Lib. Cap. Par.

 1       I,    4,  18|       dissonas sermone moribusque pervenisset? Suopte igitur ingenio temperatum
 2       I,    7,  40|           eorum penitus in regiam pervenisset, vocati ad regem pergunt.
 3    VIII,    1,   3|   fuissent, haud dubie ad Romanos pervenisset. eadem aetas rerum magni
 4    XXII,    1,   4|      pridie solis occasu ad lacum pervenisset, inexplorato postero die
 5   XXIII,    2,  11|           deponere eam quam Romam pervenisset; se, quaecumque imperata
 6   XXIII,    5,  35|          cum ad Hamas media nocte pervenisset, castra Campana ut in pervigilio
 7   XXVII,    1,  5a|      Romam profectus cum prospere pervenisset, senatum extemplo habuit,
 8    XXIX,    6,  30|         amicos cum ad fines regni pervenisset, quingenti ferme Numidae
 9     XXX,    7,  39|      adduxit. Populonium inde cum pervenisset stetissetque ibi dum reliquum
10    XXXI,    3,  24|   praegressus nocte media Athenas pervenisset. idem ibi somnus eademque
11  XXXVII,    6,  42|          cum dissipatis subsidiis pervenisset equitatus Romanus, ne primum
12 XXXVIII,    4,  41|         per Epirum Apolloniam cum pervenisset, nondum adeo hiberno contempto
13      XL,    2,  17|           deinde ab Syphace ad se pervenisset, repetebant. Masinissa paterni
14    XLII,    3,  41|         et in regiam meam armatus pervenisset? at enim bello quidem iusto
15   XLIII,    2,  21| asperitatem duxit. Tertio die cum pervenisset ad Citium montem, vix transgressus
16    XLIV,    3,  44|    Amphipolim cum iam fama pugnae pervenisset concursusque matronarum
17     XLV,    4,  44|         classem dono datam ei rex pervenisset, L. Cornelius Scipio ne