Lib. Cap. Par.

 1       I,    8,  42|    ingenti hostium exercitu haud dubius rex, seu patrum seu plebis
 2      IV,    6,  53|         iniecit; et tamquam haud dubius inter tribunos militum honos
 3       V,    6,  38|         eos loco depulissit haud dubius facilem in aequo campi tantum
 4      VI,    3,  14|         stativis tenebat, minime dubius bellum cum iis populis patres
 5     VII,    6,  39|    primum admiratio, deinde haud dubius timor incessit animos consilia
 6    VIII,    5,  24|          fatis suis substititque dubius an transiret. tum Sotimus,
 7     XXV,    4,  19|        aciem eduxit, haudquaquam dubius, quod Campanis absente se
 8     XXV,    4,  21|       arma vocantes sciret, haud dubius prosperae pugnae occasionem
 9     XXV,    5,  24|    citato profectus agmine, haud dubius quin paucos, per neglegentiam
10     XXV,    5,  25|          castra [legiones], haud dubius, si in arcem accepisset
11    XXVI,    4,  22|          causa turba coiret, nec dubius esset consensus populi,
12     XXX,    4,  24|           Servilius consul, haud dubius quin pacatae Italiae penes
13    XXXI,    3,  24| Chalcidem contendit, haudquaquam dubius opprimi Romanos posse. a
14    XXXI,    5,  42|       satis diei superesset, non dubius quin Athamanes quoque exui
15   XXXVI,    3,  16|        mittit, et Heracleam haud dubius consulem oppugnaturum, et
16   XXXVI,    4,  25|          ut urbem dederent, haud dubius, quin, si prius Heraclea
17   XXXIX,    3,  34|         ipsos Maronitas --, haud dubius, perculsis omnibus terrore
18   XXXIX,    3,  35|          quin rebellandum esset, dubius. quia tamen immaturae ad
19   XXXIX,    4,  39|        favorem accendit, ut haud dubius praetor esset, si consul
20    XLII,    1,  14|      falsa iturus princeps, haud dubius, quin Eumenes civitatis
21    XLII,    2,  16| praefecto arcis tamquam iam haud dubius regni heres est locutus.
22    XLII,    4,  53|     benigne his appellatis, haud dubius Perrhaebos quoque idem <