Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  13|         tum duces; silentium et repentina fit quies; inde ad foedus
 2       I,    6,  34|       in novo populo, ubi omnis repentina atque ex virtute nobilitas
 3     III,    1,   4|    subitarios milites - ita tum repentina auxilia appellabant - iussi. ~ ~
 4     VII,    2,  15|    Veliterni deinde, incursione repentina fecerunt. Eodem anno duae
 5     VII,    4,  28|         Auruncum inde bellum ab repentina populatione coeptum; metuque
 6    VIII,    2, 13a|         pugnat. tumultum maxime repentina inter proelium eruptio oppidanorum
 7    VIII,    5,  27| legatique ad eam rem mittuntur. repentina res quia quam causam nullam
 8      IX,    5,  22|        idem Samnites facere; et repentina acies circa corpora ducum
 9      IX,    8,  41|       res iam Etruscis turbavit repentina defectio Umbrorum, gentis
10       X,    3,  20|       tumultu, captivorum etiam repentina defectione turbatum erat,
11     XXI,    1,  11|       adfectos animos recreavit repentina profectio Hannibalis in
12   XXIII,    5,  32|       cum Sardiniae recipiendae repentina spes adfulsit: parvum ibi
13   XXVII,    7,  42|    etiam, quorum nullus usus in repentina ac tumultuaria pugna fuerat,
14  XXVIII,    1,   3| pugnando, ut et oppidani moenia repentina fuga desererent et Punicum
15  XXVIII,    5,  25|        iam per se languescentem repentina quies rebellantium Hispanorum
16  XXXIII,    2,  17|   conveniebant. itaque cum haec repentina mutatio Corcyram ad legatum
17      XL,    1,  12|    simul et illud quaesivit, ut repentina et minime praeparata accusatio
18     XLI,    1,   1|     versum praesidium stativum, repentina cohors Placentina opposita;
19     XLI,    3,  26|   Claudi orsique bellum sunt ab repentina oppugnatione castrorum Romanorum.
20   XLIII,    2,  18|        Cotys, ab Epiro Cephalus repentina defectione ab Romanis praestarent,