Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  27|      gerendo nec plebis vitavit odium nec apud patres gratiam
 2      II,    3,  27|      apparuit aequasse eum Appi odium. Certamen consulibus inciderat,
 3      II,    4,  35| infestus. Ita cum alterum vetus odium, alterum ira recens stimularet,
 4     III,    7,  54|    ingenio et invidia praecipua odium in se aliorum suo in eos
 5     III,    8,  58|  condonarent quam propter unius odium multorum preces aspernarentur.
 6      IV,    5,  32|          factis simul dictisque odium explet.~ ~33.
 7      IV,    5,  40|     occasio visa est per recens odium Semproni consulis renovandae
 8       V,    1,   5|      oportet? Si nos tam iustum odium nihil movet, ne illa quidem,
 9      IX,    5,  26|        urbem censerent. Praeter odium, quod exsecrabile in bis
10     XXV,    6,  28|    caritatem Syracusanorum, non odium; nam ut occupatas res ab
11    XXVI,    6,  38|     aemulationem profecto atque odium esse, et id crimen adferri
12   XXVII,    4,  17|     morem hominum si tam anceps odium causa, non nomen faciat.
13  XXVIII,    4,  18|   privatim sibi ullum cum Poeno odium esse quod conloquendo finiret,
14  XXVIII,    5,  22|  praecipuum in Romanos gerebant odium. nec urbem aut situ aut
15  XXXIII,    3,  29| Boeotosque omnes ad exsecrabile odium Romanorum, credentes non
16   XXXVI,    2,   8|    nullam gratiam ad Macedonas, odium ingens ad Philippum movit.
17  XXXVII,    6,  49| misericordia opus erat, iram et odium irritarent. interrogati
18   XXXIX,    5,  51|        et Romanorum inexpiabile odium in se cernens, et fidei
19      XL,    4,  46|      remittere [vere] ac finire odium. deinde collaudantibus cunctis
20    XLII,    1,   6|         insigne adversus Persea odium Romanorum fecit; quod ut
21    XLII,    2,  18|     Pergamum, praeter pristinum odium recenti etiam scelere Persei
22    XLII,    3,  29|        belli. Eumenen cum vetus odium stimulabat, tum recens ira,