Lib. Cap. Par.

 1      II,    3,  27|     populi iudicium, nisi aegre victa pertinacia foret consilio
 2     III,    9,  64|      rem publicam habere posse, victa collegarum cupiditate pariter
 3     VII,    3, 22a|        lentae velut tabis senio victa utriusque pertinacia populi
 4      IX,    1,   3|        ea est Romana gens, quae victa quiescere nesciat. Vivet
 5       X,    5,  41|      Tum, iam deorum hominumque victa vi, funduntur linteatae
 6    XXIV,    6,  42|       totiens intra paucos dies victa, iisdem animis quibus priores
 7  XXVIII,    4,  19|     parte Laelius institit. tum victa oppidanorum vis deiectisque
 8    XXXI,    6,  49|  orationibus ipsius amicorumque victa est praesentis gratia praetoris
 9  XXXIII,    1,   8| montibus fluminibusque saeptos, victa naturali difficultate locorum
10   XXXIV,    1,   2|    negotii haberemus: nunc domi victa libertas nostra impotentia
11   XXXIV,    1,   3|      velut triumphantes de lege victa et abrogata et captis ereptis
12 XXXVIII,    6, 50b|    Romam ingratiorem, si quidem victa Carthago victum Hannibalem
13   XXXIX,    4,  38|      aliam se decerni passuros. victa postremo absentium gratia
14   XXXIX,    5,  50|   auctoribus crudelitatis fuit. victa namque Messene bello exposcentibus
15    XLII,    4, 43b|    praetoris <et> Boeotarcharum victa pars iniuriam persequens
16    XLII,    4,  44|         fortuna imperii Romani, victa tandem multitudo et, ut
17   XLIII,    2,  18|      turresque excitari vident, victa pertinacia est. Nam praeterquam