Lib. Cap. Par.

 1     III,    1,   7|   Valerius, T. Verginius Rutulus augures, Ser. Sulpicius curio maximus;
 2     III,    3,  20|          agere, eo magis quod et augures iussos adesse ad Regillum
 3     III,    5,  32|      quia damnatus a plebe erat, augures legere. Mortuus consul Quinctilius,
 4      IV,    1,   4|       fieri oportet? Pontifices, augures Romulo regnante nulli erant;
 5      IV,    4, 31a|        ab consule dici dictator, augures consulti eam religionem
 6      VI,    5,  41|           volgo ergo pontifices, augures, sacrificuli reges creentur;
 7    VIII,    3,  15|     iniecta de dictatore et, cum augures vitio creatum videri dixissent,
 8    VIII,    4,  23|   disquisitionem venit. consulti augures vitiosum videri dictatorem
 9    VIII,    4,  23|       auspicium dirimeret, neque augures divinare Romae sedentes
10       X,    1,   6|    promulgarunt ut, cum quattuor augures, quattuor pontifices ea
11       X,    1,   6|     quattuor pontifices, quinque augures, de plebe omnes, adlegerentur. -
12       X,    1,   6|           non invenio, cum inter augures constet imparem numerum
13       X,    1,  9a|           Livius Denter; quinque augures item de plebe, C. Genucius
14    XXII,    5,  34|       non senatum modo sed etiam augures, quod dictatorem prohibuissent
15    XXII,    5,  34|         ut vitiosus dictator per augures fieret. Habere igitur interregnum
16   XXIII,    5,  31| consulatum cum tonuisset, vocati augures vitio creatum videri pronuntiaverunt;
17      XL,    4,  42|      Scipionem, filium Africani, augures cooptarunt.~ Cumanis eo
18     XLI,    3,  18|   Petilio id vitii factum postea augures responderunt, quod extra
19     XLI,    3,  21|               in locum Tuditani. augures suffecti sunt in Gracchi
20     XLV,    1,  12|           vitio diem dictam esse augures, cum ad eos relatum esset,
21     XLV,    4,  44|          Claudius; in eius locum augures legerunt T. Quinctium Flamininum.