Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  16|     exiguis, ut funeri sumptus deesset; de publico est datus. Luxere
 2      II,    3,  28|         ad quod tuendum animus deesset.~ ~29.
 3       V,    1,   7|       merito exercitui ad usum deesset.~ ~
 4       V,    7,  50| apparuerat quod cum in publico deesset aurum ex quo summa pactae
 5      VI,    5,  34|        praeter genus patricium deesset.~ ~35.
 6     VII,    1,   6|       hoc appellatum. Cura non deesset, si qua ad verum via inquirentem
 7      IX,    1,   4|      indoles in consilio dando deesset. Equidem mortem pro patria
 8       X,    1,   6|        nondum promiscua erant, deesset. Rogationem ergo promulgarunt
 9     XXI,    2,  22|         et, ne quod terrestris deesset auxilii genus, elephanti
10     XXI,    3,  27|   accepit Hannibal, ne tempori deesset dat signum ad traiciendum.
11    XXII,    8,  60|  quibus argentum in praesentia deesset, dandam ex aerario pecuniam
12    XXIV,    4,  29|     fratris praesens esset aut deesset pro parte sua concitando
13    XXVI,    6,  35|     dux quam materia seditioni deesset: secundum Siculos Campanosque
14   XXVII,    1,   3|    frumento - tempus terit, ne deesset materia in Campanos saeviendi,
15   XXVII,    5, 28a|    iniectum esse ratus, ne cui deesset occasioni castra in tumulum
16  XXVIII,    3,  12|      commeatus in hostium agro deesset, quorum inopia priore Punico
17  XXXVII,    5,  37|         in terram egressus, ne deesset principiis rerum, qua proximum
18     XLI,    2,   8|       essent; et quibus stirps deesset, quam relinquerent, ut cives
19    XLII,    2,  27|       ad eum numerum explendum deesset, C. Memmio collegae in Siciliam