Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  11|     conatu repulsus, consiliis ab oppugnanda urbe ad obsidendam versis,
 2      II,    5,  47|        subsidia mittunt ad castra oppugnanda. In quae haud magno certamine
 3      II,    5,  64|     tertia fere vigilia ad castra oppugnanda veniunt. Quinctius sedato
 4      IV,    4,  27|    volgatae laudis, quod ultro ad oppugnanda castra hostium, unde maiore
 5     VII,    6, 37b|      milites adhortatus ad castra oppugnanda ducit. Quae cum primo clamore
 6       X,    4,  35|        recta tendentium ad castra oppugnanda. Consul arma capere milites
 7    XXII,    1,   3|         ad ipsa Romana moenia ire oppugnanda, ceteris omnibus in consilio
 8    XXII,    7,  52|   Hannibal ad minora ducit castra oppugnanda et omnium primum brachio
 9   XXIII,    1,   1|          secutus cecidit. Ab urbe oppugnanda Poenum absterruere conspecta
10   XXIII,    6,  49|       vidissent, ad castra maxima oppugnanda, quibus Hasdrubal praeerat,
11     XXV,    3,  13|         expedirent; castra Punica oppugnanda esse. quarta vigilia profecti
12    XXVI,    2,   7|           ad defendendam Romam ab oppugnanda Capua duces atque exercitus
13    XXVI,    2,  13|          atque usitata res est in oppugnanda hostium urbe labores ac
14    XXVI,    7,  43|           quod ab urbe potissimum oppugnanda bellum orsus esset militibus
15    XXXI,    3,  21|         protinus de via ad castra oppugnanda duxisset: palati passim
16    XXXI,    4,  31|          marique urbe munitissima oppugnanda essemus, cum iam ipsi Syracusani
17    XXXI,    6,  45|     traiecerunt; ibi dies aliquot oppugnanda urbe nequiquam absumpti
18   XXXIV,    2,  15|           gradu ad castra hostium oppugnanda succedere iubet. si quis
19   XXXIV,    3,  34|        tormenta quibus tanta urbs oppugnanda est, in commeatus vobis
20      XL,    3,  27|      contra ius gentium ad castra oppugnanda venissent: nunc, quantus
21      XL,    4,  48| necopinatum hostes. qui ad castra oppugnanda venerant, ne sua quidem