Lib. Cap. Par.

 1       I,    7,  40|       ad se rediret regnum, sed praeceps inde porro ad servitia caderet,
 2      II,    3,  27|        causam non collega solum praeceps erat sed omnis factio nobilium.
 3      II,    5,  46|       transfigit; telo extracto praeceps Fabius in volnus abiit.
 4       V,    6,  47| ruinaque tota prolapsa acies in praeceps deferri. Sedato deinde tumultu
 5    VIII,    1,   7|      patrii consulumque edicti, praeceps ad id certamen agitur, quo
 6      IX,    5,  24|       aut tempore longinqua aut praeceps periculo victoria esset,
 7       X,    2,  9b|       arduus atque in parte una praeceps, ubi nunc Narnia sita est,
 8       X,    5,  42|        exercitui esse; iam enim praeceps in occasum sol erat et appetens
 9     XXI,    2,  18|        Carthaginiensibus unus: "Praeceps vestra, Romani, et prior
10     XXI,    4,  35|      fuit; omnis enim ferme via praeceps, angusta, lubrica erat,
11     XXI,    4,  36|   posset. Natura locus iam ante praeceps recenti lapsu terrae in
12    XXII,    6,  47|     institere ac tenore uno per praeceps pavore fugientium agmen
13   XXIII,    1,   7|     libens celebraret, quamquam praeceps ingenio in iram erat, tamen,
14    XXVI,    6,  38|      sociorum relinquere fidem. praeceps in avaritiam et crudelitatem
15    XXVI,    7,  39|       hasta transfigit. ille ut praeceps cum armis procidit ante
16   XXVII,    4,  18|        ante circaque velut ripa praeceps oram eius omnem cingebat.
17   XXVII,    4,  19|        prolapso equo effusum in praeceps captum ab Romanis esse.
18   XXVII,    5,  27|     prope totam rem publicam in praeceps dederat.~ Multos circa unam
19     XXX,    2,  12|      genus Numidarum in venerem praeceps, amore captivae victor captus.
20     XXX,    2,  14|         Laelio faciebant tamque praeceps festinatio ut quo die captam
21    XXXI,    5,  37|          nam ruente saucio equo praeceps ad terram datus haud multum
22     XLI,    2,  10|       collega, nocte profectus, praeceps in provinciam abiit; ubi
23    XLII,    5,  66|       armatis deicientibus <in> praeceps inpedimenta - neque enim
24     XLV,    1,   2|     hostium strages facta, quam praeceps rex fugisset; existimari