Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,   9|      esset; sed penuria mulierum hominis aetatem duratura magnitudo
 2       I,    3,  16|          Et consilio etiam unius hominis addita rei dicitur fides.
 3       I,    6,  34|     venisse; circa summum culmen hominis auspicium fecisse; levasse
 4      II,    1,   2|  contemnendam. Invitum se dicere hominis causa, nec dicturum fuisse
 5      IV,    2,  13| conspectus elatusque supra modum hominis privati, secum trahere,
 6      VI,    3,  14|   instincta plebes cum iam unius hominis esset, addita alia commodioris
 7     VII,    1,   1|     Annus hic erit insignis novi hominis consulatu, insignis novis
 8      IX,    4,  18|    fuerit. Quantalibet magnitudo hominis concipiatur animo; unius
 9      IX,    4,  18|         unius tamen ea magnitudo hominis erit collecta paulo plus
10      IX,    4,  18|       fuerit, non intellegunt se hominis res gestas, et eius iuvenis,
11   XXIII,    2,  12|       videar, quorum alterum est hominis alienae libertatis obliti,
12   XXIII,    3,  22|      sollicitaret eos; eam unius hominis temerariam vocem silentio
13    XXIV,    6,  45|     causam nactus erat tam ditis hominis bona possidendi vendendique;
14   XXVII,    4,  19|      animum in se esse, si id in hominis ingenio amplissimum ducerent,
15   XXVII,    7,  34|    sententiam ibat donec cognati hominis eum causa M. Livii Macati,
16  XXVIII,    8,  43|      ipso fiducia quod possit in hominis unius virtute tantum momenti
17    XXIX,    4,  17|    libere ultimae miseriae - nec hominis quicquam est, patres conscripti,
18   XXXIV,    6,  61|       satis pro temeritate unius hominis suppliciorum pensum esse;
19    XXXV,    5,  49|    Chalcidensis hospitis mei, et hominis boni et sciti convivatoris,
20 XXXVIII,    3,  24|    mirantique, cuiusnam id caput hominis aut quod id facinus haudquaquam
21   XXXIX,    5,  43|         et venere amens sanguine hominis in convivio lusisset?~ ~
22    XLII,    5,  62|   praesentis fortunae, prudentis hominis et merito felicis esse.