Lib. Cap. Par.

 1      II,    5,  56|       consul lictorem ad tribunum, privatum esse clamitans, sine imperio,
 2     III,    2,  11|            aut dictator fiat, quem privatum viribus et audacia regnantem
 3     III,    3,  20|         exsolvere religione velle: privatum eo tempore Quinctium fuisse
 4      IV,    6,  48| circumventam rem publicam, tamquam privatum inopem, confugere; praeclarum
 5      VI,    5,  36|    patricius habitet, ibi carcerem privatum esse?~ ~37.
 6    VIII,    5,  36|         nec ira magis publica quam privatum compendium in hostem acuebat.
 7      IX,    1,   1|       neminem, neque populum neque privatum, fugio. Quod si nihil cum
 8    XXII,    1,   1|       nuncupatis, secum ferre; nec privatum auspicia sequi nec sine
 9   XXVII,    6,  31|    noctesque, et summittendo se in privatum fastigium quo minus conspectus
10  XXXIII,    2,  16|         magistratus pervicerunt ut privatum decretum Romanae societatis
11   XXXIV,    3,  35|    mancipium regium publicumve aut privatum educeretur: si qua dolo
12 XXXVIII,    5,  45|          Romani bellum et non tuum privatum latrocinium ducamus? At
13 XXXVIII,    6,  52|           Romam reducerent, ad eum privatum ex villa sua extrahendum
14 XXXVIII,    6,  59|          publicum relatum, omne in privatum versum; an praeter omnium
15   XXXIX,    5,  44|            aquam publicam omnem in privatum aedificium aut agrum fluentem
16      XL,    4,  51|          tabernis quas vendidit in privatum; [et forum] et porticum
17     XLI,    2,   7|          ad mare ac naves fugisse. privatum rationem redditurum earum
18     XLV,    4,  37|            quam triumphatum esset, privatum eum <cum> visurus esset,