Lib. Cap. Par.

 1     III,    3,  25|         edocuissent populum quid fraudis occultae ferretur, sinerent
 2   XXIII,    4,  25|   differri posse ultionemque eam fraudis in deorum ac populi Romani
 3    XXIV,    5,  37| animadverterunt, nulli occasioni fraudis Romanum patere, palam erat
 4    XXIV,    5,  38|         vitandae, non inferendae fraudis causa hoc consilii capimus.
 5    XXIV,    6,  47|          Poeni, ne quid ab tergo fraudis esset, hosti opposuerunt.
 6     XXV,    1,   3|          populus severior vindex fraudis erat; excitatique tandem
 7     XXV,    3, 15a|          aciem copias educit, et fraudis intestinae et hostium insidiarum
 8   XXVII,    4,  16|         enimvero laetus successu fraudis si ne Fabius quidem dolo
 9   XXXIV,    3,  23|         et Pharsalo, insimulavit fraudis Romanos quod vano titulo
10    XXXV,    1,   7|   constricta avaritia esset, via fraudis inita erat ut in socios,
11   XXXIX,    1,  14| coniurationes coetusque nocturni fraudis occultae aut periculi importarent,
12      XL,    2,  20|         erant autem et hi Persei fraudis in fratrem ministri et participes.
13      XL,    4,  37|         tenentes supplicaverunt. fraudis quoque humanae insinuaverat
14      XL,    4,  56|     mallem quam Perseo scelestae fraudis praemium esse. Demetrium
15     XLI,    2,   8|       militum dare. genera autem fraudis duo mutandae viritim civitatis
16    XLII,    1,   5|       Apellem, ministrum quondam fraudis in fratre tollendo atque
17    XLII,    3,  39|  traduceret, obsides dare, nihil fraudis fore in conloquio. Hippian