Lib. Cap. Par.

 1     III,    6,  39|            in curia libere homines loqui extra curiam etiam moverent
 2     III,    6,  39|           habeant ut de re publica loqui prohibeant? Ne nimium in
 3     III,    9,  68|             sed me vera pro gratis loqui, etsi meum ingenium non
 4     VII,    5,  30|         fortuna praesens magnifice loqui prohibet, non urbis amplitudine,
 5      IX,    7,  34|          tua et superbia coegit me loqui, et, nisi Aemiliae legi
 6       X,    2,  19|       facere quam ego abs te scite loqui didicissem." postremo condicionem
 7       X,    3,  20|          itaque iam propalam duces loqui extemplo eundum in Samnium
 8     XXI,    1,  13|       causa me nec ullius alterius loqui quae loquor apud vos vel
 9     XXI,    5,  40|         mecum habui, supersedissem loqui apud vos; quid enim adhortari
10     XXI,    5,  41|         adhortandi causa magnifice loqui existimet, ipsum aliter
11   XXVII,    3,  13|      equidem mihi cum exercitu meo loqui videor nec cum Romanis militibus:
12   XXXIX,    1,  13| gravissimae feminae et cum consule loqui. et Sulpicia attollere paventem,
13   XXXIX,    2,  25|   legatorum ingemiscere magis quam loqui. nisi provideant aliquid
14   XXXIX,    2,  27|     adsentatores regios: his solis loqui et in senatu et in contionibus
15      XL,    1,  12|            fletu appareret omnibus loqui non posse. tandem vicit
16     XLV,    1,   4|            mitterentur, cum quibus loqui de statu et condicione suae
17     XLV,    4,  38|            qui apud exercitum mihi loqui videar, quam paulo ante
18     XLV,    4,  39|             ille nihil praeterquam loqui, et <id> ipsum maledice