Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  27|      arcebat. Quo postquam fuga inclinavit, alii arma foede iactantes
 2      II,    3,  20|      impulsi Latini perculsaque inclinavit acies. Equiti admoti equi,
 3      VI,    4,  24|         et supina valle Romanam inclinavit aciem. instant Volsci recentes
 4      VI,    5,  32|       gradu demoti; et ut semel inclinavit pugna, iam intolerabilis
 5      VI,    5,  39|   dictator rem in causam plebis inclinavit C. Licinio, qui tribunus
 6     VII,    3,  19|      sortiri provincias iussit. Inclinavit deinde pars maior curae
 7    VIII,    4,  21|   sententiam maxime consul ipse inclinavit animos, identidem ad principes
 8      IX,    3, 12b|  sustinuerunt; fraus deinde rem inclinavit, quod vocem audiri praeconis
 9      IX,    7,  32|         et prius sol meridie se inclinavit quam telum hinc aut illinc
10   XXIII,    5,  33|        Poenis erat, ad fortunam inclinavit legatosque ad Hannibalem
11    XXIV,    2,   8|        quos praerogativae favor inclinavit dicam. M. Aemilius Regillus
12    XXVI,    6,  38|   vastata hosti relinquerentur, inclinavit. id foedum consilium cum
13  XXVIII,    5,  25|      stipendium petendum irent. inclinavit sententia, quod tutius censebant,
14   XXXII,    2,  13| praeverti in Thessaliam posset. Inclinavit sententia ut in Thessaliam
15   XXXII,    3,  17|     orbitam depressa ita turrim inclinavit ut speciem ruentis hostibus
16  XXXVII,    6,  42|       totum deinde laevum cornu inclinavit, et turbatis auxiliaribus,
17  XXXVII,    6,  43|  primorum fuga in castra maxime inclinavit, et huius fiducia multitudinis,
18 XXXVIII,    3,  27|        tulerunt. Fuga ad castra inclinavit; sed pauci intra munimenta