Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  28|         fuga iniceretur. Nec ea culpa quam arguo omnium Albanorum
 2     III,    1,   2|    Aequos conscientia contracti culpa periculi et desperatio futurae
 3     III,    6,  42|       est. Illa modo in ducibus culpa quod ut odio essent civibus
 4     III,    9,  67|    consules an vos Quirites? Si culpa in nobis est, auferte imperium
 5      IV,    1,   2|  tribunorum magis quam consulum culpa accidere. Cuius rei praemium
 6       V,    2,   9|            Primores patrum sive culpa sive infelicitate imperatorum
 7       V,    6,  36| obstabat. Itaque ne penes ipsos culpa esset cladis forte Gallico
 8    VIII,    1,   2|       quin, quoniam ipsos belli culpa sua contracti taedium ceperit,
 9    VIII,    1,  8a|      quin disciplinam militarem culpa tua prolapsam poena restituas +
10     XXI,    1,  13|         ille aut vestra aut sua culpa manserit apud hostem - sua,
11    XXII,    3,  22|         sanguine liberum suorum culpa defectionis lueretur. Eo
12     XXV,    1,   6|     humanarum ordo seritur, sed culpa periimus ad Cannas, cuius
13     XXV,    1,   6|         Cannas, cuius tandem ea culpa fuit? militum an imperatorum?
14    XXVI,    6,  33|         inter alios quam quorum culpa eminebat. per senatum agi
15  XXVIII,    5,  26|        sententia lenior ut unde culpa orta esset ibi poena consisteret:
16    XXIX,    4,  17|  dicionem vestram; quippe si et culpa defectionis procul a publico
17     XXX,    2,  14|        meritorum gratiam maiore culpa quam causa culpae est corrumpas.'~ ~
18    XXXI,    6,  46|  castigationis regis in admissa culpa et simul minarum, simul
19  XXXVII,    5,  35|         aequum censebant, cuius culpa bellum excitatum esset,
20    XLIV,    1,   8|    recuperanda esse, quae prius culpa amissa forent. audita enim
21     XLV,    2,  23|    publicam causam a privatorum culpa segregaturus. nulla est