Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  31|   posset, missis ad id visendum prodigium in conspectu haud aliter
 2       I,    5,  31|      sollemne ut quandoque idem prodigium nuntiaretur feriae per novem
 3       I,    7,  39|             Eo tempore in regia prodigium visu eventuque mirabile
 4       I,    9,  55| magnitudinem imperii portendens prodigium est: caput humanum integra
 5     III,    4,  29|        a canibus fugatos; ob id prodigium lustratum Capitolium esse.
 6       V,    7,  52|         est. Modo quae res post prodigium Albani lacus nisi instauratio
 7     VII,    4,  28|     Torquato iterum consulibus. Prodigium extemplo dedicationem secutum,
 8    XXII,    7, 57a|    inter tot, ut fit, clades in prodigium versum esset, decemviri
 9     XXV,    4,  16|    moveret, sacrificanti triste prodigium factum est. ad exta sacrificio
10     XXV,    4,  16|        imperatorem id pertinere prodigium praemonuissent et ab occultis
11    XXVI,    8, 45b|         ac ratione compertum in prodigium ac deos vertens Scipio qui
12   XXVII,    7,  37|  Etruria acciti foedum ac turpe prodigium dicere: extorrem agro Romano,
13     XXX,    7,  38|     Palatio lapidibus pluit. id prodigium more patrio novendiali sacro,
14    XXXI,    2,  12|        quae proxime secundum id prodigium factae essent imperarunt.
15    XXXI,    4,  29|      plebe, sine magistratibus, prodigium, relicta crudelius habitanda
16   XXXII,    1,   1|      sacrificarent; ob hoc unum prodigium haruspices in senatum vocati,
17   XXXIX,    2,  22|        annos natum inventum. id prodigium abominantes arceri Romano
18      XL,    1,   2|     foede dissipavit. itaque in prodigium versa ea tempestas, procurarique
19      XL,    4,  59|    quoque praegustasse mures in prodigium versum est. ad ea expianda
20     XLI,    2,  13|    publice data, Syracusanumque prodigium expiatum editis ab haruspicibus
21    XLII,    2,  20| haruspices in bonum versurum id prodigium, prolationemque finium et
22    XLIV,    3,  37|        umbra terrae, trahere in prodigium debere. nocte, quam pridie
23    XLIV,    3,  37|     videri; Macedonas ut triste prodigium, occasum regni perniciemque