Lib. Cap. Par.

 1      IV,    2,  12|       dilectum impediturum, cum quietis finitimis neque bello neque
 2      IV,    5,  41|    consul via Labicana ad fanum Quietis erat. Eo missa plaustra
 3      VI,    1,   2|                  Nec diu licuit quietis consilia erigendae ex tam
 4      VI,    2,   8|      receptui dato nox insecuta quietis Romanis perfecit bellum;
 5     VII,    1,   1|         ab seditione et a bello quietis rebus, ne quando a metu
 6      IX,    1,   3|         sermonibus qua cibi qua quietis immemor nox traducta est.
 7      IX,    7,  37|         noctibus sopitae maxime quietis tempus est, proruto vallo
 8       X,    2,  17| Ferentinum inde, quamquam nihil quietis dabatur, tamen summa alacritate
 9    XXII,    2,   9|      facili adfectus. Ubi satis quietis datum praeda ac populationibus
10     XXV,    6,  35|       ignaris hostibus et ob id quietis aliquantum emensus est iter.
11    XXVI,    7, 45a|       tanto certamine ac labore quietis obsessis, sed etiam in posterum
12  XXVIII,    1,   3|      dividit ut una semper pars quietis interim duabus oppugnaret.
13     XXX,    5,  30|       opus est non abhorrente a quietis consiliis. ~ 'Quod ad me
14     XXX,    5,  30|          ferociora utraque quam quietis opus est consiliis, metuo.
15      XL,    2,  22|       unum tantum moratus diem, quietis eorum causa, quos habuerat
16   XLIII,    2,  18|   pateret, cernens, neque ipsis quietis Illyriis et aditum praebentibus
17    XLIV,    3,  38|   tantum abest, ut me hesternae quietis paeniteat, ut servatum a