Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  28|          corpus, qua inhaeserant vinculis membra, portantes. avertere
 2      II,    5,  58|   liberior quod sine tribuniciis vinculis erat. Odisse plebem plus
 3     III,    2,  13|   indemnato; servaturum tamen in vinculis esse ad iudicii diem ut,
 4     III,    8,  58|    maculam vellent ut carcere et vinculis viderentur digni. Virum
 5      VI,    2,  11| ignominiam minentur sed nervo ac vinculis corpus liberum territent.
 6      VI,    3,  17|         senatus consulto Manlius vinculis liberatur; quo facto non
 7    VIII,    3,  16|  neglegentiam custodum festo die vinculis ruptis per murum inter opera
 8       X,    5,  41|        stirpique compositum; iis vinculis fugae obstricti stabant
 9     XXI,    3,  28|       quibus leviter adnexa erat vinculis, ab actuariis aliquot navibus
10     XXI,    5,  42|   interpretem iussit, ecquis, si vinculis levaretur armaque et equum
11   XXIII,    2,  14|      quique pecuniae iudicati in vinculis essent, qui eorum apud se
12   XXIII,    3,  19|         aurum persolutum est, in vinculis habiti; tum remissi summa
13    XXIX,    4,  19|          deportari placere et ex vinculis causam dicere ac, si vera
14   XXXII,    1,   1|          sacrilegii compertos in vinculis Romam misisset Locros mitteret
15   XXXIV,    1,   4|      esset quam erit nunc, ipsis vinculis sicut ferae bestiae inritata,
16    XXXV,    2,  18|          modo quae claustris aut vinculis teneantur, ingentes iam
17   XXXVI,    2,  14|        et haud ita multo post in vinculis Romam missus. cetera multitudo
18 XXXVIII,    6,  60|      populi Romani in carcere et vinculis esse, mittique eum se iubere.
19   XXXIX,    1,  18|         alios admiserant, eos in vinculis relinquebant: qui stupris
20   XXXIX,    5,  43|       multos capitis damnatos in vinculis haberet, quos securi percussurus
21   XXXIX,    5,  52|     Philopoemen in carcere et in vinculis exspiravit: Scipio etsi