Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  12|       esset, ne ignorando regem semet ipse aperiret quis esset,
 2      II,    5,  42|        abutebanturque iis inter semet ipsos certando. Accessere
 3      II,    5,  44|         esse Romanas nisi inter semet ipsi seditionibus saeviant;
 4     III,    5,  35|    iniungunt. Ars haec erat, ne semet ipse creare posset, quod
 5      VI,    4,  28|       esse, patres ac plebem in semet ipsos versos, occasionem
 6    VIII,    2,  10|  aliquamdiu pugna atroci cum et semet ipsi fatigassent et hastas
 7    VIII,    5,  26|         tenebris et multitudine semet ipsa impediente, sedulo
 8      IX,    5,  23|     animos nullam alibi quam in semet ipso cuiquam relictam spem
 9      IX,    5,  23|         unum metu conglobata ac semet ipsam turba impediens in
10       X,    5,  40|       si quid falsi nuntiat, in semet ipsum religionem recipit;
11     XXI,    1,  14|      conicientes eodem plerique semet ipsi praecipitaverunt. Cum
12     XXI,    2,  24|   regulos eorum misit, conloqui semet ipsum cum iis velle; et
13    XXII,    7,  53|    iurant omnes custodiendosque semet ipsos Scipioni tradunt.~ ~
14     XXV,    6,  28|         aliud periculum quam ab semet ipsis esse, si occasionem
15     XXV,    6,  37|         potius quam ad tutandos semet ipsos et rem publicam secum
16  XXVIII,    4,  19|        commilitonum necem et in semet ipsos, si eodem fuga delati
17   XXXIV,    2,  18|     gravius severiusque quam in semet ipsum imperium exerceret,
18    XXXV,    2,  14|     tertium duceret, haud dubie semet ipsum dixisse. tum risum
19  XXXVII,    2,  10| commissurum fuisse, ut adversus semet ipsum indicia manu sua testata
20     XLI,    3,  25|       haec tempora Aetolorum in semet ipsos versus furor mutuis