Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  27|           factum quam ad consulum ignominiam. Saevire inde utique consulum
 2      II,    4,  38|           fertis, qua per nostram ignominiam ludos commisere? An non
 3      II,    5,  52|      caput vertit; negant tulisse ignominiam aegritudinemque; inde morbo
 4     III,    4,  28|          dictatorem ire iussi; is ignominiam infensus addidit; Gracchum
 5     III,    9,  67|         armatos venisse! Hanc ego ignominiam, quamquam iam diu ita vivitur
 6      IV,    4,  24|         ignominiae intuentem quam ignominiam; primores patrum, quamquam
 7      IV,    5,  43|       Sempronianae cladis levatam ignominiam ut ovans urbem intraret
 8      IV,    5, 44a|      patruelem Atratini, eique ob ignominiam Volsci belli adiutore collega
 9       V,    2,   9|        apparebat, primo deprecari ignominiam, deinde intercedere senatus
10      VI,    2,  11|          non egestatem modo atque ignominiam minentur sed nervo ac vinculis
11    VIII,    5,  32|       Fabiae genti eam iniungeret ignominiam. cum parum precibus, parum
12      IX,    3,  15|     inlatam, non novam inferentem ignominiam. Nihil recusatum. Septem
13      IX,    3,  15|   imperator, ut expiaret consulum ignominiam, sub iugum cum ceteris est
14       X,    4,  35|       castris, ut fame potius per ignominiam quam ferro, si necesse est,
15     XXV,    1,   6|    dimicantes aut vitam semel aut ignominiam finirent; nos, quibus, nisi
16   XXVII,    3,  14| adnitentibus, Romanis ad demendam ignominiam. sinistra ala ab Romanis
17   XXVII,    5, 20b|          Marcellus ad deprecandam ignominiam et Q. Fulvius consul comitiorum
18   XXVII,    7,  34|     populi iudicio damnatus, quam ignominiam adeo aegre tulerat ut rus
19    XXXI,    6,  44|          iussurum; si quis contra ignominiam prove honore eius dixisset
20   XXXII,    3,  17|       consul aegre passus nec eam ignominiam ad unius modo oppugnandae
21   XXXIX,    3,  30|        quoque ad delendam priorem ignominiam hostem poscebat, duodecim
22     XLI,    1,   3|     castra recipienda demendamque ignominiam rediri coeptum est. tribuni
23   XLIII,    1,  11|       illos in consulem conferre. Ignominiam Claudi temeritate acceptam
24   XLIII,    2,  21|     Claudius acceptam in Illyrico ignominiam corrigere cupiens Phanotam,