Lib. Cap. Par.

 1       I,    3,  14|  equitatu, pedes quoque referret gradum, plenis repente portis effusi
 2      II,    5,  43|          redisset, cogere potuit gradum adcelerare aut si aliud
 3      II,    5,  47|         cessit, interfectum rati gradum rettulere; cessissentque
 4      II,    5,  64|          sentiendo propior erat, gradum rettulissent, ni salubri
 5      II,    5,  65|       cornu, ni referentibus iam gradum consul increpando simul
 6      II,    5,  65|         referebant, audent ultro gradum inferre et clamore renovato
 7     III,    4,  27|    adhortationes erant: adderent gradum; maturato opus esse, ut
 8     III,    9,  70|       animos auxit et referentes gradum perculit Aequos. In media
 9      VI,    5,  35|         conando agendoque iam eo gradum fecisse plebeios unde, si
10     VII,    5,  33|        et cum quo forte contulit gradum obtruncat. Hoc spectaculo
11      IX,    1,   2|          inveniunt. Sistunt inde gradum sine ullius imperio stuporque
12      IX,    8,  40| redintegrato clamore intulissent gradum, tum fuga ab Samnitibus
13       X,    3,  20| infrequentes armati, pars addere gradum ac prae se agere praedam,
14    XXVI,    2,   9|   milites alius alium ut adderet gradum memor ad defendendam iri
15   XXVII,    2,   6|        est factus: ex aedilitate gradum ad censuram fecit. sed hi
16     XXX,    3,  18|          stetit ante signa Mago, gradum sensim referentes, ordines
17    XXXV,    1,   1|    hostes, praetor vovit. tandem gradum acrius intulere Romani cessitque
18    XXXV,    2,  18|        ignarus Romanorum, in eum gradum amicitiae regis ut consiliis
19  XXXVII,    4,  25|      incendium pervasurum; ab se gradum in Bithyniam fore, quando
20      XL,    1,   9|        genitum appellant. nam si gradum, si caritatem filii apud