Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  27|      publica commissa fuerit, vanum ingenium dictatoris corrupit,
 2       I,    9,  51|  numerum ad eum convectum. Id vanum necne sit, extemplo sciri
 3     III,    4,  30|  quoque post bellum ut cetera vanum esset, extemplo habita.
 4     III,    9,  71|     causa non patiar.' Cum ut vanum eum negarent consules audiendum
 5      IV,    5,  34| celebrantes navalis victoriae vanum titulum appetivere.~ ~35.
 6      VI,    3,  15|   parte praedae sis sive quia vanum indicium est, in vincla
 7     VII,    2,  10|       advenientis arma hostis vanum caesim cum ingenti sonitu
 8       X,    4,  32|   inceptum, tamen haud omnino vanum fuit. Nebula erat ad multum
 9    XXVI,    1,   3|     desertos milites cum haud vanum timorem ducis crederent
10    XXVI,    6,  37|    Marcio tumultuario duce ad vanum et inritum victoriam redactam
11    XXVI,    7,  39|       vix ullum telum in mari vanum intercideret; frontibus
12     XXX,    3,  18|     et adspectum territi equi vanum equestre auxilium fecerunt.
13    XXXI,    5,  39|   quod peterent. itaque id ut vanum teli genus senserunt esse,
14   XXXIV,    2,  16|   falso perlatum est. ad hunc vanum et sine auctore ullo rumorem
15    XXXV,    4,  31|   disserendum erat ne timorem vanum iis demendo spes incisa
16    XXXV,    5,  47|  placuit. ibi, quoniam primum vanum inceptum evasisset, consultare
17    XXXV,    5,  47|    fuerat. hunc forte ingenio vanum Aetoli et Antiochus impulerant
18  XXXVII,    4,  28|    hostis opprimere. quod non vanum ei consilium fuisset, ni,
19   XXXIX,    1,  12|      Aebutio ratus consul non vanum auctorem esse, Aebutia dimissa
20     XLV,    2,  18|   esset, ibi aut ius publicum vanum aut libertatem sociis nullam