Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  64|           esse et Romanos putabant, fremitus hinnitusque equorum, qui
 2      IV,    6,  48|      resistendum improbis collegis. Fremitus deinde universi senatus
 3      IV,    6,  50|        minari militibus? Itaque cum fremitus aperte esset, et quaestor
 4      VI,    1,   4|            se contulerant. Et primo fremitus fuit aspernantium imperium;
 5    VIII,    6,  38| respiratione ac respectu pugnabant; fremitus aequalis tenorque idem pugnae
 6       X,    4,  35|      Samnitium agmine ad novissimum fremitus perfertur exire, id quod
 7    XXII,    6,  43|          oriebantur. Nam cum initio fremitus, deinde aperta vociferatio
 8   XXIII,    3,  22|            patres audierunt; et cum fremitus indignantium tota curia
 9   XXIII,    5,  31|             gestas creari volebant, fremitus in curia ortus. Quod ubi
10    XXVI,    6,  35|      triginta. ad id edictum tantus fremitus hominum, tanta indignatio
11   XXVII,    3,   9|     magnarum momenta rerum pendent. fremitus enim inter Latinos sociosque
12    XXXI,    5,  33|   convenerunt. neutros fefellit, ut fremitus procul hominum equorumque
13   XXXII,    4,  25|            quia praeco non adiecit, fremitus primo multitudinis ortus,
14  XXXIII,    2,  16|        intulissent, primo murmur ac fremitus admirantium, silentium mox
15   XXXIV,    5,  50|    confunderent dicentem. paulisper fremitus adprobantium dicta fuit
16    XXXV,    4,  31|     Romanorum fieri. sub hanc vocem fremitus variantis multitudinis fuit
17   XXXIX,    2,  26|           Romani acceperunt. et cum fremitus post eam vocem ortus et
18      XL,    4,  46|           inimicitias debere esse.' fremitus ortus cum adsensu, deinde
19    XLII,    1,   3|            non tamen celari potuit. fremitus igitur in curia ortus est;
20    XLIV,    2,  27|           barbari, ceterorum quidem fremitus fuit indignantium se frustra
21     XLV,    1,   1|           devictum regem esse; dein fremitus increvit; postremo clamor