; sed pudor, si irrito incepto
579   XXXVI,    5,  35|        fecerunt, nec aspernatus est consul legationem; indutiisque
580   XXXVI,    5,  35|      exercitus in Phocidem missus.~ Consul cum T. Quinctio ad Achaicum
581   XXXVI,    5,  35|             esse liceret, respondit consul se, utrum hostium an pacatorum
582   XXXVI,    5,  36|                               Alter consul P. Cornelius Scipio, Galliam
583   XXXVI,    5,  36|       sexdecim annis ante M. Livius consul, quo die Hasdrubalem exercitumque
584   XXXVI,    5,  37|           coronati supplicarent; et consul P. Cornelius, quibus diis
585   XXXVI,    5,  37|            provinciam proficiscitur consul, atque inde Cn. Domitium
586   XXXVI,    5,  38|          post mensibus P. Cornelius consul cum Boiorum exercitu signis
587   XXXVI,    5,  39|          septem pondo. P. Cornelius consul obsidibus a Boiorum gente
588   XXXVI,    5,  40|                               Ad ea consul neque se Ligures provinciam
589   XXXVI,    5,  40|        intercessionem. P. Cornelius consul triumphavit de Bois. in
590   XXXVI,    5,  43|                     Eo fere tempore consul Acilius Naupactum oppugnabat.
591  XXXVII,    1,   3|       exercitum redire L. Cornelius consul iussit. - legati ab Ptolomaeo
592  XXXVII,    1,   3|       gratulantes, quod M'. Acilius consul Antiochum regem Graecia
593  XXXVII,    1,  4a|                        L. Cornelius consul peractis, quae Romae agenda
594  XXXVII,    1,  4a|             est profectus ad bellum consul, ludis Apollinaribus, a.
595  XXXVII,    2,   6|             et quingentis equitibus consul veniebat. iam in sinum Maliacum
596  XXXVII,    2,   6|           atque inermes concessere. consul sex milia fere passuum inde
597  XXXVII,    2,   6|           videbatur res, cum aditus consul idem illud responsum rettulit,
598  XXXVII,    2,   7|         nihil impetratum ut mutaret consul; et ea quoque irrita legatio
599  XXXVII,    2,   7|     exercitu provincia decessit, et consul ab Amphissa Thessaliam repetit,
600  XXXVII,    5,  37|                                     Consul omnibus praeparatis ad proposita
601  XXXVII,    5,  37|            frumento quibus iusserat consul, in eadem stativa rediit.
602  XXXVII,    5,  38|                                     Consul circa Thyatiram esse regem
603  XXXVII,    6,  39|                                     Consul postquam detractari certamen
604  XXXVII,    6,  39|         iustam aciem a parte dextra consul Achaeorum caetratis immixtos
605  XXXVII,    6,  45|             tradebant. Sardibus iam consul erat; eo et P. Scipio ab
606  XXXVII,    6,  45|        Romam mitti legatos placuit. consul in hiberna exercitum Magnesiam
607  XXXVII,    6,  46|             senatus, uti C. Laelius consul, si ei videretur, sex milia
608  XXXVII,    6,  47|        appeteret tempus, C. Laelius consul ex Gallia Romam rediit.
609  XXXVII,    6,  47|          supplicationes sacrificare consul est iussus. inde consularia
610  XXXVII,    6,  47|          Valerius Messalla. Fulvius consul unus creatur, cum ceteri
611  XXXVII,    7,  50|          collega. naves quoque idem consul, quae priore anno paratae
612  XXXVII,    7,  53|       partem sum tutatus, in qua me consul esse voluit. non sum hoc
613  XXXVII,    7,  60|         fere tempore et Cn. Manlius consul in Asiam et Q. Fabius Labeo
614 XXXVIII,    1,   5|                                     Consul iam munimentis,quibus saepienda
615 XXXVIII,    1,   8|        poenam iniungi debere. Ad ea consul respondit magis saepe quam
616 XXXVIII,    1,   9|              Per hos certior factus consul de casu legatorum adduci
617 XXXVIII,    1,  10|               Profectus ab Ambracia consul in mediterranea Aetoliae
618 XXXVIII,    2,  12|      consule in Aetolia gesta sunt, consul alter Cn. Manlius in Gallograecia
619 XXXVIII,    2,  12|          pergam. Vere primo Ephesum consul venit, acceptisque copiis
620 XXXVIII,    2,  12|            Romae tum erat - credere consul, gnarum locorum hominumque,
621 XXXVIII,    2,  12|            regnoque fidos credebat. Consul collaudato iuvene cum omnibus
622 XXXVIII,    2,  13|           equites secum adduxerunt. Consul tribuno militum misso cum
623 XXXVIII,    2,  14|             et quingentis equitibus consul praemittit. Huic agmini
624 XXXVIII,    2,  14|           Quibus eadem referentibus consul 'neque Romani' inquit 'bonae
625 XXXVIII,    2,  14|     pollicebatur. 'Enimvero' inquit consul 'ferri iam ludificatio ista
626 XXXVIII,    2,  15|         inter paucas munitae urbis. Consul, quia nulla legatio ad finem
627 XXXVIII,    2,  17|          maxime modum adlocutus est consul: 'non me praeterit, milites,
628 XXXVIII,    2,  18|        facta. Ducere inde exercitum consul ad Pliten intendit; deinde
629 XXXVIII,    2,  18|             fugientis occidit. Inde consul, ut qui iam ad hostis perventum
630 XXXVIII,    2,  18|       Accipere se omen cum dixisset consul, castra eo ipso loco posuit.
631 XXXVIII,    2,  20|                                     Consul quia non comminus pugnam
632 XXXVIII,    2,  22|           integri pugnam excipiant. Consul, postquam ad tumulos ab
633 XXXVIII,    2,  23|             debilitati exanimantur. Consul captis castris direptione
634 XXXVIII,    2,  23|             in bellum euntium modo. Consul armis hostium [in] uno concrematis
635 XXXVIII,    3,  24|        Tectosagis. Ad eos profectus consul tertiis castris Ancyram,
636 XXXVIII,    3,  25|          Ancyram est visus. Quo cum consul ad tempus cum praesidio
637 XXXVIII,    3,  25|          transigi posset, venturos. Consul se quoque Attalum missurum
638 XXXVIII,    3,  25|          non poterat, convenit, uti consul regesque eo loco postero
639 XXXVIII,    3,  25|      sescentorum equitum posuerunt. Consul, adfirmante Attalo venturos
640 XXXVIII,    3,  26|             ignoti esset, absumpsit consul; tertio die, cum auspicio
641 XXXVIII,    3,  26|           milium numerum explebant. Consul, sicut in Olympo monte,
642 XXXVIII,    3,  26|    petentibus, vulnera accipiebant. Consul iam per se turbatis si legionum
643 XXXVIII,    3,  27|         coniectum telorum tulerunt. Consul quia ingressos in castra
644 XXXVIII,    3,  27|       mansit; ceteros in sua castra consul reduxit. Postero die captivos
645 XXXVIII,    3,  28|          cum Gallis perfecto, alter consul M. Fulvius perdomitis Aetolis
646 XXXVIII,    3,  28|              miserat enim sub muros consul ad temptandam misericordiam
647 XXXVIII,    3,  30|                                     Consul compositis rebus Cephallaniae,
648 XXXVIII,    3,  30|            omnes ferme conventuros, consul quoque, quamquam Aegiensium
649 XXXVIII,    3,  32|            sed altercatio fuit, cui consul, cum alia satis ambitiose
650 XXXVIII,    4,  39|                                     Consul in hoc foedus iuravit; ab
651 XXXVIII,    4,  42|        Exitu prope anni M. Valerius consul ex Liguribus ad magistratus
652 XXXVIII,    4,  42|        placeret, retulit ad senatum consul. Decreverunt duas Romae
653 XXXVIII,    4,  42|            senatus consulto Lepidus consul intercedebat, indignum esse
654 XXXVIII,    4,  42|          sicut M'. Acilio L. Scipio consul, L. Scipioni M. Fulvius
655 XXXVIII,    4,  43| interrogando criminose ex composito consul ad plura velut non sua sponte
656 XXXVIII,    4,  43|     eliciebat. Motis patribus alter consul C. Flaminius M. Fulvii causam
657 XXXVIII,    4, 44a|          fieri. Neque his contentus consul fuit, sed postea per infrequentiam
658 XXXVIII,    5,  45|         Attalus, Eumenis frater, eo consul mercennarius cum exercitu
659 XXXVIII,    6, 50b|       quisquam nec ille ipse Scipio consul censorve maiore omnis generis
660   XXXIX,    1,   2|                        C. Flaminius consul, cum Friniatibus Liguribus
661   XXXIX,    1,   2|  profugerunt. confestim secutus est consul. ceterum effusi rursus,
662   XXXIX,    1,   2|      possent. his quoque perdomitis consul pacem dedit finitimis. et
663   XXXIX,    1,   2|         Arretium. M. Aemilius alter consul agros Ligurum vicosque,
664   XXXIX,    1,  11|       arbitris remotis rem detulit. consul post diem tertium redire
665   XXXIX,    1,  11|       accita ad Sulpiciam venit, et consul paulo post, velut forte
666   XXXIX,    1,  12|         exploratum de Aebutio ratus consul non vanum auctorem esse,
667   XXXIX,    1,  12|             abductam socru adhibita consul, si vera dicere inducere
668   XXXIX,    1,  12|            fiat scire. iam id ipsum consul laudare, quod initiatam
669   XXXIX,    1,  13|          bono animo esse iubere eam consul, et sibi curae fore dicere,
670   XXXIX,    1,  14|            se ablegaret, repetivit. consul rogat socrum, ut aliquam
671   XXXIX,    1,  15|      magistratus solent, peregisset consul, ita coepit. 'nulli umquam
672   XXXIX,    1,  19|           ex aerario darent; utique consul cum tribunis plebis ageret,
673   XXXIX,    2, 20b|         quam fugae Romani fecerunt. consul ubi primum ex hostium agro
674   XXXIX,    2,  23|            anni, quia Sp. Postumius consul renuntiaverat peragrantem
675   XXXIX,    2,  23|       partibus, cum per eosdem dies consul Acilius Heracleam, Philippus
676   XXXIX,    2,  23|        tulerat. permulsit iram eius consul, quod ad Naupactum ipse
677   XXXIX,    2,  28|          capta prope urbe revocavit consul et abducere copias inde
678   XXXIX,    3,  32|       Porcius Licinus. sed Claudius consul sine lictoribus cum fratre
679   XXXIX,    4,  39|         potestas fieret. L. Porcius consul primo in ea sententia esse,
680   XXXIX,    4,  39|          censuerunt, uti L. Porcius consul cum Q. Fulvio ageret, ne
681   XXXIX,    4,  39|          aedilitate se abdicaturum. consul cum et pertinaciam petentis
682   XXXIX,    4,  39|       contione advocata cum egisset consul, ne tum quidem de sententia
683   XXXIX,    4,  39|            dubius praetor esset, si consul accipere nomen vellet. ingens
684   XXXIX,    5,  55|          legatos sunt.~ M. Claudius consul Gallis ex provincia exactis
685   XXXIX,    5,  56|          Lepidus post duas repulsas consul factus esset. praetores
686      XL,    4,  37|     Minucius et haud ita multo post consul C. Calpurnius moritur, multique
687      XL,    4,  37|         decemviri libros inspicere, consul Apollini Aesculapio Saluti
688      XL,    4,  37|            Flaccus in locum vitrici consul est declaratus, aliquanto
689      XL,    4,  37|          duos menses effecturam, ut consul fieret. inter multa alia
690      XL,    4,  41|          ipsum bonaque eius vendere consul iussus.~ ~42.
691      XL,    4,  43|         urbem triumphi causa esset, consul est creatus cum L. Manlio
692      XL,    4,  44|     Laevinus Sardiniam.~ Q. Fulvius consul priusquam ullam rem publicam
693      XL,    4,  53|       legerunt censores, Q. Fulvius consul profectus in Ligures, per
694      XL,    4,  53|        Ligurum in deditionem venit. consul deditos in campestres agros
695      XL,    4,  53|        imposuit. celeriter <et Roma consul ad hostes> et ex provincia
696     XLI,    1,   1|          Histrico bello cum haberet consul, alii gerendum extemplo,
697     XLI,    1,   1|   proferebat. profectus ab Aquileia consul castra ad lacum Timavi posuit;
698     XLI,    1,   1|           secutusque cum legionibus consul quinque ferme milia a mari
699     XLI,    1,   2|       postremo prope omnes, et ipse consul, cum frustra revocare fugientes
700     XLI,    1,   3|             morantur. priores tamen consul copiaeque, quae a mari reducebantur,
701     XLI,    1,   4|      iumenta imposuerant secuti, et consul cum toto agmine. at Histrorum
702     XLI,    1,   5|          Latini imperata. M. Iunius consul transire in Galliam et ab
703     XLI,    1,   5|              eamque provinciam, dum consul inde abesset, tutaretur;
704     XLI,    1,   5|             Romae habuit. M. Iunius consul ex Liguribus in provinciam
705     XLI,    2,   7|         eosdem forte dies M. Iunius consul ex Histria comitiorum causa
706     XLI,    2,   7|            produxerunt. ad quae cum consul se dies non plus undecim
707     XLI,    2,   7|           earum rerum esse, quoniam consul noluisset.~ ~8.
708     XLI,    2,   9|          adiectum est, ut dictator, consul, interrex, censor, praetor,
709     XLI,    2,  10|     proconsulum essent, C. Claudius consul veritus, ne forte eae res
710     XLI,    2,  10|         addebat. postremo fatigatus consul et contumeliis singulorum
711     XLI,    2,  12|            C. Claudium ++ nam alter consul iam in Sardiniam traiecerat ++
712     XLI,    2,  12|            conici in acervum iussit consul sacrumque id Vulcano cremavit.
713     XLI,    2,  13|             Claudius Marcellus, qui consul censorque fuerat. in eius
714     XLI,    2,  13|         Ligurum fuerat. C. Claudius consul ad urbem venit; cui, cum
715     XLI,    3,  14|           tempus, quo in provinciam consul venisset.~ ~15.
716     XLI,    3,  15|          prodigio patribus et alter consul curam adiecit, qui se, quod
717     XLI,    3,  16|    religionem, <quod> Cn. Cornelius consul ex monte Albano rediens
718     XLI,    3,  16|          est. pontifex idem fuerat. consul Q. Petilius cum primum per
719     XLI,    3,  17|          sunt confecta. Q. Petilius consul collegam, qui extemplo magistratum
720     XLI,    3,  17|          eodem Pisas et Q. Petilius consul ad conveniendum exercitui <
721     XLI,    3,  18|          speciem facta. Q. Petilius consul, ne absente se debellaretur,
722     XLI,    3,  18|             post diebus C. Valerius consul alter venit. ibi divisis
723     XLI,    3,  18|         restitueret rem inclinatam, consul equo advectus suos quidem
724     XLI,    3,  24|            Romana Cenchreis staret, consul cum exercitu Elatiae esset,
725    XLII,    1,   7|        portas aciem struxerunt. nec consul, ut qui id ipsum oppugnatione
726    XLII,    1,   7|           inclinaret spes. quod ubi consul vidit nulla parte moveri
727    XLII,    1,   8|           in curia recitasset - nam consul alter Postumius agris recognoscendis
728    XLII,    1,   9|                                     Consul, qua ferocia animi usus
729    XLII,    1,   9|            provinciam redit.~ Alter consul Postumius consumpta aestate
730    XLII,    1,  10|          numerus, quia L. Postumius consul pro contione edixerat, qui
731    XLII,    1,  10|      senatus consultum volebant, et consul Aelius referebat. Popilius
732    XLII,    2,  18|     occupandas maritimas urbes, ubi consul, cui provincia Macedonia
733    XLII,    2,  22|            agrumque iis trans Padum consul C. Popilius daret. multa
734    XLII,    2,  28|        Exitu prope anni C. Popilius consul Romam redit aliquanto serius,
735    XLII,    2,  28|          auribus patrum auditus est consul, cum in aede Bellonae de
736    XLII,    2,  28|       decrevit senatus, C. Popilius consul ludos per dies decem Iovi
737    XLII,    2,  28|      censuerant, in Capitolio vovit consul, ludos fieri donaque dari,
738    XLII,    3,  31|             scriberet, quos vellet, consul usque ad quinquaginta annos.
739    XLII,    3,  33|     centurionum, et> centuriones et consul venerunt. consule inde postulante,
740    XLII,    3,  33|          Popilius, qui biennio ante consul fuerat, ita verba fecit:
741    XLII,    3,  33|         adtribuerentur. P. Licinius consul senatus consulta recitari
742    XLII,    3,  34|                            Postquam consul, quae voluerat, dixit, Sp.
743    XLII,    3,  35|         multis verbis P. <Licinius> consul ex contione in senatum duxit.
744    XLII,    4,  49|          hos forte dies P. Licinius consul votis in Capitolio nuncupatis
745    XLII,    4,  49|          Manli filius erat. cum iis consul Brundisium ad exercitum <
746    XLII,    5,  55|                                     Consul Romanus, per eosdem dies
747    XLII,    5,  55|            sacrificio rite perfecto consul et frumento dato militibus
748    XLII,    5,  57|          deinde tempus consilium et consul et rex habuerunt, unde bellum
749    XLII,    5,  58|             sic regii constiterant. consul intra vallum peditum acie
750    XLII,    5,  60|         milites animos colligerent. consul moveri flagitio timoris
751    XLII,    5,  66|         praeparatos erat adventura. consul anteveniens extemplo proelium
752    XLII,    5,  66|             clades accipi potuerit. consul recepto ex tumulo praesidio
753    XLII,    5,  67|         annuum dare constituisset.~ Consul postquam profectum Persea
754   XLIII,    1,   1|         reliquerat, diripuit. Alter consul C. Cassius nec in Gallia,
755   XLIII,    1,   5|           tempore de C. Cassio, qui consul priore anno fuerat, tum
756   XLIII,    1,   9|         hostes moverunt arma, neque consul in agrum eorum legiones
757   XLIII,    1,   9|             est, conscripsit --, et consul Hostilius Ap. Claudium in
758   XLIII,    1,  11|         referrent; et ut A. Atilius consul comitia consulibus rogandis
759    XLIV,    1,   1|      profectus Q. Marcius Philippus consul cum quinque milibus * * *,
760    XLIV,    1,   1|             portum, tenuerunt. inde consul ad Ambraciam egressus itinere
761    XLIV,    1,   1|           fuit>. paucis post diebus consul contionem apud milites habuit.
762    XLIV,    1,   2|         litoribus. praetore dimisso consul menstruum <frumentum> iusso
763    XLIV,    1,   2|       priore anno duxerat Hostilius consul, aliis praeter Ascuridem
764    XLIV,    1,   3|        praesidium castrorum relicta consul ad hostem ducit.~ ~4.
765    XLIV,    1,   4|         Macedonum regibus habuisset consul, magna clades accipi potuerit.
766    XLIV,    1,   7|                                     Consul plurimum et praesidii et
767    XLIV,    1,   8|              His magno opere laetus consul ab Dio ad Philan ducit,
768    XLIV,    1,   8|          animo habebat.~ Inter haec consul a Phila Popilium cum duobus
769    XLIV,    1,   9|      innoxia ad imum labebantur. et consul capto iam Heracleo castra
770    XLIV,    1,  13|                       Inter haec et consul, ne segnis sederet tantum
771    XLIV,    2,  17|         diem> in urbem venturum. et consul maturavit et comitia eo
772    XLIV,    2,  17|          decumo anno postquam primo consul fuerat, et C. Licinius Crassus.
773    XLIV,    2,  19|            fuissent, maxime quidnam consul de Macedonia, cuius ea provincia
774    XLIV,    2,  21|      Latinarum perfecto L. Aemilius consul, Cn. Octavius praetor, cui
775    XLIV,    2,  21|       socium sunt scripta. Licinius consul duabus legionibus obtinere
776    XLIV,    2,  22|     consultis perfectis L. Aemilius consul e curia in contionem processit
777    XLIV,    2,  22|  gratulationem factam, quam cum aut consul sum renuntiatus, aut quo
778    XLIV,    2,  22|         perpetrato protinus inde et consul et praetor Cn. Octavius
779    XLIV,    3,  30|             in provincias venerant, consul Aemilius in Macedoniam,
780    XLIV,    3,  35|            e castris, pronuntiavit <consul> post diem quintum decimum
781    XLIV,    3,  35|             fere receptui cani suis consul iussit. ita eo die diremptum
782    XLIV,    3,  35|             pluribus eo die amissis consul paulo serius recepit suos.
783    XLIV,    3,  36|        occasionem vincendi amittat. consul nihil offensus libera admonitione
784    XLIV,    3,  37|    efficeret, promoveri non posset. consul ad id, quod pridie praetermisisse
785    XLIV,    3,  37|        adversus eos> sermones talem consul orationem habuit.~ ~38.
786    XLIV,    3,  44|            victoriae tantae gaudium consul sensit. Amphipolim cum iam
787    XLIV,    3,  45|           perculsi parabant facere. consul nuntiis victoriae Q. Fabio
788    XLIV,    3,  46|      Aeginiensibus debellatum esse. consul a Pydna profectus cum toto
789    XLIV,    3,  46|       traiecisse, profectus a Pella consul quartis castris Amphipolim
790     XLV,    1,   1|           dicitur. quadrigis missis consul currum conscendit et, cum
791     XLV,    1,   1|         medium decurrit. eo senatum consul vocavit recitatisque tabellis
792     XLV,    1,   2|            consultum factum est, ut consul, quos praeter milites sociosque
793     XLV,    1,   2|           in curia erat; eo legatos consul introduxit. ibi tantum temporis
794     XLV,    1,   2|           renovataque laetitia, cum consul edixisset, ut omnes aedes
795     XLV,    1,   4|          rettulit.~ Paulus Aemilius consul cum castra, ut supra dictum
796     XLV,    1,   7|    praetorium facerent. consurrexit consul [et] iussis sedere aliis
797     XLV,    1,   8|          diu tacitus fleret, rursus consul: 'si iuvenis regnum accepisses,
798     XLV,    2,  20|        censuerunt, egressus e curia consul, cum Rhodii gratulatum se
799     XLV,    4,  36|            sedato M. Servilius, qui consul et magister equitum fuerat,
800     XLV,    4,  39|           sunt et finem statuerunt. consul proficiscens praetorve paludatis