Lib. Cap. Par.

 1     III,    2,  14|        Ne voce quidem incommoda, nedum ut ulla vis fieret, paulatim
 2      VI,    2,   7|     inermem tantam multitudinem, nedum armatam, sustineri posse,
 3     VII,    6,  40|          patria satietas teneret nedum adversus patriam, Corvinus
 4      IX,    4,  18|        victis Macedonibus graves nedum victoribus, et foeda supplicia
 5   XXIII,    6,  43|         quam ad Cannas fuissent, nedum praetor unus cum paucis
 6    XXIV,    1,   4|        puerum vixdum libertatem, nedum dominationem modice laturum.
 7    XXIV,    6,  40| seminudus fugiens, militi quoque nedum regi vix decoro habitu ad
 8    XXVI,    2,  13|        originum suarum exstaret: nedum eos Capuae parsuros credam,
 9    XXVI,    5, 26b|         bellum excitare possent, nedum in bello respirare civitatem
10  XXVIII,    8,  40|  confessione me sibi praeferret; nedum ego perfunctus honoribus
11     XXX,    4,  21|        homines benigne accipere, nedum ut praeteritae satis memores
12   XXXII,    4,  25|        quod Macedones sentirent, nedum adiunctis Macedonibus esse,
13   XXXIV,    2,  20|    erumpunt. vix clamorem eorum, nedum impetum Suessetani tulere.
14   XXXIV,    3,  25|     nihil usquam spei propinquae nedum satis firmi praesidii cernebant.
15    XXXV,    5,  43|       occupandam satis copiarum, nedum ad sustinendum Romanum bellum.~
16   XXXVI,    4,  24|          arcem, quae vix capere, nedum tueri multitudinem tantam
17  XXXVII,    6,  41|         sua conspicere poterant, nedum extremi inter se conspicerentur,
18 XXXVIII,    6, 50b|         Quid autem tuto cuiquam, nedum summam rem publicam, permitti,
19      XL,    1,  15|   obiceretur, intellegere potui, nedum satis sciam, quo modo me
20     XLV,    2,  15|         censorem cuiquam homini, nedum ordini universo adimere
21     XLV,    3,  29|     auribusque, quae vel socios, nedum hostis victos terrere possent.
22     XLV,    4,  42|          quietus quidem Perseus, nedum bello Romano occupatus timendus