Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  59|         vallo fuisse, ingentisque mali non suspicionem modo sed
 2     III,    1,   6|       morbo populari; si qua eius mali quies veniat, ut anno ante,
 3       V,    6,  37|                   Cum tanta moles mali instaret - adeo occaecat
 4       V,    6,  40|      nihil quod humani superesset mali relinquebant. Magna pars
 5      VI,    4,  21|      frugum et volgatam utriusque mali famam anno insequente multiplex
 6      VI,    5,  35|       aeris alieni, cuius levamen mali plebes nisi suis in summo
 7      IX,    7,  34|         magistratus in re publica mali facere posset indicarunt,
 8       X,    5,  47|       annus vix ad solacium unius mali, pestilentiae urentis simul
 9       X,    5,  47|      finis aut quod remedium eius mali ab dis daretur. Inventum
10    XXII,    6,  39|         fide vestra faceretis, et mali nec mea verba auribus vestris
11   XXIII,    2,  14|      secunda simulando dilationem mali inveniunt. Placere enim
12   XXIII,    3,  18|      insuetum. Itaque, quos nulla mali vicerat vis, perdidere nimia
13     XXV,    5,  24|           pars tamen ignara tanti mali erat et gravatis omnibus
14     XXV,    5,  26|          postremo ita adsuetudine mali efferaverant animos, ut
15     XXV,    5,  26|            ut tanta vis ingruebat mali, traduxerat in urbem suos,
16     XXV,    6,  35| praesagientibus animis imminentis mali esse solet. imperator ipse,
17    XXVI,    1,   2|           hominum offendebat: rem mali exempli esse imperatores
18    XXVI,    2,  14|          vino ab imminentis sensu mali, venenum omnes sumpserunt;
19    XXIX,    3,  10|       sisti potuisse ni eadem vis mali aut gravior etiam in hostes
20   XXXIV,    3, 22b|       serpat latius contagio eius mali, nos aequi bonique facimus.
21   XXXIV,    6,  61|          tumultuandi causam esse: mali rem exempli esse de nihilo
22 XXXVIII,    1,   8|        coactae insanire; non plus mali meritos Aetolos Antiochi
23   XXXIX,    1,   9|                             Huius mali labes ex Etruria Romam veluti
24   XXXIX,    1,  15|        magna pars est, et is fons mali huiusce fuit; deinde simillimi
25     XLV,    2,  25|    tristia fuissent, quia maioris mali levatus erat timor, cum