Lib. Cap. Par.

 1     III,    2,  18|       nunquam parem occasionem daturos deos. Placet ferri auxilium;
 2     III,    7,  50|        ad se mitterent: his se daturos responsum.~ ~51.
 3     III,    9,  69|    dedissent bello perfecto se daturos tempus; pro desertore futurum,
 4      IV,    6,  58|       propere urbe finibusque, daturos quod Lars Tolumnius dedisset
 5     VII,    3,  20|    esse, seu supplicio adfici, daturos poenas. Caere, sacrarium
 6    VIII,    5,  24|      aut mortuum in potestatem daturos. ceterum cum delectis ipse
 7    XXIV,    4,  33| haberent, responsum eis ait se daturos fuisse; cum in eorum ad
 8    XXVI,    2,   7|     bene gerendae rei fortunam daturos esse. una ea cura angebat
 9   XXVII,    3,  10|     pluribus opus esset plures daturos, et quidquid aliud imperaret
10     XXX,    7,  40|     consules novos iis senatum daturos esse.~ Comitia inde habita.
11     XXX,    7,  42|        tempore uti voluissent, daturos fuisse pacis condiciones
12   XXXII,    3,  22|       se aiebant suffragiumque daturos; quinque lege cautum testabantur
13   XXXVI,    1,   4|        deberent, praesens omne daturos; Masinissae legati quingenta
14   XXXIX,    1,  17|  nominaretur, ei laxiorem diem daturos, si venire ad causam dicendam
15      XL,    4,  57|      Bastarnis Scordiscos iter daturos: nec enim aut lingua aut
16    XLII,    2,  23|       vellent. modestius certe daturos eos, et <se> scituros, quid
17   XLIII,    1,   8|        L. Hortensium praetorem daturos esse, quae Chalcidenses