Lib. Cap. Par.

 1      II,    4,  40|          nec tibi turpius usquam possum, nec ut sum miserrima, diu
 2     III,    2,  17|    consul, quantum mortalis deum possum, te ac tua vestigia sequar.'
 3     III,    6, 48a|         arrepto, 'hoc te uno quo possum' ait, 'modo, filia, in libertatem
 4       X,    1,   8|        consulem iam patrem ciere possum avumque iam poterit filius
 5    XXII,    4,  30|        te modo nomine quod fando possum aequavi, vitam tantum debeo,
 6    XXII,    6,  49|         et] comes ego te tollere possum ac protegere. Ne funestam
 7   XXIII,    1,   9|    placare, filium Hannibali non possum? Sed sit nihil sancti, non
 8    XXVI,    2,  13|  praeterquam honesta, etiam leni possum. non videbo Ap. Claudium
 9    XXVI,    8,  50|         amanti vellem, tuo cuius possum amori faveo.~ Fuit sponsa
10    XXIX,    4,  17|       ceperit. neque ego exsequi possum nec vobis operae est audire
11   XXXII,    3,  21|       nisi ex vestro decreto qui possum? Et quoniam nemo vestrum
12   XXXIV,    1,   2|        statuere apud animum meum possum utrum peior ipsa res an
13   XXXIV,    1,   4|        quidem aut rationem inire possum. nam ut quod alii liceat
14   XXXIV,    3,  31|         de nomine hoc respondere possum me, qualiscumque sum, eundem
15   XXXIV,    3,  31| egentibus divisum agrum attinet, possum quidem et in hoc me iure
16  XXXVII,    7,  53|         minime aequo animo vinci possum. hanc ego maximam hereditatem
17    XLII,    1,  13|      fide mea, quid ultra facere possum, quam uti deos deasque precer,
18    XLII,    3,  41|      bono saevisse in eos videri possum; quippe Euphranorem, praefectum
19    XLIV,    2,  22|          ominari, partim sperare possum; illud adfirmare pro certo