Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,   7|         re nocte ambo exercitus, Veiens Tarquiniensisque, suas quisque
 2      II,    5,  42|    aliquamdiu honos. Bellum inde Veiens initum, et Volsci rebellarunt;
 3      II,    5,  44|         consules habent. Inde ad Veiens bellum profecti, quo undique
 4      II,    5,  45|   sanitatemque animis allaturum. Veiens hostis Etruscique eo magis
 5      II,    5,  46|            Instruitur acies, nec Veiens hostis Etruscaeque legiones
 6      II,    5,  48|  infestos Etruriamque omnem. Sed Veiens hostis, adsiduus magis quam
 7      II,    5,  48|        patres conscripti, bellum Veiens eget. Vos alia bella curate,
 8      II,    5,  49|          subisse civitatis onus; Veiens bellum in privatam curam,
 9      II,    5,  50|   paucitas, ni iugo circummissus Veiens in verticem collis evasisset.
10      II,    5,  51|      oppressum temeritate felici Veiens bellum.~ ~52.
11      II,    5,  53|           Certamina domi finita: Veiens bellum exortum, quibus Sabini
12     III,    2,  17|          interim, ne Sabini neve Veiens hostis moveretur, circa
13      IV,    1,  7a|          et Ardeatium defectioni Veiens bellum, quia duo consules
14      IV,    3,  18|          medium campi procedunt. Veiens multitudine abundans, qui
15      IV,    6,  49|  consulari potestate fuerunt, ni Veiens bellum religio principum
16      IV,    6,  58|     militum consulari potestate, Veiens bellum motum ob superbum
17       V,    2,   8|     tribunis, dum cura omnium in Veiens bellum intenta est, neglectum
18       V,    3,  15|      fatis oblatus senior quidam Veiens, qui inter cavillantes in
19       V,    3,  16|           Cetera bella maximeque Veiens incerti exitus erant. Iamque
20       V,    7,  51| spernentibus. Iam omnium primum, Veiens bellum - per quot annos,