Lib. Cap. Par.

 1       V,    2,   9|         nefas est tendere adversus auctoritatem senatus. Proinde et vos
 2       V,    5, 29b|       taciti tulissent qui senatus auctoritatem secuti essent. Haec propalam
 3      VI,    4,  23|            qua una poterat, aetate auctoritatem collegae, iuvenibus bella
 4     XXI,    1,  10|    foederis magno silentio propter auctoritatem suam, non cum adsensu audientium
 5     XXI,    1,  10|         Scio meam levem esse in eo auctoritatem propter paternas inimicitias;
 6   XXIII,    1,   7|          Magius, vir cui ad summam auctoritatem nihil praeter sanam civium
 7    XXIV,    4,  28|     Hieronis potius quam Hieronymi auctoritatem sequendam in sociis legendis,
 8    XXVI,    4,  22|        absentes consules dixerunt. auctoritatem praerogativae omnes centuriae
 9    XXVI,    7,  40|           dedit, ratus cum imperio auctoritatem quoque ei inter Numidas
10  XXVIII,    2,   9|    adiecisse equitum praerogativae auctoritatem consules postero die in
11   XXXII,    5,  36|           ipsa hiems daret senatus auctoritatem posse. In hanc sententiam
12  XXXIII,    5,  47| Carthaginiensium inserere publicam auctoritatem nec satis habere bello vicisse
13   XXXVI,    2,  14|           captivis. et illi magnam auctoritatem apud populares habuerunt,
14  XXXVII,    3,  12|     nobilibus secutis inter cetera auctoritatem Pausistrati, quae inter
15  XXXVII,    7,  57|       testis conspiciebatur; cuius auctoritatem perpetuo tenore vitae partam
16 XXXVIII,    1,   3|       legationibus excitis, ut per auctoritatem earum civitatium suae preces
17 XXXVIII,    3,  31|           Achaeis minuendi opes et auctoritatem Lacedaemoniorum, concilium
18    XLII,    1,  11|       magnisque meritis pareretur, auctoritatem.~ ~12.
19    XLII,    3,  30|           Romanos effusi erant, ut auctoritatem inmodico favore corrumperent,
20    XLII,    3,  34|            magistratuum senatusque auctoritatem usquam feceritis, nunc quoque
21    XLII,    4,  45|          minores secuturae maiorum auctoritatem erant. Rhodii maximi ad
22    XLIV,    2,  19|         apud omnes reges gentesque auctoritatem esse, ut, si legatos misissent,
23    XLIV,    2,  29|            Rhodum venerunt, quibus auctoritatem addidit non lemborum modo