Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  10|       statione pontis cum captum repentino impetu Ianiculum atque inde
 2     III,    1,   8|        Igitur praeparatis animis repentino pavore perculsos adorti
 3      IV,    6,  46|  expugnandi castra eo traxisset, repentino impetu Aequorum per supinam
 4      IV,    6,  61|  trucidarentur, cetera multitudo repentino pavore oppressa in deditionem
 5       V,    2,   8|        auctum est bellum adventu repentino Capenatium atque Faliscorum.
 6       V,    3,  21|      Romanus movisset, tum velut repentino icti furore improvidi currerent
 7    VIII,    5,  28|          et cum consules tumultu repentino coacti senatum vocarent,
 8      IX,    5,  20|          Lucanos perrectum; inde repentino adventu Aemili consulis
 9      IX,    6,  27|          confertiores steterant, repentino consilio Poeteli consulis
10   XXIII,    5, 37a|           priusquam se hostes ab repentino pavore colligerent, receptui
11     XXV,    6,  34|    noctibus quoque saepe incursu repentino in portis valloque trepidatum
12    XXVI,    2,  12|         cursu contendit ut prope repentino adventu incautos oppresserit.
13  XXVIII,    8,  46|        maritimam oram tutantibus repentino adventu cepit. Inde ad oram
14     XXX,    2,  11|          deinde ut pedes Romanus repentino per turmas suis viam dantes
15     XXX,    2,  12|      moenia sunt deserta, partim repentino consensu gratiam apud victorem
16   XXXII,    2,  12|       pugna etiam coepta amentes repentino terrore regios fecisset.
17  XXXVII,    4,  29|        naves. haud secus quam in repentino incendio aut capta urbe
18      XL,    1,  12|     noctis huius metu et tumultu repentino exorta. oportuit autem,
19      XL,    1,  15| defensionem meditarer? attonitus repentino atque inopinato malo, vix,
20     XLI,    3,  14|       agrum Mutinensem populati, repentino impetu coloniam ipsam ceperunt.
21    XLII,    5,  65|  praeerat, qui perculsos milites repentino hostium adventu in propinquum