Lib. Cap. Par.

 1       I,    8,  48|            qua tu audacia me vivo vocare ausus es patres aut in sede
 2      II,    4,  39|        clamore conterruit, deinde vocare senatum, referre de legatis
 3      II,    5,  58|   cavillans interdum et Volerones vocare.~ ~59.
 4     III,    2,  17|   orationis fuit, se arma capere, vocare omnes Quirites ad arma;
 5     III,    6,  39|      privato ad contionem populum vocare quam illis senatum cogere
 6     III,    8,  57|         domicilium plebis Romanae vocare sit solitus. Proinde ut
 7      IV,    1,   5| decernetis, et simul ego tribunus vocare tribus in suffragium coepero,
 8      VI,    5,  40|     hocine est in commune honores vocare, ut duos plebeios fieri
 9     VII,    2,  15|      ipsum imperatorem clara voce vocare ad proelium et ire armatum
10    VIII,    5,  27|           suo magistratus senatum vocare; et alii circumstantes concilium
11    VIII,    6,  39|         ad iterandam secum pugnam vocare. novato clamore signa inferuntur,
12       X,    1,  9a|                                   Vocare tribus extemplo populus
13       X,    3,  29|      Manium esse; rapere ad se ac vocare Decium devotam secum aciem
14    XXIV,    2,  16|     complecti milites, gratulari, vocare in hospitium. apparata convivia
15    XXVI,    2,  13|     factus coegit Loesium senatum vocare; et primoribus qui iam diu
16   XXVII,    4,  19|           ait, Massivam populares vocare: orbum a patre relictum
17     XXX,    4,  24|          est; magistratus senatum vocare: populus in curiae vestibulo