Lib. Cap. Par.

 1       V,    4,  25|     mentionem nullam fieri. cum ea disceptatio, anceps senatui visa, delegata
 2       X,    2,  18|            eodem honore fungentes, disceptatio fuerit, Appio abnuente missas,
 3     XXI,    2,  18|     fecerit arbitrio: vobiscum una disceptatio est licueritne per foedus
 4     XXI,    3,  31|            seditionis peropportuna disceptatio cum ad Hannibalem delata
 5   XXVII,    2,  5b|         provinciam redeundum. illa disceptatio tenebat quod consul in Sicilia
 6   XXXII,    5,  40|                    De Argis quoque disceptatio ab Attalo rege est mota,
 7   XXXII,    5,  40|           negavit deducturum. Haec disceptatio sine exitu fuit. De conloquio
 8  XXXIII,    2,  13|      diceret quo minus reciperent, disceptatio inter imperatorem Romanum
 9   XXXIV,    6,  57|          cum Antiocho quia longior disceptatio erat, decem legatis, quorum
10    XXXV,    1,   6|          proelium cum Bois factum, disceptatio in senatu fuit, quia privatim
11    XXXV,    2,  15|       occurrit. Apameae congressis disceptatio eadem ferme fuit quae Romae
12    XXXV,    5,  50|     auribus accipi. nulla enim nec disceptatio nec dubitatio fuit quin
13   XXXVI,    1,   7|           hanc fere consultationem disceptatio omnis verteretur, Hannibal
14  XXXVII,    5,  36|            etiam iugo accepto quae disceptatio ex aequo, cum imperium patiendum
15  XXXVII,    7,  54|         quam quod cum Eumene nobis disceptatio est, cum quo uno maxime
16  XXXVII,    7,  54|            nobis obstat, quam ipsa disceptatio aut nobis impedita est aut
17 XXXVIII,    1,   9|    referrent, permissum est. Parva disceptatio de urbibus tenuit, quae
18 XXXVIII,    2,  13|      exercitui dandum venit. Parva disceptatio de Attali auxiliaribus orta
19 XXXVIII,    3,  30|       causae, Argos venit; ubi cum disceptatio fuisset, et rem inclinatam
20 XXXVIII,    3,  32| disceptandum acciti. Magna ibi non disceptatio modo sed altercatio fuit,
21   XXXIX,    1,   4|           ita sibi mandasse, ut ea disceptatio integra in adventum suum
22   XXXIX,    2,  24|       civitatibus, quibus cum rege disceptatio erat, concilium indictum
23   XXXIX,    2,  25|           essent. eiusdem formulae disceptatio de Perrhaeborum Magnetumque
24   XXXIX,    2,  28|        inquit 'mihi aut cum Eumene disceptatio est, sed iam vobiscum, Romani,
25   XXXIX,    3,  36|       cogitatio, quam non ex aequo disceptatio futura esset, quod Areum