Lib. Cap. Par.

 1      II,    1,   1|           consules tenuere; id modo cautum est ne, si ambo fasces haberent,
 2      II,    4,  37|           iis criminatum venio, sed cautum ne admittant. Nimio plus
 3     III,    4,  30|          singulis classibus; itaque cautum est ut postea crearentur.
 4     III,    8,  55|         quibus consules crearentur, cautum esse: iudicem enim consulem
 5      IV,    2, 16a|      titulum paucis ante annis lege cautum ne tribunis collegam cooptare
 6      IV,    4,  25|             in annum res decretoque cautum ne quod ante concilium fieret,
 7      VI,    3,  20|         quod gentis Manliae decreto cautum est ne quis deinde M. Manlius
 8     VII,    5,  30|            nova iungeretis foedera, cautum est. Fuit quidem apud vos
 9     VII,    6,  41|            plebi, iterum legionibus cautum sit ne fraudi secessio esset.
10     VII,    6,  42|             item aliis plebi scitis cautum ne quis eundem magistratum
11      IX,    8,  42|              Sociis Samnitium nihil cautum; ad septem milia sub corona
12     XXI,    2,  18|           enim erant socii vestri - cautum est. At enim eo foedere
13     XXI,    2,  19|             foedere staretur, satis cautum erat Saguntinis sociis utrorumque
14   XXIII,    3,  19|          deinde intentiore custodia cautum ne quid falleret Volturno
15    XXXI,    4,  32|           statui posse: cum legibus cautum esset ne de pace belloque
16   XXXII,    3,  22| suffragiumque daturos; quinque lege cautum testabantur ne quid quod
17  XXXIII,    2,  13|             et ita in foedere primo cautum esse ut belli praeda rerum
18   XXXIV,    1,   6|             in aerarium deferebant; cautum erat quo ne plus auri et
19   XXXIX,    1,  18|             deinde senatus consulto cautum est, ne qua Bacchanalia