Lib. Cap. Par.

 1      VI,    4,  26|            felix quam pia. quod ad crimina attinet quibus moti bellum
 2    XXIV,    4,  23|        apud infimae plebis homines crimina serebant in senatum optimatesque:
 3    XXVI,    5, 26b|          se non liceat palam Romae crimina edita [ficta] ab inimicis
 4     XXX,    7,  42|          usus esset, nunc purgando crimina, nunc quaedam fatendo ne
 5  XXXIII,    2,  16|  procedente autem oratione, ubi ad crimina diluenda ventum est, cum
 6   XXXIV,    3,  32|    egentibus hominibus agri divisi crimina tibi obici dicebas, non
 7   XXXIV,    3,  32|       dominationis impotentissimae crimina. ut alia omnia vetustiora
 8   XXXIV,    6,  62|          et quia simul ad purganda crimina et questum de se Romam eos
 9 XXXVIII,    5, 50a|                               Plus crimina eo die quam defensio valuisset,
10 XXXVIII,    6,  51|            Tribuni vetera luxuriae crimina Syracusanorum hibernorum
11   XXXIX,    2,  25| accusatores, Philippus ad audienda crimina tamquam reus consedissent,
12   XXXIX,    2,  26|     formulae factam. nam quae sibi crimina obiciantur de insidiis legatorum
13   XXXIX,    2,  26|      Romanos nunc Romam ad senatum crimina de se deferre: quem umquam
14   XXXIX,    2,  26|         cum veri nihil habeant, ea crimina esse. insolenter et immodice
15   XXXIX,    3,  35|            Romam simul ad purganda crimina, simul ad deprecandam iram
16   XXXIX,    5,  46|   Macedoniam accolunt, vulgata est crimina querimoniasque de Philippo
17      XL,    1,   5|          animo magis quam vultu ea crimina accipiebat.~ ~6.
18      XL,    2,  23|         movebant eum et praesentia crimina: exspectandos tamen, quos
19    XLII,    1,  11|     scribit ad deferenda de Perseo crimina indicandosque apparatus
20    XLII,    1,  13|          quia vera esse de inimico crimina volebam, adfero ad vos,
21    XLII,    1,  14|     Eumenes civitatis quoque suae <crimina> Persei criminibus iunxisset.
22    XLII,    2,  26|          rege dicerent ad purganda crimina, si qua de rege Issaei deferrent,
23    XLII,    4,  45|           enixe faciundum esse, ut crimina delata ab Eumene fide rerum
24     XLV,    2,  20|     victoria purgatumque civitatis crimina dicentes venisse petissent,
25     XLV,    2,  20|          orantes, ne nova falsaque crimina plus obesse Rhodiis aecum