Lib. Cap. Par.

 1      IV,    6,  49|         amisere. Temptatum ab L. Decio tribuno plebis ut rogationem
 2     VII,    5,  34|      agmen in captum super se ab Decio tumulum; sed cum ira in
 3     VII,    5,  36|      Deci laudes interfante ipso Decio distulit contionem; qui
 4     VII,    5, 37a|       clamore donum approbantes, Decio imponunt; altera corona,
 5     VII,    6,  38| Samnitibus triumpharunt sequente Decio insigni cum laude donisque,
 6    VIII,    2,   9|          in aciem, immolaverunt. Decio caput iocineris a familiari
 7      IX,    6,  29|                    M. Valerio P. Decio coss.] profligato fere Samnitium
 8      IX,    8,  41|          continuatur consulatus; Decio collega datur. Valerius
 9      IX,    8,  41|      partiti provincias; Etruria Decio, Samnium Fabio evenit. Profectus
10      IX,    8,  41|       eandem fortunam habuerunt. Decio quoque, alteri consuli,
11      IX,    8,  41|       relicto post se in Etruria Decio ad oppugnandam inde Romam
12      IX,    8,  44|          cum magistro equitum P. Decio Mure. Ab his, propter quae
13      IX,    8,  44|     consules Piso Q. Fabio et P. Decio suggerit biennio exempto,
14       X,    2,  17|          trahitur; Murgantiam ab Decio, a Fabio Ferentinum Romuleamque
15       X,    2,  18|          exercitu, compresserat. Decio populandos hostium agros
16       X,    3,  24|     haberet, plebeiis auctoribus Decio ut ad sortem rem vocaret.
17       X,    3,  26|       copiarum satis sibi cum P. Decio et nunquam nimium hostium
18       X,    3,  26|          inter collegas tendente Decio ut suae quisque provinciae
19    XXIV,    2,   9|        sic Maximum Rullum cum P. Decio ad bellum Gallicum, sic