Lib. Cap. Par.

 1       I,    5,  26|       publico. Stricto itaque gladio simul verbis increpans transfigit
 2       I,    9,  58|     omnes videbantur, stricto gladio ad dormientem Lucretiam
 3      II,    5,  46|      versantem hostium manus, gladio per pectus transfigit; telo
 4     III,    7,  53|        Scuto vobis magis quam gladio opus est. Satis superque
 5     VII,    2,  10|       capit, Hispano cingitur gladio ad propiorem habili pugnam.
 6     VII,    2,  16|        piloque posito stricto gladio in hostem impetum facit.
 7    VIII,    1,   5|      homine leges acciperent, gladio cinctum in senatum venturum
 8    XXII,    7,  53|    super capita consultantium gladio, "ex mei animi sententia"
 9   XXIII,    1,   8|     ab umero latus succinctum gladio nudat. "Iam ego" inquit "
10    XXVI,    2,  15|    vitae vindicta.' atque ita gladio quem veste texerat per adversum
11     XXX,    3,  18|       cuspide uti et comminus gladio posset, roboris maioris
12    XXXI,    5,  34|     pugnare adsueti, postquam gladio Hispaniensi detruncata corpora
13  XXXVII,    6,  42|     si propius subire posset, gladio nervos incidere. iam media
14  XXXVII,    6,  46|   priusquam comprehenderetur, gladio se transfixit. milites tantum,
15 XXXVIII,    2,  21| hastas, quibus eminus utitur; gladio Hispaniensi est cinctus;
16   XXXIX,    5,  42|       scorti consulem stricto gladio, qui super caput pendebat,
17    XLIV,    3,  35|       nequeat, inutilia esse; gladio comminus geri rem in permixta