Lib. Cap. Par.

 1       I,    2,   4|            mitem praebuisse mammas ut lingua lambentem pueros magister
 2      II,    5,  45|              nunc armati sibi quisque lingua promptum hostem offerri.
 3      II,    5,  56|              rudis in militari homine lingua non suppetebat libertati
 4     III,    2,  11|    facundiamque in foro, ut nemo, non lingua, non manu promptior in civitate
 5     III,    3,  19|         Romani sed ut in perdita domo lingua criminibusque regnarent:
 6     VII,    1,   4|               Quia infacundior sit et lingua impromptus; quod naturae
 7    VIII,    1,   6|               Latinos bellandum erat, lingua, moribus, armorum genere,
 8    VIII,    4,  22|        relatum esset a Graecis, gente lingua magis strenua quam factis,
 9     XXI,    4, 32b|              Gallos, haud sane multum lingua moribusque abhorrentes,
10    XXII,    2,  12|               rapidusque consiliis ac lingua immodicus, primo inter paucos,
11    XXII,    6,  44|            diceret; videret ut quibus lingua prompta ac temeraria, aeque
12   XXIII,    6,  45|               si quis duceret, fortes lingua iactabatis. En, minor res
13     XXV,    6,  33|           militabat perfidiae, facili lingua, cum utraque castra plena
14  XXVIII,    3,  12|          quibus non lex, non mos, non lingua communis, alius habitus,
15     XXX,    6,  33|          inter tot homines quibus non lingua, non mos, non lex, non arma,
16    XXXI,    4,  29|              alienigenae homines plus lingua et moribus et legibus quam
17   XXXII,    3,  21|       principes Achaeorum, deest quam lingua; sed suo quisque periculo
18  XXXVII,    5,  31|              ibi latitudo patet; inde lingua in altum mille passuum excurrens
19 XXXVIII,    3,  24|          pepigerat - expleret, mulier lingua sua, stringerent ferrum
20   XXXIX,    4,  40| eloquentissimus, nec is tantum, cuius lingua vivo eo viguerit, monumentum
21      XL,    4,  57|            iter daturos: nec enim aut lingua aut moribus [aequales] abhorrere;
22    XLIV,    1,  11|                eminet namque in altum lingua, in qua sita est, nec minus