Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  26|    patribus plebique, sed recens meritum facto obstabat. Tamen raptus
 2      II,    2,  12|         Mucius, quasi remunerans meritum, "quando quidem" inquit, "
 3     III,    3,  23|         recens erat Tusculanorum meritum et similitudo ipsa periculi
 4     III,    4, 31a|       pudorem recens eius populi meritum morandi auxilii. Ambo consules
 5     VII,    3,  20|        causa praesens quam vetus meritum, ut maleficii quam beneficii
 6     VII,    3, 22a|      mitiore iam plebe ob recens meritum levati aeris alieni, ut
 7     VII,    4,  24| pristinam consulatus. Ipse ob id meritum ingenti patrum studio creatus
 8       X,    3,  24|       eum de se deque re publica meritum esse ut faveat Q. Fabi gloriae
 9     XXI,    2,  20|        est neque Romanorum in se meritum esse neque Carthaginiensium
10     XXI,    3,  31|          maiori restituit. Ob id meritum commeatu copiaque rerum
11    XXIV,    6,  47|         noxam Romanorum aut quod meritum Poenorum pro alienigenis
12     XXV,    1,   6|  satisfecerunt. quamquam quod ob meritum nostrum suscensuistis, patres
13    XXVI,    8,  48|          reliquos prout cuiusque meritum virtusque erat donavit;
14   XXVII,    3,  10|      praestitissent recens etiam meritum eorum in rem publicam commemorarent.
15   XXVII,    7,  40|        ex civibus victis gaudium meritum certe, etsi non honestum,
16  XXVIII,    6,  32|         quos secum in patriam ad meritum triumphum deducere velit,
17     XXX,    2,   8|         Scipione erat, quem bene meritum de se et gente sua mercennariis
18  XXXIII,    3,  22|     opibus valuisse ut, cum sibi meritum triumphum impetrasset, collegae
19   XXXVI,    5,  40|     confidere brevi subactis iis meritum triumphum postulaturum atque
20   XXXIX,    1,   4|    immortalium honori obstare et meritum debitumque triumphum morari,
21   XXXIX,    2,  28|      potuit. itaque ille vestrum meritum habet, non vos illius. mei