Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  12|         urbem esse, voveo." Haec precatus, veluti sensisset auditas
 2       I,    4,  18|        urbem agrumque capto deos precatus regiones ab oriente ad occasum
 3       I,    4,  18|        caput Numae imposita, ita precatus est: "Iuppiter pater, si
 4      IV,    2,  13|         consul nihil remitteret, precatus tandem deos immortales Cincinnatus
 5      IV,    6,  46| Servilius, aetate et usu doctus, precatus ab dis immortalibus ne discordia
 6       V,    2,  11|       quibus iratos quisque deos precatus sit, in iis sua potestate,
 7       V,    3,  21|          templum accipiat". Haec precatus, superante multitudine ab
 8       V,    3,  21|          manus ad caelum tollens precatus esse ut si cui deorum hominumque
 9       V,    5,  32|        posse, in exsilium abiit, precatus ab dis immortalibus si innoxio
10     VII,    4,  26|         laetus accepit tribunus, precatus deinde, si divus, si diva
11    VIII,    2,   9|    Tellurique devoveo.' haec ita precatus lictores ire ad T. Manlium
12    VIII,    2,  10|          super quod stans consul precatus est, hostem potiri fas non
13       X,    2,  19|      sublatis conspiceretur, ita precatus esse: "Bellona, si hodie
14       X,    2,  19|        tibi templum voveo." haec precatus velut instigante dea et
15       X,    3,  24|       possit. Fabius nihil aliud precatus populum Romanum quam ut,
16    XXIV,    1,   4|  quindecim puero relinquit, quos precatus est moriens ut fidem erga
17    XXIX,    5,  27|         in conspectu terra fuit, precatus deos uti bono rei publicae
18 XXXVIII,    5,  48|     frustra ab diis immortalibus precatus sum, te, P. Scipio, qui
19     XLI,    3,  16|     hostia magistratus Lanuvinus precatus non erat populo Romano Quiritium,
20     XLV,    3,  33|  cumulata <in> ingentem acervum, precatus Martem, Minervam Luamque