Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  17|       eminebat in novo populo, pervenerat: factionibus inter ordines
 2       I,    8,  45|    fore imperium; idque carmen pervenerat ad antistitem fani Dianae
 3       V,    3,  18|       modo, quo multiplex fama pervenerat, sed in castris quoque fuit
 4       V,    6,  47|     humano qua nuntius a Veiis pervenerat seu sua sponte animadverso
 5      IX,    3,  13|        consule locis maritimis pervenerat Arpos per omnia pacata Samnitium
 6       X,    5,  41|      Iam prope ad signa caedes pervenerat, cum ex transverso pulvis
 7     XXI,    3,  26|        pacatis iam in Volcarum pervenerat agrum, gentis validae. Colunt
 8    XXIV,    3,  20| Romanis geruntur, iam Tarentum pervenerat Hannibal cum maxima omnium
 9    XXIV,    4,  31|  necdum quae morae causa foret pervenerat ad duces. postquam Hippocraten
10     XXV,    6,  35|      quidem fama tantae cladis pervenerat, sed maestum quoddam silentium
11    XXVI,    1,   5|  ceterum postquam iam ad signa pervenerat Hispanorum, tum undique
12   XXVII,    8,  48|        et ad Gallos iam caedes pervenerat. ibi minimum certaminis
13    XXIX,    6,  28|      in terram pavor terrorque pervenerat, sed in ipsas urbes; neque
14     XXX,    5,  29|                 Iam Hadrumetum pervenerat Hannibal; unde, ad reficiendum
15    XXXI,    3,  23|     quamquam Sunium ita mature pervenerat ut inde provehi ad primas
16    XXXI,    4,  28|         iam enim in Macedoniam pervenerat - apparabat bellum. filium
17    XXXI,    5,  36|   castra Romana nuntius cladis pervenerat, quia refugientes in regiam
18   XXXIV,    6,  60|       Hannibal patria profugus pervenerat ad Antiochum, sicut ante