Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   3|           et ignoscere posse; inter amicum atque inimicum discrimen
 2     VII,    5,  30|          amicitiae, velle eum vobis amicum esse qui vos appeteret:
 3    XXIV,    4,  23|    praedicant ad Hieronymum tamquam amicum ac socium parvisse imperio
 4     XXV,    4,  18|         nuntiatum, ratus conloquium amicum ac familiare quaeri, manente
 5    XXVI,    2,  12| constantiorem inimicum Romanum quam amicum Poenum esse. si redeat Capuam
 6    XXVI,    8,  50|       hostem tuisque esse velis aut amicum malis."~ Cum adulescens,
 7    XXIX,    4,  21|       doluerit, eum esse virum quem amicum sibi quam inimicum malint
 8     XXX,    2,  13|             adversus hospitem atque amicum induerit. perdito tamen
 9    XXXI,    2,  11|         Masinissam Romanis ex hoste amicum factum, Verminam quoque
10   XXXII,    1,   5|     Macedonum animos cum Heracliden amicum maxime invidiae sibi esse
11   XXXII,    2,   8|       adversus Antiochum, socium et amicum populi Romani, nec Attali
12   XXXII,    5,  34|    expugnavi, sed Prusiam socium et amicum oppugnantem adiuvi; et Lysimachiam
13    XXXV,    2,  19|          iureiurando adegit nunquam amicum fore populi Romani. sub
14    XXXV,    5,  46|             adsumerent socium atque amicum; neque enim eum inferendi
15  XXXVII,    7,  54|    deliberatio anceps, ne aut regem amicum inhonoratum dimitteretis,
16  XXXVII,    7,  54|          necessitate aut gratiae in amicum minuendae aut gloriae vestrae
17 XXXVIII,    6,  55|             Ad hunc praetorem, adeo amicum Corneliae familiae, ut,
18   XXXIX,    2,  25|            adsuesceret socium atque amicum sese praestare, et imitaretur
19   XXXIX,    5,  47|           in patrem pietate possit, amicum eum populi Romani esse,
20      XL,    4,  54|            eique ea fides nequaquam amicum Persea inimicissimum fecerat
21    XLII,    1,  13|             Abrupolim, socium atque amicum vestrum, regno expulit;
22    XLII,    1,  13|         conperit, socium item atque amicum vestrum, interfecit; Eversam
23    XLII,    3,  40|             Abrupolim, socium atque amicum populi Romani, regno expulisti;
24    XLII,    3,  42|            te, <Q.> Marci, paternum amicum et hospitem, habebam. sed
25     XLV,    1,   6|         facinore in unicum relictum amicum admisso, per tot casus expertum