Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  23|       nos teque maxime sit, quo propior es Volscis hoc magis scis.
 2      II,    5,  64|        paucitas damno sentiendo propior erat, gradum rettulissent,
 3     III,    5,  35|     inter candidatos numerares; propior interdum petendo quam gerendo
 4       V,    3,  15|         Delphicum oraculum. Sed propior interpres fatis oblatus
 5     VII,    3,  21|  patrocinium tribuni iactabant: propior dolor plebi fenoris ingravescentis
 6    VIII,    2, 13a|     Praenestinique, quorum ager propior erat, Pedum pervenere; Aricinos
 7       X,    1,   4|         sermo agresti an urbano propior esset. Cum referrent sonum
 8    XXII,    4,  24|       qua vis fieret, tutandos. propior inde ei atque ipsis imminens
 9   XXIII,    2,  12|      auctores: fama tenuit quae propior vero est, haud plus fuisse
10   XXIII,    5,  33|     Macedonum rex eo magis quod propior Italiae ac mari tantum Ionio
11     XXV,    6,  32|        iter ab Romanis aberant. propior erat Hamilcaris filius Hasdrubal,
12     XXX,    4,  23|          Servilium consulem qui propior esset arcessendum ut coram
13  XXXIII,    1,   9| trepidabatur; media acies, quae propior dextrum cornu erat, stabat
14    XXXV,    2,  10|       Scipionis et quo maior eo propior invidiam, Quincti recentior
15  XXXVII,    7,  56|      iis pars Cariae data, quae propior Rhodum insulam trans Maeandrum
16    XLII,    5,  58|      ducit. visus et plurium et propior solito pulvis trepidationem
17    XLIV,    2,  25| temptasse et in dies magis, quo propior admoveretur terror, nihil