Lib. Cap. Par.

 1      II,    2,  11|     parvis rebus neglegens ultor, gravem se ad maiora vindicem servabat.
 2     III,    1,   3|          venturum hostem sciebat, gravem praeda eoque impeditiore
 3     VII,    3,  21|      utrique, semper certe alteri gravem cum alia moderatione tum
 4     VII,    6,  39|           erant intrassent, somno gravem Quinctium oppressum, nihil
 5    XXII,    2,  14|         quam hostem vidit classem gravem commeatibus, impeditam suomet
 6    XXII,    2,  18|        habitu, campestrem hostem, gravem armis statariumque, pugnae
 7    XXIX,    1,   1|         equites Siculorum tamquam gravem et duram horrere eam militiam:
 8     XXX,    2,   9|    salutem omnium rebatur. Scipio gravem iam spoliis multarum urbium
 9  XXXIII,    5,  46|        infimorum quoque libertati gravem esse superbiam eorum, legem
10   XXXIV,    1,   5|        Catonem oratorem non solum gravem sed interdum etiam trucem
11   XXXIV,    2,  17|       accepit. Segesticam tantum, gravem atque opulentam civitatem,
12   XXXIV,    5,  48| reliquisse non suae solum patriae gravem sed omnibus circa civitatibus
13   XXXIV,    5,  49| civitatibus esse, nimiam et aliis gravem et ipsis qui habeant praecipitem
14    XXXV,    2,  13|           Antiochum Eumenes erat, gravem, si pax esset, accolam tanto
15    XXXV,    2,  15|        mors eius suspectior fuit: gravem successorem eum instare
16    XXXV,    5,  42|     fructum ex ingenio tali neque gravem neque inutilem fore: si
17   XXXIX,    1,  11|           dimisit; ipse Sulpiciam gravem feminam, socrum suam, percunctatus
18   XXXIX,    1,  12|            quod ad tam nobilem et gravem feminam ignara causae arcesseretur,
19   XXXIX,    2,  25|         Romanos: lateri adhaerere gravem dominum, prohibentem uti
20   XXXIX,    5,  55|    impunitos dimiserint: debuisse gravem temeritatis mercedem statui.