Lib. Cap. Par.

 1     III,    8,  61|           ex altera parte Romanos meminisse iubebat illo die primum
 2     III,    8,  61|           sibi potius fidere quam meminisse ignominiae decemvirorum
 3       V,    1,   6| inertiaeque mandasse tribunis, et meminisse hanc ipsam potestatem non
 4       V,    5,  30|        inter dimicationem patriae meminisse sit fas, sibi amplum quoque
 5       V,    7,  54|            quam meae calamitatis] meminisse iuvat - cum abessem, quotienscumque
 6      VI,    4,  27|          aut per otium libertatis meminisse sinant aut consistere in
 7     VII,    6,  40|           vos facere potestis, si meminisse voltis non vos in Samnio
 8       X,    3,  29|      torpere quidam et nec pugnae meminisse nec fugae. At ex parte altera
 9    XXIV,    1,   6|      regis, materni avi, iubebant meminisse, legationem misit, qua aequum
10    XXIV,    2,   8|           offerret, is mihi parum meminisse videretur vestrae libertatis;
11    XXVI,    2,  13|       pace ac deditione loquantur meminisse nec quid facturi fuerint
12    XXVI,    4,  22|      Voturiam iuniorum iuberet et meminisse in consulibus creandis belli
13  XXVIII,    5,  26|         ne in acie quidem aiebant meminisse. sedit tacitus paulisper
14     XXX,    4,  21|         terroris pavorisque esset meminisse; quas deinde clades, quos
15     XXX,    4,  22|           alii interrogarent, nec meminisse se per aetatem - etenim
16    XXXI,    5,  41|        nisi quod populabantur vix meminisse viderentur se in agro hostium
17    XXXV,    2,  18|           eum in pectore voluere. meminisse etiam se quotiens in bello
18   XXXVI,    4,  29|          quo servatus a se foret, meminisse. ita datis, qui in tutum
19   XXXVI,    5,  44|       pedestri similem fecissent, meminisse Romanae virtutis nec pro
20  XXXVII,    7,  54|      decedere instituto vestro et meminisse, quem titulum praetenderitis
21   XXXIX,    1,   5|           M. Aemilius mandaverit, meminisse, tribunatum sibi a populo
22   XXXIX,    3,  32|          et maiore parte senatus, meminisse eum debere se prius consulem
23     XLV,    1,  13|     frumento misisset. Masinissam meminisse <se> regnum a populo Romano
24     XLV,    4,  42|      senatus est, populum Romanum meminisse amicitiae, quae cum Cotye